Zakrzepica jest chorobą dotykającą kończyn dolnych, której towarzyszą zmiany w wewnętrznych ścianach żył. Formacje na nich nazywane są skrzepami krwi. Zakrzepica szyjkowo-udowa jest rodzajem tej choroby. W tym przypadku światło naczyniowe w żyle biodrowej i naczyniu udowym zwęża się. Choroba z reguły występuje z powodu zablokowania przepływu krwi przez masy skrzepów krwi w żyle biodrowej.

Proces syntezy zakrzepowej

Schemat zakrzepicy nie jest prosty i składa się z wielu reakcji przebiegających sekwencyjnie. Używają pierwiastków śladowych, enzymów i białek. Tylko wszyscy hemostazjolodzy mogą opisać wszystkie te procesy. Jest to trudne nawet dla zwykłego lekarza ogólnego.

Zakrzepica, w zależności od rodzaju naczyń, dzieli się na tętnicze i żylne. Ponadto właściwości samych skrzepów (szybkość tworzenia, wygląd) są różne. Ale mechanizm powstawania zakrzepu pozostaje podobny.

W ogólnym przypadku schemat tworzenia zakrzepów krwi obejmuje szereg kolejnych etapów, w których każdy poprzedni rozpoczyna następny:

  • Aglutynacja jest reakcją na zmiany w ścianie naczynia. W takim przypadku dochodzi do gromadzenia się i przylegania płytek krwi w strefie uszkodzenia.
  • Synteza fibryny.
  • Przyleganie do utworzonego skrzepu czerwonych krwinek z białymi krwinkami.
  • Odkładanie się białek osocza na utworzonym splocie, który zaczyna się kondensować.
  • Powstały skrzep krwi jest ustalany na uszkodzonym ognisku. W niektórych przypadkach zakrzep pełnej krwi lub jego frakcje mogą spaść i dostać się do zewnętrznych tkanek ciała, powodując zaburzenia przepływu krwi.

Zjawisko to, w którym frakcja zakrzepowa znika, nazywa się zakrzepowo-zatorowym. Ten stan jest niebezpieczny, ponieważ może prowadzić do zawału serca - martwicy tkanek.

Istnieje wiele powodów, dla których powstaje uszczelnienie : wysokie ciśnienie krwi, szybki przepływ krwi, zaburzenia naczyniowe w obszarze przywiązania splotu, duży rozmiar uszczelnienia zakrzepowego.

Przyczyny choroby

Podobnie jak inne rodzaje chorób zakrzepowych, rozwija się odcinek szyjno-udowy z powodu stagnacji w naczyniach krwionośnych, a także pogorszenia krzepnięcia krwi. Inną przyczyną jest uszkodzenie ścian żył.

Zakrzepica tego typu występuje z powodu jednego lub wielu czynników, które obejmują:

  • Osoba jest w pozycji leżącej przez długi czas: na przykład podczas choroby lub w okresie pooperacyjnym.
  • Urazowe działanie na żyły kończyn dolnych.
  • Obecność infekcji bakteryjnych w ciele.
  • Stosowanie leków hormonalnych (na przykład stosowanie środków antykoncepcyjnych)
  • Okres poporodowy u kobiet. Patologia może również wystąpić w czasie ciąży: zmiany zakrzepowe występują w żyłach ściśniętych przez macicę w okolicy miednicy.
  • Pojawienie się torbieli w kolanie.
  • Jatrogenne zmiany żylne.

Ważne jest, aby wiedzieć, że najważniejszym czynnikiem wyzwalającym dla tej patologii jest upośledzone funkcjonowanie zastawek żylnych . To z kolei prowadzi do stagnacji krwi. Drugim ważnym czynnikiem są problemy z krzepnięciem krwi.

Jak manifestuje się patologia?

Zakrzepica kończyn dolnych charakteryzuje się upośledzonym przepływem krwi, co prowadzi do następujących objawów:

  • Ból mięśni łydek, pachwiny lub wewnętrznego uda.
  • Zwiększenie objętości nóg w wyniku pojawienia się obrzęku. Te ostatnie rozwijają się w kierunku od stóp do pachwiny, a w niektórych przypadkach docierają do mięśni pośladkowych.
  • Przebarwienie nóg. W tym przypadku kończyny dolne przybierają kolor z jasnego na niebieski.
  • Wrażenia bólowe rosną podczas dotykania problematycznego obszaru żylnego nóg.

Zdarza się, że zakrzepica krętkowo-udowa prowadzi do utraty wrażliwości palców stóp z powodu jej gwałtownego rozwoju. Ból jest ostry, pulsujący z natury. Często pacjent odczuwa przeziębienie kończyn dolnych. Ten stan jest charakterystyczny dla ostrej zakrzepicy krtkowo-udowej po lewej lub po prawej stronie .

Kilka dni po wystąpieniu choroby wynikowy obrzęk może się zmniejszyć. A na dotkniętej nodze będzie można obserwować wzór naczyniowy.

Etapy choroby

Przejawy patologii mają swój charakter na różnych etapach rozwoju i zależą od cech ciała pacjenta.

  1. W pierwszym etapie pojawia się ból, który nie ma określonej lokalizacji. W takim przypadku pacjent może odczuwać ból nóg i okolicy lędźwiowej. Uczucia bólu są bolesne i często stłumione. Dość często towarzyszy temu wzrost temperatury ciała.
  2. W drugim etapie ból uzupełnia zmiana koloru chorej kończyny i pojawienie się obrzęku.

Powstały obrzęk wywiera nacisk na naczynia krwionośne zlokalizowane w dotkniętych obszarach. To prowadzi do skurczów. Kończyna często traci wrażliwość i staje się blada.

Choroba ta z reguły charakteryzuje się rozwojem wyraźnego wzoru żylnego na udzie.

Diagnostyka patologii

Aby zidentyfikować zakrzepicę kończyn dolnych, stosuje się następujące metody diagnostyczne:

  • USG w połączeniu z metodą Dopplera. Inna procedura nazywa się skanowaniem dwustronnym.
  • Skanowanie przy użyciu specjalnego komponentu - fibrogenu.
  • Zastosowanie flebografii radionuklidowej. Ta metoda jest przepisywana przez lekarzy w przypadku nietolerancji pacjenta na różne substancje stosowane w niektórych badaniach.

Lekarz z reguły przeprowadza badanie wzrokowe dotkniętego obszaru. W rezultacie u pacjenta zdiagnozowano chorobę o odpowiedniej klasyfikacji (typ lewy lub prawy). Na tej podstawie wybiera się przebieg niezbędnego leczenia.

Metody leczenia

Leczenie zakrzepicy kończyn dolnych typu krętniczo-udowego odbywa się w szpitalu. Najczęściej stosowana konserwatywna terapia i chirurgia - w rzadkich przypadkach.

Po postawieniu takiej diagnozy terapia może obejmować:

  • Stosowanie leków.
  • Procedura trombolityczna. Istotą tej metody jest przywrócenie dopływu krwi do naczynia krwionośnego poprzez rozpuszczenie skrzepu krwi.
  • Jeśli lekarz podejrzewa wysokie zagrożenie oderwania zakrzepu (co może prowadzić do zagrażającej życiu blokady naczynia), wówczas stosuje się specjalne filtry. Ich celem jest „złapanie” odłączonego skrzepu krwi. Ale taka terapia nie jest całkowicie bezpieczna, a jej wykonalność powinien ustalić lekarz prowadzący po wizualnym badaniu pacjenta.

Podczas diagnozy potwierdzającej chorobę można zastosować następujące grupy leków:

  • Leki przeciwzakrzepowe Ta grupa ma za zadanie hamować układ krzepnięcia krwi. Są przepisywane zarówno do użytku wewnątrz, jak i na zewnątrz.
  • Grupa farmakologiczna rozrzedzaczy krwi.
  • Przeciwzapalne Procesowi zapalenia często towarzyszy silny ból.
  • Jeśli choroba pojawiła się niedawno, można zastosować metody rozpuszczenia formacji zakrzepowych.

Przepisywanie radykalnej terapii

W niektórych przypadkach przeprowadzana jest radykalna terapia. Polega na usunięciu frakcji zakrzepowych. Takie operacje są wymagane, jeśli:

  • Wysokie prawdopodobieństwo zgorzeli żylnej.
  • Zmiana zaczęła się rozprzestrzeniać w rejon dolnej żyły głównej.

W razie potrzeby chirurg zaleca wsteczną eliminację zakrzepicy. W takim przypadku w udu wykonuje się dziurę. Często to leczenie nie jest możliwe z powodu ogromnego ciśnienia w prawej żyle biodrowej. Innym przeciwwskazaniem do tej metody jest obecność zrostów w świetle żyły.

Z reguły nie zaleca się pacjentom odkładania terapii ze względu na wysokie ryzyko powikłań z tętnicami płucnymi.

Ważną rolę odgrywają również środki zapobiegawcze mające na celu wzmocnienie ścian naczyń krwionośnych. Wykorzystanie funduszy na ogólną poprawę organizmu pomaga również zatrzymać rozwój niebezpiecznego procesu.

Ostry etap choroby

W ostrym przebiegu tego procesu zaleca się, aby nie opóźniać dostawy pacjenta do szpitala. W takim przypadku pacjent powinien znajdować się na plecach.

Przy udzielaniu pierwszej pomocy stosuje się fibrynolityki, antykoagulanty i środki przeciwpłytkowe.

Podczas trombolizy należy zachować szczególną ostrożność. Substancje chemiczne stosowane w tym leczeniu mogą powodować krwawienie. Czasami może to być śmiertelne.

Zmiany zakrzepowe w kończynach dolnych są patologią, której łatwiej jest zapobiegać niż leczyć.

Istnieje znaczne prawdopodobieństwo zagrożenia życia pacjenta Dlatego każdy, kto ma predyspozycje do takiej choroby, powinien wiedzieć o środkach zapobiegawczych.

Środki zapobiegawcze

Następujące kategorie pacjentów należą do grupy ryzyka:

  • Nadwaga
  • Wkroczył w zaawansowany wiek.
  • Kobiety w ciąży i w okresie poporodowym.
  • Wszyscy, którzy zmuszeni są spędzać dużo czasu w pozycji stojącej lub siedzącej.

Zmiany zakrzepowe w celu ich zapobiegania wymagają zastosowania środków zapobiegawczych. Przede wszystkim obejmują prace mające na celu wyeliminowanie zjawisk stagnacyjnych. Jednocześnie polecam:

  • Zastosowanie elastycznych bandaży i pończoch uciskowych.
  • Klasy umiarkowanej aktywności fizycznej. Pomoże to znormalizować mikrokrążenie w naczyniach.
  • Odmowa złych nawyków (palenie, picie alkoholu).
  • Normalizacja codziennej diety. Konieczne jest włączenie świeżych ziół, warzyw, owoców, zbóż.
  • Czasami w celu zapobiegania zaleca się stosowanie rozcieńczalników krwi opartych na heparynie lub warfarynie. Są w postaci tabletek do stosowania doustnego, a także żelu lub maści do użytku zewnętrznego.

Jeśli szybka opieka medyczna nie jest dostępna, patologia może przerodzić się w poważne komplikacje, które mogą zagrażać życiu. Aby uzyskać wykwalifikowaną poradę, należy natychmiast skontaktować się z flebologiem przy pierwszych objawach.

Zaleca się unikanie samoleczenia, a w trakcie leczenia należy ściśle przestrzegać wszystkich instrukcji przepisanych przez lekarza.

Kategoria:

Zdrowie