Koksartroza jest przewlekłym rodzajem choroby, w trakcie której obserwuje się uszkodzenie i zniszczenie stawu biodrowego. Istnieje wiele czynników wpływających na powstawanie choroby, ale głównym powodem jest długotrwałe uszkodzenie tkanek stawowych, co prowadzi do pogorszenia ich odżywiania. W wyniku tego procesu powierzchnie stawowe kości odkształcają się, co prowadzi do zwężenia szczeliny stawowej i pogorszenia ruchomości w stawie.

Krótki opis

Koksartroza jest chorobą zwyrodnieniowo-dystroficzną . Z reguły zaczyna się rozwijać w wieku 40 lat i starszych. Koksartroza jest konsekwencją różnych urazów i patologii stawów, ale w niektórych przypadkach może wystąpić bez widocznych przyczyn.

Choroba może być lewostronna, prawostronna i dwustronna. Charakteryzuje się długim stopniowym rozwojem. We wczesnych stadiach postępu stosuje się medyczne metody leczenia, a na późniejszych etapach stosuje się tylko chirurgiczne, ponieważ dochodzi do fuzji kości.

Czynniki rozwoju choroby

Po badaniach przeprowadzonych w ciągu ostatnich kilku lat stwierdzono, że postęp koksartrozy stawu biodrowego rozpoczyna się w wyniku interakcji kilku czynników, z których za główne uważa się mikrouraz tkanki stawowej i pogorszenie podaży składników odżywczych. W zależności od decydującej przyczyny powstania choroby dzieli się je na starcze, pourazowe, zakaźne i aseptyczne zapalenie stawów.

Stawowa koksartroza

Wraz z wiekiem zaczynają się w nim naruszenia różnych procesów. Na poziomie stawów wyraża się to pogorszeniem zdolności regeneracyjnej chrząstki szklistej, co w połączeniu z niewłaściwym metabolizmem mineralnym prowadzi do ich powolnej deformacji. Stają się cieńsze, a ich powierzchnia staje się nierówna. Ten proces prowadzi do zwiększenia obciążenia poszczególnych witryn. Ponadto wytwarzanie mazi stawowej jest zakłócone, przez co pogarsza się odżywianie tkanek dostawowych.

Podobne procesy obserwuje się głównie u osób powyżej 65 roku życia, ale na samym początku pojawiają się nieznacznie i nie powodują dyskomfortu.

Po kontuzji

Uraz stawów często prowadzi do zniszczenia chrząstki i kości stawowych. Po urazach w jamie stawowej rozpoczyna się zapalenie, w wyniku którego wzrasta ciśnienie śródstawowe. To powoduje zmianę składu płynu maziowego, uszkodzenie błon maziowych i deformację chrząstki.

Warto wyjaśnić, że na początek choroby nie wpływa jednorazowy uraz, ale przedłużony lub okresowo powtarzany efekt mechaniczny, szczególnie jeśli występuje na tle innych zaburzeń w stawie.

Zakaźny widok

Zakażenie dostaje się do jamy stawowej na różne sposoby - po zranieniu uszkodzeniem torebki stawowej, podczas poruszania się krwią lub bezpośrednio z pobliskich ognisk. W każdym razie zarażenie grozi rozwojem procesu zapalnego, który prowadzi do uszkodzenia chrząstki. Ponadto po zakażeniu drobnoustrojami pyogennymi rozpoczyna się ropne zapalenie, w wyniku którego tkanki śródstawowe topią się, a chrząstka ulega deformacji.

Aseptyczna martwica tkanek

Martwica jest głównie konsekwencją stanu zapalnego spowodowanego infekcją lub innymi przyczynami, spośród których wyróżnia się:

  1. Długotrwałe lub niewłaściwe stosowanie leków hormonalnych.
  2. Nadużywanie alkoholu
  3. Poważne uszkodzenie tkanki.

Głównym czynnikiem powodującym śmierć komórek kostnych jest pogorszenie przepływu krwi w głowie kości udowej, które jest spowodowane uszkodzeniem naczyń krwionośnych. Skutkiem śmierci komórki jest deformacja powierzchni stawowych.

Czynniki predysponujące

Predyspozycja nie oznacza, że ​​proces patologiczny koniecznie się rozpocznie, ale jego obecność znacznie zwiększa prawdopodobieństwo wykrycia stawu biodrowego stawu biodrowego i jego objawów. Czynniki predysponujące to:

  1. Nadwaga Ludzie z otyłością są podatni na chorobę ze względu na to, że obciążenie stawów jest zbyt wysokie.
  2. Cukrzyca W cukrzycy obserwuje się uszkodzenie ścian naczyń, co prowadzi do pogorszenia dopływu krwi do struktur stawu biodrowego.
  3. Niedoczynność tarczycy Choroba ta charakteryzuje się zmniejszeniem ilości hormonów tarczycy we krwi, co może powodować otyłość, uszkodzenie układu nerwowego i niewłaściwy metabolizm.
  4. Dziedziczność odgrywa znaczącą rolę w rozwoju artrozy, a także niektórych wrodzonych mutacji. Predyspozycje nie wskazują na to, że kiedykolwiek nastąpi aktywacja szkodliwego procesu, ale znacznie zwiększa się prawdopodobieństwo rozwoju choroby z powodu czynnika dziedzicznego.

Obraz kliniczny

W zależności od cech objawów i leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego zwykle dzieli się ją na trzy etapy.

Na każdym etapie eksperci identyfikują kilka charakterystycznych cech:

Pierwszy stopień charakteryzuje się pojawieniem się bolesnych wrażeń, które pojawiają się po każdym wysiłku fizycznym. Zasadniczo ból obserwuje się tylko w stawie biodrowym, ale możliwość wystąpienia w kolanach i udach nie jest wykluczona. Na tym etapie wystarczy odpocząć, aby ból zniknął. Nie ma ograniczeń dotyczących ruchów, zaburzeń chodu ani zmian siły mięśni. Na zdjęciu rentgenowskim widać niewielkie narośla, które nie wykraczają poza wargę stawu, nierównomierne zwężenie szczeliny stawowej.

W drugim etapie rozpoczyna się stopniowe nasilenie zespołu bólowego, zaczyna rozwijać się w stawach, biodrach i strefie pachwinowej. Ponadto ból nie znika w spoczynku, a przy długotrwałym chodzeniu występuje kulawizna. Namacalne ograniczenia obserwuje się w rotacji wewnętrznej, a także w usuwaniu uda. Mięśnie odpowiedzialne za zgięcie i rozciąganie tracą swoją dawną funkcjonalność. Na zdjęciu rentgenowskim dotkniętego obszaru widoczne są znaczące narośla, które znajdują się wzdłuż wewnętrznej i zewnętrznej krawędzi panewki z małym wyjściem poza granice wargi stawowej.

Rozpoczyna się proces deformacji głowy kości udowej, jej wzrost podczas powstawania nierównej ulgi. W obszarach o największym obciążeniu mogą tworzyć się torbiele.

Nierówne zwężenie szczeliny stawowej prowadzi do utraty 1/3 wysokości początkowej.

Koksartroza trzeciego stopnia charakteryzuje się ciągłym zespołem bólowym, który niepokoi pacjenta przez cały dzień. Ponadto pacjent ma znaczne trudności w chodzeniu, potrzebne jest jakiekolwiek wsparcie. Zmniejsza się ruchliwość stawów i zaczyna się rozwijać zanik mięśni kończyn dolnych.

Ze względu na osłabienie mięśni kości udowej występuje odchylenie miednicy, któremu towarzyszy stopniowe skracanie nóg po uszkodzonej stronie.

Aby zrekompensować ten proces, osoba musi pochylić się podczas chodzenia. Przesunięcie środka ciężkości prowadzi do wzrostu obciążenia dotkniętego stawu. Zdjęcie radiologiczne zwyrodnienia stawów pokazuje całkowite zniknięcie przestrzeni stawowej z zauważalnym rozszerzeniem głowy kości udowej i mnogimi wzrostami kości.

Metody diagnostyczne

Aby prawidłowo zdiagnozować i przepisać leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów, lekarz musi przeprowadzić dokładną diagnozę. Obejmuje następujące działania:

  1. Wstępne badanie, gromadzenie skarg u ludzi i identyfikacja głównych objawów choroby. Specjalista powinien zebrać wywiad, aby wykluczyć możliwość dziedzicznej predyspozycji i obecności urazów.
  2. Ogólne i biochemiczne badania krwi. Za pomocą tych dwóch metod diagnostycznych można określić poziom ESR (szybkość sedymentacji erytrocytów). Jeśli jest wyższa niż 30 mm / h, proces zapalny gdzieś postępuje w ciele.
  3. Roentgenografia. Ta metoda badawcza pozwala wykryć wzrost kości, zmniejszenie przestrzeni stawowej, obecność skostniałych części chrząstki, a także zagęszczenie tkanki kostnej.
  4. MRI (obrazowanie rezonansem magnetycznym) i CT (tomografia komputerowa) umożliwiają specjaliście określenie ciężkości zmiany stawowej, stanu sąsiednich tkanek, przyczyn, które spowodowały chorobę. Istotnymi wadami MRI są wysokie koszty sprzętu i samej procedury, a także jej negatywny wpływ na pacjenta.

Jak leczyć obustronną koksartrozę

Leczenie choroby jest najskuteczniejsze tylko na pierwszych etapach rozwoju procesu patologicznego, gdy zmiany strukturalne w stawach jeszcze się nie rozpoczęły. W miarę postępu procesu proces leczenia staje się bardziej skomplikowany, ponieważ rozpoczęto restrukturyzację struktur śródstawowych, a powierzchnie kości uległy deformacji. Główne obszary leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów to:

  1. Leki z grupy NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne). Mają silne działanie przeciwzapalne i zmniejszające przekrwienie, co zmniejsza nasilenie bólu. Warto zauważyć, że przyjmowanie ich przez długi czas jest surowo zabronione, ponieważ mogą one tłumić zdolność regeneracyjną chrząstki.
  2. Leki rozszerzające naczynia krwionośne poprawiają krążenie krwi w uszkodzonych stawach, przyspieszając w ten sposób proces odbudowy chrząstki.
  3. Leki zwiotczające mięśnie pomagają złagodzić skurcze mięśni ud i podudzi, a także poprawić przepływ krwi w stawach.
  4. Chondroprotektory stymulują proces regeneracji i spowalniają zwyrodnienie tkanki stawowej. Te leki o przedłużonym stosowaniu pomagają zatrzymać rozwój choroby.
  5. Przy szczególnie wyraźnych bolesnych odczuciach, którym towarzyszy silny proces zapalny ścięgien i mięśni, przepisywane są leki hormonalne. Podaje się je dostawowo, więc efekt przyjmowania leku utrzymuje się przez długi czas.
  6. Terapia zewnętrzna, która obejmuje stosowanie specjalnych maści i okładów, jest słabo skuteczna, ponieważ składniki leków muszą przejść kilka warstw ochrony (skóry, tłuszczu i tkanki mięśniowej), aby dostać się do dotkniętego stawu. Przeciwnie, stosowanie maści rozgrzewających jest bardzo skuteczne, ponieważ odbywa się masaż ud, który poprawia przepływ krwi i eliminuje ból mięśni.
  7. Procedury fizjoterapeutyczne są również stosowane do lokalnego rozwoju krążenia krwi i łagodzenia skurczów. Do leczenia stosuje się następujące procedury: fototerapia, krioterapia, indukcyjność i tak dalej. Większość ekspertów zgadza się, że fizjoterapię należy łączyć z kursem masażu terapeutycznego, który ma pozytywny wpływ na krążenie krwi, wzmacnia mięśnie i łagodzi ból.
  8. Ćwiczenia terapeutyczne są przydatne, ponieważ pomagają wzmocnić mięśnie. Ale taka aktywność fizyczna powinna być wykonywana tylko pod nadzorem lekarza, ponieważ przebieg ćwiczeń dobierany jest indywidualnie w zależności od stadium choroby i nasilenia zespołu bólowego. Pływanie w wodzie morskiej jest szczególnie skuteczne przeciwko schorzeniu stawów.

Wskazówki dotyczące zapobiegania

Zapobieganie koksartrozie to terminowe eliminowanie przyczyn rozwoju choroby. Główne elementy podstawowej profilaktyki to:

  1. Kontrola wagi Masa ciała powinna mieścić się w zalecanej normie, ponieważ pozwala to zmniejszyć obciążenie szkieletu.
  2. Masaż leczniczy. Kurs terapii manualnej jest uważany za doskonałą metodę zapobiegania chorobom stawów.
  3. Samo-masaż. Przeprowadzenie tej procedury za pomocą maści rozgrzewających poprawia miejscowe krążenie krwi.
  4. Zajęcia z fizykoterapii.
  5. Wizyta na basenie.
  6. Odmowa siedzącego trybu życia i złych nawyków.

Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów należy prowadzić na każdym etapie progresji choroby. W każdym razie nie powinieneś przynosić sprawy do operacji, ponieważ nie może ona dać 100% gwarancji pozytywnego wyniku.

Kategoria: