Przejściowy atak niedokrwienny - zjawisko związane z naruszeniem układu krążenia w mózgu. Ma kilka stopni nasilenia i szeroki zakres objawów, w zależności od miejsca zmiany. W życiu codziennym wywoływany jest mikrokrok, leczenie i odbudowa ciała musi rozpocząć się tak wcześnie, jak to możliwe, wtedy uszczerbek na zdrowiu będzie minimalny, a osoba będzie w stanie całkowicie wyzdrowieć.

Objawy kliniczne i diagnoza

Najczęściej choroba przebiega bez wyraźnych objawów i nie zawsze można ją ustalić. Wynika to z faktu, że zaostrzenia trwają od kilku minut do jednego dnia, a prawdziwą przyczynę można ustalić tylko wtedy, gdy pacjent szuka pomocy na czas.

Charakterystyczne właściwości choroby

Charakterystykę kliniczną choroby określa się w zależności od miejsc uszkodzenia. Główna trudność w prawidłowej diagnozie jest podobna do zaburzeń spowodowanych innymi chorobami. Istnieją również różnice w przejawach krwotoku punktowego u mężczyzn i kobiet. Istnieją jednak ogólne oznaki przeniesionego mikrouderzenia:

  • dysfunkcja aparatu przedsionkowego - trudność w utrzymaniu równowagi podczas chodzenia, zawroty głowy;
  • silne bóle głowy i powiązane dźwięki;
  • utrata siły, ogólne osłabienie;
  • zmniejszone zdolności umysłowe i analityczne w postaci trudności w myśleniu, zmętnienia umysłu;
  • nadmierna podatność na lekkie i głośne dźwięki;
  • nagłe zmiany ciśnienia krwi;
  • częściowe lub całkowite drętwienie kończyn;
  • nagłe zanikanie dowolnej części ciała, pojawienie się „gęsiej skórki”.

Obecność jednego lub więcej czynników może wskazywać na przejściowy atak niedokrwienny, konieczne jest wezwanie karetki pogotowia i udzielenie pierwszej pomocy.

Nie warto poświęcać czasu na konsultacje z lekarzem, ponieważ może to spowodować poważne konsekwencje.

Diagnoza

Szybka regresja objawów utrudnia ustalenie przyczyny ich wystąpienia, w związku z tym dla prawidłowego leczenia konieczne jest przeprowadzenie badania:

  • MRI
  • badanie za pomocą ultrasonograficznej dopplerografii;
  • elektro i echokardiogram;
  • kontrastowe badanie rentgenowskie naczyń krwionośnych (angiografia);
  • tomografia komputerowa mózgu;
  • skanowanie dwustronne;
  • USG

Aby wykluczyć powtarzające się ataki, konieczne jest dodatkowo ustalenie, co spowodowało krwotok punktowy, w przeciwnym razie choroba może się powtórzyć, a konsekwencje będą znacznie poważniejsze.

Metody leczenia i zapobieganie

Z powodu szybkiego przejścia objawów choroba jest postrzegana jako tymczasowa dolegliwość, a opieka medyczna jest często ignorowana - jest to główny błąd. Wynik jest zwykle przewidywalny i godny ubolewania:

  • śmierć komórek nerwowych;
  • degradacja aktywności umysłowej;
  • zmiany psychologiczne (nagłe wahania nastroju, nerwica, podatność na depresję);
  • wysokie prawdopodobieństwo zakrzepów krwi;
  • problemy z sercem
  • rozwój udaru hemoroidalnego.

Pierwsza pomoc

Należy pamiętać, że atak na nogi prowadzi do głębszych zmian. Przed przybyciem lekarzy pacjent musi ustalić odpowiednie warunki:

  • Zapewnij dobrą wentylację, jeśli jest w pomieszczeniu, a następnie otwórz okna. Usuń rzeczy, które utrudniają oddychanie.
  • Połóż pacjenta poziomo, zapewnij lekko uniesioną (około 30 °) pozycję głowy, kładąc pod nią poduszkę, a przy jej braku pakiet odzieży.
  • W przypadku silnych nudności upewnij się, że wymioty nie dostaną się do dróg oddechowych, w tym celu odwróć pacjenta na bok. Możesz podać tabletkę Cerucal lub Metoklopramid.
  • Pamiętaj, aby pić aspirynę - znacznie zmniejszy to możliwość nawrotów (o około 30%).
  • Winpocetyna lub piracetam poprawią dopływ tlenu do dotkniętych komórek mózgowych.
  • zmierzyć puls i ciśnienie, jeśli są zakłócone, weź odpowiednie leki.

Do czasu przybycia pomocy dana osoba potrzebuje pełnego odpoczynku, nawet jeśli objawy już minęły, istnieje wysokie prawdopodobieństwo nawrotu. Dalsza rehabilitacja wymaga radykalnej zmiany stylu życia, tylko wtedy będzie skuteczna.

Terapia skojarzona dla mikrokroka

Natychmiast podjęte środki minimalizują rozwój poważnych powikłań. Najkorzystniejszym rokowaniem jest wyzdrowienie, jeśli leczenie rozpocznie się nie później niż 5-7 godzin po wystąpieniu ataku. Pełne wyleczenie po ataku niedokrwiennym zajmuje dużo czasu i obejmuje cały szereg środków:

  • przyjmowanie leków;
  • systematyczna terapia ruchowa;
  • stosowanie tradycyjnej medycyny;
  • regularne konsultacje z neurologiem w celu monitorowania zmian stanu (co najmniej 2 r. miesięcznie);
  • organizacja właściwego odżywiania.

Biorąc pod uwagę wysokie prawdopodobieństwo powtarzających się nawrotów i przekształcenia choroby w bardziej złożoną formę - pełnoprawny udar, który bardzo zagraża życiu, ważne jest, aby być cierpliwym i systematycznie wypełniać wszystkie wizyty lekarza prowadzącego. Tylko wtedy możemy mówić o zwycięstwie nad chorobą.

W żadnym wypadku nie powinieneś sam się leczyć, ponieważ możesz poważnie zaszkodzić swojemu zdrowiu, co doprowadzi do nieodwracalnych konsekwencji.

Zastosowane leki

Biorąc pod uwagę indywidualne cechy każdego pacjenta i nasilenie choroby, neuropatolog wybiera zestaw leków i harmonogram ich przyjmowania. W zależności od reakcji organizmu można dokonać korekty listy przyjmowanych leków. W złożonej terapii przemijającego ataku stosuje się następujące grupy leków:

  • w celu przyspieszenia metabolizmu, poprawy ukrwienia uszkodzonych tkanek, nootropów (winpocetyna, fezam, piracetam);
  • leki na bazie magnezu i potasu pomogą ustabilizować pracę serca (Asparkam, Verapamil, Korglikon);
  • angioprotektory (sulfasalazyna, bilobil) wzmocnią ściany naczyń krwionośnych;
  • leki przeciwpłytkowe rozcieńczają krew i przypisuje się je wchłanianiu skrzepów krwi (Cardiomagnyl, Aspiryna);
  • ułatwią dostęp tlenu do dotkniętych obszarów poprzez rozszerzenie naczyń Trental, Cinatropil, Cavinton, Cerebrolysin.

Procedury fizjoterapeutyczne

Nie jest tajemnicą, że różne zjawiska fizyczne po wystawieniu na działanie ciała wywierają na niego specyficzny wpływ. Funkcje te są skutecznie stosowane w leczeniu wielu chorób, w tym upośledzonego dopływu krwi do tkanki mózgowej. W opisywanym przypadku istnieją takie procedury:

  • terapia amplipulse;
  • kąpiele iglaste, azot, sól, radon;
  • chusteczki nawilżane;
  • darsonval strefy kołnierza i głowy;
  • elektryczny sen;
  • wpływ na regiony szyjne naprzemiennym polem magnetycznym;
  • terapia mikrofalowa;
  • elektroforeza;
  • prysznic obiegowy;
  • masaż i terapia ruchowa;
  • zastosowanie promieniowania laserowego o niskiej intensywności.

W okresie rekonwalescencji wszystkie te metody zajmują specjalne miejsce, ponieważ dzięki nim czas rehabilitacji jest znacznie skrócony. Do leczenia przejściowego ataku niedokrwiennego w domu najbardziej odpowiednie są kinezyterapia w połączeniu z masażem, aplikacjami parafiny i ozokerytu, mikrowibracjami i efektami elektromagnetycznymi, a także darsonval.

Gimnastyka lecznicza

Zapewnia dwa rodzaje ćwiczeń: fizyczny i duszpasterski (przyjęcie i utrzymanie określonego stanowiska). Główny okres czasu zajmuje szkolenie dynamiczne, ponieważ najbardziej aktywnie wpływają na deficyt funkcjonalny. Osobną ważną grupą są ćwiczenia oddechowe. Ćwiczenia rozwijające zdolności motoryczne i dotykowe są priorytetem.

Metody treningu oddechowego mają również komponent dynamiczny (praca tułowia, ramion i obręczy barkowej) i statyczny (wykorzystanie mięśni międzyżebrowych i przepony). Mają na celu poprawę wentylacji płuc. Częstotliwość wdrażania wynosi od 5-6 lekcji i stopniowo jest zwiększana do 8-12 razy dziennie, wydatkując co 3-6 minut. Przydatne jest okresowe pompowanie gumowych zabawek. Istnieje jednak kategoryczne przeciwwskazanie - problemy w układzie sercowo-naczyniowym, takie jak arytmia w połączeniu z niewydolnością serca, niestabilnym ciśnieniem krwi.

Ćwiczenie obejmuje najszerszy wybór technik. Służą one do degradacji funkcji motorycznych i mają na celu zwiększenie siły i opcjonalnych możliwości trenowanych mięśni, zwiększenie zdolności ich napięcia i rozluźnienia. Z reguły w przypadku uszkodzenia części mózgu odpowiedzialnych za aktywność mięśni cechy te gwałtownie zanikają. Zmiany te są zwykle słabo rozpoznawane przez pacjenta i prowadzą do zmniejszenia jego zdolności motorycznych. Zasadniczo tracone są pośrednie stopnie wysiłku mięśniowego, zachowane są tylko minimum i maksimum.

Techniki przywracające te zdolności obejmują ubijanie mydła lub pianki białkowej, przenoszenie szklanki wypełnionej wodą, wybieranie numeru na telefonie za pomocą dialera dyskowego. Stosowane ćwiczenia z elementami opóźnienia, przyspieszenia, płynności ich realizacji.

Metody medycyny tradycyjnej

Po wypisaniu ze szpitala warto zastosować tradycyjne metody leczenia w celu szybszej rehabilitacji. Mają na celu wyeliminowanie przyczyn, które doprowadziły do ​​wystąpienia choroby i wyeliminowanie możliwości nowych nawrotów.

Upuszczanie krwi to przestarzały środek, który był wcześniej stosowany w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się uszkodzeń tkanek nerwowych. Przy pierwszych oznakach ataku żyła w rękach została przebita igłą. Przeciekająca krew ma najpierw ciemny kolor, ale potem się rozjaśnia. Ta procedura stabilizuje ciśnienie i zatrzymuje dalszy rozwój choroby, ale teraz nie jest stosowana, ponieważ istnieją bardziej skuteczne metody.

Mumiye przyspieszy regenerację, konieczne jest przyjmowanie przed snem każdej nocy 0, 2 g rozpuszczonego w wodzie. Po 10 dniach następuje przerwa na 5 dni, po czym odbiór jest wznawiany.

Kompozycja wzmacniająca naczynia krwionośne, wykonana ze zmiażdżonych cytryn bez skórki (5 sztuk), 500 g miodu, 5 ząbków czosnku, podawana przez 5 dni bez dostępu do światła. Przyspiesza metabolizm, poprawia pamięć, oczyszcza krew z cholesterolu i pomaga zwiększyć nadwagę. Weź poranną i wieczorną herbatę 5 mg.

Liść laurowy, nasycony olejem roślinnym (3 łyżki. Łyżki proszku w szklance, aby wytrzymać w ciemnym miejscu przez tydzień), pomoże przywrócić wrażliwość na zdrętwiałe kończyny z powodu powikłań choroby. Nakładać produkt zewnętrznie w postaci wcierania problematycznych obszarów.

Kompresy wykonane z soku z cytryny i liści kapusty stosowane na skronie złagodzą bóle głowy i ustabilizują wysokie ciśnienie krwi. Aby poprawić przepływ krwi w dotkniętych obszarach mózgu i złagodzić obrzęk, stosuje się rozcieńczone 1: 1 ocet jabłkowy lub stołowy i wodę. Roztwór zwilża się ręcznikiem i nakłada na stopy.

Przejściowe zapobieganie atakom

Dolegliwość niezwykle rzadko pojawia się bez nieodłącznych przesłanek. Microstroke objawia się z reguły u osób należących do grupy ryzyka:

  • otyłość (nadwaga powyżej 20 kg), niezdrowa dieta;
  • alkoholizm i palenie;
  • pasywny styl życia;
  • stres, regularny brak snu;
  • cukrzyca;
  • wiek
  • choroby układu sercowo-naczyniowego.

Dlatego zapobieganie sprowadza się do wyeliminowania czynników, które wywołują mikrokrok. Co zrobić, aby uniknąć rozwoju ataku niedokrwiennego:

  • pozbyć się złych nawyków (szczególnie na starość);
  • przestrzegać snu i czuwania, dać ciału możliwość przywrócenia siły;
  • prowadzić aktywny i zdrowy tryb życia: uprawiać sport, eliminować tłuste i szkodliwe pokarmy z diety, organizować prawidłowe odżywianie, nie przejadać się;
  • kontrolować ciśnienie krwi;
  • utrzymywać normalną wagę.

Pomimo zewnętrznej nieszkodliwości i przemijania objawów choroba może powodować poważne szkody zdrowotne i prowadzić od udaru od mini do pełnego. I to jest poważne zagrożenie dla życia. Nie zapominaj, że chorobie zawsze łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Przestrzeganie zaleceń dotyczących zapobiegania przez wiele lat ochroni nie tylko przed tą dolegliwością, ale także przed wieloma innymi.

Kategoria:

Zdrowie