Wbrew powszechnemu przekonaniu wiśnia laurowa nie jest hybrydą dwóch roślin. Kultura zyskała swoją nazwę ze względu na zewnętrzne podobieństwo liści z wawrzynem, a owoców - z wiśniowymi jagodami. Ta roślina jest hodowana jako dekoracyjna, a jednocześnie ma właściwości lecznicze. Należy jednak zachować ostrożność podczas korzystania z niego.

Opis kultury i rozpowszechnienia

Zimozielona roślina należy do rodziny Rosaceae. Często rośnie w postaci niskiego drzewa lub krzewu. Pnie laurowe mają ciemnoszarą lub czarną szorstką korę.

Liście rośliny są podłużne, ułożone naprzemiennie. Długość wynosi 5-20 cm, a szerokość od 4 do 6 cm. Płytki liściowe są gęste, skórzaste, mają ciemnozielony kolor. Przypominają kształt liści laurowych. Wiśnia przypomina tę kulturę z jej owocami. Białe pachnące kwiaty są zbierane w duże kwiatostany racemose o długości od 5 do 13 cm, a Corolla to 5 białych płatków. Każdy kwiat jest wyposażony w dużą liczbę pręcików. Drzewo zaczyna kwitnąć pod koniec kwietnia - na początku maja, a od lipca do sierpnia jego owoce dojrzewają.

Owocem drzewa jest podłużna pestkowiec o długości około 8 mm. Miąższ jagód jest soczysty, jego smak może być bardzo różnorodny - od słodko-słodkiego do gorzkiego.

W naturalnych warunkach wiśnia laurowa rośnie na Morzu Śródziemnym, w Iranie, na Kaukazie i na terytorium Krasnodaru. Naturalne siedliska tej kultury to gęste lasy grabowe, cisowe, jodłowe, bukowe i świerkowe. W pobliżu tych wysokich drzew wiśnia laurowa tworzy gęste zarośla i czuje się całkiem swobodnie pod ich koronami. Inne drzewa i krzewy po prostu nie mogą przetrwać w tak gęstym cieniu.

Drzewo wytrzymuje spadek temperatury powietrza o -20 ° C. Dla dobrego wzrostu roślina potrzebuje wystarczającej ilości wilgoci. W naturalnych siedliskach kultury roczne opady wynoszą 600 mm.

Z drugiej strony obfitość światła słonecznego nie szkodzi również kulturze. W otwartych przestrzeniach i polanach wiśnia laurowa tworzy gęste, nieprzeniknione zarośla. W takich miejscach przywrócenie pierwotnych gatunków drzew może być trudne.

Gleby z wiśni laurowej preferują brązowe, żyzne, pod którymi układane są wapienie.

Istnieje około 400 gatunków tej rośliny, ale najpopularniejsze z nich to 3: laur portugalski, lusytański i leczniczy.

Wiśnie laurowe hodowli kulturowej

Krzew od dawna ceniony ze względu na swoje właściwości dekoracyjne. Do hodowli kulturowej wybieraj odmiany o największych i najsłodszych jagodach.

Drzewo dobrze znosi przycinanie. Może być wykorzystywany do celów ekonomicznych na różne sposoby:

  1. Ławrowiszna doskonale nadaje się do organizowania żywopłotów.
  2. Owoce rośliny są jadalne, ale rzadko są spożywane świeże ze względu na ich niezwykły smak. Najczęściej jagody są wykorzystywane do produkcji wina lub napojów bezalkoholowych.
  3. Liście są używane jako substytut laurowy. Zawierają aromatyczny olejek eteryczny, który pozwala wykorzystać je jako pikantną przyprawę.
  4. Możesz także smakować mleko liśćmi.
  5. Kora i liście drzewa są bogate w garbniki (od 5 do 11%), co pozwala na ich zastosowanie w przemyśle skórzanym.
  6. Kwiaty laurowe wytwarzają dużą ilość nektaru, dzięki czemu roślina jest atrakcyjna dla pszczół. Jednak miód z wiśni laurowych może powodować zatrucie, więc jedzenie nie jest tego warte.

Ławrowisznya, którego korzyści i szkody opisano poniżej, zawiera kwas cyjanowodorowy w korze i liściach. Ta substancja jest silną trucizną.

Zastosowanie lecznicze

Do celów medycznych stosuje się głównie liście drzew. Drzewo laurowe zawiera składniki, które mają działanie utrwalające, przeciwzapalne i przeciwskurczowe:

  • olejki eteryczne;
  • glikozydy;
  • wosk
  • garbniki.

Liście rośliny tych substancji zawierają około 10%, aw korze nawet więcej - nawet 15%.

Z liści przygotowuje się produkt leczniczy o nazwie woda laurowa. Przypisuj ból w żołądku i jelitach. Substancją czynną w tym przypadku jest amigdalina. W przewodzie pokarmowym rozkłada się, w wyniku czego powstaje kwas cyjanowodorowy, który ma właściwości znieczulenia miejscowego.

Krople laurowe stosuje się w leczeniu chorób serca i płuc jako środków znieczulających, przeciwkaszlowych i uspokajających. Obecnie to narzędzie jest używane dość rzadko. Ponieważ roślina zawiera trujące składniki, przygotowywanie kropli wiśni laurowych w domu nie jest bezpieczne.

W przemyśle farmaceutycznym woda laurowa jest używana jako perfumy do preparatów o nieprzyjemnym zapachu. Do celów homeopatycznych użyj esencji uzyskanej ze świeżych liści drzewa.

Proszek ze zmiażdżonych nasion wiśni laurowych służy do pozbycia się bólu głowy, drętwienia rąk, bezsenności. W takim przypadku proszek jest zmywany mlekiem.

Z tego samego proszku możesz przygotować wodną emulsję i nasmarować skórę furunculosis lub wypadaniem włosów.

Przy częstych bólach głowy i bezsenności możesz przygotować aromatyczną poduszkę. Liście wiśni laurowej, mirt, laur i eukaliptus są wszyte w gęstą tkaninę. Na takiej poduszce możesz spać przez 2-3 godziny. Jeśli ból głowy jest silny, procedurę można przedłużyć do 5 godzin.

Skutki uboczne i przeciwwskazania

Kwas cyjanowodorowy, który znajduje się w liściach i korze wiśni laurowych, jest najsilniejszą trucizną. Przekroczenie dawki może doprowadzić do śmierci pacjenta, dlatego należy bardzo ostrożnie stosować nalewki i wyciągi z wiśni laurowych.

Objawami przedawkowania narkotyków są:

  • trudności w oddychaniu
  • chrypka głosu;
  • duszność
  • uczucie ciężkości w klatce piersiowej.

Śmierć pacjenta następuje w wyniku paraliżu mięśni oddechowych i zatrzymania oddechu.

Przyjmowanie leków wykonanych z wiśni laurowej jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  1. Ciąża
  2. Okres karmienia piersią.
  3. Indywidualna nietolerancja.
  4. Wiek dzieci
  5. Obecność ciężkich chorób przewlekłych.

Jak posadzić laur

Sadzenie tej rośliny i dbanie o nią nie będzie trudne nawet dla niedoświadczonego ogrodnika. Należy pamiętać, że na przedmieściach wiśnia laurowa będzie rosła tylko jako krzew. Wyhodowanie pełnego drzewa w tej strefie klimatycznej nie będzie działać.

Przed wyruszeniem na ziemię ważne jest, aby określić miejsce, w którym będzie rosło drzewo. Do tego celu najlepiej nadaje się dobrze oświetlony obszar, w którym nie ma wiatru i przeciągów. Optymalny zakres temperatur to +20 - +24 stopnie.

Możesz rozpocząć sadzenie w szklarni lub na balkonie. W lecie roślinę można przenieść na świeże powietrze. Jednak krzak nie powinien być narażony na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Gleba do sadzenia wiśni laurowych powinna być luźna, neutralna lub lekko kwaśna, wystarczająco żyzna. Możesz samodzielnie przygotować mieszaninę gleby. Aby to zrobić, potrzebujesz arkusza ziemi, torfu, próchnicy i dziewanny. Wszystkie składniki są pobierane w równych proporcjach. Możesz użyć gleby do kwitnienia roślin. Na dnie garnka warstwa drenażowa jest koniecznie zorganizowana, aby uniknąć stagnacji wody.

Konieczne jest obfite i regularne podlewanie laurów wiosną i latem. W tej chwili roślina jest w fazie aktywnego wzrostu. Gleba w doniczce nie powinna wyschnąć. Jednak stagnacja wody w studzience jest również niemożliwa. Nadmiar wilgoci powoduje gnicie korzeni, a na liściach pojawia się mączniak prawdziwy.

Latem roślina jest podlewana, gdy gleba wysycha, a zimą - 1 raz na 2 tygodnie. W ciepłym sezonie, oprócz podlewania, musisz również spryskać wiśnie laurowe. Lepiej to robić rano i wieczorem.

Musisz karmić drzewo od kwietnia do września. Do tych celów stosuj nawozy organiczne i mineralne.

Na otwartym terenie wiśnie laurowe lecznicze lądują wczesną wiosną lub późną jesienią. Gleba musi być najpierw przygotowana. Jest dokładnie poluzowany i nawożony na kwitnące krzewy. 5-8 kg nawożenia wystarczy na 1 metr kwadratowy gleby. Następnie przygotowywane są otwory o wymiarach 80 x 80 cm, które krzew opuszcza się do gleby bez pogłębiania szyjki korzenia. Gleba w strefie korzeniowej jest lekko zagęszczona i dobrze nawilżona.

Pielęgnacja drzew na zewnątrz

Lavrovishnya to niska roślina . Dobrze rośnie w oświetlonych, nie gorących miejscach, ale może zakorzenić się w gęstym cieniu.

Podczas uprawy roślina wymaga regularnego przycinania. Aby uformować koronę pod koniec zimy. Jeśli wiśnia laurowa jest uprawiana jako żywopłot, procedura ta jest wymagana dwa razy w roku. Późną wiosną i wczesną jesienią przeprowadzane jest sanitarne przycinanie korony. Lepiej jest używać sekatora, ponieważ po cięciu nożyczkami pozostaje uszkodzenie.

Konieczne jest usunięcie słabych i uszkodzonych pędów, aby krzew był bardziej symetryczny. W ciepłym sezonie, gdy drzewo aktywnie rośnie, należy je karmić nawozami raz w miesiącu. Do tego celu nadają się nawozy do kwiatów. Musisz je wykonać w wysokości 5 kg na 1 kwadrat. metr

Późną jesienią bardzo ważne jest zapobieganie nadmiernemu nawożeniu azotem. W przeciwnym razie odporność lauru na zimno może znacznie się zmniejszyć i nie przetrwa zimy. Jeśli roślina jest hodowana w pojemnikach lub szklarniach, gleba musi zostać wzbogacona torfem.

Podlewanie laurowe powinno być umiarkowane, ale regularne. W upalne dni glebę można zwilżyć raz w tygodniu. Późną jesienią i zimą, gdy roślina jest w spoczynku, wystarczy podlewać co 2 tygodnie. Podczas sadzenia młodej sadzonki na otwartym terenie lub podczas silnej suszy wymagane jest dodatkowe podlewanie. Aby uniknąć gnicia korzeni i śmierci roślin, ważne jest zapobieganie nadmiernej wilgoci i stagnacji w korzeniach.

Kategoria:

Zdrowie