Spośród różnorodnej galaktyki chorób przenoszonych drogą płciową jedną z najczęstszych jest niewątpliwie wirus brodawczaka ludzkiego. Jest to wirus nabłonkowy, który atakuje głównie jamę ustną, narządy płciowe i skórę. W sumie znanych jest około 80-100 rodzajów HPV, które są podzielone na trzy grupy według stopnia ryzyka: niskie, średnie i wysokie. W szczególności 51 rodzajów tego wirusa, wraz z 56, 58, 59, 68 i innymi, należy do grupy wysokiego ryzyka.

Najczęstszymi objawami choroby są brodawki narządów płciowych, brodawczaki lub brodawki narządów płciowych, które nieleczone szybko rozprzestrzeniają się po całym ciele. Kłykciny to formacje przypominające kalafior, które są przymocowane do ciała cienką nitkowatą nogą i mają kolor od ciała do burgunda. HPV są praktykowane głównie przez nietradycyjne formy stosunków seksualnych, fanów relacji seksualnych z osobami tej samej płci oraz osoby, które mają przerywanych partnerów seksualnych. Chociaż nosiciele stanowią około 70% całkowitej populacji Ziemi, wirus brodawczaka najczęściej objawia się u kobiet.

Przyczyny choroby

Pomimo wysokiego odsetka nosicieli wirusa wśród populacji, ma tendencję do pozostawania w ukryciu przez wiele lat. Może objawiać się po zmniejszeniu zdolności ochronnych organizmu. Takie czynniki mogą się do tego przyczynić:

  • sytuacje stresowe i zaburzenia psychiczne;
  • złe nawyki;
  • przyjmowanie antybiotyków lub innych leków o silnym działaniu na organizm;
  • aborcje, w tym w niewyspecjalizowanych instytucjach;
  • zaburzone tło hormonalne (z powodu ciąży lub wieku);
  • złe odżywianie;
  • choroby przewlekłe;
  • hipotermia ciała.

Niebezpieczeństwo polega na tym, że przy silnej odporności nie przejawia się w żaden sposób, ale kiedy pojawia się jeden z powyższych czynników, objawy zaczynają się pojawiać . Leczenie daje tylko tymczasowy efekt, ponieważ sam wirus pozostaje w ciele na zawsze, a nawrót jest możliwy.

Jak wirus dostaje się do organizmu

HPV jest przenoszony głównie przez kontakty seksualne - z powodu kontaktów dopochwowych, ustnych, odbytu lub manualnych narządów płciowych. Wiadomo, że doustne środki antykoncepcyjne lub prezerwatywy nie chronią przed infekcją, ale mogą jedynie zmniejszyć jej ryzyko. Możliwy jest domowy sposób przenoszenia - za pomocą artykułów higienicznych lub instrumentów medycznych, które nie są odpowiednio przetwarzane, ale jest to niezwykle rzadkie. Możliwe jest również przeniesienie choroby poprzez kontakt z biomateriałem - odchodami narządów płciowych i krwi.

Jeśli kobieta rodząca jest chora na HPV, istnieje ryzyko zarażenia noworodka, gdy przechodzi on przez kanał rodny. Można to wykryć, badając krtań dziecka - mogą pojawić się na nim formacje charakterystyczne dla wirusa. Ciąża w aktywnej fazie choroby również grozi poronieniem.

Jak HPV przejawia się u kobiet i mężczyzn

HPV 51 u kobiet najczęściej obserwuje się w postaci brodawczaków o różnych rozmiarach (od około jednego milimetra do kilku centymetrów), kształcie (z daszkiem i płaskim) i ilości (tutaj wszystko zależy od odporności) na narządach płciowych. Jest prawie niemożliwe, aby ich nie zauważyć - tarcie pościeli i odzieży często szkodzi tym wzrostom przed pojawieniem się krwi. Dalszy rozwój formacji może powodować nie tylko choroby onkologiczne odbytu i pochwy, ale także dysplazję i raka szyjki macicy.

Charakterystyczne objawy HPV 51 u mężczyzn są w dużej mierze powtarzane przez kobiety: kłykciny w pobliżu narządów płciowych, które zakłócają normalne życie seksualne, stopniowo łączą się w większe formacje, a konsekwencje zaawansowanej choroby obejmują onkologię odbytnicy, narządów płciowych lub przejścia odbytu.

Jeśli w życiu seksualnym mężczyzny lub kobiety występuje seks oralny, brodawczaki mogą również tworzyć się w jamie ustnej, istnieje ryzyko uszkodzenia krtani, a następnie utraty głosu.

Leczenie HPV

Bezobjawowy charakter wczesnych okresów i brak widocznego czynnika dyskomfortowego (swędzenie, wysypka, zaczerwienienie) zakłócają terminową diagnozę i rozpoczęcie leczenia. Tylko wtedy, gdy formacje na skórze stają się widoczne, wirus staje się możliwy do zidentyfikowania. Do podstawowej diagnozy najlepszym wyborem jest PCR - reakcja łańcuchowa polimerazy, która określa przybliżony wiek wirusa i jego DNA. W tym celu pacjent pobiera rozmaz cytologiczny. Wirus brodawczaka o genotypie 51 nie zawsze jest onkologią, ale po wykryciu należy podjąć wszelkie środki ostrożności i regularnie badać pod kątem zwyrodnienia formacji.

Leczenie HPV jest złożone, obejmuje stosowanie leków immunostymulujących, przeciwwirusowych i kauteryzujących oraz chirurgiczne usunięcie brodawczaków i brodawek narządów płciowych. Jako pierwsze można zastosować tabletki multiwitaminowe. Wzrosty są kauteryzowane za pomocą kantarydyny, kwasu trichlorooctowego lub salicylowego i solcodermy. Spośród leków przeciwwirusowych bleomycyna i podofilina sprawdziły się dobrze.

Oprócz kauteryzacji brodawczaki można usunąć na następujące sposoby:

  • nóż radiowy (specjalne promieniowanie fal radiowych);
  • kauteryzacja ciekłym azotem;
  • elektrokoagulacja (przy użyciu wysokiej temperatury);
  • korekcja laserowa.

Którą metodę zastosować w leczeniu HPV, decyduje lekarz. Przepisuje także leki immunostymulujące i przeciwwirusowe i przeprowadza wszystkie niezbędne testy.

Jak zapobiegać rozwojowi tej choroby? Istnieje kilka zaleceń. Po pierwsze, konieczne jest regularne badanie (raz na 5 lat), a jeśli rozmaz cytologiczny daje wynik ujemny, a testy wykazały obecność wirusa, powtórzyć po roku dla dokładniejszych wskazań. Po drugie, aby utrzymać zdrowy styl życia i zapobiec oddziaływaniu czynników osłabiających na organizm. Po trzecie, być odpowiedzialnym za aktywność seksualną - mieć sprawdzonego i stałego partnera i nie zapominać o metodach antykoncepcji.

W takich przypadkach zmniejsza się ryzyko zarażenia wirusem brodawczaka ludzkiego, podobnie jak ryzyko jego manifestacji na tle problemów z odpornością i zdrowiem psychicznym.

Kategoria:

Zdrowie