Zapalenie ścięgna jest zapalną chorobą ścięgna, która występuje w wyniku choroby lub urazowego uszkodzenia stawu. Z reguły zapalenie ścięgien atakuje ścięgna łokcia, nadgarstka, biodra, stawu skokowego, dłoni i stopy. Patologii towarzyszy dyskomfort i silny ból. Najczęściej zapalenie ścięgien rozwija się u osób, których aktywność jest związana z wysoką aktywnością ruchową.

Przyczyny choroby

Głównym powodem rozwoju zapalenia ścięgien jest nadmierne obciążenie stawów, które występuje przy wysokiej aktywności stawu lub jego traumatycznym uszkodzeniu. Jeśli staw doświadcza stałego obciążenia, następuje stały skurcz mięśni, co prowadzi do powstawania małych łez poszczególnych włókien tkanki chrzęstnej.

W rezultacie powstają twarde narośla, które uszkadzają tkanki miękkie. Z upływem czasu tkanka ścięgna ulega skostnieniu, co powoduje powstawanie osteofitów i skoków, które powodują tendozę.

Choroby zakaźne i patologie stawów mogą wywoływać zapalenie ścięgien: zapalenie stawów, artroza, osteoporoza, twardzina skóry, cukrzyca, kleszczowe zapalenie mózgu, choroby wirusowe, chlamydia, rzeżączka.

Rodzaje chorób i lokalizacja

Choroba może wpływać na każdy staw. Najczęściej proces zapalny rozwija się w ścięgnach stawu skokowego, barku i bioder, kolan i stawów łokciowych. Rzadziej choroba rozwija się w stawie nadgarstka i stopy.

Wyróżnia się następujące formy choroby:

  • Zapalenie ścięgna stawu kolanowego . Choroba często rozwija się u profesjonalnych sportowców. Patologia to zapalenie, które rozwija się w piszczeli i rzepce. Rozwój choroby przebiega w trzech postaciach: łagodnej, umiarkowanej i ciężkiej. Zapalenie ścięgien kolana charakteryzuje się bólem, który nasila się przy zginaniu nogi, obrzęku kolana, ograniczeniu aktywności ruchowej.
  • Zapalenie ścięgna stawu barkowego . Patologia rozwija się w mięśniu okostnym. Choroba dotyka osoby poniżej 40 roku życia, których aktywność zawodowa związana jest z wykonywaniem monotonnej pracy fizycznej. Nieleczone zapalenie rozprzestrzenia się na otaczające tkanki. Choroba charakteryzuje się wzrostem bólu podczas ruchu. W niektórych przypadkach ból może promieniować do łokcia. Jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte w odpowiednim czasie, pacjent może rozwinąć przykurcz stawu barkowego.
  • Zapalenie ścięgien Achillesa . Choroba rozwija się w wyniku urazu sportowego lub nadmiernego wysiłku fizycznego. Na początku choroby pacjent odczuwa lekki ból w stawie pięty. Po pewnym czasie dochodzi do wzrostu temperatury ciała i zaczerwienienia skóry w miejscu uszkodzenia.
  • Zapalenie ścięgna łokcia . Choroba może wystąpić bezobjawowo przez dłuższy czas lub rozwinąć się w ciągu kilku tygodni. Leczenie tej postaci choroby odbywa się wyłącznie metodami medycznymi, z wyłączeniem interwencji chirurgicznej.
  • Zapalenie ścięgna okolicy skroniowej . Przyczyną patologii jest powstawanie wad zgryzu lub nawyk żucia stałego pokarmu. Kiedy pojawiają się nieprzyjemne objawy, takie jak ból w skroni lub szyi, pacjenci często szukają pomocy w klinice dentystycznej lub neurologu. Dzięki terminowemu leczeniu powikłań choroba nie powoduje.
  • Zapalenie ścięgien bicepsa . Charakteryzuje się rozwojem procesu zapalnego mięśnia bicepsa, którego przyczyną jest zwiększony stres. Objawy choroby pojawiają się nagle. Pacjenci zaczynają boleć w stawie barkowym, gdy próbują podnieść rękę, i ograniczają ruchomość stawu po wysiłku.
  • Zapalenie ścięgien bioder . Występuje przy stałym dużym obciążeniu uda. Przyczyną choroby mogą być wcześniej przenoszone zakaźne patologie, urazy mięśnia czworogłowego tylnej części ciała, niedobór wapnia w ciele. Chorobie towarzyszy silny ból i wzrost lokalnej temperatury zmiany.
  • Zapalenie ścięgien nadgarstka i stopy . Jest to dość rzadka postać choroby. Zewnętrznymi objawami choroby są ból, chrupanie stawów, lekki obrzęk i przekrwienie skóry w miejscu zapalenia.

Objawy zapalenia ścięgien

Rozwój choroby wiąże się z trwałym urazowym uszkodzeniem stawów, dlatego we wczesnych stadiach choroby choroba objawia się jako niewielki dyskomfort, który znika samoistnie po zmniejszeniu obciążenia lub w spoczynku.

Z biegiem czasu objawy zapalenia ścięgien na ramieniu pojawiają się znacznie częściej przy mniejszym obciążeniu stawu, a pacjenci próbują się ich pozbyć samodzielnie, używając maści, wcierania i okładów.

Zapalenie więzadeł często staje się przewlekłe, w których ścięgna zwapniają się i pogrubiają. Istnieje ryzyko skostnienia ścięgien, któremu towarzyszy nieznośny ból spowodowany uszczypnięciem nerwu w nadgarstku. W dotkniętej kończynie zmniejsza się wrażliwość dotykowa i zdolność do pełnego poruszania palcami i szczotką.

Podczas wykonywania pasywnych ruchów ból może być nieobecny. Pacjent ma wrażenie, że to nie on wykonuje ruch pędzla. Wynika to z faktu, że napięcie włókien mięśniowych i napięcie ścięgien zanikają.

Jeśli proces zapalny rozwija się bezpośrednio w stawie, można zaobserwować przekrwienie skóry w zmianie.

W wyniku zwapnienia pod skórą tworzą się uszczelki, które zwiększają ból. Podczas wykonywania ruchów słychać charakterystyczny trzask

Diagnoza choroby

Rozpoznanie zapalenia ścięgien jest dość trudne, ponieważ nie ma objawów charakterystycznych tylko dla tej choroby. Sprzętowe metody diagnostyczne pozwalają nam ustalić obecność procesu zapalnego.

Na początkowym etapie ważne jest, aby odróżnić zapalenie ścięgien od podobnych chorób, takich jak zapalenie kaletki, zerwanie ścięgna, zakaźne zapalenie ścięgna, zapalenie otrzewnej, ścięgno.

Aby zidentyfikować chorobę i postawić prawidłową diagnozę, stosuje się następujące metody badania:

  • radiografia, która pomoże ustalić obecność złóż soli, a także zmiany patologiczne spowodowane zapaleniem kaletki lub zapaleniem stawów;
  • Badanie ultrasonograficzne identyfikuje skurcz ścięgien i zmiany struktury tkanek;
  • kliniczne badania krwi;
  • testy reumatologiczne.

Metody leczenia

Na początkowym etapie leczenia nadgarstkowego zapalenia ścięgien stosuje się bandaż utrwalający w postaci ortezy lub splotów, które zapewnią unieruchomienie kończyny i zapobiegną rozciągnięciu ścięgien.

Aby złagodzić zapalenie ścięgna dłoni, leczenie przeprowadza się za pomocą niesteroidowych leków przeciwzapalnych w postaci maści i żeli. Leki pomagają aktywować krążenie krwi i poprawiają właściwości krwi.

Przy silnym bólu stosuje się leki hormonalne. Kortykosteroidy są stosowane w postaci blokad.

Lekarze zalecają leczenie zapalenia ścięgien zakaźnego pochodzenia za pomocą antybiotyków, które niszczą patogenną mikroflorę, sprzyjają wydalaniu kwasu moczowego i mają niewielki efekt przeciwbólowy.

Fizjoterapia pomaga naprawić uszkodzone ścięgna i stawy. Elektroforeza z lekami kortykosteroidowymi, magnetoterapia, zastosowania z ozokerytem, ​​laserem, falą uderzeniową i terapią ultradźwiękową mają pozytywny wpływ.

Pacjentom pokazano ćwiczenia fizykoterapeutyczne, które pomagają rozluźnić mięśnie, przyspieszyć ich regenerację, złagodzić napięcie ścięgien. Nie wykonuj ćwiczeń z zakaźną postacią choroby, ponieważ może to spowodować rozprzestrzenienie się patogenów.

W porozumieniu z lekarzem prowadzącym możesz korzystać z tradycyjnej medycyny. Aby złagodzić stany zapalne, zastosowanie kurkumy pokazano w żywności, która ma właściwości przeciwbólowe i lecznicze, aktywuje metabolizm.

W leczeniu zapalenia ścięgien wskazane jest użycie wywaru z jagód wiśniowych i nalewki ze skorupy orzecha włoskiego.

W ciężkich postaciach choroby, gdy leczenie farmakologiczne nie daje pozytywnych rezultatów, leczenie przeprowadza się metodami operacyjnymi. Wskazaniem do operacji chirurgicznej jest:

  • silny ból, którego nie można zatrzymać;
  • infekcja ścięgien;
  • wielokrotne pęknięcia ścięgien z powodu urazu.

W rzadkich przypadkach, gdy choroba się rozpoczyna, rokowanie może być niekorzystne. Brak wykwalifikowanej opieki medycznej często prowadzi do całkowitej utraty ruchomości kończyn.

Środki zapobiegawcze

Aby zachować wyniki leczenia i zapobiec nawrotom napadów, należy przestrzegać zaleceń specjalistów:

  • terminowe leczenie chorób zakaźnych;
  • unikać traumatycznego uszkodzenia kończyn;
  • naprzemiennie wysoka aktywność fizyczna z relaksacją;
  • wzmocnić obronę organizmu;
  • jedz białka, świeże warzywa i owoce.

Dzięki odpowiedniej kombinacji różnych metod leczenia choroby możesz osiągnąć trwały wynik. Można jednak uniknąć rozwoju choroby, zwracając się o pomoc do specjalisty w odpowiednim czasie.

Kategoria:

Zdrowie