Przewód pokarmowy człowieka jest organem o najwyższym znaczeniu. Jego zadaniem jest przetwarzanie napływającej żywności, izolowanie niepotrzebnych pozostałości. Jelito jest centralnym narządem przewodu pokarmowego. Aktywnie wpływa na mózg i chroni ludzki układ odpornościowy. Informacje o strukturze ludzkich jelit, schemat ich budowy, zrozumienie, jak to działa - informacje te pomogą rozpoznać chorobę i rozpocząć leczenie na czas.

Struktura przewodu żołądkowo-jelitowego

Jeśli wyobrażasz sobie układ żołądkowo-jelitowy w uproszczonej formie, to wygląda jak solidna rurka łącząca jamę ustną z odbytnicą. Zaabsorbowana przez człowieka masa żywności porusza się wzdłuż tej rury w ściśle określonym kierunku.

Późniejsze przetwarzanie produktów spożywczych odbywa się w przewodzie pokarmowym poprzez przepychanie ich przez różne działy i struktury. Funkcja każdego narządu ma wąską specjalizację.

Rysunek pokazuje opis i anatomię ludzkiego układu pokarmowego.

Segmenty przewodu pokarmowego:

  • jama ustna z gruczołami ślinowymi;
  • nagłośnia;
  • gardło;
  • przełyk;
  • żołądek;
  • wątroba;
  • woreczek żółciowy;
  • trzustka
  • jelita, w tym jelita grubego i jelita cienkiego;
  • wyrostek robaczkowy;
  • odbytnica;
  • odbytu.

Po spożyciu jedzenie jest rozkładane. Żucie mechaniczne odbywa się w jamie ustnej. W żołądku żywność poddawana jest obróbce fizyko-chemicznej soku żołądkowego. W przyszłości proces podziału elementów organicznych. Następnie rozpoczyna się wchłanianie korzystnych i szkodliwych substancji. Tak zorganizowany proces trawienia umożliwia istnienie osoby.

Struktura anatomiczna

Centralną częścią układu pokarmowego są jelita. Odpowiada za przetwarzanie żywności i przydział jej pozostałości. Jego długość w stanie aktywnym osiąga 4-8 metrów. Od momentu urodzenia jego struktura, lokalizacja, kształt są modyfikowane. Najbardziej aktywny wzrost narządów występuje w wieku od 3 do 5 lat.

Narządy trawienne zaczynają się od zwieracza, który oddziela żołądek od ampułki dwunastnicy, a kończy odbytem.

Główną rolę w przetwarzaniu żywności pełnią jelita cienkie i grube.

Jelito cienkie

Jelito cienkie, którego długość wynosi 4-5 metrów, pochodzi z żołądka, a następnie tworzy wiele zgięć i wchodzi do jelita grubego. U mężczyzn jest zwykle dłuższy niż u kobiet.

Segmenty jelita cienkiego w kolejności:

  • dwunastnica;
  • jelito cienkie;
  • biodro

Dwunastnica, znajdująca się na samym początku przewodu pokarmowego, ma różnorodne formy, w zależności od cech ludzkiego ciała. Najczęściej ma układ w kształcie litery U.

W tym ciele znajdują się 4 części:

  • górna część lub cebula, najkrótsza, zaczyna się od żołądka;
  • część zstępująca, w której widać żółć i przewody trzustkowe, a także przewód trzustkowy;
  • sekcja pozioma;
  • część wstępująca.

W tym odcinku jelita wchłonięta żywność jest dzielona na białka, tłuszcze, węglowodany. Ciało wysyła sygnał do wszystkich innych, że rozpoczął się proces trawienia.

Po przetworzeniu żywności w dwunastnicy kolejne wydziały są zabrane do pracy. Przydatne substancje z żywności są wchłaniane, przetwarzane, fermentowane. W procesie przetwarzania energia jest wymieniana dzięki przeniesieniu pierwiastków śladowych i składników odżywczych przez ściany do krwi.

Przy niewielkiej liczbie lub braku enzymów zapalenie jelit często zaczyna się w jelicie cienkim. Pojawiają się w związku z brakiem trawienia lub z powodu problemu wchłaniania jelitowego.

Granica między jelita cienkiego i jelita krętego jest trudna do narysowania, ich oddziały są ruchome, są przyczepione do otrzewnej za pomocą krezki zwanej jelita krezkowym. Jest to wyraźnie widoczne w ludzkich jelitach za pomocą trójwymiarowego obrazu. Początkowe odcinki tych narządów są nieaktywne, ale wiele tworzących się pętli umożliwia jelitowi cienkiemu intensywne poruszanie się i zmianę jego pozycji.

Jelito grube

Lokalizacja jelita grubego w ciele ludzkim zaczyna się od kąta krętniczo-kątniczego. Tutaj jedno jelito wchodzi do drugiego. Jelito grube na samym początku swojej ścieżki tworzy wypukłość, wyrostek robaczkowy, a następnie przechodzi wokół cienkiej, jakby otaczając ramę, i kończy się odbytnicą. Zawiera ważne narządy i dlatego nie można sobie wyobrazić życia bez jelita grubego. U kobiet okrężnica jest zwykle dłuższa niż u mężczyzn, średnio 10 cm.

W jelicie grubym są:

  • kątnica;
  • okrężnica, składająca się z wstępującej, poprzecznej, malejącej, esicy;
  • odbytnica

Średnica jelita grubego wynosi od 7 do 14 cm, długość od 100 do 200 cm, u kobiet jest on krótszy o 5-10 cm niż u mężczyzn.

W jelicie grubym znajdują się formacje anatomiczne: wstążki, gaustra i procesy omentalne. Taśmy przyczyniają się do lepszego przyłączenia krezki. Powstałe w obręczy haustry napinają i fałdują jelito w celu najszybszego przejścia zawartości. Procesy omentalne są przerostami otrzewnej zawierającej tkankę tłuszczową.

Po przejściu pokarmu przez jelito cienkie zostało ono rozbite na aminokwasy, pozostało w nim błonnik i błonnik. Główną funkcją okrężnicy jest wchłanianie pozostałej wody i tworzenie się stałych odpadów. W tej części jelita występuje wiele drobnoustrojów, które pomagają w rozkładzie i zagęszczeniu resztek jedzenia. Zmniejszenie określonego rodzaju mikroorganizmu prowadzi do dysbiozy.

Funkcjonalne znaczenie wyrostka robaczkowego nie zostało jeszcze odkryte przez naukowców. Najprawdopodobniej jest to rodzaj repozytorium bakterii. Być może pełni tę samą funkcję, co migdałki płucne.

Odbytnica służy jako zbiornik do gromadzenia kału i wydalania przez odbyt.

Histologia przewodu żołądkowo-jelitowego

Ściany jelita cienkiego i grubego składają się z błony śluzowej, podśluzowej, surowiczej i błon mięśniowych.

W błonie śluzowej jelita cienkiego znajduje się duża liczba długich kosmków, a gruba jest ich pozbawiona.

Podśluzówka jelita cienkiego składa się z tkanki łącznej, luźnej i słabo uformowanej, w wyniku czego ta część jelita jest bardzo ruchliwa. W okrężnicy podstawa jest bardziej gęsta i dobrze zdefiniowana.

Błona mięśniowa jest obecna w obu jelitach i składa się z dwóch warstw: wewnętrznej (okrągłej) i zewnętrznej (podłużnej). Mięśnie okrężne są najbardziej rozwinięte, szczególnie między Gaustra. Połączenie mięśni okrągłych i podłużnych pomaga lepiej wymieszać i promować zawartość.

Zewnętrzna część surowicza w pełni odtwarza relief zewnętrznej powierzchni jelita.

Cechy fizjologiczne

Przygotowanie do trawienia pokarmu rozpoczyna się w jamie ustnej i trwa w żołądku. Główne procesy, wchłanianie składników odżywczych i usuwanie odpadów mają miejsce w jelicie. Istnieją funkcje trawienne i niestrawne.

Funkcja wydzielnicza

Sekretna część pracy wykonywana jest przez wszystkie działy. Czysty płyn wydzielniczy - sok jelitowy. Składa się z ciekłej substancji, w której znajduje się dużo białka, substancji mineralnych i ciała stałego, który zawiera enzymy.

W procesie trawienia produktów powstaje wiele enzymów, które przyspieszają trawienie. Najwięcej z nich jest wytwarzanych w jelicie cienkim, takich jak sacharoza, laktazy, amylazy, lipazy. Następnie wszystkie przydatne substancje są fermentowane i sączy się przez ściany jelita i są dostarczane przez krwiobieg do wszystkich narządów ludzkich.

Ciekły składnik soku żołądkowego rozcieńcza zawartość jelit, oddziela gęste substancje od błony śluzowej i wspomaga ich produkcję.

W jelicie uwalniane są hormony, które biorą udział w czynności regulacyjnej przewodu pokarmowego. Hormon wydzielania wytwarzany przez błonę śluzową stymuluje wydzielanie dwunastnicy i soku trzustkowego.

Funkcja silnika

Aktywność ruchowa obejmuje skurcz warstwy mięśniowej. Może być rytmiczny, wahadłowy lub perystaltyczny. Wszystkie te typy przyczyniają się do lepszego miksowania i promocji zawartości. Ruchliwość jelit jest kontrolowana przez centralny układ nerwowy. Pod wpływem jego impulsów dochodzi do wzrostu lub spowolnienia ruchliwości i perystaltyki jelit. Na przykład podczas jedzenia chleba lub kawałków mięsa obserwuje się zwiększone skurcze mięśni. Tłuste pokarmy również przyspieszają motorykę.

W okrężnicy, która działa jak zbiornik, woda jest wchłaniana, powstają stałe odpady i ewakuowane z organizmu.

Narządy trawienne biorą udział w metabolizmie. Z ich pomocą powstaje obwód substancji białkowych między przewodem pokarmowym a krwią, co pomaga w czynności wydzielniczej wątroby.

Funkcja ssania

Najważniejszą fizjologiczną częścią pracy jelita jest funkcja wchłaniania. Substancje, które dostają się do żołądka, są następnie przenoszone przez tkanki i narządy, przenoszone do komórek i wykorzystywane w metabolizmie. Proces ten zachodzi w jelicie cienkim i pomagają kosmki błony śluzowej. Wzmocnienie tej pracy następuje pod wpływem produktów takich jak witaminy z grupy B, kawa, herbata. Naruszenie procesu wchłaniania prowadzi do różnych chorób klinicznych.

Funkcje niezwiązane z trawieniem:

  1. Wydalanie, z jego pomocą niestrawione produkty, na przykład sole metali ciężkich, są uwalniane.
  2. Endokrynologiczny, w którym hormony są wytwarzane w przewodzie pokarmowym za pomocą niektórych komórek.
  3. Jego działanie ochronne polega na wydzielaniu niestrawnych produktów powstających podczas metabolizmu.

Znajomość anatomii narządów ludzkich, ich budowy i zasad pracy pomaga budować odpowiednią ochronę przed różnymi chorobami. Zdrowa dieta, brak uzależnień, aktywność fizyczna, przyjazne nastawienie są gwarancją udanego funkcjonowania układu pokarmowego.

:

Kategoria:

Zdrowie