Pojawienie się bólu w jamie brzusznej nie zawsze wskazuje na rozwój stanu zapalnego w narządach trawiennych. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku osób podatnych na zaparcia, u których podobny stan może wskazywać na obecność kału w okrężnicy. Mogą się nie objawiać przez kilka miesięcy, ale jednocześnie mogą powodować znaczną szkodę dla zdrowia. Dlatego przydatne będzie, aby tacy ludzie wiedzieli, jak szybko i skutecznie usunąć kamienie kałowe.

Opis patologii

Kamienie kałowe wyglądają jak gęste formacje, które występują w dolnych częściach okrężnicy w wyniku ekspozycji na pewne niekorzystne czynniki. Takie osady mają postać owalu lub kuli i zwykle nie przekraczają 18 cm średnicy.

W zależności od właściwości ciała kamienie mogą zawierać w różnych proporcjach następujące składniki:

  • kwasy żółciowe;
  • bakterie
  • tłuszcze ogniotrwałe;
  • sole mineralne (szczawian magnezu itp.).

Częściej niż inne osoby starsze spotykają się z tą patologią, ale można ją również znaleźć u młodszych pacjentów, w tym dzieci.

Najwyższe ryzyko tworzenia się kamienia występuje u osób mieszkających w regionach północnych, których menu jest zdominowane przez tłuste potrawy i niewystarczającą ilość błonnika.

Rodzaje i mechanizm powstawania

Zanim kamień powstanie w jelicie, musi w nim pojawić się podstawa, rdzeń. Najczęściej są to niestrawione cząsteczki jedzenia lub twarde złogi kału wynikające z długotrwałego zaparcia. Stopniowo dodaje się do nich nowe porcje kału, odwadnia, a następnie osadza się w nich sole. Z czasem formacje stają się jeszcze trudniejsze. Podobny proces może przebiegać jeszcze szybciej, jeśli osoba spożywa głównie tłuste potrawy.

Takie formacje wśród specjalistów nazywano koprolitami. Ze względu na pochodzenie kamienie są zwykle klasyfikowane jako prawdziwe i fałszywe.

Te pierwsze powstają w okrężnicy, a te drugie wchodzą do nich z woreczka żółciowego lub pęcherza. To te ostatnie dość często rozpoczynają proces tworzenia kamieni kałowych. Objawy ich obecności mogą zacząć objawiać się u każdej osoby w różnym czasie.

Przyczyny wystąpienia

Istnieje kilka powodów, które mogą powodować pojawienie się kamieni w kale:

  • Współczynnik wieku Jednym z najczęstszych czynników przyczyniających się do rozwoju tej choroby jest atrofia warstwy mięśniowej jelita grubego i wywołane przez nią niedociśnienie. Częściej niż inni starsi ludzie mają do czynienia z podobną patologią.
  • Choroby Należą do nich nie tylko nabyte, ale także wrodzone choroby, na przykład choroba Hirschsprunga, Parkinsona i wiele innych, w wyniku których zaburzona jest funkcja motoryczna narządu lub zwiększa się długość okrężnicy. W wyniku tego dochodzi do stagnacji kału i rozpoczyna się proces formowania kamienia.
  • Ciała obce. Jeśli nasiona, owoce, resztki kości lub niestrawione kawałki żywności dostaną się do jelit, te ostatnie mogą wywołać występowanie koprolitów.
  • Choroba zapalna jelit. Choroby, którym towarzyszy silne wydzielanie śluzu lub krwawienie, mogą wywoływać pojawienie się kamieni. Ponadto podobny proces patologiczny może znacząco wpływać na skład chemiczny kału.
  • Dieta U osób, których menu jest zdominowane przez produkty o wysokiej zawartości wapnia i tłuszczów ogniotrwałych, prawdopodobieństwo powstawania koprolitów jest znacznie zwiększone.
  • Stosowanie niektórych leków. Przyczyną powstawania kamieni mogą być środki przeciwbakteryjne i przeciwbólowe.
  • Niewłaściwy schemat picia. Przy niewystarczającym przyjmowaniu płynów ciało zaczyna wchłaniać je z kałem, w wyniku czego twardnieją i zwiększają prawdopodobieństwo zaparć i zapalenia koprolitycznego.

Inne przyczyny, które mogą powodować tworzenie się kamieni, to niska aktywność fizyczna, picie dużych ilości alkoholu, przejadanie się i tendencja do stresu. Czasami zamiast kamieni można znaleźć piasek w kale dorosłego. Przyczyny ich pojawienia się mogą być podobne, dlatego nie warto samodzielnie diagnozować i wybierać leków do leczenia.

Objawy kamieni

Na początkowym etapie choroba przebiega w formie utajonej. Dlatego na tym etapie takie formacje można wykryć tylko na podstawie wyników ankiety. We wszystkich innych przypadkach choroba zaczyna objawiać się później z charakterystycznymi objawami:

  • wzdęcia;
  • naprzemienne zaparcia i biegunka;
  • obecność w kale skrzepów krwi lub cząstek śluzu;
  • ból brzucha;
  • zaparcia

Z powodu rozwoju długotrwałego zatrucia organizmu u pacjentów z kamieniami kałowymi w jelicie objawy często mogą objawiać się brakiem apetytu i osłabieniem, nudnościami i nerwowością.

Metody diagnostyczne

Przed podjęciem leczenia patologii konieczne jest przeprowadzenie diagnostyki różnicowej. Aby postawić dokładną diagnozę, należy umieć odróżnić objawy koprolitów od innych chorób o podobnym obrazie klinicznym:

  • wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
  • hemoroidy;
  • uchyłkowatość;
  • guzy okrężnicy.

Aby uzyskać najbardziej wiarygodne informacje o stanie pacjenta, nie zawsze wystarczy znajomość mechanizmu powstawania blokady kału. Objawy jego obecności mogą być nieobecne do pewnego momentu. Dlatego lekarz może zastosować następujące metody diagnostyczne:

  • Palpacja Obejmuje badanie metodą cyfrową odbytu. Pozwala na wykrycie gęstej formacji, przy kontakcie z którą charakterystyczne ślady koniecznie pozostają na rękawicy.
  • Sigmoidoskopia. Za pomocą tej metody można określić obecność formacji w dolnych częściach okrężnicy. Aby przeprowadzić takie badanie, niezbędny jest sigmoidoskop - specjalne urządzenie wyposażone w system zasilania powietrzem, oświetlenie światła jelita i okular do bardziej szczegółowego badania ścian wewnętrznych.
  • Irrigoskopia Należy do grupy metod radiologicznych, opartych na badaniu stanu wewnętrznego okrężnicy za pomocą endoskopu. Ta metoda badania ma wiele wspólnego z sigmoidoskopią. Główną różnicą jest to, że pozwala zbadać całe jelito grube. W razie potrzeby możesz nawet przeprowadzić analizę histologiczną.

Niestety nie zawsze rozważane metody pozwalają postawić dokładną diagnozę. W takim przypadku lekarz może zastosować diagnostyczną laparoskopię. Aby uzyskać bardziej szczegółowy obraz stanu pacjenta, można wykonać dodatkowe biochemiczne i ogólne badanie krwi.

Metody leczenia

Aby uratować pacjenta przed złogami kału, specjaliści stosują konserwatywne metody leczenia. Jeśli okażą się nieskuteczne lub wykryte zostanie uszkodzenie ściany jelita lub zdiagnozowana zostanie niedrożność jelit, wówczas chodzi o interwencję chirurgiczną.

Korzystanie z lewatyw

W ramach tego podejścia oczyszczanie jelit odbywa się za pomocą lewatyw i leków:

  • Lewatywa z syfonu. Opiera się na zużyciu dużej ilości wody - około 12 litrów. Po wypróżnieniu pacjent ponownie otrzymuje wodę do picia.
  • Lewatywa oczyszczająca. Jest przepisywany tym pacjentom, którzy mają nieznaczne złogi w świetle jelita. Około 1, 5 litra płynu jest wstrzykiwane w celu oczyszczenia jelit.
  • Hydrokolonoterapia. Ta metoda leczenia jest stosowana, jeśli wszystkie inne metody usuwania kału były nieskuteczne. Konieczne jest do tego specjalne wyposażenie. Zabieg trwa około 30 minut iw tym czasie lekarz monitoruje stan pacjenta za pomocą specjalnego monitora. W celu oczyszczenia do jelita pacjenta wstrzykuje się około 20-30 litrów płynu.

Środki przeczyszczające

Najłagodniejszym sposobem na pozbycie się kału jest stosowanie środków przeczyszczających. W aptekach są oferowane w dużych ilościach w szerokiej gamie form. Najpopularniejsze z nich to mikstury, pigułki i świece.

Ponieważ każdy środek przeczyszczający wpływa na organizm na różne sposoby, lekarz powinien wybrać odpowiedni lek, biorąc pod uwagę indywidualne cechy pacjenta.

Działanie wielu środków przeczyszczających objawia się tym, że usuwają dużo potasu z organizmu. Dlatego osoby z problemami z sercem powinny być stosowane ostrożnie.

Kruszenie kamieni

W niektórych przypadkach proktolog podczas badania cyfrowego może wykryć formacje kałowe w jelicie, które można usunąć przez zmiażdżenie. Aby przeprowadzić procedurę, specjalista zakłada grubą gumową rękawiczkę na dłoń, ostrożnie traktuje palec wskazujący substancją leczniczą, wkłada go do odbytu i zaczyna miażdżyć proctolit. Podczas mielenia fragmenty kamienia są usuwane z jelita.

Leczenie chirurgiczne

Do tej metody terapii stosuje się tylko wtedy, gdy metoda cyfrowego kruszenia i lewatyw nie przyniosła pozytywnego wyniku. Metodę chirurgiczną zaleca się również tym pacjentom, których kał znajduje się w wyrostku robaczkowym lub u których zdiagnozowano niedrożność jelit spowodowaną zablokowaniem kału. Tacy pacjenci mają przepisaną kolotomię - procedurę, w której wykonuje się nacięcie w ścianie brzucha, a następnie usuwa się formacje stolca, a następnie zszywa.

Możliwe komplikacje

Jeśli nie pozbędziesz się kału w jelicie w odpowiednim czasie, mogą one prowadzić do rozwoju poważnych powikłań:

  • krwawienie z wrzodów jelitowych;
  • ropowe zapalenie wyrostka robaczkowego;
  • pojawienie się blizn na ścianie jelita;
  • guzy nowotworowe;
  • niedrożność jelit.

Prognoza i zapobieganie

Pod warunkiem prawidłowego postawienia diagnozy i rozpoczęcia leczenia w odpowiednim czasie, prognozy w większości przypadków są korzystne. Jeśli diagnoza wykazała obecność kału w jelicie, tylko specjalista może powiedzieć, jak się ich pozbyć bez konsekwencji.

Aby zapobiec ponownemu tworzeniu się kału, pacjent musi przestrzegać szeregu zaleceń:

  • zwiększyć spożycie żywności bogatej w błonnik;
  • przywróć reżim wody do normy, dla którego konieczne jest picie co najmniej 1, 5–2 litrów czystej wody w ciągu dnia;
  • zwiększyć aktywność fizyczną;
  • przejść na dietę frakcyjną;
  • wykluczyć z diety żywność w puszkach i alkohol;
  • regularnie opróżniaj jelita;
  • co najmniej dwa razy w roku do zbadania przez proktologa.

Nawet przy skuteczności lewatyw, środków przeczyszczających i innych zalecanych środków do wypróżnień, niepożądane jest ich samodzielne stosowanie. Tworzenie się kału jest niebezpiecznym procesem patologicznym, który musi być leczony tylko pod nadzorem specjalisty.

Wśród chorób, które mogą powodować znaczną szkodę dla zdrowia, należy podkreślić obecność złogów kałowych w jelicie. Takie formacje mogą powodować rozwój poważnych chorób nie tylko żołądka, ale także jelit, jeśli nie zaczniesz z nimi walczyć na czas.

Cała trudność polega na tym, że na początkowym etapie niedrożność stolca praktycznie się nie objawia. Dlatego, aby zapobiec jego wystąpieniu, zaleca się regularne poddawanie się badaniu przez proktologa, a także przestrzeganie zdrowego stylu życia.

Konieczne jest nie tylko ograniczenie stosowania szkodliwych produktów i zwiększenie wartości zdrowotnych, przede wszystkim bogatych w błonnik, ale także przestrzeganie innych zaleceń, które można uzyskać od specjalisty. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku osób podatnych na zaparcia.

Muszą zwracać szczególną uwagę na swoje zdrowie i monitorować częstotliwość stolca, a w razie potrzeby opróżniać jelita.

Kategoria:

Zdrowie