Jedną z chorób zapalnych, która rozwija się na tle alergii, jest toksyczne alergiczne zapalenie skóry lub toksyna skórna. Objawy i leczenie są prawie podobne do tłumienia typowych reakcji alergicznych lub dolegliwości skórnych, ale istnieje jedna cecha wyróżniająca - uszkodzenie naskórka lub błony śluzowej tego rodzaju rozwija się w wyniku podrażnienia dostającego się do krwioobiegu.

Przyczyny wystąpienia

Główną grupą ryzyka są osoby cierpiące na alergie, ponieważ przyczyną choroby są jedno - patologiczne reakcje organizmu. Ich rozwój jest sprowokowany przez: leki; produkty przemysłowe i domowe; jedzenie.

„Niebezpieczne” to miód, owoce cytrusowe, ryby, truskawki, jajka i inne produkty alergizujące. Czasami przyczyną są sztuczne dodatki, barwniki lub emulgatory . Ale ponieważ substancja nie zawsze odnosi się do jedzenia, może dostać się do organizmu na kilka sposobów:

  • układ oddechowy;
  • przewód pokarmowy;
  • zastrzyki
  • odbytu.

W szczególnych przypadkach toksykodermia objawia się w procesie auto-zatrucia, gdy nieprawidłowe funkcjonowanie wątroby, nerek lub układu trawiennego prowadzi do tworzenia niebezpiecznych dla organizmu metabolitów.

Wrażliwość na dany alergen zależy od predyspozycji genetycznych, odporności układu odpornościowego, częstotliwości kontaktu z substancją drażniącą i jej ilości.

W około 60% przypadków obserwuje się toksyczne działanie leku, spowodowane przyjmowaniem leków przeciwskurczowych, przeciwbólowych, antybiotyków, tabletek nasennych itp. Witaminy z grupy B i PP mogą również prowadzić do objawów. Istnieją wtórne czynniki przyczyniające się do rozwoju toksykodermy:

  • choroby wirusowe i zakaźne;
  • HIV i AIDS;
  • choroby onkologiczne.

Objawy toksykodermii

Reakcja na bodziec w każdym przypadku jest indywidualna, ale ma pewne podobieństwo do zapalenia skóry. Według statystyk objawy pojawiają się około 2-3 dni po kontakcie z alergenem, ale z takim samym sukcesem mogą się poczuć w ciągu godziny lub miesiąca później. W każdym razie pierwszym niepokojącym „dzwonkom” w postaci zmiany na skórze lub błonie śluzowej towarzyszą:

  • gładkość;
  • obieranie;
  • pieczęć;
  • guzowatość.

Dotknięte obszary ranią, swędzą, swędzą i powodują dyskomfort . I wkrótce zaczną pojawiać się zaczerwienienia i obrzęki. Możliwe są wysypki różnego rodzaju:

  • pęcherze;
  • wrzody;
  • grudki;
  • plamy rumieniowe;
  • pęcherzyki itp.

Ponadto regiony są chaotyczne pod względem wielkości i lokalizacji. Toxoderma pojawia się na dowolnej części ciała, ale częściej wpływa na zgięcia kolan lub łokci, fałdy skóry i pleców. Często błony śluzowe cierpią z powodu choroby: jamy ustnej, narządów płciowych lub odbytu.

A także z toksycznym alergicznym zapaleniem skóry łączy się kilka objawów, dlatego jest mylony z toczniem, pokrzywką, deprywacją, alergicznym zapaleniem naczyń itp. Ale wraz z tym chorobie towarzyszą objawy typowe dla ataku alergii:

  • nadmierne pocenie się;
  • temperatura
  • słabość i zmęczenie;
  • powiększone węzły chłonne;
  • drażliwość;
  • nudności
  • Zawroty głowy
  • biegunka

Cechy toksyczności narkotykowej

Jeśli choroba jest spowodowana spożyciem lub wstrzyknięciem leku zawierającego alergen, wówczas z objawami zewnętrznymi można zauważyć charakterystyczne cechy - wysypka pojawi się w postaci nasyconych plam o średnicy 1-5 cm. Świeżo dotknięte obszary mają odcień malinowy, czerwony lub bordowy, zmieniając się w brązowy podczas gojenia. .

Powtarzające się stosowanie leku doprowadzi do wysypki w tym samym miejscu, ale stanie się bardziej wyraźne i jaśniejsze.

Klasyfikacja choroby

W zależności od objawów toksykodermę można podzielić na dwa typy:

  1. Ograniczone - wysypki są nieznaczne i zlokalizowane w stosunkowo niewielkim obszarze skóry lub błony śluzowej. Objawem może być wszystko, od plam pigmentowych po krosty. Taki przebieg choroby jest charakterystyczny dla alergenów leków, rzadziej żywności.
  2. Często - poważny stan, w którym wpływają na rozległe obszary ciała. Wysypka mnoga ma inny charakter i towarzyszą jej objawy zatrucia organizmu: dreszcze, zawroty głowy, osłabienie, nudności, gorączka itp.

Według stopni wyróżnia się kilka tradycyjnych etapów, co sugeruje łagodny, umiarkowany i ciężki przebieg choroby. Z kolei zapalenie skóry może stać się poważną patologią:

  1. Zespół Stevensa-Johnsona rozpoznaje się, gdy choroba przejdzie w postać złośliwego rumienia: zaczerwienieniu towarzyszy liczne pęcherze, złuszczanie i stopniowa śmierć górnych warstw naskórka. Dotyczy to obszarów skóry i błon śluzowych narządów płciowych, gardła, jamy ustnej lub oczu.
  2. Zespół Lyella charakteryzuje się przejściem od pospolitej toksykodermy do nekrolizy naskórka. Dotknięty obszar pokryty jest dużymi bąbelkami z płynem i erozją w różnym stopniu.

Diagnoza alergiczna

Przede wszystkim sprawdzana jest historia medyczna i aspekty żywienia pacjenta. Informacje te pomogą dokładniej określić alergen.

Rutynowe badanie wizualne często nie dostarcza wystarczających informacji do potwierdzenia diagnozy.

Oprócz tego będziesz potrzebować: ogólnej (biochemicznej) analizy krwi i moczu; biopsja skrobanie .

W sytuacjach kontrowersyjnych przepisywane są również dodatkowe badania histologiczne, USG i MRI narządów jamy brzusznej. Być może będziesz musiał wykonać testy na syfilis i HIV, aby jednoznacznie odrzucić te opcje.

Leczenie i zapobieganie

Aby wybrać odpowiednią technikę, wymagana jest konsultacja i badanie z dermatologiem i alergologiem. W przypadku toksydermii leczenie powinno uwzględniać całą listę czynników:

  • płeć i wiek;
  • przyczyna alergii;
  • stan układu odpornościowego i ciała;
  • podatność na terapię;
  • stopień choroby.

Operacja nie jest wymagana i nie jest praktykowana. Leczenie polega na przyjmowaniu bezpiecznych dla pacjenta leków i terapii zapobiegawczej.

Metoda leczenia

Zmniejszenie szkodliwego wpływu na skórę jest możliwe za pomocą środków odczulających lub przeciwhistaminowych: Suprastin, Tavegil, Fenkarol itp. Wszystkie one przyczyniają się do usuwania obrzęków, swędzenia i neutralizują agresywną reakcję organizmu na alergen.

Równolegle konieczne jest przyspieszenie eliminacji substancji toksycznych, dla których przepisywane są środki przeczyszczające i moczopędne :

  • Phytolax;
  • Dufalak;
  • Furosemid itp.

Dostępne środki do czyszczenia układu trawiennego - węgiel aktywowany - zajmij w ciągu 2-3 dni. Dawkowanie: 1 tabletka na 10 kg masy ciała.

W przypadku zmian skórnych o łagodnym do umiarkowanego nasileniu stosuje się maści chłodzące i gojące rany : dekspantenol, solcoseryl itp. A salicylowy, ichtiol lub cynk łagodzą stany zapalne i chronią przed infekcją. Poważniejsze problemy wymagają leczenia lekami hormonalnymi i obowiązkowej hospitalizacji.

Metoda terapeutyczna

Aby jak najszybciej usunąć alergen z organizmu, stosuje się lewatywy z mycia. Uszkodzone obszary skóry są leczone środkami dezynfekującymi. Jeśli dotknięty obszar zaczyna się zamoczyć, lekarz wydaje receptę na tak zwanego mówcę, który zastąpi maść. Ale używanie go przez ponad tydzień nie jest zalecane.

Jako terapia zalecana jest również dieta . Zabrania stosowania produktów alergizujących, ale zawiera dużą ilość białka i błonnika roślinnego. Dieta obejmuje:

  • płatki zbożowe (gluten);
  • mięso królika, indyka i kurczaka;
  • owoce i warzywa;
  • oleje roślinne i oliwne;
  • warzywa;
  • produkty mleczne (laktoza).

Możliwe jest znormalizowanie metabolizmu i przyspieszenie eliminacji toksyny przy użyciu reżimu picia a. Za optymalne uważa się 1, 5-2 l wody dziennie, ale naprawdę niezbędną ilość należy obliczyć indywidualnie. Możesz urozmaicić swój napój świeżo wyciskanymi sokami z lokalnych owoców lub warzyw. I warto zrezygnować z kawy, herbaty i napojów „przemysłowych” sprzedawanych w sklepie na toksidermię.

Jeśli choroba dotknęła małe dziecko, musisz uważnie monitorować jakość i naturalność mieszanek stosowanych w żywności. Dotyczy to również mleka matki, na które wpływ mają: dieta i leki przyjmowane przez kobietę.

W przypadku, gdy choroba dotyka jamy ustnej lub gardła, pacjentowi przepisuje się jedzenie przez rurkę lub lewatywę.

Środki ludowe

Po koordynacji z leczeniem dermatolem możesz złagodzić ten stan i przyspieszyć powrót do zdrowia dzięki tradycyjnej medycynie. Na przykład, jeśli w zwykłej koncepcji mycia toksykodermą wydaje się to wątpliwym zajęciem, zastępuje się ją procedurą medyczną: wywar z owsa dodaje się do wanny z ciepłą wodą. Aby to zrobić, wlej szklankę ziaren do garnka z 1 litrem wrzącej wody i utrzymuj mieszaninę na małym ogniu przez 40-60 minut, po czym ciecz zostanie przefiltrowana i dodana do kąpieli.

Procedura jest przeprowadzana po okresie zaostrzenia choroby i nie później niż dzień później. Wysusza skórę i częściowo łagodzi swędzenie. W tym celu stosuje się również wywary z rumianku aptecznego lub kory dębu .

W przypadku okładów domowych odpowiednie są wywary ziołowe na bazie pokrzywy, sznurka lub dziurawca zwyczajnego. Migdały, brzoskwinia i oliwa z oliwek pomogą zapobiec złuszczaniu. Amarant i morela mają dobre właściwości gojenia ran - są stosowane w leczeniu oparzeń.

Zapobieganie alergicznemu zapaleniu skóry

Pierwszą rzeczą do zrobienia jest wyeliminowanie produktów i produktów zawierających potencjalnie niebezpieczne substancje. Podczas pracy z chemikaliami domowymi wskazane jest, aby chronić się przed możliwością wdychania, kontaktu ze skórą lub przypadkowego połknięcia.

Wraz z pojawieniem się objawów zatrucia krwi będziesz musiał porzucić złe nawyki: picie i palenie.

Ważną częścią profilaktyki jest wzmocnienie odporności na wszystkie dostępne sposoby. I oczywiście nie ignoruj ​​regularnych badań profilaktycznych przeprowadzanych przez dermatologa - ta „rutyna” zapobiegnie rozwojowi powikłań.

Możliwe konsekwencje i prognoza

Taksydermia jest chorobą, którą należy zdiagnozować we wczesnych stadiach. Zaniedbanie, niewłaściwe lub przedwczesne leczenie może prowadzić do rozwoju patologii.

Oprócz zewnętrznej manifestacji dermatoz o różnym stopniu i charakterze, choroba alergiczna może przejść do narządów wewnętrznych . Spowoduje to pogorszenie ich funkcjonowania, aż do całkowitej utraty wydajności. Ponadto toksykodermia wpływa na układ odpornościowy, czyniąc ciało słabym i podatnym na inne choroby.

Wczesne wykrycie zatruć i zorganizowane podejście do leczenia gwarantuje 5-letnie przeżycie w 90–98% przypadków. Istnieje duże prawdopodobieństwo uniknięcia szkodliwych konsekwencji. W przypadku rozpoczęcia leczenia w późniejszych stadiach, gdy objawy są już rozwinięte, nieco zmniejsza szanse na korzystny wynik zdarzeń - 80–90%. Jeśli rozwój choroby nie jest ograniczony do niczego i nie ma leczenia, wówczas w 90–99% przypadków pacjent doświadczy powikłań i śmierci.

Kategoria:

Zdrowie