Wszystkie rodzaje wysypek skórnych są częstym zjawiskiem. Czasami przybierają postać bąbelków wypełnionych płynem. Jeśli skóra jednocześnie wysycha, łuszczy się i łuszczy, być może mówimy o dyshidrosis. Ta choroba często dotyka rąk i stóp . Dyshidrosis stóp występuje znacznie rzadziej. Ale przyczyny jego występowania, objawy i metody leczenia są podobne.

Przyczyny pęcherzyków na stopach

Dyshidrosis (dropweed, pompholyx) może rozwinąć się w każdym wieku. Jasna odpowiedź na pytanie o przyczyny pochodzenia choroby wśród lekarzy nie zadziałała. Badania doprowadziły do ​​wniosku, że etiologia dyshidrosis może być inna. Dlatego równolegle istnieje kilka teorii dotyczących tego, co może przyczynić się do rozwoju choroby.

  1. Naruszenie funkcji neuroregulacyjnej prowadzi do zwiększonego pocenia się, w wyniku czego może rozwinąć się dyshidrosis.
  2. Choroba jest reakcją alergiczną na regularne podrażnienie skóry.
  3. Problem pojawia się z powodu patogennej aktywności mikroflory bakteryjnej lub grzybowej. Dlatego osłabienie obrony immunologicznej jest uważane za jeden z powodów.
  4. Zakłócenia w układzie trawiennym, prowadzące do zaburzeń metabolicznych, mogą również powodować tę patologię.
  5. Działanie toksycznych substancji, które są składnikami wybielaczy, detergentów, środków czyszczących, produktów kosmetycznych, nawozów, przyczynia się do rozwoju choroby.
  6. Zaburzenia endokrynologiczne mogą również odgrywać rolę wyzwalacza, który powoduje pojawienie się tej zmiany skórnej.

Wcześniej uważano, że dyshidrosis jest bezpośrednią konsekwencją zakłócenia funkcjonowania gruczołów potowych w wyniku zatkania przewodów wydalniczych . Ale ta teoria nie została potwierdzona i jest uważana za nie do utrzymania. Najczęściej choroba wiąże się z reakcją alergiczną organizmu na wewnętrzne lub zewnętrzne niekorzystne czynniki i jest przypisywana jednej z odmian toksydermii.

Grupy ryzyka

Zgodnie ze współczesnymi pomysłami na temat przyczyn występowania kropli wody można wyróżnić kilka grup ryzyka. Obejmuje to osoby, które najprawdopodobniej rozwiną tę chorobę. Są to następujące osoby:

  • podatny na alergie;
  • z obniżoną odpornością;
  • podatny na regularny stres, przepracowanie, na skraju wyczerpania nerwowego, należący do labilnego typu;
  • z wrodzonymi predyspozycjami;
  • których rodzaj działalności obejmuje kontakt z substancjami toksycznymi, antyseptykami, chemikaliami domowymi itp.
  • problemy natury hormonalnej lub neuroregulacyjnej;
  • z naruszeniem procesów metabolicznych;
  • mając grzybicze zmiany skórne i inne choroby skóry;
  • cierpiący na silne pocenie się;
  • pacjenci z dystonią naczyniową;
  • osoby nadużywające alkoholu.

Główne i powiązane objawy

Należy zauważyć, że dyshidrosis nie jest zakaźny. Choroba ma tendencję do przewlekłego przebiegu. Okresy zaostrzeń występują głównie wiosną i jesienią. Nawrót zwykle wiąże się z psycho-emocjonalnym przeciążeniem lub osłabieniem obrony immunologicznej organizmu . Choroba dotyka głównie skóry dłoni, palców, stóp. Ale czasami objawy mogą wystąpić w innych częściach ciała, w tym w okolicy twarzy.

Początkowo skóra gęstnieje, staje się czerwona, swędzi. W dotkniętym obszarze lokalna temperatura może znacznie wzrosnąć, co jest zauważalne po dotknięciu. Po kilku godzinach pojawiają się różowe bąbelki (krople). Są wypełnione płynem i z reguły nie pękają. Te formacje powodują silne swędzenie. Po około tygodniu opadają i wysychają, a na ich miejscu tworzą się suche warstwy, które są odrywane przez żywą tkankę. W miejsce warstwy wychodzącej tworzone są nowe powłoki. Cały proces towarzyszy silnemu swędzeniu.

Choroba ma kilka odmian. Objawy są nieco inne. Tak więc przy wyprysku dyshidrotycznym zwiększa się rozmiar i liczba pęcherzy. Ich pojawienie się poprzedza przekrwienie i silny obrzęk w miejscu lokalizacji zmiany. Istnieje intensywna bolesność i pieczenie. Rozwija się zapalenie, któremu towarzyszy gorączka, migreny, wzrost zwojów limfy i łokciowych. Zaostrzenie choroby trudno jest powiązać z konkretnym czynnikiem, który sugeruje obecność wrodzonych predyspozycji u pacjentów.

Istnieje również sucha postać dyshidrosis - płytkowa. Jest to charakterystyczne dla osób mieszkających na suchych obszarach. W tym przypadku wodniste formacje nie pojawiają się. Na skórze widoczne są kieszenie złuszczające się. Martwe sekcje są oddzielone całymi warstwami (płytkami), co znajduje odzwierciedlenie w nazwie choroby. Pacjent nie odczuwa specjalnego dyskomfortu, z wyjątkiem psychologicznego, związanego z zewnętrzną brzydotą dotkniętych obszarów. Czasami łuszcząca się skóra może lekko swędzić.

Faza ostra trwa zwykle 1-2 tygodnie, ale może być opóźniona o dłuższy okres. Po odnowie skóry i rozpoczęciu remisji pogrubione obszary mogą się utrzymywać. Pęknięcia mogą również pozostać na ciele.

Dyshidrosis u dzieci

Ogólny obraz rozwoju choroby u dziecka jest podobny. Podobnie jak u dorosłych, choroba dotyka skóry dłoni i stóp i może rozprzestrzeniać się na podeszwy stóp. Najczęściej przyczyną rozwoju patologii jest dziedziczna predyspozycja. Jeśli dyshidrosis obserwuje się u kogoś z bliskich krewnych, prawdopodobieństwo wystąpienia objawów choroby u dziecka jest również wysokie. A także często patologia wywołuje stres, alergie lub obniżenie odporności .

Reakcja alergiczna często występuje u niemowląt, gdy matka nie monitoruje w szczególności jakości spożywanej żywności. A u starszych dzieci, zdaniem dr Komarowskiego, jest to często związane z przedawkowaniem, w wyniku którego narządy trawienne nie mają czasu na poradzenie sobie z całą ilością jedzenia. Nieleczone pozostałości rozkładają się, uwalniając toksyny.

Szczególnie ciężko niedojrzałe dziecięce ciało toleruje wyprysk tej choroby. Możesz to rozpoznać po specjalnych objawach. Przy tej formie dyshidrosis obserwuje się:

  • zaczerwienienie skóry;
  • silny obrzęk;
  • wzrost temperatury ciała;
  • gęste wysypki pęcherzykowe;
  • zwiększona bolesność dotkniętych obszarów;
  • bóle głowy
  • utrata apetytu
  • zaburzenia snu;
  • ogólna słabość;
  • powiększenie pobliskich węzłów chłonnych;
  • swędzenie
  • dołączenie do wtórnej infekcji.

Nawet jeśli po raz pierwszy choroba przejawia się jako zwykła (prawdziwa) dyshidrosis, nie ma gwarancji, że następnym razem nie będzie miała charakteru wyprysku dyshidrotycznego. Dlatego ważne jest, aby pojawiły się pierwsze niepokojące objawy, poszukaj pomocy dermatologa. Leczenie dzieci odbywa się według tego samego schematu, co dorośli pacjenci. W niektórych przypadkach, pod warunkiem szybkiej reakcji i odpowiedniego leczenia, można całkowicie pozbyć się przeciwności.

Możliwe powikłania choroby

Powikłania dyshidrosis są związane z naruszeniem integralności skóry. Bez względu na to, ile swędzą pęcherzyki wodne na stopach i dłoniach, nie można ich czesać. Jeśli pękną, będą leczyć znacznie dłużej. Nie warto również mechanicznie usuwać skórki złuszczającej - może to prowadzić do uszkodzenia cienkiej, młodej skóry. W rezultacie mogą pojawić się powikłania:

  1. Dołączanie do wtórnej infekcji. Patogenna flora, przenikająca przez obszary niechronione, spowoduje zapalenie i ropienie. W tym przypadku ciecz w bąbelkach staje się nieprzezroczysta, ale żółtawa.
  2. Zapalenie może prowadzić do rozwoju ropnia.
  3. Czasami z powodu aktywności bakteryjnej pojawia się ropowica.

Po wygojeniu ropni blizny mogą pozostać na skórze.

Jak leczyć dyshidrosis nóg

Ponieważ bezpośredni wpływ na pierwotne przyczyny rozwoju choroby jest trudny, leczenie ogranicza się głównie do miejscowej terapii dyshidrosis. Jak szybko wyleczyć objawy zewnętrzne i złagodzić ogólny stan zaostrzenia choroby, pomagają leki i środki ludowe. Najlepsze wyniki osiąga się przy systematycznym podejściu. Dlatego zabiegi fizjoterapeutyczne są często zawarte w kompleksie terapeutycznym. Zalecana jest także dieta bezglutenowa.

Ale najpierw musisz postawić właściwą diagnozę. Samodiagnoza jest tutaj niedopuszczalna, ponieważ objawy choroby można pomylić z objawami egzemy, szkarlatyny, świerzbu, świerzbu, zapalenia skóry i niektórych innych chorób.

Stosowanie leków

W przypadku kropli przepisywane są leki miejscowe i ogólnoustrojowe. Zastosowanie tego ostatniego zależy od rzekomej przyczyny dyshidrosis stóp. Leczenie może polegać na doustnym podawaniu różnego rodzaju preparatów farmakologicznych:

  • przeciwhistaminowy - z reakcją alergiczną;
  • uspokajający - w celu zmniejszenia stresu i wyeliminowania swędzenia;
  • moczopędne - w celu wyeliminowania obrzęków;
  • antybiotyk - z infekcją;
  • przeciwzapalny - aby zatrzymać stan zapalny i zapobiec powikłaniom;
  • hormonalny - w przypadku ciężkiej postaci;
  • z atropiną - w celu wyeliminowania potu i wysuszenia pęcherzyków.

Miejscowe leczenie polega na stosowaniu maści, kąpieli, płynów i chusteczek. Lepiej nie używać tych narzędzi, ale skonsultować się z lekarzem. Lekarz może przepisać te leki:

  1. Rezorcyna, roztwór do 5% - działa antyseptycznie i regenerująco.
  2. Fukortsin - przyspiesza leczenie.
  3. Rozcieńczony roztwór nadmanganianu potasu - suszy i dezynfekuje.
  4. Woda ołowiowa lub olej - działa przeciwzapalnie i ściągająco.
  5. Pantenol - poprawia regenerację, zapobiega pojawianiu się blizn.
  6. Preparaty do maści

Jeśli chodzi o maść na dyshidrosis, można użyć różnego rodzaju funduszy. Tak więc, z alergicznym charakterem choroby, stosuje się warianty kortykosteroidowe (hydrokortyzon itp.), Z infekcją - antybiotykiem (lewomekol, synthomycyna), z infekcjami grzybiczymi - przeciwgrzybiczymi (klotrimazol, mykoderil itp.). A także przepisywane suszenie, gojenie się ran, antyseptyczne, immunostymulujące maści, kremy i pasty.

Wpływ fizjoterapeutyczny

Zintegrowane podejście od dawna jest najbardziej skuteczne. Dlatego nie należy odmawiać udziału w procedurach fizjoterapeutycznych zalecanych przez lekarza prowadzącego. Często przepisywany kurs:

  • elektroforeza;
  • ekspozycja laserowa;
  • krioterapia;
  • magnetoterapia;
  • fonoforeza;
  • akupunktura;
  • kąpiele parafinowe.

Pozwalają radzić sobie z zapaleniem, poprawiają mikrokrążenie krwi, łagodzą obrzęki, łagodzą ogólny stan i przyspieszają gojenie.

Pomagaj środki ludowe

Powinieneś powstrzymać się od prób całkowitego zastąpienia ekspozycji na lek tradycyjną medycyną. Zaleca się skorzystanie z ich pomocy równolegle ze stosowaniem preparatów farmakologicznych.

Do leczenia dotkniętych obszarów ciała stosuje się różne preparaty. Wiele z nich obejmuje sok z glistnika:

  • Aby przygotować maść, stosuje się mieszaninę podstawy śmietany ze świeżym sokiem roślinnym. Do połowy małej łyżki dobrej śmietany dodaj 7-10 kropli wyciśniętego glistnika. Maść smaruje się wodnymi bąbelkami kilka razy dziennie.
  • Przygotuj bulion z rumianku (duża łyżka surowców na pół szklanki wrzącej wody), nalegaj, aż ostygnie, przefiltruj i połącz z połową małej łyżki soku z glistnika. Płyn jest używany w ciągu dnia do wycierania obszarów dotkniętych dyshidrosis .
  • Jeśli bąbelki zostały przypadkowo otwarte, najpierw traktuje się je nalewką kwiatów nagietka w alkoholu, a następnie kauteryzuje sokiem wydzielanym przez łodygi świeżo zebranego glistnika.

Aby wyeliminować obrzęki, zmniejszyć swędzenie i przyspieszyć gojenie się zmian skórnych, stosuje się lokalne kąpiele przygotowane na bazie wywarów z roślin leczniczych. W tym celu można użyć kory dębu, kwiatów rumianku lub nagietka, dziurawca zwyczajnego, sznurka, korzenia kozłka lekarskiego, krwawnika, szałwii.

Zasada przygotowania kąpieli jest podobna we wszystkich przypadkach. 2, 5-3 duże łyżki surowca wlewa się z pół litra wrzącej wody i gotuje na małym ogniu przez około 10 minut. Gdy ciecz trochę ostygnie, zanurz chore chore kończyny na 10-15 minut. Takie wywary można również wykorzystać do przygotowania kompresów.

Nie zawsze można całkowicie pozbyć się dyshidrosis. W niektórych przypadkach choroba może ustać samoistnie. Przyczyny tego są obecnie niejasne.

Kategoria:

Zdrowie