Ból brzucha może być objawem różnych chorób. Kontaktując się ze specjalistą, ważne jest, aby wiedzieć, gdzie znajduje się ognisko bólu, ponieważ pomaga to w dokładniejszej diagnozie i skuteczności leczenia. Ból w nadbrzuszu jest raczej niespecyficznym objawem, ale ważne jest, aby wiedzieć, czym jest obszar nadbrzusza. Pomoże to zorientować się na czas i uniknąć negatywnych konsekwencji.

Lokalizacje w nadbrzuszu

Aby znaleźć lokalizację nadbrzusza, a także rejon nadbrzusza, w którym się znajduje, możesz skupić się na niektórych liniach definiujących:

  • kość biodrowa (przechodzi między przednimi górnymi elementami biodrowymi);
  • żebro (łączy końce dwunastu żeber);
  • krawędzie znajdujące się poza mięśniem brzusznym odbytu.

Zasadniczo obszar nadbrzusza znajduje się między dolnym otworem klatki piersiowej a linią żebrową. Krawędzie mięśnia prostego brzucha dzielą go na trzy części, można je obserwować przy intensywnym nacisku brzucha.

Oni z kolei należą do prawej, lewej i nadbrzusza. Pomiędzy zewnętrznymi krawędziami znajduje się nadbrzusza.

Po dowiedzeniu się, czym jest nadbrzusza, gdzie się znajduje, warto wyjaśnić, jakie na nim znajdują się narządy wewnętrzne. Na przykład zawiera:

  • lewy płat wątrobowy;
  • większość żołądka;
  • ciało trzustki;
  • początkowa część dwunastnicy;
  • część pęcherzyka żółciowego.

Ale także ta strefa nazywa się splotem słonecznym, ponieważ tam znajduje się większość włókien nerwowych. Ze względu na dużą różnorodność bólu w tym obszarze, który może oddawać inne obszary otrzewnej lub pleców, a także ukrywać się jako choroby innych narządów.

Rodzaje chorób

Niemal każdej powstałej patologii towarzyszy ból i dyskomfort. Do najczęstszych należą:

  1. Zapalenie błony śluzowej żołądka, erozja. Silny ból występuje podczas zaostrzenia choroby przewlekłej, zwiększa się po jedzeniu i jest zlokalizowany w górnej części brzucha. Oprócz bólu zaostrzeniu towarzyszy uczucie sytości i dyskomfortu, mogą wystąpić ataki mdłości, zgaga, częste odbijanie się, cuchnący oddech (cuchnący oddech). Ból jest tępy w naturze. Z powikłaniem wrzodu trawiennego ataki bólu są opisywane jako pieczenie i nasilają się po jedzeniu z powodu spożycia soku żołądkowego na dotkniętą ścianę żołądka. Zaostrzenia mają charakter sezonowy i występują głównie wiosną i jesienią.
  2. Refluks żołądkowo-przełykowy. Często wykrywany podczas esophagogastroscopy. Rozwój patologii następuje z powodu refluksu treści żołądka do przełyku. Ból jest skoncentrowany bezpośrednio pod mostkiem i może rozprzestrzeniać się wzdłuż płynu zawierającego sok żołądkowy. Kwaśne potrawy, napoje gazowane, mocna herbata lub kawa, smażone i pikantne potrawy zwiększają ból i przyczyniają się do rozluźnienia mięśni przełyku. To znacznie pogarsza stan pacjenta.
  3. Wrzody żołądkowo-jelitowe i ich powikłania (krwawienie, penetracja, perforacja). Warunki te charakteryzują się ostrym bólem sztyletu, który najpierw koncentruje się w okolicy żołądka, a następnie rozprzestrzenia się poza nim. Powikłania te wymagają natychmiastowej pomocy medycznej i dalszego leczenia w szpitalu, ponieważ prawdopodobieństwo rozwoju zapalenia otrzewnej (zapalenie płata otrzewnej) jest wysokie. Bez szybkiego leczenia rozwija się sepsa lub wstrząs, a następnie następuje śmierć.
  4. Zapalenie wyrostka robaczkowego Ta choroba jest często spotykana i występuje z powodu zapalenia tkanki wyrostka robaczkowego jelita ślepego. Nie zależy to od wieku i płci, ale kobiety są na to najbardziej narażone. Rozwój patologii charakteryzuje się napadowym bólem brzucha, szczególnie w jego górnej części. Następnie ognisko bólu przesuwa się na prawą stronę pod dolnymi żebrami. Ostry ból znacznie wzrasta wraz z rozwojem choroby. Nieleczone zapalenie otrzewnej staje się kolejnym etapem choroby. Ból nieznacznie ustępuje z powodu śmierci tkanek i zakończeń nerwowych wyrostka robaczkowego. Ten stan wymaga natychmiastowej pomocy medycznej w postaci przetransportowania pacjenta do szpitala, a następnie operacji w celu usunięcia procesu jelita ślepego (wyrostka robaczkowego).
  5. Zwężenie odźwiernika. Ta patologia charakteryzuje się bólem, który pojawia się po jedzeniu. Stanowi towarzyszy uczucie pełności i ciężkości w jamie brzusznej. Skompensowane zwężenie odźwiernika nie oznacza zaburzeń elektrolitowych ani wymiotów. Podczas gdy jego dekompensacja znacznie pogarsza stan pacjenta. Pojawiają się częste napady wymiotów i intensywny, ciągły ból. Znacząco zmniejszyło ilość pokarmu, który wchodzi do dwunastnicy z żołądka. Regularne ataki wymiotów prowadzą do zakłócenia metabolizmu elektrolitów, co często ma negatywne konsekwencje.

Głównym zadaniem pacjenta jest prawidłowe określenie charakteru bólu i jego lokalizacji.

Zdarzają się przypadki, gdy ból w nadbrzuszu (nadbrzuszu) nie jest związany z występowaniem jakiejkolwiek patologii układu pokarmowego. Na przykład czasami zawałowi mięśnia sercowego może towarzyszyć ból w okolicy nadbrzusza. Dzieje się tak z powodu szczególnej reakcji włókien nerwowych znajdujących się w splotu słonecznym.

Niektórym chorobom płuc (odma opłucnowa, zapalenie opłucnej, zapalenie płuc dolnego płata) może również towarzyszyć ból w nadbrzuszu. Towarzyszy mu kaszel z plwociną i duszność. Aby wykluczyć chorobę lub potwierdzić diagnozę, osoba przechodzi badania rentgenowskie.

Jeśli występuje ból w okolicy nadbrzusza, przyczyną jego pojawienia się może być zapalenie pęcherzyka żółciowego na tle kamicy żółciowej i kolki nerkowej. Patologie te są napadowe z natury bólu, u szczytu którego dochodzi do wylewania wymiotów. Leki przeciwskurczowe stosuje się w celu złagodzenia objawów.

Ból w regionie mezogastrycznym może być również spowodowany takimi przyczynami, jak: ostre infekcje, wzrost wielkości wątroby, zapalenie trzustki, choroby nowotworowe narządów wewnętrznych. Dlatego bardzo ważne jest, aby przejść pełne badanie w celu wykluczenia poważnych patologii lub poddania się odpowiedniemu leczeniu.

Środki diagnostyczne i terapeutyczne

Podczas wizyty u specjalisty pacjentowi przypisuje się szereg badań medycznych w celu zidentyfikowania choroby i określenia ciężkości jej stanu. Należą do nich:

  1. Biochemiczne badanie krwi (w celu wykluczenia patologii wątroby i dróg żółciowych).
  2. Ogólna analiza moczu, krwi, kału.
  3. Analiza kału pod kątem reakcji Gregersena (w celu ustalenia obecności krwi utajonej).
  4. Esophagogastroduodenoscopy (w celu oceny stanu błony śluzowej dwunastnicy, przełyku, żołądka). Próbka biopsyjna jest pobierana do badania histologicznego i wykrywana jest Helicobacter pylori.
  5. USG i radiografia. Przeprowadza się go w celu identyfikacji patologii płuc, jamy opłucnej i narządów jamy brzusznej.
  6. EKG służy do oceny funkcjonowania mięśnia sercowego, aby wykluczyć zawał mięśnia sercowego. W razie potrzeby pobiera się krew w celu pomiaru poziomu enzymów kardiospecyficznych.

Do leczenia choroby podstawowej wymagana jest kompleksowa terapia, która obejmuje nie tylko leki, ale także przestrzeganie diety.

W okresie zaostrzenia pacjentowi pokazano dietę oszczędzającą, która obejmuje termiczne i mechaniczne przetwarzanie żywności. I powinieneś również porzucić złe nawyki, szczególnie od picia mocnego alkoholu.

Kategoria:

Zdrowie