Piaskowanie opiera się na wielu mikro-uderzeniach cząstek piasku na powierzchni. Zasada działania polega na doprowadzaniu powietrza pod ciśnieniem ziaren ściernych do obrabianej powierzchni. Czyszczenie odbywa się zarówno z metalu, jak i kamienia. Ta metoda usuwa kamień, rdzę, farbę i lakier. Skierowany strumień piasku na ceglanej ścianie pozwala pozbyć się zewnętrznych wad. Piaskowanie służy również do przygotowania powierzchni do malowania.

Właściwości ścierne

Główne cechy przy wyborze materiału ściernego:

  • Twardość cząstek, które są oceniane w 10-punktowej skali. Jako wzorzec brany jest diament. Jego twardość wynosi 10.
  • Geometria frakcji. Wybór i zastosowanie dyszy aparatu zależy od tego.
  • Odporność na ścieranie. Wskaźnik dostarcza informacji o tym, jaki obszar jest przetwarzany przez określony czas.
  • Odporność na ścieranie na uszkodzenia mechaniczne i chemiczne.
  • Wielokrotnego użytku

Właściwy wybór materiału ściernego wpływa na wykończenie.

Rodzaje materiałów ściernych

Piasek kwarcowy

Najbardziej popularny jest piasek kwarcowy do piaskowania. Wynika to z jego dostępności i niskiego kosztu. Mleczny biały kwarc jest stosowany jako surowiec. Po kruszeniu i mieleniu piasek ścierny przepuszcza się przez sito. W ten sposób wybierany jest pożądany rozmiar frakcji.

Piasek kwarcowy ma przewagę nad piaskiem rzecznym. Jest jednorodny. Ma wysoką porowatość. Wadą jest tworzenie się pyłu mikrokrystalicznego, który jest szkodliwy dla zdrowia. Dlatego można go stosować w specjalnie wyposażonych aparatach lub filtrach. Są tu również trudności, ponieważ elementy czyszczące szybko zapychają się kurzem. Zastosowanie piasku kwarcowego jest optymalne, prawdopodobnie w przypadku powierzchni betonowych o zmniejszonym zapyleniu.

Zużycie piasku kwarcowego zależy od czynników:

  • Moc aparatu do piaskowania.
  • Wartości zanieczyszczenia powierzchni.
  • Wielkość pracy.
  • Rozmiar frakcji.
  • Dotyczy dysz.
  • Ile piasku zostało umyte i wysuszone.

Średnie zużycie podczas przetwarzania 1 m² wynosi 60-100 kg.

Piasek rzeczny

Jest to najwygodniejszy rodzaj materiału stosowanego do piaskowania. To jest tanie. Służy do usuwania farby lub lakieru z metalowej powierzchni.

Jeśli wilgotność jest wyższa niż normalna, musisz ją wysuszyć. Optymalnym stanem piasku rzecznego jest budzenie się po ściśnięciu w pięść . Wielkość frakcji jest wybierana przez dyszę do piaskowania. Praca odbywa się poza domem.

Przed użyciem piasek przesiewa się. W tym celu odpowiedni jest kawałek tiulu, konstrukcja lub moskitiera, a także drobne sito do mąki.

Jeśli wilgotność piasku jest wyższa niż normalna, można go wysuszyć za pomocą specjalnego sprzętu w postaci suszarki bębnowej.

Jeśli taka praca musi być wykonana w domu, wówczas bierze się metalowe pudełko lub blachę żelazną. Nogi są do niej przymocowane od dołu. Pod skrzynią powstaje ogień i wlewa się do niego piasek. Zamiast ognia możesz użyć dowolnego grzejnika lub grzejnika.

Cooperslag i Nickel Slag

Cooperslag do piaskowania i żużel niklowy są uzyskiwane z odpadów z hut miedzi i niklu. Takie frakcje mają wyższą charakterystykę wytrzymałościową, więc tworzenie pyłu jest znacznie mniejsze. Ciężar właściwy cząstek ściernych jest większy niż piasku rzecznego. Dlatego są one wykorzystywane bardziej wydajnie.

W żużlu niklowym, w porównaniu z kuperslag, ciężar właściwy jest mniejszy, dlatego stopień uderzenia w obrabianą powierzchnię jest mniejszy. Jednocześnie zapylenie przestrzeni jest również mniejsze.

Zużycie wynosi 35 kg / m2 .

Frakcja plastiku i szkła

Materiał odnosi się do miękkich materiałów ściernych. Służy do pracy z drewnem, szkłem, ceramiką, miękkim metalem. Jest dla nich wygodne czyszczenie karoserii samochodów i łodzi sportowych. Miękkie elementy ściernego tworzywa sztucznego nie uszkadzają głównej powierzchni. Materiał jest wygodny do przetwarzania metali nieżelaznych, na przykład aluminium. Znajduje to odzwierciedlenie w branży lotniczej. Właściwości frakcji plastikowych doceniają restauratorzy zabytków architektury.

Szklany koralik służy do eliminacji efektów obróbki cieplnej. Oszczędne szkło działa na główną powierzchnię, która nie podlega nadmiernemu naciskowi i nie zmienia swojego koloru.

Na powierzchni powstaje hartowanie, odprężenie jest zmniejszone. Obrobiona część jest przygotowywana do dalszej obróbki galwanicznej.

Ze względu na te właściwości części precyzyjne są przetwarzane w przemyśle zegarmistrzowskim, optycznym i inżynierii mechanicznej. Szklany koralik wyklucza pojawienie się efektu magnesowania.

Ekologiczna czystość materiału jest stosowana w medycynie do produkcji narzędzi. Biorąc pod uwagę właściwości wytrzymałościowe szkła, zasób ponownego użycia osiąga 35 razy.

Frakcja ceramiczna

Taki materiał ma cechy podobne do szkła, ale pod pewnymi względami je przewyższa. Materiał ceramiczny ma bardzo wysoką wytrzymałość. W przeciwieństwie do szkła użycie takiej frakcji osiąga 500 cykli. To stwarza dodatkowe trudności dla sprzętu. Aby zmniejszyć straty ekonomiczne, wymagany jest maksymalny zwrot frakcji, ponieważ koszt materiału jest wysoki.

Ceramika jest przetwarzana na materiały nieżelazne, stale nierdzewne lub wyroby ceramiczne. W tym procesie generowanie pyłu jest bardzo niskie, co ułatwia pracę operatora.

Granat

Jest to proszek pochodzenia mineralnego. Jego inna nazwa to piasek z granatów. Jego właściwości znacznie przewyższają inne rodzaje piasku. Cząsteczki mają wysoką wytrzymałość. Ilość wytwarzanego pyłu jest minimalna. Pozwala to na ponowne użycie granatu w wielu cyklach.

Elektrokorund

Materiał korundowy składa się z tlenku glinu. Ma bardzo twarde właściwości wytrzymałościowe. Elementy ścierne są tylko o 1 jednostkę mniejsze niż twardość diamentu. Krawędzie tnące cząstek są samoostrzące się. Z tego powodu zwiększa się szybkość obróbki powierzchniowej.

Produkcja elektrokorundu odbywa się na 2 sposoby. Może być stopiony lub wykonany z połamanych ściernic. Wykonany w drugi sposób, materiał nie jest znacznie gorszy od wytopionego pierwotnego. Co więcej, jego cechy wytrzymałościowe są dość wysokie, a koszt jest niewielki.

Elektrokorund jest szeroko stosowany do przetwarzania produktów ceramicznych, części z metali nieżelaznych i stopów.

Podczas pracy ze stalą nierdzewną lepiej nie używać elektrokorundu ze ścierniwa. Małe cząsteczki zanieczyszczą powierzchnię, co doprowadzi do jej korozji.

Frakcja techniczna

Techniczne zdjęcie to żeliwo i stal. Dzieli się na rozdrobnione - ostro kątowe i lane - sferyczne.

Strzał służy do śrutowania. Jego wysoką zdolność do ścierania zapewnia jego wygląd. Z reguły są to wielościany o ostrych kątach. Po obróbce powierzchniowej przyczepność do powłoki ochronnej jest dobra.

Różnica między śrutem żeliwnym a stalowym w zwiększonej twardości. Wadą jest jednak kruchość. Co nie daje możliwości przedłużonego, ponownego użycia.

Główne zastosowanie śrutu to czyszczenie odlewów i wyrobów walcowanych, przygotowanie powierzchni do poszycia. Śrutowanie służy do hartowania sprężyn, wałków skrętnych i sprężyn.

Zastosowanie śrutów ze stali nierdzewnej umożliwia uzyskanie ochrony antykorozyjnej powierzchni. Ze względu na cechy wytrzymałościowe taka frakcja ma duży zasób przydatności.

Wybór materiałów eksploatacyjnych

Właściwy wybór materiałów eksploatacyjnych zwiększy szybkość i jakość pracy.

Zasady wyboru:

  • Jeśli grubość usuniętej warstwy jest duża, wówczas stosuje się materiał ścierny o zwiększonej twardości. W przeciwnym razie efekt na usuniętej warstwie będzie nieskuteczny.
  • W zależności od twardości głównej powierzchni wybiera się również ścierniwo. Jeśli powierzchnia jest miękka, wówczas przetwarzanie odbywa się za pomocą mniej twardego materiału, aby nie uszkodzić powierzchni.
  • Jeśli nałożone zostaną podwyższone wymagania, wówczas część zostanie wybrana jako mniejsza.
  • Szybkość działania wzrasta, jeśli cząstki są ułamkami o ostrych krawędziach. Kuliste cząstki przetwarzają się dłużej.
  • Jako materiał ścierny stosuje się droższy materiał, jeśli można go ponownie użyć. W przeciwnym razie pobierany jest tańszy materiał.

Piaskowanie pozwala na obróbkę powierzchni części, eliminując z nich zadziory i inne defekty oraz przygotowując je do dalszego powlekania. Ważne jest, aby wybrać odpowiednią frakcję materiału ściernego, aby nie zepsuć głównej powierzchni.

Kategoria:

Technologia