Skurcz zwieracza odbytu jest dość delikatnym problemem. Jego pojawienie się wiąże się z rozwojem silnego bólu i trudności w wypróżnianiu. Choroba sama nie zniknie. Tutaj wymagane jest ukierunkowane leczenie, które wcale nie ogranicza się wyłącznie do podawania leków przeciwskurczowych. Ponieważ musisz pokonać zakłopotanie i odwiedzić specjalistę.

Funkcje rozwoju patologii

W układzie jelitowym są dwa ostatnie zwieracze : zewnętrzne i wewnętrzne. Są to struktury mięśni w kształcie pierścienia znajdujące się w odbycie. Ich zadaniem jest zatrzymywanie kału i zapobieganie spontanicznym ruchom jelit. Wewnętrzny zwieracz odbytnicy jest reprezentowany przez tkankę mięśni gładkich. Działa odruchowo. Ale aktywność mięśnia zewnętrznego utworzonego przez włókna prążkowane w normalnej sytuacji jest kontrolowana świadomie.

Na początku wszystko dzieje się spontanicznie u dziecka: przy gromadzeniu wystarczającej ilości kału istnieje potrzeba wypróżnienia i pierścień mięśniowy się otwiera. Zestaw środków mających na celu nauczenie dziecka garnka, przekłada ten odruch na kontrolowany proces. Teraz aktywność zewnętrznego zwieracza blokującego jest regulowana przez świadomość, ograniczając ciśnienie marnowania żywności i gazów jelitowych do właściwej chwili.

Skurczowe zwężenie pierwszego lub drugiego mięśnia prowadzi do jego przeciążenia i pojawienia się bólu. Bolesność z kolei powoduje skurcz włókien mięśniowych. Proces przebiega cyklicznie, co sprawia, że ​​skurcz trwa.

Podobna patologia, zwana proctalgia, nie jest uważana za niezależną dolegliwość. To tylko objawowa manifestacja jakiegoś problemu proktologicznego. Dokładna diagnoza jest trudna, ponieważ wszystkie patologie tego przewodu żołądkowo-jelitowego mają podobne objawy. Dlatego zwykle, jeśli chodzi o skurcz zwieracza odbytu, rozumie się, że nie wykryto patologicznych zmian w jelicie, a etiologia bólu nie została dokładnie wyjaśniona.

Skurcze zwieracza odbytu są ciągłe, a problem nie jest tak łatwy do rozwiązania. Jest to spowodowane nie tylko fizjologicznym skurczem więzadła ból-skurcz, ale także innym zjawiskiem cyklicznym. Faktem jest, że jelito nie przestaje działać, w wyniku czego już przepracowane mięśnie zwieracza nadal doświadczają stałych obciążeń.

W rezultacie ból nasila się, a zwykłe metody łagodzenia bólu mogą nie działać. To wyczerpuje pacjenta zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Ma stan depresyjny i boi się o swoje życie. Ten czynnik jest prowokujący. Ból przyspiesza z nową energią, a stan emocjonalny pogarsza się. Tak więc moment powrotu do zdrowia idzie coraz dalej.

Objawy i możliwe przyczyny

Ból jest głównym objawem skurczu zwieracza odbytu. Objawy charakterystyczne dla tego stanu są następujące.

  1. Ból w odbycie, który można podać w kroczu, dolnym odcinku kręgosłupa lub otrzewnej. Są napadowe, mają charakter pulsujący lub ciągnący, rozwijają się spontanicznie lub są związane z próbami opróżnienia.
  1. Pogorszenie lub utrata apetytu, utrata masy ciała.
  1. Zaburzenia metaboliczne, biegunka lub przewlekłe zaparcia. Możliwe zwiększone tworzenie gazu, wzdęcia, wzdęcia.
  1. Wyczerpanie emocjonalne, depresja, skłonność do depresji, zaburzenia snu.
  1. Rozwój nerwicy, pojawienie się fobii i innych zaburzeń psychicznych.

Nie tylko wewnętrzny, ale także zewnętrzny zawór blokujący (zwieracz) odbytu może być ciasny. Są również zaangażowane sąsiednie naczynia, zakończenia nerwowe i struktury mięśniowe. To wyjaśnia, dlaczego ból może być odczuwany w sąsiednich obszarach ciała. Problem najczęściej pojawia się u kobiet i mężczyzn należących do kategorii średniego wieku.

Wiele czynników może powodować skurcz odbytnicy. Przyczyny jego pojawienia się to:

  • przeciążenie fizyczne;
  • zwiększona podatność odbytnicy na podrażnienia;
  • niska odporność na stres, niestabilność emocjonalna, labilność układu nerwowego;
  • nerwoból, naruszenie unerwienia końcowego odcinka jelita z powodu urazu, powikłań porodowych, interwencji chirurgicznej;
  • formacje hemoroidalne lub nowotworowe w odbytnicy;
  • przewlekłe zaparcia;
  • miejscowy proces zapalny, w tym regionalne zapalenie jelit;
  • szczeliny odbytu, uszkodzenie błony śluzowej odbytnicy;
  • żylaki w odbycie.

Jak widać, skurcz zwieracza odbytu jest częściej wtórny i rozwija się na tle istniejących patologii odbytu. Znacznie rzadziej przyczyną skurczu odbytu jest porażenie pęcherzyka żółciowego, 12 wrzodów dwunastnicy i innych narządów układu trawiennego.

Istnieje kilka grup ryzyka, w których prawdopodobieństwo patologii jest najwyższe. Należą do nich pobudliwe osoby o niestabilnej psychice, osoby z odchyleniami w centralnej regulacji układu nerwowego, a także pacjenci, u których zdiagnozowano dystonię nerwowo-krążeniową.

Jak tam diagnoza

Ostry ból, który promieniuje na sąsiednie obszary, jest często mylący i uniemożliwia prawidłowe zidentyfikowanie źródła bólu. Dlatego często podejrzewa się choroby narządów moczowych lub rozrodczych. Aby zrozumieć problem i ustalić przyczynę jego wystąpienia, musisz umówić się na spotkanie z proktologiem.

W trakcie diagnozy specjalista musi dowiedzieć się, czy doszło do obrażeń oddziału krzyżowo-kości piszczelowej, operacji na narządach otrzewnej, zaburzeń organicznych lub czynnościowych w pracy jelita dolnego. Rozważane są również inne możliwe czynniki, które mogą prowadzić do pojawienia się patologii. Duże znaczenie ma charakter, intensywność i czas trwania bólu, a także ich związek z procesem wypróżniania. Konieczne będzie, bez zawstydzenia, przekazanie specjalistom tych informacji w całości.

Jeśli chodzi o samo badanie, jest to badanie dotykowe odbytu, a także badanie zewnętrzne i endoskopowe (rekto- i kolonoskopia). W niektórych przypadkach wymagane są dodatkowe badania, na przykład zdjęcie rentgenowskie odpowiedniej części ciała. Czasami konieczne jest odwiedzenie gabinetu psychoterapeuty.

Leczenie terapeutyczne i objawowe

Do leczenia należy podejść kompleksowo. Właściwa kombinacja różnych metod pomoże uzyskać pożądany rezultat w możliwie najkrótszym czasie. Stosowanych jest kilka opcji leczenia .

  1. Narażenie na leki
  1. Interwencja chirurgiczna.
  1. Fizjoterapia
  1. Medycyna alternatywna.
  1. Dieta

Niezależnie od tego, która z wymienionych metod jest podkreślona, ​​niezbędne jest prawidłowe odżywianie i szczególna skrupulatność w zakresie higieny. Zaleca się całkowite porzucenie papieru toaletowego i wykonywanie czynności higienicznych wyłącznie przy użyciu procedur wodnych. Należy je wykonywać po każdym wypróżnieniu, a także po przebudzeniu i przed snem. Konieczne jest stosowanie mydła hipoalergicznego bez barwników i dodatków aromatycznych.

Używanie narkotyków

Rodzaj leczenia farmakologicznego zespołu proktalgicznego i skurczu zwieracza odbytu zależy od wielu czynników. Ważny jest stan pacjenta, nasilenie bólu, stopień zaniedbania choroby, obecność współistniejących chorób i powikłań. Ważne jest, aby zidentyfikować wszystkie przyczyny rozwoju zjawiska patologicznego i podjąć działania w celu ich zneutralizowania. Jest to warunek całkowitego wyleczenia. Przede wszystkim konieczne jest złagodzenie bólu, osłabienie zwieracza i wyeliminowanie konsekwencji choroby. Można przypisać :

  • przeciwskurczowe;
  • leki przeciwbólowe;
  • leki przeciwbakteryjne;
  • leki przeciwzapalne.

Preferowana jest lokalna ekspozycja. W tym celu stosuje się preparaty maści, czopki doodbytnicze, mikroklinki terapeutyczne, kąpiele siedzące. Zalecane do stosowania są tak popularne leki, jak ultraproct, religia, rutozyd (venoruton), no-spa (drotaverin), procto-glivenol, posterisan, olej z rokitnika zwyczajnego, ekstrakt z belladony w czopkach itp. Konieczne jest również pozbycie się zaparć. W takim przypadku przepisywane są środki przeczyszczające. Konieczne jest również zidentyfikowanie i wyeliminowanie wszystkich przyczyn, które mogą powodować opóźnienie stolca, na przykład dysbioza.

Jeśli inne metody terapii nie działają, musisz skorzystać z pomocy chirurga. Zalecana jest operacja, podczas której wykonuje się sfinkterotomię - mechaniczne wycięcie niektórych grup włókien mięśni gładkich mięśnia pierścienia wewnętrznego.

Fizjoterapia i relaksacja odbytu

Różne środki fizjoterapeutyczne pomagają pozbyć się bólu i zmniejszyć lub wyeliminować skurcz. Są przepisywane przez lekarza w formie konkretnego kursu . Może to być:

  • rozgrzewka;
  • magnetoterapia;
  • Terapia UHF;
  • ekspozycja laserowa;
  • elektryczny sen;
  • kompleks sanatoryjno-uzdrowiskowy (uzdatnianie wody i błota, mikroklasy itp.).

Pomoc medycyny alternatywnej

Nie ostatnim miejscem w kompleksie środków terapeutycznych jest stosowanie środków ludowej. Pomagają w znieczuleniu, eliminują obrzęki, wzmacniają mikrokrążenie, rozluźniają mięśnie, harmonizują tło emocjonalne, poprawiają ogólny stan. W tym celu zastosuj wywary ziołowe, domowe maści, świece, lokalne kąpiele i lewatywy.

Do przygotowania wywarów stosuje się kwiaty lnu, nagietka i stokrotki, kory dębu, krwawnika, dziurawca, chmielu, rdestowca. W ciepłej formie gotowe produkty służą do ogrzania odbytu. Takie kąpiele można wykonać za pomocą rozcieńczonego roztworu nadmanganianu potasu. Wystarczy 20 minut, aby pacjent odczuł znaczną ulgę. Procedura jest powtarzana przez dekadę.

Wywary ziołowe mają również zastosowanie do przygotowywania lewatyw terapeutycznych. Możesz także umieścić mikroklaster oleju. Skutecznie eliminuje zaparcia, wprowadzając do kanału odbytu 50-100 ml rozgrzanego oleju, najlepiej rokitnika lub oliwki. Świece są również przygotowywane z bulionów. Aby to zrobić, miesza się je ze stopionym smalcem, formuje i zamraża. Stosuj takie fundusze codziennie przez około 1-2 tygodnie.

Porady dietetyczne

Ważnym zadaniem jest zmniejszenie obciążenia zastawki odbytniczej i zapobieganie zaparciom. Dlatego będziesz musiał przestrzegać ścisłej diety . Jedzenie powinno być lekkie i możliwie oszczędne. Podstawą menu są chude kaszki, zupy, gotowane i pieczone dania warzywne. Ponadto produkty mogą być duszone i gotowane na parze. W czasie leczenia musisz całkowicie porzucić:

  • tłuste potrawy;
  • wędliny;
  • pikantne potrawy;
  • sosy;
  • przyprawy;
  • słodycze;
  • smażone jedzenie.

Świeże owoce i warzywa są również zakazane. Nadal jednak nastawienie jest skierowane przeciwko wegetarianizmowi. Należy zminimalizować użycie mięsa lub produktów rybnych, a także jaj i twarogu.

Należy przestrzegać aktywnego trybu picia. Dzienna ilość spożywanego płynu musi być obliczana indywidualnie. Aby to zrobić, nie jest trudne. Wystarczy wiedzieć, że obliczenia wykonuje się na podstawie stosunku 20 ml wody na każdy kilogram masy ciała pacjenta.

Nieprawidłowe działania lub całkowity brak terapii mogą prowadzić do różnych powikłań, takich jak niewydolność zwieracza odbytu, przewlekłe zaparcia, pojawienie się pęknięć, owrzodzeń, formacji hemoroidalnych, rozwój stanu zapalnego i przywiązanie do infekcji bakteryjnej. Dlatego zdecydowanie zaleca się powstrzymanie się od samoleczenia. A możliwość przeprowadzenia jakichkolwiek procedur w domu należy omówić ze specjalistą prowadzącym.

Kategoria:

Zdrowie