Każdy z nas przynajmniej raz zwrócił uwagę na pudła lub „luki” pod sufitem i wie, że są druty. Jeśli naprawiałeś okablowanie domu lub po prostu patrzyłeś na te włazy, wiesz trochę więcej - między sobą są skręcone przewody.

Do czego służą skrzynki przyłączeniowe?

Puszka połączeniowa (to także puszka przyłączeniowa, puszka przyłączeniowa, a nawet „puszka przyłączeniowa z zaciskami”) naprawdę służy do łączenia przewodów, ale nie tylko do ich zwijania, wydłużania, ale także do montażu schematu elektrycznego w ograniczonym obszarze. Na przykład w pokoju znajduje się gniazdko elektryczne, żyrandol i przełącznik. Całe to elektryczne gospodarstwo domowe musi być podłączone do panelu elektrycznego znajdującego się przy wejściu. Działania są oczywiste: jeden przewód rozciąga się do gniazdka elektrycznego, drugi do żarówki, a wyłącznik ulega awarii na środku tego drugiego. Ale możesz to zrobić:

Przykład schematu elektrycznego okablowania mieszkania

Z licznika wiszącego przy wejściu układany jest przewód zasilający na korytarzu. Tam zainstalowana jest główna skrzynka przyłączeniowa (1). Z niego wykonane jest okablowanie w każdym pokoju, w tym w naszym z żyrandolem. Kolejne pudełko (2) jest zainstalowane w pokoju i do każdego z nich dostarczane są osobne przewody - lampy i gniazda - a także z przełącznika.

Co daje taki schemat? Po pierwsze, przewody do montażu obwodu elektrycznego pójdą znacznie mniej, szczególnie jeśli masz cztery gniazda, trzyramienny żyrandol, trzy kinkiety ścienne i cztery przełączniki. W końcu wszystkie lampy i gniazda w jednym pomieszczeniu będą zasilane jednym przewodem doprowadzającym ułożonym do skrzynki rozdzielczej pomieszczenia.

Po drugie, taka konstrukcja jest znacznie łatwiejsza do defektu przy określonej usterce. Jeśli powiedzmy, że twój żyrandol jest zgaszony, musisz po prostu dostać się do skrzynki przyłączeniowej pomieszczenia i w ten czy inny sposób (na przykład poprzez odłączenie linii martwej lub wskaźnika napięcia, gdy linia jest podłączona) obliczyć uszkodzony obszar. Wszystko jest w porządku (a dokładniej nie ma bałaganu) - idź wzdłuż skrzynek w kierunku licznika energii elektrycznej.

Po trzecie - to jest najważniejsze - naprawa takiego schematu jest znacznie łatwiejsza. Nie musisz rozprowadzać prawie całego mieszkania, odrywając tapetę i odrywając spalony drut wraz z tynkiem. Następnie zrób nowy stroboskop, połóż nowy drut, kit, farbę, klej. Przywrócenie zasilania nawet najdalszego gniazdka będzie ograniczone tylko do lekkiego pogromu jednopokojowego do najbliższej skrzynki przyłączeniowej.

Zastosowanie rozdzielnic nie tylko ułatwia instalację, ale także sprawia, że ​​jest wizualna i łatwa w konserwacji.

Niezawodność skrzynek rozdzielczych

Rozważając taki schemat, natychmiast powstaje pytanie: w jaki sposób zastosowanie skrzynek wpłynie na niezawodność całej konstrukcji? Tak wiele połączeń, a nawet na jednym przewodzie jest tak wielu konsumentów … Dlatego istnieje opinia, że ​​skrzynki dystrybucyjne są złe.

Sceptycy powinni się nieco rozczarować. Przy odpowiednio dobranych puszkach przyłączeniowych i rodzajach połączeń przewodów o odpowiednim przekroju niezawodność praktycznie nie ucierpi. Zmniejszy się nieco podczas, powiedzmy, powodzi z góry (skrzynki zaleją wodą), ale po pierwsze sytuacja jest nienormalna, a po drugie, właściwie wykonane połączenie nie przetrwa. Cóż, jeśli twoje powodzie są regularne, możesz użyć specjalnych wodoodpornych skrzynek przyłączeniowych z terminalami. Ogólnie rzecz biorąc, nawet jeśli niezawodność okablowania i zmniejsza się o kilka procent, warto, ponieważ nie musisz rozbijać całego domu, aby znaleźć najmniejszą awarię, a następnie całkowicie go zniszczyć, aby naprawić tę usterkę.

Jakie są urządzenia

Nowoczesne urządzenia występują w dwóch rodzajach:

  1. Wewnętrzny lub ukryty.
  2. Zewnętrzne lub napowietrzne.

Skrzynki przyłączeniowe do ukrytego okablowania (po prawej) i typu patch

Te pierwsze są z reguły używane do instalacji ukrytego okablowania, te drugie są używane do instalacji zewnętrznej. Materiał do ich produkcji wykorzystuje najbardziej różnorodne - od zwykłego lub niepalnego tworzywa sztucznego po metal. Te ostatnie zaleca się uziemić, chociaż często nie jest to robione z lenistwa lub przez zaniedbanie. Zarówno te, jak i inne mogą mieć zarówno zwykłe wykonanie, jak i wodoodporność, a nawet szczelność. Dwa ostatnie są używane w obszarach niebezpiecznych - wilgotnych i wybuchowych (piwnice, magazyny, statki itp.). Różnice między wewnętrznymi i zewnętrznymi skrzynkami to nie tylko estetyka, ale także łatwość instalacji. Na przykład znacznie łatwiej jest używać wewnętrznych rozdzielaczy do okablowania podtynkowego.

Typy połączeń przewodowych

Jest to być może główny punkt wpływający na niezawodność całego obwodu. Zwykle używany do łączenia przewodów:

  • Skręcanie
  • Commissure.
  • Spawanie
  • Zagniatać
  • Bloki zacisków śrubowych.
  • Zaciski zaciskowe i samozaciskowe.

Skręcanie jest uważane za najbardziej niewiarygodną metodę połączenia, ale jednak jeśli skręcenie jest wykonane jakościowo, a materiał drutów jest jednolity, wówczas takie połączenie jest całkiem dopuszczalne i potrwa przez dziesięciolecia. Oczywiście z czasem druty utleniają się, a ze względu na słaby kontakt lokalizacje skrętów zaczynają się rozgrzewać. Grzeje mocniej - szybciej się utleniają. Silniejsze utlenianie - jeszcze bardziej podgrzewane. Wynik tego procesu jest zrozumiały - w najlepszym razie spalenie związku. W najgorszym wypadku pożar. Jeśli druty są wykonane z różnych metali (powiedzmy aluminium i miedzi), nie można ich w ogóle skręcić. Są parą galwaniczną, a gdy płynie prąd, bardzo szybko się utleniają.

Twist Connection

Commissure. Bardzo dobra metoda, ale wymaga elektryka, aby móc pracować z lutownicą. Ponadto niektóre materiały (to samo aluminium) są lutowane bardzo niechętnie i wymagają specjalnych topników. Cóż, ostatnie „minusy” - nie zawsze w obiekcie jest co najmniej jeden punkt sprzedaży na żywo.

Lutowanie konwencjonalne

Spawanie Wyjątkowo niezawodna metoda. Druty są skręcone, a następnie koniec skrętu jest stopiony za pomocą specjalnej latarki lub łuku elektrycznego. Istnieją dwie wady tej metody - potrzebujesz specjalnego sprzętu + umiejętności, a podczas spawania łukowego potrzebny jest również wylot pod napięciem. Ponadto odmienne metale są bardzo trudne do zespawania ze sobą, a często niemożliwe ze względu na różnicę temperatur topnienia (ta sama miedź i aluminium).

Połączenie spawalnicze

Zagniatać Istota metody jest następująca. Oba druty są połączone poprzez skręcenie, cylindryczna tuleja jest nakładana na wierzch, który jest zaciskany za pomocą specjalnego narzędzia lub improwizowanych środków (ten sam młot z improwizowanym kowadłem), bezpiecznie mocując połączenie. Materiał tulei jest zwykle brany tak samo jak w przypadku drutów. Jeśli musisz połączyć różne metale, tuleja jest pobierana z żelaza, a druty nie są skręcone, ale znajdują się w tulei naprzeciwko siebie. Ściśnij przewody za pomocą jednej tulei, ale każdy osobno.

Złącze zaciskane

Zablokuj pod śrubą. Niektóre skrzynki zawierają podkładki, w których przewody można podłączyć za pomocą śrubokręta, dokręcając je pod śrubą (jak w gnieździe lub przełączniku). Takie połączenie jest dość niezawodne i pozostanie bezczynne przez rok, jeśli oczywiście dokręcisz dobrze śruby zaciskowe. Przez „właściwie” rozumie się nie „tak silny, jak to możliwe”, ale „zdecydowanie w rozsądnych granicach”. W przeciwnym razie wystarczy przepuścić drut za pomocą śruby lub oderwać nić.

Połączenie śrubowe

Blok pod klipem. Tutaj zamiast śruby stosuje się sprężysty styk „ząb” wyposażony w pręt dociskowy. Kliknij pasek, włóż drut do specjalnego otworu, zwolnij pasek. Zęby terminala dosłownie wgryzają się w drut, zapewniając niezawodny kontakt. Takie połączenie jest wygodne w instalacji, można go użyć do podłączenia skręconego drutu, ale słabo utrzymuje obecne obciążenie. Jeśli nie zamierzasz montować obwodów wysokoprądowych, to w zasadzie takie połączenie jest odpowiednie.

Podkładka zaciskowa

Samozamykające się podkładki. Takie podkładki nie wymagają żadnego wysiłku z twojej strony. Działają na zasadzie „utknąć, nie trzymać się”. Zdejmij drut i włóż do otworu bloku. Specjalna sprężyna zapewnia niezawodny kontakt, a „zębata” część zacisku zapobiega spontanicznemu rozłączaniu. Wadami tego rodzaju zacisków jest ich jednorazowość (często niemożliwe jest wyciągnięcie drutu z takiego bloku bez uszkodzenia samego zacisku) i stosunkowo niski prąd obciążenia. Takie urządzenia są bardzo wygodne do szybkiej instalacji urządzeń małej mocy - żyrandoli, wentylatorów itp. - zwłaszcza jeśli instalacja jest wykonana z drutu wielożyłowego. W przypadku skrzynki dystrybucyjnej można uznać, że nie do końca udana, podobnie jak poprzednia.

Blokowanie skrzyżowania

Z jakiego rodzaju połączenia lepiej korzystać

Wszystko zależy od twoich umiejętności, możliwości oraz wymaganej niezawodności i trwałości połączenia. Prawie wszystkie z wyjątkiem dwóch ostatnich, z prawidłowo wykonaną pracą, spełniają te wymagania. Oczywiście najbardziej niezawodnym połączeniem jest spawanie. Następnie następuje lutowanie, zaciskanie, dokręcanie pod śrubą, skręcanie, a na końcu zaciski i zaciski samozaciskowe.

Kryteria pola wyboru

Przy wyborze skrzynki przyłączeniowej należy wziąć pod uwagę następujące kryteria:

  1. Rodzaj urządzenia Przede wszystkim zdecyduj, które pola potrzebujesz - ukryte lub nad głową. Jeśli okablowanie jest ukryte, a wnęki w ścianie pod dystrybutorem są realistyczne, wtedy oczywiście preferowane są ukryte skrzynki. Praktycznie nie psują wnętrza i nie jest trudno włożyć w nie przewody. Jeśli okablowanie jest zewnętrzne, skrzynki powinny być nad głową.
  2. Rozmiary Oszacuj z wyprzedzeniem, ile połączeń będzie w dystrybutorze, jakiego rodzaju będą. Na tej podstawie kieruj się rozmiarem i kształtem (okrągły, kwadratowy). Jeśli wszystko zmieści się w małym pudełku, instalacja, a następnie naprawa, będzie trudna. Nadmiernie duże pudełko - dodatkowa praca nad zniszczeniem ścian (konstrukcja z łbem stożkowym) i straszna estetyka (patchwork).
  3. Materiał. Jeśli nie umieścisz pudełka na poziomie kopnięcia (ramię, łokieć, wiadro w dłoni itp.), Które możesz przypadkowo złamać, nie ma dużej różnicy. Wszystko zależy od osobistych preferencji, upodobań i możliwości finansowych.
  4. Metoda połączenia przewodowego. Jest to najważniejszy punkt, ale został omówiony powyżej. Jedyną rzeczą jest to, że jeśli nie znajdziesz urządzenia z blokiem na wymaganą liczbę przewodów, możesz kupić zwykłe puste pudełko o odpowiedniej wielkości, a bloki zacisków pożądanego typu można po prostu kupić osobno.

Skrzynki dystrybucyjne są duże i małe, okrągłe i kwadratowe, plastikowe i metalowe, z zaciskami lub bez. Który wybrać - decydujesz na podstawie konkretnych warunków, umiejętności i możliwości.

Kategoria:

Budowa i naprawa