Często zaciśnięty nerw w stawie biodrowym występuje w najbardziej nieodpowiednim momencie. Ból rozciąga się nie tylko na staw, ale także na całą kończynę, pośladki i dolną część pleców. Sam ból nie zadziała. Ten stan charakteryzuje się szczypaniem jednego z nerwów zasilających staw biodrowy. W przypadku neuralgii miednicy musisz udać się do lekarza, jeśli zignorujesz opiekę medyczną, mogą wystąpić nieodwracalne negatywne konsekwencje.
Opis choroby
Neuralgia miednicy odnosi się do nieprzewidywalnych i złożonych chorób. Skurcz nerwu udowego ma różne objawy. Tak więc ból w obszarze krokowym kobiet jest uważany za problemy ginekologiczne, a mężczyźni za urologiczny.
Przyczyny uszczypnięcia
Przyczyny rozwoju neuralgii miednicy są zróżnicowane i zależą od cech przebiegu choroby. Następujące czynniki powodują ostry początek choroby:
- Osteochondroza zlokalizowana w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Patologia jest spowodowana zniszczeniem kości i chrząstki, w której występują przepukliny i wypukłości dysku, ściskając korzenie nerwów w części, w której wychodzą z kanału kręgowego.
- Zapalenie mięśnia piriformis. Osoby nieaktywne doświadczają tego zjawiska, które doświadczają silnego wysiłku fizycznego. Zapalenie występuje podczas biegania, długiego chodzenia, skakania. Ale również, jeśli dana osoba była w niewygodnej pozycji przez długi czas i z hipotermią - nerw zostaje uszczypnięty w wyniku skurczu mięśni piriform.
- Uraz nerwu występuje również z powodu powstania guza.
Szereg czynników przyczynia się do uszczypnięcia nerwu kulszowego, powodując ostry ból. Główne powody prowokujące to:
- Sztywność i nadwaga.
- Zmiany patologiczne w kościach i chorobach stawów.
- Zapalenie i urazy stawu biodrowego i pobliskich narządów.
- Powikłania po chorobie wirusowej (grypa, ból gardła).
- Predyspozycje genetyczne. Dziedziczność ma cechy anatomicznego położenia aparatu więzadłowego i wiązek nerwowo-naczyniowych. Ale obejmuje to również wrodzoną patologię stawową, na przykład dysplazję stawów.
Należy zwrócić uwagę na jeszcze jeden szczególny powód uszczypnięcia nerwu w udzie - ciążę. W czasie ciąży macica staje się większa, dlatego zwiększa się obciążenie ciała kobiety. Macica zaczyna ściskać narządy wewnętrzne i wiązki nerwowe, więc każdy nieostrożny i nagły ruch może spowodować naruszenie.
Nie zapomnij o kilkukrotnie zwiększonym obciążeniu kręgosłupa, co również spowoduje uszczypnięcie.
Objawy kliniczne
Objawy stanu ujemnego zależą bezpośrednio od tego, który nerw został dotknięty . Objawami zaciśniętego nerwu w stawie biodrowym są:
- szczypanie nerwu udowego w więzadle pachwinowym, gdy ostry ból występuje podczas dotykania tego obszaru;
- ból rozprzestrzenia się na dolną część pleców, opadając z uda na dolną nogę;
- staw zgina się i słabo rozciąga;
- mięsień czworogłowy uda jest podatny na osłabienie, które czasem całkowicie zanika.
Szereg objawów wskazuje na uszczypnięcie zewnętrznego nerwu skórnego. Należą do nich:
- uczucie pieczenia i „gęsiej skórki” są odczuwalne na powierzchni uda;
- ból jest zlokalizowany w tym samym miejscu;
- po pewnym czasie zwiększa się dyskomfort i objawy;
- funkcje zmiany skóry (pot się nasila, dochodzi do wypadania włosów).
Uciśnięty nerw splotu lędźwiowego ma również obraz kliniczny. Występują następujące objawy:
- środkowa powierzchnia uda jest wrażliwa na ból;
- z czasem ból rozprzestrzenia się i występuje w okolicy odbytnicy, krocza i stawu biodrowego;
- ból jest bardziej intensywny, gdy kończyna zostanie przesunięta na bok i w pozycji siedzącej;
- skaleczenia i nieprzyjemne skurcze występują, gdy kończyna znajduje się w powietrzu;
- z powodu osłabienia mięśni ciało staje się niestabilne w pozycji pionowej;
- funkcje stawu udowego są ograniczone, w wyniku czego stopień staje się mały.
Zacisk nerwu kulszowego ma również swoje oczywiste objawy. Należą do nich:
- powierzchnia nogi, okolicy pośladkowej i stopy są zdrętwiałe;
- funkcja stawu kolanowego jest zaburzona;
- chód zmienia się;
- ciężkość i pieczenie w nodze;
- ruch palców chorej kończyny jest zaburzony lub całkowicie nieobecny.
Szczypanie górnego nerwu pośladkowego może być określone przez szereg objawów. Należą do nich następujące objawy:
- ból jest zlokalizowany w pośladku i dolnej części pleców;
- odwrócenie biodra na bok staje się niemożliwe;
- trudno jest utrzymać ciało w pozycji pionowej;
- zanik mięśni pośladków.
Ściśnięty dolny nerw pośladkowy jest określony przez charakterystyczne znaki. Objawy tego stanu:
- ból jest zlokalizowany w stawie biodrowym i okolicy pośladkowej;
- funkcja wyprostu kolana jest zaburzona;
- trudności pojawiają się podczas biegania, wstawania i innych czynności.
Diagnoza i terapia
Lekarz wybiera leczenie indywidualnie dla każdego przypadku, biorąc pod uwagę ciężkość choroby i specyfikę ciała pacjenta. W takim przypadku zwracając szczególną uwagę na pierwszy powód rozwoju patologii. W końcu, nie pozbywając się, choroba może powrócić z zemstą.
Metody diagnostyczne
Ze względu na podobieństwo objawów nerwoból miednicy jest mylony z innymi zaburzeniami układu mięśniowo-szkieletowego. Dlatego choroba wymaga terminowej i wysokiej jakości diagnozy przez wysoko wykwalifikowanych specjalistów.
Pierwszą rzeczą, którą zrobi lekarz, jest zbadanie pacjenta i przesłuchanie go. Ale z reguły otrzymane informacje nie są wystarczające, aby ustalić główny powód rozwoju i celu leczenia. Następnie specjalista wyznacza serię badań:
- badanie krwi (ogólne i biochemiczne);
- analiza moczu;
- Rentgen kręgosłupa i kości miednicy;
- badanie ultrasonograficzne kości udowej;
- obrazowanie komputerowe (CT) i rezonans magnetyczny stawu (MRI);
- elektromiografia;
- badanie elektrod w celu zdiagnozowania przewodnictwa nerwowego;
- inne procedury zaciskania nerwu w stawie biodrowym.
Leczenie patologii
Leczenie ma na celu ekspozycję i dalszą eliminację przyczyn tego zjawiska. Terapia ma charakter konserwatywny i obejmuje cały szereg środków terapeutycznych:
- Przebieg terapii z reguły rozpoczyna się od zastosowania metody narkotykowej. Lekarz wybiera leki przeciwbólowe (analgin, ketorol lub nowokaina). Na początku terapii takie leki są wskazane do podawania domięśniowego, a następnie pacjent przyjmuje je doustnie w postaci tabletek.
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne to leki, które doskonale zatrzymują ból, łagodzą obrzęki i stany zapalne. Należą do nich indometacyna, ketoprofen, diklofenak, movalis, nimesulid. W pierwszych dniach terapii są przepisywane w postaci zastrzyków, a następnie przechodzą na wewnętrzne spożycie tabletek. Leki z tej grupy są również produkowane w postaci maści, kremów, żeli. Zastosuj je do dotkniętego obszaru.
- Leki steroidowe (hormonalne) . Jeśli pozytywny efekt przepisanego leczenia nie zostanie osiągnięty, lekarz wybiera terapię lekami hormonalnymi.
- Procedury fizjoterapeutyczne . Obejmują one leczenie za pomocą urządzeń. Na przykład UHF, phono - i elektroforeza, terapia magnetyczna, prądy diadynamiczne, laser, a także okłady terapeutyczne, gorące kąpiele, masaż, zastosowania parafinowe. Masaż jest szczególnie skuteczny, ponieważ może wyeliminować uszczypnięcie nerwu. Łączy się z lokalnymi działaniami opartymi na jadu węża i produktach pszczelarskich. Wszystkie procedury manualne powinny być przepisywane i wykonywane pod nadzorem lekarza. Przeprowadzaj je dopiero po ostrym okresie.
- Gimnastyka lecznicza . Zestaw ćwiczeń ma na celu przywrócenie normalnego funkcjonowania stawu. Najpierw wszystkie ćwiczenia wykonywane są w pozycji leżącej, a po chwili - w pozycji stojącej. Kurs gimnastyki jest wybierany przez specjalistę, określa czas trwania i częstotliwość ćwiczeń.
- Metody alternatywne . Należą do nich hirudoterapia, akupunktura, terapia kamieniami i techniki terapii manualnej. Takie podejście do leczenia patologii neurologicznych jest dość powszechne. Zasadą każdej metody jest wpływanie na niektóre obszary ciała, w wyniku czego krew zaczyna aktywnie krążyć w dotkniętym obszarze. W ten sposób ból i stany zapalne są wyeliminowane.
- Ludowe sposoby . W domu każdy zaciśnięty nerw jest leczony naparami leczniczymi. Aby je przygotować, użyj korzeni tataraku, liści tymianku, kory dębu. Zaleca się stosowanie w wywarach z rumianku, oregano i kasztanowca. Ale nie zapominaj, że leczenie w domu jest dodatkiem do głównego kursu terapii, o czym powinien poinformować lekarz prowadzący.
- Dieta i codzienna rutyna . Obowiązkowy odpoczynek w łóżku jest wskazany we wczesnych dniach choroby u pacjentów z ostrym bólem. Dopiero po 3-4 dniach możesz wstać z łóżka i chodzić po domu. Możesz wyjść na zewnątrz po siedmiu dniach. Wskazane jest, aby łóżko było twarde i równe. Odżywianie kliniczne obejmuje odrzucanie pikantnych, wędzonych, słonych i maślanych potraw. Dieta jest wzbogacona o owoce i warzywa, gotowane i duszone mięso, niskotłuszczowe zupy i płatki zbożowe.
W zaawansowanych i ciężkich przypadkach wskazana jest interwencja chirurgiczna.
Delikatna terapia jest wybrana do leczenia kobiet w ciąży. Z reguły wyklucza się „ciężkie” leki, które mogą niekorzystnie wpływać na płód. Preferowane są lokalne leki przeciwzapalne - maści, okłady terapeutyczne, lekkie ćwiczenia.
Możliwe komplikacje
W przypadku przedwczesnego leczenia lekarza i braku leczenia mogą wystąpić poważne komplikacje. Należą do nich następujące podejrzane komplikacje:
- osłabienie kończyny dolnej;
- parestezja kończyny;
- naruszenie stawu;
- zanik mięśni;
- trudności z wstawaniem i kulawizną.
W każdym razie, jeśli nerw zostanie zaciśnięty w stawie biodrowym, tylko lekarz wie, co robić. Jeśli wszystkie przyczyny wystąpienia choroby zostaną usunięte, a objawy wyeliminowane, można uniknąć nawrotu.