Komputer osobisty składa się z wielu komponentów, bez których jego działanie jest niemożliwe. Jednym z nich jest źródło zasilania. Zasilacz komputerowy (PSU) dla całej historii rozwoju technologii komputerowej był dość konserwatywny.

W ciągu 30 lat jego format zmienił się tylko raz z AT na ATX, wraz z dodaniem rezerwowej jednostki napięcia do zespołu obwodów. Dlatego usterki występujące w zasilaczu są typowe, a technika rozwiązywania problemów dla różnych modeli jest identyczna.

Kluczowe elementy i funkcje

Ostatnio wszyscy producenci przeszli na format ATX. Takie przejście wiązało się ze zmianą rozwiązań technicznych w produkcji płyt głównych, w szczególności zmianami w systemie uruchamiania. Zastosowany obwód wymagał napięcia +3, 3 woltów.

Standard ATX przeszedł kilka zmian w całym okresie, głównie ze względu na przydzielenie oddzielnych linii zasilania dla procesorów i kart graficznych. Pierwszy model miał standardowe 20-stykowe złącze, do którego później dodano cztery piny, zasilając 12 woltów.

Ze wszystkich modyfikacji popularność zyskał format 12 V EPS / EPS, składający się z głównej 24-pinowej wtyczki i dodatkowego 8-pinowego do zasilania 12 woltów.

Całe napięcie niezbędne do działania jest dostarczane przez główne złącze, które ma klucz chroniący przed nieprawidłową instalacją. Aby zapewnić automatyzację rozruchu, stosowane są różne sygnały, które umożliwiają przeprowadzenie wstępnych testów zasilacza przed uruchomieniem. Tak więc do włączenia zasilacza wykorzystywany jest sygnał PS-ON. A linia PW-OK pozwala na uruchomienie urządzenia dopiero po pojawieniu się wszystkich wymaganych napięć emitowanych przez urządzenie mocy.

Zanim zaczniesz naprawiać komputer własnymi rękami, powinieneś zrozumieć, w jaki sposób jest on zorganizowany i zasada jego działania. Główne bloki obejmują:

  • zabezpieczenie przeciwprzepięciowe;
  • pierwotny obwód zasilania;
  • jednostka sterująca sygnałem PS-ON;
  • jednostka kondycjonująca sygnał PW-OK;
  • liniowy stabilizator napięcia + 5 woltów;
  • dodatnia jednostka generująca napięcie: 3, 3 V, +5 V, +12 V;
  • jednostka wytwarzania ujemnego napięcia: 5 V, 12 V;
  • kształtownik dodatniego sygnału stabilnego 3, 3 wolta;
  • filtry na liniach powstających napięć;
  • jednostka ochronna.

Zasada działania źródła napięcia opiera się na modulacji szerokości impulsu (PWM). Napięcie z sieci przemysłowej doprowadzane jest do filtra sieciowego, a przez niego do zespołu prostownika i przełączników zasilania. Napięcie na jego wyjściu wynosi 310 woltów. Następnie sygnał jest dostarczany do drugorzędnych węzłów urządzenia zasilającego i do trybu gotowości.

Jeśli napięcie jest obecne na kluczowych tranzystorach, wówczas otwierają się, a prąd pojawia się w uzwojeniu pierwotnym transformatora. Pod wpływem siły elektromotorycznej w uzwojeniu wtórnym pojawia się prąd. Sterownik PWM, zmieniając parametry impulsu, kontroluje czas otwarcia tranzystorów. Tranzystory pracują w parach: jeśli jeden jest otwarty, drugi jest zamknięty.

Sygnał wyjściowy jest stabilizowany przez zastosowanie sprzężenia zwrotnego . Podczas podnoszenia poziomu sygnału na uzwojeniu wtórnym obwód sprzężenia zwrotnego koryguje wartość napięcia na ramieniu sterującym mikroukładu. W takim przypadku kontroler wydłuża czas trwania sygnału dostarczanego do przełączników tranzystorowych.

Z transformatora impulsowego napięcie jest dostarczane do innych węzłów obwodu, gdzie powstają wymagane wartości napięcia. Na każdej takiej linii znajduje się filtr; ma on na celu usunięcie zbłąkanych pulsacji z sygnału. Zazwyczaj filtr jest kondensatorem elektrolitycznym.

Podczas pracy kluczowe elementy działają w ciężkich warunkach, dlatego wymagają chłodzenia. W tym celu stosuje się metodę aktywno-pasywną. Same elementy są montowane na grzejnikach, a ich powierzchnia jest dmuchana przez wentylator działający od 12 woltów.

Podczas podłączania złączy zasilacza do płyty głównej dostarczane jest napięcie +5 woltów. Główne napięcia na zasilaczu są w tej chwili nieobecne, z wyjątkiem sygnału gotowości utworzonego przez płytę główną +3, 3 wolta. Po naciśnięciu przycisku zasilania komputera, który zamyka styki PW-ON na płycie głównej, wartość PS-ON zmienia się na zero i udzielane jest zezwolenie na generowanie napięć roboczych. Następnie napięcie płyty PW-OK zostaje przyłożone do płyty głównej, co wskazuje, że moc jest normalna. Przewody opuszczające urządzenie są odpowiedzialne za dostarczanie napięcia, którego wartość odpowiada ich kolorowi:

  • żółty, +12 woltów;
  • czerwony, +5 woltów;
  • biały, -5 woltów;
  • niebieski, -12 woltów;
  • pomarańczowy, + 3, 3 wolta;
  • zielony, aby przesłać sygnał PS ON;
  • szary, do transmisji sygnału PW OK;
  • fioletowy, jedzenie na służbie;
  • czarny, pospolity.

Jeżeli podczas pracy zasilacza uszkodzony jest jakiś element (na wejściu lub wyjściu), nastąpił skok napięcia, wyzwalany jest obwód ochronny. Przestaje działać po usunięciu sygnału Power Good. Ponowne uruchomienie zasilacza komputera jest możliwe tylko po jego wyłączeniu i ponownym podłączeniu do sieci elektrycznej.

Rozwiązywanie problemów Kroki

Przed przystąpieniem do naprawy zasilacza przełączającego własnymi rękami, musisz upewnić się, że problem leży w nim. Zwykle pojawia się pierwsze podejrzenie, gdy jednostka systemowa odmawia uruchomienia. Najłatwiej jest sprawdzić sprawność zasilacza, zastępując go znanym dobrym urządzeniem. Wygodnie jest przeprowadzać diagnostykę zasilacza komputerowego etapami. Kroki te obejmują:

  1. Podstawowa diagnoza. Polega na znalezieniu oznak nieprawidłowego działania. Obejmuje to kontrolę wzrokową na obecność podejrzanych miejsc, a także identyfikację zapachu płonących części i elementów. Jeśli nastąpi pierwsze uruchomienie, warto posłuchać obcych dźwięków.
  2. Identyfikacja wadliwych węzłów. Aby to zrobić, musisz założyć awarię w węźle i wybrać wypalony element. Ten etap jest najtrudniejszy, aby go ułatwić, konieczne jest nie tylko zrozumienie procesów zachodzących w zasilaczu, ale także posiadanie obwodu elektrycznego, który jest po prostu niezbędny podczas wyszukiwania zwarć „pływających”.
  3. Za pomocą przyrządów pomiarowych prześledź ścieżkę sygnału do wadliwego elementu. Zrozum, dlaczego wystąpił ten awaria.
  4. Po wymianie wypalonego elementu sprawdź inne komponenty radiowe, które bezpośrednio wpływają na jego działanie.
  5. Po zakończeniu naprawy przeprowadź bezpieczny rozruch próbny. W tym celu stosuje się żarówkę, która jest zawarta w przerwie w przewodzie zasilającym. Dobrym znakiem byłby krótki błysk wskazujący, że nie ma zwarcia.
  6. Przy normalnym starcie będziesz musiał zmierzyć obecność napięć wyjściowych, a jeśli jest oscyloskop, spójrz na przebieg.
  7. W następnym etapie należy załadować jednostkę komputerową przy maksymalnym obciążeniu i, kontrolując sygnały wyjściowe, pozostawić ją na godzinę.
  8. Na ostatnim etapie zasilacz jest instalowany w jednostce systemowej i włączany.

Należy zauważyć, że podczas naprawy zasilaczy impulsowych własnymi rękami lepiej jest uruchomić i sprawdzić, oprócz ostatniego etapu, niezależnie od komputera. Aby to zrobić, zielony przewód PS-ON z czarnym Com jest zamknięty na pętli 20-stykowej (24-stykowej). Takie uruchomienie jest bezpieczne, ponieważ chłodnica działa jak ładunek, ale w przypadku podejrzenia jego awarii pożądane jest załadowanie głównych linii ładunkiem, na przykład niepotrzebnym CDRom lub HDD.

Sprawdzanie przedmiotów i częste awarie

Aby naprawić zasilacz, potrzebujesz nie tylko wiedzy z zakresu elektroniki, ale także dostępności narzędzi pomiarowych i roboczych. Z zastosowanych urządzeń pomiarowych: multimetr, miernik pojemności, oscyloskop. Dobrze jest też mieć generator. Narzędzie nie może obejść się bez wkrętaków krzyżakowych i akcesoriów lutowniczych. Aby uzyskać 80% obrażeń, możesz zrobić multimetr, ale możliwe będzie badanie mikroukładów i kształtów fali tylko za pomocą oscyloskopu.

Pomiary elementów radiowych

Zasilacz komputerowy składa się z pasywnych i aktywnych elementów radiowych. Pomiar parametrów elementów radiowych musi być przeprowadzony po wylutowaniu z płytki, ponieważ będąc w obwodzie, ich wnioski mogą zostać przeskoczone przez inne elementy. W przypadku elementów z dwoma pinami tylko jeden z nich można oderwać od planszy.

Rezystory mierzy się za pomocą multimetru ; w tym celu porównuje się zgodność zmierzonego oporu z wartością odpowiadającą jego oznaczeniu. Diody i diody Zenera są sprawdzane pod kątem awarii w obu kierunkach, multimetr jest przełączany w tryb wybierania. Kondensatory są mierzone zgodnie z ich pojemnością i pojemnością, do tego celu służy miernik ESR. Tranzystory bipolarne są sprawdzane podobnie jak diody w trybie ciągłości, aw przypadku tranzystorów polowych przeprowadzane są testy ich zdolności do otwierania i zamykania.

Typowe awarie

Ponieważ obwody zasilaczy komputerowych nie zmieniają się znacząco, istnieją typowe usterki i metody ich rozwiązywania. Przede wszystkim musisz spróbować uruchomić zasilacz offline. W przypadku awarii zdemontuj go i sprawdź wzrokowo kondensatory elektrolityczne pod kątem wzdęć i ugięcia. Około 70 procent awarii jest związanych z awarią kondensatorów, a naprawę zasilacza uzyskuje się po prostu zastępując je sprawnymi. Jeśli zdecydujesz się samodzielnie naprawić zasilacz, możesz skorzystać z następujących instrukcji:

  • Urządzenie się nie włącza. Bezpiecznik F1 bezpieczniki, mostek diodowy jest zepsuty. Filtr izolacyjny nie działa, termistory są otwarte. Kondensator wysokiego napięcia stracił swoją pojemność. Tranzystory mocy są otwarte lub zepsute.
  • Urządzenie nie chce się włączyć, na kondensatorze wysokiego napięcia występuje napięcie 310 woltów. Wadliwy obwód zasilania rezerwowego, wymienić układ kontrolera PWM. W przypadku braku ustabilizowanych pięciu woltów sprawdzany jest rezystor podciągający 1 kOhm. Obwód nadzorujący, pojemności i rezystory w jego obwodzie są uszkodzone.
  • Napięcia stabilizowane są niedoszacowane lub zawyżone. Naruszenia w obwodzie stabilizującym, układy scalone są sprawdzane. Wadliwy układ kontrolera PWM.
  • Poziomy produkcji są niedoszacowane. Usterką jest obwód sprzężenia zwrotnego. Kontroler PWM jest zepsuty, elementy radiowe w jego wiązce są uszkodzone.
  • Po włączeniu ochrona jest wyzwalana. Uszkodzony zasilacz. Mikroczip nadzorcy wypalił się, elementy taśmy jej obwodu. W kondycjonerach napięcia wyjściowego występuje zwarcie.
  • Wyłącza się podczas pracy. Przegrzanie, oczyścić z kurzu, nasmarować chłodnicę, wymienić smar termiczny.
  • Nie obraca wentylatora. Nie ma napięcia zasilania 12 woltów. Przerwa termistora Wentylator jest uszkodzony.

Praktyczna naprawa

Najczęściej w zasilaczu przepala się bezpiecznik z bawełną i zapachem spalonych części. Po wymianie pali się ponownie. Przede wszystkim płyta jest sprawdzana wizualnie i zmieniają się wszystkie podejrzane kondensatory. Jeśli elementy zespołu prostownika działają, przełączniki zasilania są odparowywane. Urządzenie włącza się, bezpiecznik nie przepalił się, nowe tranzystory są lutowane, a urządzenie uruchamia się ponownie. Wszystkie działania mające na celu uruchomienie zasilacza są wykonywane przy włączonej żarówce w przerwie zasilania. Jasna lampa wskazuje na zwarcie. Jeśli nie ma startu, a lampka świeci, kontroler PWM zmienia się.

Zdarza się, że po uruchomieniu urządzenia zasilającego słychać gwizdek, może wystąpić natychmiast lub po rozgrzaniu urządzenia. W tym przypadku tablica „nepropay” elementów i mikropęknięć jest dokładnie oglądana, szczególnie w obszarze dławików.

Tak więc, wykonując krok po kroku naprawę zasilacza komputera własnymi rękami, możesz naprawić prawie każdy zasilacz. Nauczywszy się, jak naprawiać zasilacze do komputerów osobistych, przywrócenie ich w laptopach nie będzie trudne. Zasilacz do laptopa jest instalowany prawie tak samo jak komputer. Jedyne różnice dotyczą użycia płaskich elementów radiowych, do których lutowania wymagana jest stacja lutownicza.

Kategoria:

Budowa i naprawa