Analiza kału w celu określenia ich składu chemicznego, właściwości fizycznych oraz obecności lub braku nietypowych wtrąceń nazywana jest koprogramem kału. Badanie jest przeprowadzane w celu zdiagnozowania różnych chorób, ich dynamiki i określenia sukcesu terapii. Najbardziej pouczający program do potwierdzania patologii układu pokarmowego.

Wskazania do analizy

Kał zwykle obejmuje nabłonek jelitowy, różne mikroorganizmy, pigmenty kału i kawałki niestrawionej żywności. Znając skład normalnego kału asystent laboratoryjny łatwo identyfikuje „problemy” w różnych częściach jelita.

Wskazania do celów koprogramu to:

  • robaki pasożytnicze;
  • choroby żołądka (ostre / przewlekłe);
  • procesy onkologiczne;
  • choroba trzustki;
  • procesy zakaźne;
  • problemy z jelitami (w tym dwunastnica, sigma i odbytnica);
  • patologia żółci i wątroby;
  • ocena powodzenia terapii i korekta leczenia.

Ponadto analiza koprologiczna dostarcza informacji o obecności dysbiozy (stanu, w którym narusza się stosunek „dobrych” drobnoustrojów i rozwijają się formy chorobotwórcze).

Bardzo rzadko stosuje się kalogram jako kryterium monodiagnostyczne, częściej stosuje się go w połączeniu z innymi metodami (ultrasonografia, badanie krwi itp.).

Przygotowanie analizy

Aby wyniki dokładnie odzwierciedlały stan trawienia i były jak najbardziej pouczające, pacjent musi wyraźnie przestrzegać wymagań dotyczących przygotowania do analizy i dostarczania kału. Tak więc na kilka dni przed zbiorem materiału proponuje się wyłączenie następujących produktów z żywności:

  • buraki;
  • tłuste ryby;
  • zielone warzywa;
  • mięso i produkty mięsne;
  • Pomidory

Przed zebraniem materiału lepiej jest jeść płatki zbożowe, produkty mleczne, przeciery warzywne i owoce. Bezpośrednio przed taboretem należy dokładnie umyć genitalia i odbytu. Kobietom z miesiączką nie zaleca się przyjmowania kału. Jeśli 7–10 dni przed spodziewanym porodem kału, przełożenie rentgenowskiego badania kontrastowego przewodu żołądkowo-jelitowego z barem lub lewatywą, koprogram i odpowiednio pobranie materiału są odłożone.

Pacjenci, którym przepisano badanie, często są zainteresowani tym, jak prawidłowo zbierać kał dla koprogramu. Aby informacje w kalogramie były jak najdokładniejsze, gromadzenie materiału musi odbywać się zgodnie z pewnymi zasadami:

  • Wypróżnienie powinno być spontaniczne. Surowo zabrania się używania lewatyw i środków przeczyszczających w celu stymulowania wypróżnień, ponieważ mogą one zniekształcać jakościowy skład kału.
  • Zbierz materiał w taki sposób, aby zapobiec spożyciu krwi menstruacyjnej lub moczu.
  • Do transportu kału do laboratorium stosuje się specjalistyczny sterylny pojemnik, zakupiony wcześniej w aptece. Do badania potrzebna jest tylko jedna łyżeczka materiału, dlaczego nie trzeba całkowicie wypełniać pojemnika.
  • Kał można zbierać przez cały dzień. Oznacza to, że nie jest wymagane przyjmowanie go na pusty żołądek. Konieczne jest przesłanie materiału do badań nie później niż 12 godzin od jego pobrania. Zebrane odchody mogą być przechowywane w lodówce (poniżej 8 stopni).

Podczas przyjmowania kału u dziecka należy zachować ostrożność, aby wyczyścić garnek. W takim przypadku upewnij się, że inne płyny biologiczne nie dostaną się do materiału. Nie można stymulować wypróżnień, ponadto warto usunąć barwniki i tłuste potrawy z menu dziecka, ponieważ może to zniekształcić konsystencję, kolor i pokazać niewłaściwy skład chemiczny kupy. Należy ostrzec lekarza o lekach, które dziecko przyjmuje, aby przed zebraniem kału przestać brać te, które mogą zmienić wyniki.

Aby wziąć kał od niemowląt (podlegających luźnym stolcom), rodzice powinni użyć ceraty lub pieluszki. Zbieranie materiałów z pieluch nie jest mile widziane.

W przypadku zaparć dziecko otrzymuje masaż brzucha lub stosuje się rurkę gazową. Te metody stymulują wypróżnianie.

Normalna wydajność

Koprogram jest kompleksową analizą, która zapewnia kompleksową ocenę przewodu pokarmowego. U zdrowej osoby dorosłej program jest następujący:

  • kolor: brązowy;
  • zapach: specyficzny;
  • formularz: wydany;
  • konsystencja: miękka;
  • zanieczyszczenia: brak;
  • pH: obojętny (7-7, 5);
  • krew utajona: nieobecna;
  • sterkobilina: + (75-350 mg / dzień);
  • bilirubina: nie wykryto (-);
  • mydło: niewielka ilość;
  • neutralny tłuszcz: nie wykryto (-);
  • kwasy tłuszczowe: nieobecne (-);
  • skrobia (dowolna postać): nie wykryto (-);
  • strawne włókno roślinne: nieobecne (-)
  • niestrawione włókno roślinne: zarówno obecność (+), jak i brak (-) jest wariantem normy;
  • włókna mięśniowe bez prążkowania: małe lub żadne;
  • włókna mięśni prążkowanych: nieobecne;
  • erytrocyty: nieobecne (-);
  • białe krwinki: pojedyncze.

Dekodowanie u dorosłych

Podczas przeprowadzania koprogramu kału dekodowanie u dorosłych odbywa się w dwóch etapach. Najpierw wykonuje się makroskopię, a następnie badanie mikroskopowe.

Koprogram (transkrypt u dorosłych) obejmuje ocenę następujących cech wypróżnień:

  • wygląd i gęstość;
  • obecność określonego smaku;
  • kolor (naturalny lub patologiczny);
  • obecność / brak niestrawionych pokarmów, śluzowatych grudek, krwawych i innych żył oraz wtrąceń;
  • obecność / brak dojrzałych form robaków;
  • obecność wydzielanych kamieni trzustkowych lub żółciowych.

Makroskopia kału

Kontrola wzrokowa materiału jest nie mniej ważna niż mikroskopia. Za pomocą makroskopii badane są: konsystencja, kolor, zapach kału.

Pierwszym wskaźnikiem jest spójność. Zdrowi ludzie mają odchody. Możliwe są następujące zmiany tego wskaźnika:

  • maść (przewlekłe zapalenie trzustki, zapalenie pęcherzyka żółciowego, kamica żółciowa);
  • pienisty (niestrawność fermentacyjna);
  • „Owca” (zwężenie i skurcze okrężnicy, zaparcia);
  • płyn (niestrawność);
  • kleikopodobny (przyspieszona perystaltyka i wydzielanie w jelitach, zapalenie jelita grubego).

Kolor powinien zwykle być brązowy. Możliwe jest następujące patologiczne zabarwienie stolca:

  • biało-szary (ostre zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, kamica żółciowa);
  • czarny (krwawienie z przewodu pokarmowego, stosowanie jagód, porzeczek, preparatów bizmutu);
  • czerwonawe (wrzodziejące zapalenie jelita grubego);
  • jasnożółty (niestrawność, zapalenie jelita grubego);
  • czarno-zielony (suplementacja żelaza).

Mikroskopia jelit

To badanie pozwala ustalić potencjał przewodu pokarmowego do trawienia.

Podczas przeprowadzania mikroskopii kału można wykryć:

  • resztki jedzenia w kale (lientorrhea). Ten objaw może być wariantem normy, jeśli osoba w przeddzień spożyła dużą ilość warzyw lub owoców. Jeśli takie „znaleziska” są stale wykrywane, a jednocześnie łączą się z dyskomfortem, jest to wyraźny dowód problemów z trawieniem w jelicie;
  • krew Jest to znak wewnętrznego krwawienia spowodowanego przez robaki, guzy, polipy i tak dalej;
  • białko. Znak zapalenia w przewodzie pokarmowym i onkologii;
  • śluz. Jego obecność w dużych ilościach w kale jest oznaką ostrych infekcji w jelicie (zapalenie jelita grubego, salmonelloza, czerwonka i inne);
  • detrytus. Jest to zniszczona komórka nabłonkowa z błony śluzowej jelit. W przypadkach zaburzeń trawiennych jego ilość jest znacznie zmniejszona;
  • sterkobilin. Pigment pochodzący z bilirubiny, który nadaje kałowi charakterystyczny kolor. Dziennie powstaje do 350 mg tej substancji. Wzrost wskaźnika jest oznaką niedokrwistości hemolitycznej, a spadek jest zablokowaniem dróg żółciowych przez guz lub kamienie;
  • flora jodofilowa. Występuje z dysbiozą;
  • bilirubina. Jego wykrycie w kale jest oznaką przyspieszonego trawienia w wyniku dysbiozy lub ostrego stanu zapalnego;
  • neutralny tłuszcz. Jego nadmiar w kale świadczy o niedoborze żółci, a także naruszeniu jej wchłaniania w jelitach;
  • skrobia W normalnych warunkach skrobia jest prawie całkowicie rozkładana. Jego wykrycie w kale z reguły wskazuje na złe wchłanianie występujące w przewlekłym zapaleniu trzustki;
  • włókna mięśniowe. Wykrywanie niezmienionych fragmentów mięśni wskazuje na problemy w trzustce, z powodu których produkty mięsne są słabo trawione;
  • białe krwinki. Reprezentują patologiczne „znalezisko”, wskazujące na procesy zapalne w przewodzie pokarmowym;
  • kwasy tłuszczowe. W kale zdrowego człowieka nie ma. Występują z brakiem enzymów, przyspieszoną perystaltyką, naruszeniem ewakuacji żółci;
  • mydło Zwykle obecne są tylko niewielkie ilości tych substancji. Stają się bardziej z problemami w żołądku, małymi i 12 wrzodami dwunastnicy związanymi z zapaleniem trzustki i kamicą żółciową;
  • włókno roślinne. Istnieją dwa rodzaje: niestrawne i strawne. To ostatnie jest normalne, że kał nie jest wykrywany. Niestrawny błonnik występuje u zdrowego człowieka w kale, a jego ilość wiąże się z cechami dietetycznymi (obecność produktów roślinnych w menu). Czynnikami powodującymi pojawienie się strawionego błonnika są: zapalenie trzustki, jedzenie dużej liczby produktów roślinnych, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, przyspieszone uwalnianie treści z jelita grubego, gnijąca niestrawność, zapalenie żołądka ze zmniejszeniem stężenia kwasu solnego;
  • amoniak Zwykle substancja ta może być obecna w kale, jednak jej ilość nie powinna przekraczać 40 mmol / kg. Jeśli jego ilość wzrośnie, należy założyć obecność procesów gnilnych i stanu zapalnego w jelicie;
  • mikroorganizmy (warunkowo patogenne i patogenne). Ich obecność wyraźnie wskazuje na obecność chorób jelit i dysbiozy;
  • włókna tkanki łącznej. Wtrącenia te są niestrawionymi cząsteczkami produktów zwierzęcych. Zwykle nieobecny. Ich pojawienie się wiąże się ze zmniejszeniem kwasowości w żołądku (bezwzględne zapalenie żołądka) i niedoborem enzymów (zapalenie trzustki).

Reakcja kału jest inna, a jego wielkość zależy od charakteru odżywiania, a także stanu flory bakteryjnej jelit. Na przykład nadmiar słodyczy w żywności przesuwa go na stronę kwasową, a nadmierne spożycie białek - na zasadową. Wśród patologicznych zmian pH kału znajdują się:

  • pH ostro kwaśne (5, 5 i niższe): niestrawność fermentacyjna;
  • lekko alkaliczny (7, 8–8): problemy z trawieniem w jelicie cienkim;
  • ostro alkaliczny (8.5 i więcej): gnilna dyspepsja;
  • alkaliczny (8–8, 5): zaparcia, niedobór wydzielania trzustki, zapalenie jelita grubego.

Funkcje coprogram u dzieci

Wartość większości wskaźników koprogramu pokrywa się z wynikami dorosłych. Istnieją jednak pewne różnice.

Tak więc kał u zdrowego dziecka ma następujące cechy:

  • podczas karmienia piersią: odchody są żółto-zielone, złote lub żółte, struktura przypominająca owsiankę o kwaśnym zapachu i kwasowości 4, 8-5, 8;
  • w przypadku sztucznego karmienia normalne wypróżnienia dziecka mają żółtawo-brązowy kolor i gnijący zapach o pH 6, 8–7, 5;
  • obecność bilirubiny jest naturalnym zjawiskiem u dzieci w wieku do 3 miesięcy, a następnie stercobilin należy oznaczać wyłącznie w kale;
  • normalne w kale niemowląt, dopuszcza się obecność włókien mięśniowych, krople neutralnego tłuszczu, kryształy kwasów tłuszczowych w małych ilościach.

Analiza Coprogram jest ważnym narzędziem diagnostycznym w określaniu stanu czynnościowego przewodu pokarmowego i potwierdzaniu obecności patologii jelita grubego i cienkiego, żołądka, trzustki i wątroby. I pomimo tego, że badanie to nie jest przepisywane tak często, jak powiedzmy badanie krwi, jego wysoka zawartość informacji pozwala uzyskać informacje o procesach patologicznych w przewodzie pokarmowym, zidentyfikować ich przyczynę i zalecić odpowiednie leczenie.

Kategoria:

Zdrowie