Zmiany zwyrodnieniowe krążków międzykręgowych w medycynie nazywane są osteochondroza. Objawy i leczenie choroby zależą bezpośrednio od stopnia jej zaniedbania. Najczęściej patologia jest przewlekła i znacząco wpływa na jakość życia pacjenta. Według statystyk kobiety w młodym i średnim wieku są zagrożone, ponieważ zauważono, że chorują dwa razy częściej niż mężczyźni.

Przyczyny osteochondrozy

Osteochondroza, której przyczyny są różnorodne, jest najczęściej wynikiem niewłaściwego rozkładu obciążenia na kręgosłup. Istnieją również inne czynniki przyczyniające się do rozwoju stanu patologicznego:

  • Ważną rolę odgrywają dziedziczne predyspozycje.
  • Zaburzenia endokrynologiczne i metaboliczne przyczyniają się do przybierania na wadze, co dodatkowo obciąża kręgosłup, powodując rozwój osteochondrozy.
  • Urazowe obrażenia kręgosłupa z pewnością doprowadzą do wystąpienia choroby.
  • Naruszenie postawy, przewlekła skolioza, lordoza, płaskie stopy.
  • Brak regularnej aktywności fizycznej, siedzącego trybu życia, niezrównoważonego odżywiania z przewagą szkodliwych produktów w diecie.
  • Stany stresowe, zespół chronicznego zmęczenia.
  • Zakażenia patologiczne o charakterze przewlekłym.
  • Nadmierna aktywność fizyczna kręgosłupa.
  • Częsta hipotermia.
  • Długa i regularna praca przy komputerze.
  • Złe nawyki
  • Okres ciąży
  • Buty na wysokim obcasie, bez których dziewczyny nie mogą się obejść.

Kilka lat temu uważano, że objawy osteochondrozy występują wyłącznie u pacjentów w wieku powyżej 40 lat, jednak obecnie przypadki młodych ludzi w wieku od 20 do 30 lat stały się częstsze. Jest to związane z rozwojem postępu technologicznego.

Etapy rozwoju patologii

W zależności od lokalizacji zmian zwyrodnieniowych wyróżnia się szyjną, piersiową, lędźwiową i mieszaną postać choroby. Wyróżnia się cztery etapy procesu patologicznego :

  1. W pierwszym etapie zaczynają się zmiany w krążku międzykręgowym, a mianowicie w jądrze miazgi. Jego wysokość maleje, a powłoka dysku jest pokryta małymi pęknięciami. Na tym etapie samopoczucie pacjenta nie pogarsza się. W niektórych przypadkach dyskomfort pojawia się w niektórych pozycjach ciała.
  2. Drugi etap charakteryzuje się postępem procesów zwyrodnieniowych i początkiem wypukłości krążka międzykręgowego. U pacjenta rozwija się zapalenie stawów kręgosłupa. Ze względu na zwiotczenie mięśni i zmniejszenie odległości między kręgami są one przemieszczane. W rezultacie pacjent odczuwa nieprzyjemne, czasem bolesne odczucia w obszarze przemieszczenia.
  3. Trzeci etap zmian zwyrodnieniowych charakteryzuje się pojawieniem się przepukliny i oznakami całkowitego ścierania tkanki chrzęstnej dysku. Na tym etapie pacjent odczuwa drętwienie kończyn, ból stale mu towarzyszy.
  4. Czwarty etap charakteryzuje się pojawieniem się osteofitów - wzrostów kości w miejscach wypukłości. Takie formacje prowadzą do całkowitego braku ruchomości kręgosłupa w miejscu lokalizacji zmian zwyrodnieniowych. Osteofity wywołują szczypanie procesów nerwowych przechodzących bezpośrednio obok nich.

Z reguły czwarty etap oznacza, że ​​w kręgosłupie pojawiły się nieodwracalne zmiany, które nie są podatne na leczenie zachowawcze. Charakterystyczną cechą tego etapu jest prawie całkowity brak objawów klinicznych .

Obraz kliniczny choroby

W zależności od tego, która część kręgosłupa jest dotknięta, objawy kliniczne osteochondrozy również się różnią. Typowe objawy stanu patologicznego obejmują:

  • Ból pleców o różnym nasileniu.
  • Dyskomfort podczas próby podniesienia ciężaru lub odchylenia.
  • Drętwienie mięśni wzdłuż kręgosłupa, kończyn.
  • Ogólne osłabienie, zmniejszona wydajność, ból mięśni i stawów.
  • W niektórych przypadkach obserwuje się skurcze mięśni.
  • Z układu nerwowego obserwuje się zawroty głowy i bóle głowy.
  • Zaniedbane stadia mogą objawiać się zaburzonym funkcjonowaniem narządów miednicy.
  • W niektórych częściach ciała wrażliwość jest osłabiona.
  • Wielu pacjentów odczuwa ból w sercu.
  • Osłabienie mięśni

Takie objawy nie pojawiają się natychmiast. Z reguły zaostrzenie stanu obserwuje się po intensywnym wysiłku fizycznym, przepracowaniu.

Biorąc pod uwagę obszar uszkodzenia kręgosłupa, u pacjentów obserwuje się następujące objawy choroby :

  1. Lokalizacja osteochondrozy w odcinku szyjnym charakteryzuje się ciągłymi bólami głowy, dyskomfortem i zaburzoną wrażliwością obręczy barkowej, nudnościami i wymiotami. W niektórych przypadkach dochodzi do pogorszenia funkcji wzrokowej z powodu uszczypnięcia nerwu wzrokowego. U starszych pacjentów częstym objawem osteochondrozy szyjnej jest okresowa utrata przytomności.
  2. Zmiany zwyrodnieniowe w okolicy klatki piersiowej charakteryzują się bólem serca, żeber, brzucha, klatki piersiowej, łopatek. W zaawansowanych stadiach pacjent odczuwa ciężar mostka, pojawia się duszność i zaburzenia trawienne. Częstym objawem tego rodzaju patologii jest drętwienie kończyn górnych i uczucie pełzania z tyłu.
  3. Osteochondroza lędźwiowa przynosi pacjentowi wiele niedogodności, ponieważ w ciężkim stadium wpływa na zdolność poruszania się. Charakterystycznymi objawami tego rodzaju choroby są stały, bolący ból w okolicy lędźwiowej, promieniujący do lewej lub prawej nogi, drętwienie kończyn dolnych.

Przy mieszanym typie osteochondrozy jej objawy są bardziej intensywne, znacznie pogarszając jakość życia pacjenta.

Możliwe powikłania choroby

Nieleczony proces patologiczny prowadzi do wielu komplikacji. Najczęściej u pacjenta rozwija się rwa kulszowa, rwa kulszowa, liczne występy przepuklinowe. Niektórzy pacjenci nie rozumieją, dlaczego pogorszyła się jakość widzenia i słuchu. Wynika to z braku odpowiedniego odżywiania włókien nerwowych.

Bóle głowy mogą prowadzić do długotrwałych migren. Osteochondroza klatki piersiowej prowadzi do zaburzeń autonomicznego układu nerwowego. Rozwój zwężenia kręgosłupa nie jest wykluczony.

Podstawowe metody diagnostyczne

Przed leczeniem osteochondrozy kręgosłupa pacjent przechodzi dokładne badanie diagnostyczne, podczas którego określa się lokalizację zmian i etap rozwoju procesu patologicznego.

Wstępna diagnoza jest ustalana na podstawie skarg pacjentów. Ponadto przeprowadzane jest jego badanie fizjologiczne: badanie dotykowe, uderzenie domniemanej lokalizacji choroby, określenie wrażliwości skóry za pomocą specjalnej igły. Obowiązkowym punktem będzie sprawdzenie siły mięśni kończyn górnych i dolnych.

Podczas badania rentgenowskiego możliwe jest dokładne określenie obecności zwężenia szczelin między kręgami. Najdokładniejszą metodą diagnostyczną jest rezonans magnetyczny, który pozwala określić stopień wypukłości i obecność ściskania korzeni nerwowych.

Schemat leczenia

Nie ma konkretnej i jedynej właściwej metody leczenia osteochondrozy - proces ten pod żadnym pozorem wymaga zintegrowanego podejścia. Jeśli lekarz twierdzi inaczej, powinieneś pomyśleć o jego kwalifikacjach zawodowych i pomyśleć o znalezieniu innego specjalisty.

Terapia lekowa

Na podstawie danych diagnostycznych pacjentowi przepisuje się leki . Klasyczny schemat wygląda następująco:

  • Aby wyeliminować ból i zmniejszyć stan zapalny, przepisywane są niesteroidowe leki przeciwzapalne: Diklofenak, Naklofen, Voltaren, Indometacyna. W zależności od ciężkości stanu leki są przepisywane w tabletkach lub w postaci zastrzyków domięśniowych.
  • Leki spazmolityczne pomogą złagodzić skurcz mięśni: No-shpa, Spazmalgon. Wskazane jest również podanie domięśniowe Midocalm.
  • Obowiązkowym punktem leczenia będzie przyjmowanie kompleksów witaminowych w postaci tabletek lub zastrzyków: witamin z grupy B, kwasu askorbinowego, neururubiny.
  • Aby poprawić procesy metaboliczne w tkankach, przepisuje się Actovegin, Solcoseryl, kwas nikotynowy w postaci zastrzyków.
  • Chondroprotektory: Chondroityna, Teraflex, Chondroxide pomogą przywrócić chrząstkę kręgosłupa.
  • Do użytku lokalnego zaleca się maści i żele o właściwościach przeciwzapalnych i przeciwbólowych: Nise, Fastum-żel, Ketoprofen, Dolobene i inne.

W przypadku braku efektu stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych pacjentowi przepisuje się leki z grupy kortykosteroidów: prednizolon, deksametazon.

Fizjoterapia przeciw osteochondrozie

Po ustąpieniu ostrych objawów choroby zaleca się poddanie się masażowi, ćwiczeniom fizjoterapeutycznym i procedurom fizjoterapii, aby w pełni przywrócić ciało .

Masaż służy do wzmocnienia krążków międzykręgowych, poprawy krążenia krwi w dotkniętym obszarze i rozluźnienia mięśni. Aby osiągnąć pozytywną dynamikę, należy przejść przez co najmniej 10-15 sesji.

Kompleks ćwiczeń fizjoterapeutycznych obejmuje specjalne ćwiczenia mające na celu wzmocnienie gorsetu mięśniowego i ukształtowanie prawidłowej postawy u pacjenta. Wykonuj je regularnie. Przed rozpoczęciem kursu zaleca się konsultację ze specjalistą i upewnienie się, że nie ma przeciwwskazań.

Spośród procedur fizjoterapeutycznych za najbardziej popularne uważa się ultradźwięki i magnetoterapię. Podczas leczenia poprawia się ruchomość kręgosłupa, normalizuje się krążenie krwi w miejscu uszkodzenia, eliminuje obrzęk i łagodzi ból.

Recepty na leki alternatywne

Tradycyjna medycyna oferuje szeroki wybór przepisów, które pomagają leczyć w domu. Najczęściej stosuje się następujące produkty lecznicze :

  1. Kompres z liścia chrzanu pomoże wyeliminować ból. Aby to zrobić, należy spłukać prześcieradło wrzącą wodą, nałożyć wnętrze na miejsce lokalizacji bólu, przymocować bandażem, zaizolować wełnianym szalikiem lub szalikiem, pozostawić na noc. Startuj rano.
  2. Pomaga poradzić sobie z bólem pocierającym miód w uszkodzeniu. Przed zabiegiem zaleca się rozgrzanie ciała pod gorącym prysznicem. Po przetarciu słodkiego produktu należy go pozostawić na skórze i spłukać po 15 minutach. Sesję najlepiej wykonać przed snem. Kontynuuj leczenie, aż objawy znikną całkowicie.
  3. Podczas całego cyklu leczenia zaleca się stosowanie ziołowej kolekcji 20 g krwawnika, 40 g lukrecji, nagietka, mięty pieprzowej. W tym celu konieczne jest naleganie na składniki w litrze wrzącej wody przez 12 godzin, filtrowanie i picie 100 ml trzy razy dziennie.
  4. Kompres czosnkowy pomaga złagodzić ból. Konieczne jest zmielenie kilku goździków w kleik, nałóż na dotknięty obszar przez 7 minut, usuń i nasmaruj skórę olejem roślinnym, zaizoluj bandażem i pozostaw na noc. Kontynuuj leczenie, aż objawy znikną.
  5. Domowa mieszanka 300 ml soku z rzodkiewki, 200 ml miodu, 100 ml alkoholu lub wódki pomoże poradzić sobie nie tylko z osteochondrozą, ale także z pierwszymi objawami zapalenia korzonków, które może wywołać. Kompozycję stosuje się do wcierania obolałych miejsc rano i wieczorem do wyzdrowienia.
  6. Łatwo jest samodzielnie przygotować maść leczniczą. Konieczne jest zmieszanie 40 g liści szałwii, 40 g liści babki lancetowatej, 50 g wazeliny i 40 g nierafinowanego oleju roślinnego. Za pomocą powstałej kompozycji nasmaruj dotknięty obszar i pozostaw na noc, wstępnie izolując. Czas trwania kursu terapeutycznego nie powinien przekraczać 2 tygodni.

Niektóre środki ludowe mogą wywoływać komplikacje, dlatego należy je stosować razem z tradycyjną terapią ostrożnie i dopiero po uzyskaniu zgody lekarza prowadzącego.

Osteochondroza kręgosłupa jest poważną i niebezpieczną chorobą, która nieleczona prowadzi do wielu powikłań. Przedwczesne skontaktowanie się ze specjalistą wywołuje nieodwracalne zmiany w ludzkim ciele, dlatego niezwykle niepożądane jest ignorowanie objawów stanu patologicznego.

Kategoria:

Zdrowie