Jednym z najczęstszych wypadków spotykanych w sieciach elektrycznych i instalacjach elektrycznych nie jest zwarcie, jak się powszechnie uważa, ale przepalenie styków w miejscach złej jakości podłączenia przewodów. Dlatego właściwy wybór rodzaju zacisków do podłączenia przewodów jest głównym czynnikiem zapewniającym niezawodność sprzętu i jego bezpieczną pracę.

Rodzaje połączeń bez użycia terminali

Przed rozpoczęciem rozmowy na temat terminali warto rozważyć rodzaje połączeń przewodów, które nie wykorzystują specjalnych urządzeń mechanicznych. W końcu metody, które są dziś uważane za „rzemieślnicze” i przestarzałe, istnieją od odkrycia elektryczności i są nadal żywe. Oto główne :

  • Skręcanie To połączenie jest niezwykle proste, ale jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, jest względnie niezawodne i trwałe w sieciach o średnim obciążeniu prądowym. Główną wadą jest niemożność łączenia różnych metali. Jeśli na przykład druty miedziane i aluminiowe zostaną skręcone, bez względu na to, jak wysokiej jakości połączenie nie będzie trwało długo, ponieważ odmienne metale są parą galwaniczną i są bardzo szybko niszczone przez działanie prądu elektrycznego. Skręcanie nie jest również odpowiednie dla drutów splecionych, ponieważ po prostu niemożliwe jest ich ścisłe skręcenie, co oznacza, że ​​kontakt będzie zły i połączenie szybko się wypali.
  • Commissure. Lutowanie zapewnia dobry kontakt długoterminowy i nadaje się do łączenia zarówno przewodów jednożyłowych, jak i wielożyłowych. Wady obejmują odporność na niską temperaturę (lut jest raczej materiałem o niskiej temperaturze topnienia) oraz konieczność posiadania podgrzewanej lutownicy i sieci elektrycznej do jej podłączenia. Ponadto niektóre metale są bardzo słabo lutowane (aluminium i jego stopy) lub wcale nie są lutowane (nichrom, Constantan itp.).
  • Spawanie Wyjątkowo silny i wysokiej jakości związek, który przetrwa lata. Jedyne, co jest absolutnie nie do naprawienia - połączenia spawanego nie można zdemontować. Cóż, aby nawiązać takie połączenie, potrzebny jest specjalny sprzęt i odpowiednie umiejętności. Ponadto wysokiej jakości spawanie różnych metali jest bardzo problematyczne i często niemożliwe.
  • Zagniatać Znaczenie tej metody polega na tym, że dwa tuleje są wkładane do tulei (rurki), a następnie rurka jest zaciskana za pomocą specjalnego narzędzia. Ten rodzaj połączenia, jeśli nie jest wykonany szczypcami lub młotkiem, jest trwały i zapewnia dobry kontakt. Ale wymaga specjalnego narzędzia i zestawu tulei o odpowiedniej średnicy. Zaciskanie jest odpowiednie do łączenia wielożyłowych i jednożyłowych przewodów z jednorodnych metali. Tuleja powinna oczywiście być wykonana z tego samego materiału co druty lub, w skrajnych przypadkach, z żelaza.

Przykłady łączenia drutów miedzianych poprzez skręcanie, lutowanie, zaciskanie i spawanie

Bloki zacisków przyłączeniowych

Wszystkie powyższe związki mają pewne wady. Są albo zawodne i krótkotrwałe, albo wymagają specjalnych narzędzi do okablowania i odpowiednich umiejętności. Gdzie, na przykład, czy mogę dostać specjalną spawarkę lub gdzie mogę włączyć lutownicę, jeśli obiekt nie jest pod napięciem? Jeszcze większe problemy przy stosowaniu skręcania, lutowania lub spawania powstają podczas pracy z okablowaniem różnych metali.

Natychmiast powstaje pytanie: czy możliwe jest szybkie i proste podłączenie przewodów, ale niezawodnie, niezależnie od ich grubości i obciążenia elektrycznego? Oczywiście, że możesz! Do tego służą specjalne terminale. Obecnie istnieje ogromna liczba takich złączy i są one zaprojektowane na prawie każdą okazję. Wszystkie istniejące bloki zacisków do podłączania przewodów można podzielić na 5 głównych typów:

  1. Nóż i szpilka.
  2. Śruba i płyta śrubowa.
  3. Zaciskanie i samozaciskanie.
  4. Czapki
  5. Szczypta typu „orzech”.

Złącza noża i pinów

Ten typ urządzenia jest zasadniczo wtyczką. Na jednym drucie poprzez zaciskanie lub lutowanie przymocowane jest gniazdo (gniazdo), na drugim - pin (wtyczka). Podczas montażu wtyczka jest po prostu wkładana do gniazdka.

Złącza wtykowe do przewodów

Niestety taki projekt ma więcej wad niż zalet. Po pierwsze, noże i szpilki z reguły nie są przeznaczone do wysokich prądów i najczęściej mają konstrukcję otwartą (gołą). Po drugie, przygotowanie do instalacji tą metodą jest dość pracochłonne (lutowanie, zaciskanie). Jedyną zaletę można uznać za wygodę montażu i demontażu łańcucha. Ten typ złącza jest najczęściej używany do instalacji sprzętu, a nie do instalacji elektrycznej.

Podkładki pod śruby

Istnieją trzy typy, ale wszystkie trzy zaciskają przewody za pomocą śruby. Dostępne w trzech wersjach:

  1. Śruba
  2. Płyta śrubowa.
  3. Śruba, sprężyna, płyta.

W najprostszej wersji druty są prasowane bezpośrednio za pomocą śrub:

Prosty blok śrubowy

Zalety obejmują wystarczającą niezawodność styku elektrycznego, wysokie obciążenie prądowe, niski koszt i względną łatwość instalacji (wystarczy śrubokręt). Ale takie urządzenie nie będzie w stanie niezawodnie podłączyć drutu skręconego - druty, szczególnie cienkie, po prostu „rozproszą się” spod obracającej się śruby, a pozostałe zostaną odcięte.

Nieosłonięta śruba jest również nieudaną opcją przy podłączaniu stosunkowo miękkich drutów aluminiowych. Słaby zacisk nie zapewni dobrego kontaktu, silne spłaszczenie drutu, zmniejszając jego przekrój, a tym samym charakterystykę obciążenia. Dzięki bardzo silnemu dokręceniu śruby możesz nawet całkowicie przeciąć aluminiowy przewodnik.

Wynik ciągnięcia śrub zaciskowych

Wszystkie te problemy rozwiązuje się za pomocą specjalnych uchwytów umieszczonych na splatanym lub aluminiowym drucie lub poprzez dodanie specjalnej płyty do struktury zacisku, przez którą drut jest wciskany. Takie urządzenie pozwala pracować zarówno z drutami splatanymi, jak i aluminiowymi bez żadnych zaczepów. Jednocześnie niezawodność i trwałość połączenia pozostaje bardzo wysoka. Wygoda tego projektu polega również na tym, że pod jednym klipsem można (a nawet lepiej) umieścić 2 druty, umieszczając je po różnych stronach śruby, a druty mogą być wykonane z różnych metali.

Listwa zaciskowa łącząca z płytką zaciskową

Sprężynowa konstrukcja śruby jest nieco bardziej skomplikowana niż zwykle, a zatem droższa. Ale dzięki sprężynie siła docisku jest regulowana automatycznie. Oznacza to, że dla wysokiej jakości połączenia wystarczy dokręcić śrubę do końca. Takie złącza nadają się do wszystkich rodzajów przewodów, w tym do przewodów. Jedyną wadą jest to, że z czasem wiosna „męczy się” i kontakt może osłabić. Ale jeśli kupisz produkt wysokiej jakości i nie nadużyjesz ponownego demontażu obwodu, wówczas takie urządzenie będzie działać przez wiele lat.

Sprężynowe złącze śrubowe

Zaciski i zaciski samozaciskowe

Ten typ terminala jest najwygodniejszy w użyciu. Do instalacji nie są potrzebne żadne narzędzia ani specjalna wiedza. Urządzenia zaciskowe mają zatrzask o takiej lub innej konstrukcji, który mocuje drut za pomocą taśmy ze stali sprężynowej. Wystarczy włożyć drut do otworu, zamknąć zatrzask i instalacja jest zakończona.

Kiedy zatrzask zamyka się, drut jest dociskany do paska przewodzącego

W przypadku konstrukcji samozaciskowej, działającej na zasadzie „włóż ją - nie możesz jej wyjąć”, jest to jeszcze prostsze: musisz włożyć drut głębiej w otwór, gdzie jest on automatycznie zaciskany za pomocą sprężystej listwy stykowej, umieszczonej pod kątem do drutu:

Samozaciskowa konstrukcja podkładki

Te zaciski są proste i łatwe w użyciu, ale to chyba wszystko. Większość z tych konstrukcji nie jest przeznaczona do dużych prądów, a potężne produkty mają nieuzasadnione duże wymiary. Częściowo ta wada jest kompensowana przez pastę przewodzącą, która wypełnia gniazda drutów.

Maksymalnym poziomem, jakiego można oczekiwać przy użyciu konwencjonalnych zacisków samozaciskowych bez pasty przewodzącej, jest instalacja okablowania domowego, jednak bardziej niezawodne będzie użycie innego rodzaju zacisków. Należy pamiętać, że urządzenia są jednorazowego użytku. Jeśli możliwe jest zdemontowanie takiego połączenia (w tym przypadku „eksperci” zalecają odkręcenie przewodów), nie należy ponownie używać zacisku - nie będzie on w stanie zapewnić dobrego kontaktu. Nie zaleca się również używania podkładek samozabezpieczających do mocowania drutów.

Spinki sprężynowe do czapki

Urządzenia te są również samozabezpieczające, ale w przeciwieństwie do tych ostatnich są stosunkowo łatwe do demontażu i mogą być ponownie użyte. Strukturalnie składają się z plastikowej nasadki, wewnątrz której znajduje się stożkowa sprężyna z drutu kwadratowego. Aby połączyć kilka przewodów, są one obrane, wcześniej lekko skręcone bezpośrednio ręcznie i wkręcone w nasadkę. Skręcając druty w kierunku przeciwnym do kierunku nawijania sprężyny, lekko ją rozszerzasz. Pod koniec procesu sprężyna jest skręcana do oryginalnego i ściśle ściska przewody, zapewniając niezawodny kontakt.

Wygląd i konstrukcja zacisku kołpakowego, w którym:

  • 1 - ruchoma sprężyna drutowa z ostrymi krawędziami;
  • 2 - radełkowanie lub „uszy” dla ułatwienia wkręcania;
  • 3 - podłączone przewody;
  • 4 - spódnica izolacyjna;
  • 5 - korpus z materiału izolacyjnego.

Zalety zaślepek są oczywiste: są łatwe w montażu, można je zdemontować, a przyłącza nie trzeba izolować. Jest to bardzo wygodne na przykład do montażu żyrandola lub okablowania w puszce przyłączeniowej. Wady obejmują niską obciążalność (maksimum odpowiednie dla okablowania oświetleniowego i gniazd o niskiej mocy) oraz niemożność podłączenia przewodów z różnych metali.

Złącza kompresyjne

Ze względu na ich wygląd takie zaciski nazywane są również „nakrętkami”. Ściśle mówiąc, są to urządzenia rozgałęziające, ale w razie potrzeby nakrętki można również wykorzystać jako zwykłe bloki łączące. Zaciski składają się z dwóch płyt okładzinowych, na których wytłoczone są rowki na drut. Płytki nakłada się na odizolowane przewody, ściska śrubami i zamyka na wierzchu pokrywami ochronnymi.

Zacisk rozgałęziony typu „orzech” (widoczna taśma stalowa między przewodnikami różnych metali)

Dzięki tej konstrukcji produkty mogą wytrzymać wyjątkowo wysokie prądy, są bardzo niezawodne i odpowiednie zarówno dla nierozerwalnie rozgałęzionych gałęzi, jak i do łączenia prawie wszystkich rodzajów drutów, w tym z różnych metali. Jedyną wadę „nakrętki” można uznać za dość duże wymiary i niemożność jednoczesnego podłączenia dużej liczby drutów.

Zastosowanie zacisków odgałęzionych jako bloków połączeniowych

Kategoria:

Technologia