Około 45% patologii układu mięśniowo-szkieletowego zajmuje zapalenie kości i stawów stawu biodrowego. Objawy i leczenie choroby zależą bezpośrednio od stopnia deformacji i związanych z nią patologii. Leczenie choroby polega na połączeniu leków i procedur fizjoterapeutycznych. W połączeniu z tymi środkami dozwolone jest stosowanie tradycyjnej medycyny, która pomaga złagodzić przebieg procesu patologicznego.

Przyczyny choroby

Choroba zwyrodnieniowa stawów może być pierwotna i wtórna. Pierwotny rozwija się w wyniku zmian zwyrodnieniowych kości i chrząstki stawu; wtórny najczęściej staje się konsekwencją zapalenia kości i stawów lub urazów pourazowych. Najbardziej prawdopodobne przyczyny rozwoju procesu patologicznego są następujące:

  • Intensywne obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego, wywołujące mikrourazy tkanki chrzęstnej.
  • Genetyczne predyspozycje, które zwiększają szansę rozwoju choroby o 20%.
  • Urazowe uszkodzenia torebki stawowej i jej błon.
  • Naruszenie procesów metabolicznych.
  • Choroby układu hormonalnego, które prowadzą do nierównowagi hormonalnej.
  • Działania zawodowe związane z podnoszeniem ciężarów.
  • Choroby kręgosłupa: osteochondroza, spondylarthrosis.
  • Naruszenie postawy: skolioza, lordoza.
  • Ostre i przewlekłe choroby ogólnoustrojowe, na przykład reumatyzm.
  • Inne choroby układu mięśniowo-szkieletowego, na przykład osteoporoza.
  • Długotrwałe leczenie lekami z grupy glukokortykoidów.
  • Zmiany związane z wiekiem, które przyczyniają się do zmniejszenia ilości mazi stawowej w jamie worka stawowego i przerzedzenia tkanki chrzęstnej pod wpływem tarcia.
  • Siedzący tryb życia prowadzący do stagnacji w torebce.
  • Upośledzone krążenie krwi.

Ważną rolę w rozwoju procesu patologicznego odgrywa nadwaga, która zwiększa obciążenie całego układu mięśniowo-szkieletowego, a zwłaszcza stawów biodrowych.

Zagrożeni są także zawodowi sportowcy i kobiety po 50 latach. Zaobserwowano związek między okresem klimakterium a rozwojem DOA (deformująca choroba zwyrodnieniowa stawów).

Obraz kliniczny choroby

Choroba może postępować powoli. Objawy stanu patologicznego zależą od stopnia uszkodzenia tkanki i stadium rozwoju:

  1. Choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych 1. stopnia często przebiega potajemnie, a objawy są nieobecne lub łagodne. Pacjentowi przeszkadza okresowy, łagodny ból w dotkniętym obszarze, stara się zmniejszyć obciążenie dotkniętego stawu. Ból może się nasilić wraz z intensywnym stresem, nagłymi ruchami i całkowicie zniknąć w spoczynku. Naruszenie mięśni nie jest obserwowane. Czasami pacjent może zauważyć niezwykłe chrupnięcie w dotkniętym stawie podczas ruchu.
  2. Odkształcające zapalenie kości i stawów stawu biodrowego II stopnia, którego leczenie jest już trudne, ponieważ zespół bólowy znacznie obniża jakość życia pacjenta. Nieprzyjemne odczucia towarzyszą pacjentowi podczas chodzenia i w pozycji statycznej, a także podczas dotykania dotkniętego stawu. Ruch jest ograniczony z powodu obrzęku otaczającej tkanki. Na zdjęciu rentgenowskim określa się uszkodzenie chrząstki i obecność osteofitów.
  3. Trzeci stopień procesu patologicznego charakteryzuje się całkowitym zniknięciem przestrzeni stawowej, silnym bólem podczas próby poruszania się i odpoczynku. Próby ruchu powodują chrupnięcie dotkniętego stawu. Najczęściej pacjent prawie nie porusza się na tym etapie, obawiając się nasilenia zespołu bólowego. Obserwuje się również deformację stawów. Nieleczona na tym etapie rozwija się ankyloza jednego lub dwóch stawów.

Obserwowane są również ogólne objawy: osłabienie, drażliwość, depresja, zmęczenie, utrata apetytu. W niektórych przypadkach temperatura ciała wzrasta do liczby podgorączkowej.

Najczęściej rozwija się artroza lewego stawu biodrowego, ale wraz z postępem procesu patologicznego wpływa to również na prawy. To znacznie komplikuje okres leczenia i powrotu do zdrowia.

Metody diagnozy patologii

Głównym celem badania diagnostycznego jest ustalenie przyczyny choroby. W tym celu lekarz zbiera anamnezję życia, skarży się i określa przybliżony czas rozpoczęcia procesu patologicznego. Następnie wykonuje się badanie chorej kończyny, badanie dotykowe w celu ustalenia stopnia deformacji.

Obowiązkowym krokiem będzie kliniczne i biochemiczne badanie krwi. Ponadto pacjent jest kierowany na badanie ultrasonograficzne, które pomoże określić ilość płynu stawowego w torebce. Badanie rentgenowskie jest również konieczne w celu ustalenia stopnia zmian zwyrodnieniowych.

Aby wyjaśnić diagnozę, zaleca się wykonanie tomogramu komputerowego, który pokaże zmiany w chorym stawie i jego błonach, a także pomoże wykluczyć lub potwierdzić początek zmian patologicznych w drugim stawie.

Zasady terapii farmakologicznej

Zaleca się leczyć chorobę, gdy pojawią się pierwsze objawy. Złożony efekt jest wymagany przy użyciu następujących grup leków:

  1. Niesteroidowe leki przeciwzapalne stosuje się w postaci tabletek, zastrzyków i żeli zewnętrznych, maści. Najpopularniejsze leki to Naklofen, Voltaren, Dicloberl. W ciągu pierwszych kilku dni leki podaje się domięśniowo, po czym pacjent przenosi się na tabletki. Miejscowo stosuje się Finalgon, Nise i inne żele. W ciężkich przypadkach, gdy ból jest nie do zniesienia i nie można go zatrzymać konwencjonalnymi środkami, roztwory wstrzykuje się bezpośrednio do jamy stawowej.
  2. Chondroprotektory są skuteczne tylko w pierwszym i drugim etapie choroby, kiedy nadal istnieje możliwość zachowania chrząstki stawowej. Najczęściej stosowany Teraflex i chondroityna w postaci tabletek. Produkty na bazie kwasu hialuronowego są wstrzykiwane bezpośrednio do stawu. Kurs składa się z 3-5 zastrzyków w odstępie 5-7 dni, powtórzenie dozwolone po 6 miesiącach.
  3. Leki zwiotczające mięśnie pomogą złagodzić skurcz mięśni i złagodzić ból. Najbardziej popularny i skuteczny jest uważany za Midokalm. Lek podaje się domięśniowo przez 10 dni.
  4. W ostrym okresie środki przeciwbólowe i przeciwzapalne są łączone z witaminami B w postaci roztworu do wstrzykiwań. Z reguły przez 10 dni pacjent otrzymuje codziennie 1 ml pirydoksyny i tiaminy przez wstrzyknięcie domięśniowe.
  5. Prowadzenie przypadków choroby zwyrodnieniowej stawów wymaga powołania leków hormonalnych: deksametazonu, prednizolonu. Dawkowanie i czas stosowania określa wyłącznie lekarz.

W niektórych przypadkach pacjenci przyjmują leki przeciwbólowe samodzielnie w domu przez długi okres czasu. Lekarze zdecydowanie nie zalecają tego, ponieważ stępienie zespołu bólowego nie rozwiązuje głównego problemu i zaostrza przebieg procesu patologicznego.

Na trzecim etapie choroby leczenie zachowawcze jest nieskuteczne, dlatego wskazana jest interwencja chirurgiczna. Z reguły procedura polega na zastąpieniu chorego stawu sztucznym stawem, który pozwoli pacjentowi poruszać się niezależnie i wykonywać codzienne manipulacje.

Procedury fizjoterapeutyczne

Po zatrzymaniu zespołu bólowego i poprawie stanu pacjenta zalecany jest przebieg procedur fizjoterapeutycznych, które pomogą przywrócić osłabione mięśnie i przywrócić normalną ruchomość w dotkniętym stawie.

Najczęściej zaleca się stosowanie parafiny, elektroforezę z glukokortykoidami (prednizolon, hydrokortyzon), kąpiele terapeutyczne, masaż, gimnastykę, laseroterapię, akupunkturę.

Ćwiczenia terapeutyczne mają na celu wzmocnienie mięśni, przywrócenie ruchomości pacjenta i zwiększenie jego wytrzymałości fizycznej. W okresie rehabilitacji proces ćwiczeń powinien być kontrolowany przez fizjoterapeutę. Nadmierne obciążenia, nagłe ruchy są niedozwolone. Kompleks wykonuje się powoli, ostrożnie i nie dłużej niż 15-20 minut. W celach profilaktycznych zaleca się kontynuowanie fizjoterapii w domu, przestrzegając zaleceń lekarskich.

Standardowy kompleks jest następujący:

  • Naprzemienne podnoszenie kończyn w pozycji leżącej, ciągnięcie kolan do klatki piersiowej.
  • Huśtaj się nogami zgodnie z zasadą „nożyczek”.
  • W pozycji siedzącej na podłodze staraj się dotrzeć do stóp wyprostowanych nóg.
  • Podnoszenie prostej nogi z pozycji leżącej na boku. Powtórz dla prawej i lewej stopy.

Każde ćwiczenie zaleca się wykonać 10-15 razy. Jeśli podczas gimnastyki wystąpią nieprzyjemne lub bolesne odczucia, obciążenie należy zmniejszyć, ponieważ ból wskazuje na niewystarczające przywrócenie tkanki chrzęstnej.

Recepty na leki alternatywne

Stosowanie środków ludowej jest skuteczne tylko na wczesnych etapach procesu patologicznego. Dozwolone jest leczenie takimi metodami po zatwierdzeniu przez specjalistę.

Aby zmniejszyć ból, możesz przygotować specjalną nalewkę. Aby to zrobić, potrzebujesz 100 ml alkoholu, 10 ml proszku bodyagi, amoniaku, kamfory, oleju słonecznikowego, octu, terpentyny. Składniki są dokładnie mieszane i podawane w infuzji przez 3 dni. Następnie kompozycję wciera się w obszar dotkniętego stawu, na wierzch nakłada się arkusz grubego papieru, izolowanego wełnianym szalikiem. Kompres przytrzymaj przez 12 godzin. Procedurę należy powtarzać codziennie, aż objawy znikną.

Działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe ma kłącze łopianu. Odwar oparty na nim bierze się w łyżce stołowej 4 razy dziennie przez 2 tygodnie. Łatwo go przygotować: gotuj świeże, zmiażdżone surowce w ilości łyżki stołowej na małym ogniu przez 20 minut, dodając szklankę wody, nalegaj przez 2 godziny, weź zgodnie ze schematem.

Aby znormalizować procesy metaboliczne i zmniejszyć stan zapalny, zaleca się napar ziołowy oparty na równych częściach pokrzywy, kłącza pietruszki, kory wierzby, bzu czarnego. Oddziel łyżkę mieszanki, nalegaj na szklankę wrzącej wody przez 20 minut, pij przez cały dzień, dzieląc na trzy dawki. Kontynuuj terapię przez 10 dni.

Aby zrelaksować całe ciało, zaleca się kąpiele lecznicze 2 razy w tygodniu z dodatkiem kilku kropli lawendy i eteru miętowego. Możesz także łączyć estry z naparem z rumianku. Jest łatwy do przygotowania: w litrze wrzącej wody nalegaj 50 g kwiatów przez 30 minut, przefiltruj i wlej do ciepłej wody. Czas trwania procedury nie powinien przekraczać 20 minut.

Ważne jest, aby wiedzieć, że środki ludowe nie mogą zastąpić leków, dlatego należy je stosować w połączeniu z tradycyjną terapią.

Żywienie medyczne

Przestrzeganie diety związanej z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego jest warunkiem szybkiego powrotu do zdrowia.

Zaleca się wykluczenie z diety tłustych, słonych i wędzonych potraw, napojów zawierających kofeinę, marynaty, konserwy, sosy, kiełbasy, pikantne przyprawy, napoje alkoholowe, gazowane. Rzucenie palenia będzie ważnym warunkiem, ponieważ nikotyna pogarsza działanie narkotyków.

Codzienne menu powinno obejmować różne zboża, warzywa w dowolnej formie, jagody, owoce, suszone owoce, orzechy, chude mięso i ryby, pierwsze dania, zieloną herbatę, napoje owocowe. galaretka, duszone owoce, miód.

Połączenie wszystkich środków terapeutycznych pomoże pacjentowi szybciej wrócić do zdrowia i zapobiegnie nawrotowi choroby.

Choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych jest niebezpieczną patologią zwyrodnieniową. W przypadku braku leczenia lub jego niewłaściwego postępowania prowadzi to do całkowitego unieruchomienia dotkniętego stawu, który można wyeliminować tylko za pomocą interwencji chirurgicznej. Terminowy dostęp do lekarza znacznie zwiększa szanse na skuteczne leczenie metodami zachowawczymi.

Kategoria:

Zdrowie