Podstawą wszelkiej komunikacji elektrycznej jest okablowanie w mieszkaniu. Niezawodność i bezpieczeństwo działania zależą od tego, jak kompetentnie wybrane są przewody i kable, jak prawidłowo wykonane jest okablowanie, instalacja i podłączenie sprzętu elektrycznego. Prace rozpoczynają się od obliczenia kabli i przewodów, biorąc pod uwagę przydzieloną moc dla tego obiektu. Czy będzie to okablowanie w mieszkaniu czy innym pokoju - nie ma dużej różnicy.

Obliczanie przekroju kabli i przewodów

Jeśli okablujesz w mieszkaniu z ekranu własnymi rękami, najpierw musisz wziąć pod uwagę przekrój i liczbę przewodów w kablu. Wybór ten zależy od pojemności dopuszczalnej dla umowy przypisanej do konkretnego mieszkania. Z reguły w mieszkaniach stosowana jest jednofazowa sieć 220 woltów. Na tej podstawie musisz wybrać kabel z trzema lub więcej rdzeniami. Faza, zero, uziemienie ochronne (jeśli jest dostępne) lub uziemienie. W razie potrzeby możesz pozostać na kablu z dużą liczbą rdzeni. Będą zapasowe, aby w razie nieprzewidzianych okoliczności łatwo było wymienić uszkodzone rdzenie bez konieczności wymiany całego drutu lub kabla.

Wybierając przekrój przewodów, należy wziąć pod uwagę siłę prądu, który przez nie przejdzie. Ta wartość jest obliczana po prostu. 1 mm sq. 10a jest dozwolona dla miedzi, 8a dla aluminium. Są to parametry dla otwartej instalacji. W przypadku montażu pod warstwą tynku lub w rurze wartości te są mnożone przez 0, 8 (współczynnik korygujący).

W przypadku sieci oświetleniowych optymalne jest użycie miedzi o przekroju 1, 5 metra kwadratowego. mm W przypadku punktów sprzedaży urządzeń gospodarstwa domowego wystarczy 2, 5 metra kwadratowego. mm drutu miedzianego. Podczas instalacji poprawne będzie układanie osobnych kabli dla mocniejszych odbiorców:

  • piekarnik elektryczny;
  • klimatyzacja;
  • kocioł;
  • płyta elektryczna;
  • elementy do ogrzewania pokoju;
  • kuchenka mikrofalowa.

Dla takich odbiorców schemat okablowania w mieszkaniu powinien obejmować osobne maszyny w ekranie i niezależny kabel. Sekcja jest wybierana na podstawie mocy każdego konsumenta. Parametry te są wskazane w paszporcie do urządzenia. W kuchni nad biurkiem bardzo wygodnie jest zainstalować blok 3-4 gniazd (lub 2 bloki w różnych punktach) do podłączenia elektrycznych urządzeń gospodarstwa domowego:

  • ekspres do kawy
  • młynek do kawy;
  • mikser;
  • robot kuchenny;
  • czajnik elektryczny;
  • powolna kuchenka.

Schemat połączeń w mieszkaniu

Przede wszystkim musisz poprawnie zaplanować lokalizację sprzętu elektrycznego. Ważne jest, aby oznaczyć trasę okablowania miejscem instalacji przełączników, gniazd, opraw oświetleniowych. Pomoże to zrozumieć, jak przeprowadzić okablowanie w mieszkaniu własnymi rękami. Podsumowując, należy ustalić, gdzie najwygodniej jest umieścić płytę montażową za pomocą modułowych automatów i wyposażenia ochronnego.

Trasa musi być ułożona tak , aby była równoległa do podłogi i sufitu (około 20-25 cm od sufitu) i ściśle pionowa. Okablowanie po przekątnej jest niedozwolone. Jeśli w przyszłości planowane jest rozciągnięcie sufitu, należy wziąć pod uwagę przy układaniu drutów pod sufitem. Jest to środek zapobiegający uszkodzeniu przewodów podczas montażu sufitu. Wysokość gniazd i przełączników nie jest regulowana przepisami. Głównym kryterium jest łatwość obsługi. Za najlepszą opcję dla przełączników uważa się 75–90 cm, a dla gniazd - 30 cm. Dla wielu konsumentów wygodne jest umieszczenie gniazd obok przełącznika w jednym urządzeniu.

Elementy szafki

Głównymi elementami szafki w mieszkaniu są:

  • wyłącznik różnicowoprądowy (RCD);
  • przekaźnik napięciowy;
  • maszyny modułowe;
  • opona ma zero;
  • listwa uziemiająca.

RCD ma na celu ochronę przed porażeniem prądem i kontrolę stanu izolacji przewodów i odbiorników. Uruchamia się, gdy izolacja jest uszkodzona, a także gdy osoba jest narażona na napięcie. Czas odpowiedzi 0, 1 sek. W przypadku wielokrotnego włączenia konieczna jest ekspozycja fizyczna.

Przekaźnik napięcia odłącza chronioną sieć przy wysokim i niskim napięciu. Oba są niebezpieczne dla konsumentów. Urządzenie włącza się samo podczas przywracania dopuszczalnych wartości. Obecność ludzi nie jest wymagana.

Prawidłowo wybrane maszyny modułowe są zaprojektowane do podłączania i odłączania przez konsumenta zarówno w trybie ręcznym, jak i do ochrony przed przeciążeniami i prądami zwarciowymi.

Wszystkie druty drutów zerowych, które nie są rozrywane przez wyłączniki, są montowane na szynie zerowej. Wszystkie przewody styków uziemiających gniazd i obudów domowych urządzeń elektrycznych są podłączone do szyn uziemiających.

Instalacja okablowania elektrycznego

Najpierw należy położyć wejście z tarczy wejściowej na panelu instalacyjnym mieszkania bez podłączenia do źródła zasilania, a następnie wykonać okablowanie mieszkania zgodnie z planem i wstępnie narysowanym układem. Za pomocą dziurkacza i wiertła wierci się otwory pod skrzynki dla przełączników i gniazd. Podsumowując, wszystkie elementy są mocowane w przygotowanych otworach za pomocą alabastru, a lutowanie odbywa się w skrzynkach przyłączeniowych.

Połączenie przewodowe skrzynki

Operację tę należy podjąć z pełną odpowiedzialnością. Niezawodność zasilacza zależy od jakości połączenia przewodowego. Obecnie reguły zabraniają metody prostego skręcania. Ta metoda połączenia nie jest uważana za dobry i niezawodny kontakt. Alternatywne metody to:

  • połączenie z listwami zaciskowymi:
  • połączenie śrubowe;
  • lutowanie;
  • spawanie;
  • zaciskanie

Spawanie odbywa się za pomocą spawarki 24 V i elektrody węglowej. Rezultatem jest niezawodne połączenie.

Podczas zaciskania używaj rękawów i szczypiec do zaciskania. Jest to dość wysokiej jakości metoda połączenia. Do skręcania na końcach połączonych drutów po odizolowaniu wykonuje się pierścienie. Za pomocą podkładek i śruby z nakrętką druty są skręcone. Połączenie jest niezawodne, ale zajmuje dużo miejsca w pudełku.

Do lutowania druty są czyszczone z izolacji, skręcone w wiązkę, przetworzone topnikiem i lutowane zwykłą lutownicą i lutem. Po rozlutowaniu wici są starannie izolowane i układane w puszkach przyłączeniowych.

Koniec instalacji

Na ostatnim etapie przełączniki i gniazda są instalowane i podłączone do sieci. Teraz należy sprawdzić poprawność instalacji, aby zmierzyć rezystancję izolacji całego okablowania. Do wykonania pomiaru wykorzystywany jest megametr. Wartość rezystancji izolacji zgodnie z przepisami jest dozwolona dla sieci domowej co najmniej 500 kOhm.

Jeśli po sprawdzeniu nie wykryto żadnych braków i naruszeń, możesz podłączyć przewody w panelu zasilania wejścia i przyłożyć napięcie do mieszkania. Po przyłożeniu napięcia wszyscy odbiorcy włączają się kolejno, lampy są instalowane w urządzeniach oświetleniowych. Tester sprawdza obecność napięcia w każdym gniazdku. Oświetlenie sprawdza się poprzez włączenie światła.

Jeśli okablowanie zostało zamontowane w skrzynkach z PCV, są one zamykane pokrywami na zatrzaskach. Połączenia i pęknięcia są uszczelniane za pomocą szczeliwa wybranego dla koloru profilu.

Okablowanie w prywatnym domu

Energia elektryczna w prywatnym domu jest wytwarzana w taki sam sposób jak w mieszkaniu. Ale, w przeciwieństwie do mieszkania, wejście trójfazowe można umieścić w prywatnym domu. Schemat umożliwia bardziej efektywne wykorzystanie urządzeń trójfazowych (na przykład silników elektrycznych) . Takie okablowanie elektryczne w mieszkaniu różni się od jednofazowego i wymaga innego układu: istnieje potrzeba zastosowania trójfazowego licznika energii elektrycznej i innych kabli.

Gniazda do stosowania jednofazowych urządzeń gospodarstwa domowego i urządzeń o napięciu 220 woltów powinny być równomiernie rozmieszczone w każdej z trzech faz. Ten warunek musi być spełniony, aby uniknąć zakłóceń w sieci i równomiernego obciążenia dla każdej fazy.

Kategoria: