Lampy fluorescencyjne lub inne światło dzienne znalazły szerokie zastosowanie zarówno w warunkach domowych, jak i przemysłowych. Ich główną zaletą w porównaniu z żarówkami jest duża powierzchnia oświetlenia i efektywność energetyczna. Lampy fluorescencyjne są dostępne w różnych typach i pojemnościach.

Chociaż urządzenie jest proste i niezawodne, wciąż zdarzają się sytuacje, w których lampa przestaje świecić. Aby zrozumieć, o co chodzi i samodzielnie wykonać naprawę, musisz poznać zasadę działania tego urządzenia oświetleniowego i jego części.

Zasada działania i charakterystyka

Oprawa jest prostokątną żarówką wykonaną ze szkła. Po obu stronach, na końcach, są uszczelnione parą elektrod. Kolba jest wypełniona mieszaniną gazu obojętnego i par rtęci. Po przyłożeniu napięcia do jego zacisków następuje wyładowanie jarzeniowe. Elektroda jest podgrzewana przez przepływający przez nią prąd i dochodzi do przebicia gazu. W rezultacie pojawia się promieniowanie ultrafioletowe.

Takie promieniowanie nie jest postrzegane przez ludzkie oko, dlatego na wewnętrzne ścianki kolby nakłada się warstwę luminoforu. Materiał ten, pochłaniając światło ultrafioletowe, emituje światło widzialne. Zjawisko to nazwano luminescencją, stąd nazwa lampy. W zależności od składu luminoforu zmienia się również odcień blasku.

Główne cechy, według których ocenia się lampy, są następujące:

  • zużycie energii;
  • wydajność świetlna;
  • żywotność;
  • przyjazność dla środowiska;
  • opóźnienie włączenia;
  • migotać

Samo urządzenie podłączone do sieci napięcia przemiennego nie będzie działać. Wynika to z faktu, że na początku ma duży opór. Aby pojawiło się w nim wyładowanie, konieczne będzie krótkotrwałe dostarczenie wysokiego napięcia. Po wystąpieniu rozładowania pojawi się ujemna rezystancja różnicowa, tj. Wartość prądu gwałtownie wzrośnie, a wartość napięcia spadnie. Ten stan doprowadzi do zwarcia i awarii lampy.

Aby temu zapobiec, wraz z lampami stosowane są urządzenia zwane statecznikami. Zgodnie z zasadą działania są przepustnicą połączoną szeregowo z urządzeniem oświetleniowym. Stosowane są dwa główne typy włączenia:

  • z rozrusznikiem neonowym i induktorem elektromagnetycznym (EmPRA);
  • z dławikiem elektronicznym (statecznik elektroniczny).

Większość opraw wykonanych z tego rodzaju lamp ma już ten rodzaj statecznika.

Dławik elektromagnetyczny

Składa się z samej przepustnicy i samego rozrusznika. Rozrusznik w tym przypadku jest żarówką neonową z kondensatorem podłączonym równolegle do niego. Ustalenia neonki są wykonane z bimetalu. Wykorzystując zjawisko samoindukcji, gdy przyłożone jest napięcie, statecznik wytwarza impuls rzędu jednego kilowolta, a ze względu na swój opór ogranicza prąd przepływający przez lampę.

Ta konstrukcja charakteryzuje się prostotą i dobrą niezawodnością.

Obwód elektryczny działa w następujący sposób. Prąd pochodzący z sieci przemysłowej przepływa przez cewkę indukcyjną do katody lampy i zacisku rozruchowego. Obecny łańcuch przepływu wygląda następująco: sieć - cewka indukcyjna - katoda - starter - katoda - sieć. Zanim nastąpi awaria elektryczna, cała moc pola magnetycznego znajdującego się w cewce dociera do wyjścia katody.

Rozrusznik w tym czasie znajduje się w obwodzie otwartym. W momencie awarii, ze względu na fakt, że rezystancja lampy jest mniejsza niż rozrusznik, prąd przepłynie przez obwód: sieć - cewka indukcyjna - katoda - katoda - sieć. Cewka zaczyna działać jako ogranicznik prądu. Kondensator C1 jest kondensatorem kompensacyjnym i służy do zwiększenia współczynnika mocy.

Ten schemat ma kilka wad:

  • długi bieg;
  • dodatkowe zużycie energii przez przepustnicę;
  • może tworzyć solidne tło;
  • migotanie lampy o częstotliwości 100 Hz;
  • zwiększona waga i wymiary.

Dławik elektroniczny

Podstawą pracy jest zastosowanie sygnału o wysokiej częstotliwości do 133 kHz, co eliminuje miganie lampy w widmie promieniowania widzialnego. Istnieją dwa sposoby wdrożenia uruchomienia:

  1. Zimno Pozwala włączyć się bezzwłocznie. Ta metoda uruchamiania skraca czas działania urządzenia.
  2. Hot. Włączenie odbywa się z ogrzewaniem katod, czas rozpoczęcia wynosi około sekundy.

Napięcie z sieci zasilającej doprowadzane jest do mostka diodowego, składającego się z diod prostowniczych D1-D4. Poprzez kondensator wygładzający wchodzi do falownika. Falownik składa się z czterech tranzystorów polowych połączonych obwodem mostkowym i transformatora Tr. Transformator jest stosowany jako toroidalny. Napięcie obwodu oscylacyjnego, będące w rezonansie, powoduje rozpad ośrodka gazowego. Po awarii opór źródła światła gwałtownie spada. Za nim spada również napięcie, do parametrów umożliwiających utrzymanie spalania.

Często istnieją połączone metody uruchamiania. W tym przypadku stosuje się nie tylko ogrzewanie elektrod lampowych, ale także fakt, że obwód elektryczny jest obwodem oscylacyjnym. Rezonans powstający w tym obwodzie prowadzi do wzrostu różnicy potencjałów między zaciskami źródła światła. Prowadzi to do wzrostu prądu i szybkości nagrzewania się elektrod. Z tego powodu urządzenie włącza się natychmiast. W celu zwiększenia żywotności katod podłączane jest urządzenie elektroniczne, pozystor. Dzięki temu zmniejsza się współczynnik jakości obwodu, a prąd grzewczy maleje.

Przyczyny nieprawidłowego działania

Przyczyny awarii mogą być dwie, jest to awaria samej lampy lub uszkodzenie jednostki uruchamiającej.

Uszkodzenie kolby może być spowodowane zarówno mechanicznie, jak i poprzez degradację. Faktem jest, że katody są wykonane z wolframu pokrytego specjalnym materiałem. Podczas pracy materiał ten stopniowo wypala się, co narusza tworzenie stabilnego wyładowania . Materiał to metal ziem alkalicznych. Po znacznym wypaleniu następuje nagła zmiana różnicy potencjałów, a obwód sterujący zaczyna działać nieprawidłowo. Z powodu wypalenia i zrzucania metalu końce lampy stają się ciemniejsze.

Nieprawidłowe działanie balastu to głównie uszkodzenie rozrusznika. To powoduje zwarcie. A także aktywne elementy sieci elektrycznej i sam induktor mogą ulec awarii. W przypadku wadliwego induktora prąd wzrasta z powodu obwodu międzyzwojowego, co prowadzi do stopienia miejsc katodowych. Często dochodzi do awarii kondensatora, po czym wypalają się przejścia tranzystorów polowych.

Sprawdzanie elementów lampy

Jeśli po włączeniu lampy lampa nie działa poprawnie, należy znaleźć przyczynę tego zachowania. Przed rozpoczęciem naprawy upewnij się, że przyczyną usterki jest lampa.

Sprawdzamy obecność napięcia i sprawność przełącznika. Łatwo to zrobić za pomocą sondy obecności napięcia w sieci elektrycznej. Kiedy stanie się jasne, że problem dotyczy źródła światła, najpierw trzeba będzie ustalić, które elementy wymagają naprawy. Może to być zarówno sama żarówka, jak i urządzenie startowe.

Oto lista głównych błędów i przyczyn, które je spowodowały .

  1. Nie ma reakcji na włączenie. Konieczne jest sprawdzenie lampy i przepustnicy, a także miejsca, w którym lampa jest zamontowana we wkładzie.
  2. Lampa nie świeci na środku. Wadliwy rozrusznik lub kondensator wysokiego napięcia.
  3. Lampa się nie włącza, słychać dziwny dźwięk. Awaria przepustnicy.
  4. Naruszenie w cieniu źródła. Zmiany w luminescencyjnej warstwie kolby.
  5. Po włączeniu pojawia się mruganie, efekt stroboskopowy, brak początku. Przyczyną może być rozrusznik lub słaby kontakt we wkładzie.
  6. Urządzenie słabo świeci w pomarańczowym spektrum. Naruszając szczelność żarówki, lampę należy usunąć jak najszybciej.
  7. Krawędzie kolby są czarne. Konieczna jest wymiana lampy.

Najłatwiej jest to sprawdzić, wymieniając lampę i rozrusznik na znaną dobrą. Wykonanie takiej pracy nie powinno być trudne. Jeśli nie ma wymiany, będziesz musiał sprawdzić użyteczność za pomocą testera. Jeśli po wymianie lampa nadal nie działa, oznacza to awarię przepustnicy.

Kontrola przepustnicy

Pierwszym sygnałem, że usterka jest w przepustnicy, będzie okresowe mruganie lampki, lub wizualnie będzie można zaobserwować propagację wyładowania w środku żarówki. Do weryfikacji potrzebujemy dowolnego multimetru z funkcją wybierania numeru lub pomiaru rezystancji.

Przełączając tester w tryb wybierania, konieczne jest dotknięcie sond do wyjść uzwojenia cewki indukcyjnej. Jeśli numer jeden jest podświetlony na ekranie lub gdy czujnik zegarowy pokazuje nieskończoność, uzwojenie jest otwarte. Rezystancja działającego induktora wynosi około 40 omów. W przypadku wyświetlania zerowej rezystancji lub rzędu kilku omów dochodzimy do wniosku, że wystąpił obwód przerywany.

Podobnie można sprawdzić, czy nie ma zwarcia w rozruszniku, kondensatorze i innych częściach elektronicznych obwodu.

Należy zauważyć, że w przypadku wymiany przepustnicy własnymi rękami, należy zwrócić uwagę na zgodność mocy lampy i przepustnicy.

Kontrola początkowa

W takim przypadku stosuje się ręczne zamknięcie styków za pomocą przycisku, tj. Symulację rozrusznika. Najpierw przycisk S1 zamyka się, a następnie włącz go i wyłącz linię w sekundę za pomocą przycisku S2, czyli symulujemy działanie rozrusznika. W takim przypadku należy zachować ostrożność, ponieważ napięcie na przycisku przekroczy napięcie wejściowe sieci równe 220 V.

Sprawdzian świetlówki

Sama lampa (żarówka) może być sprawdzona za pomocą schematu połączeń bez rozrusznika lub poprzez zainstalowanie jej w lampie roboczej.

W tej formie obwód pozwala na użycie konwencjonalnej żarówki jako ogranicznika prądu. Badana lampa jest połączona szeregowo z prostownikiem. Ponieważ energia jest dostarczana przy użyciu prądu stałego, powoduje to szybkie zużycie elektrod. Chociaż w takim połączeniu jasność promieniowania będzie zauważalnie niższa niż przy normalnym włączeniu, w każdym razie można ocenić stan lampy. Moc żarówki jest wybierana spośród 40 W, diody i kondensatory są pobierane z marginesem napięcia.

Za pomocą testera można sprawdzić integralność pary styków w samej kolbie. Aby to zrobić, zmierz rezystancję między jego zaciskami. W stanie roboczym powinien być rzędu kilku omów.

Znakowanie świetlówek

Podczas wymiany lampy fluorescencyjnej należy wziąć pod uwagę przede wszystkim jej parametry, muszą one odpowiadać zastosowanemu z nią cewce indukcyjnej. Wszystkie źródła światła są oznaczone przez producentów, znając oznakowanie, wybór nie będzie trudny.

Parametry niezbędne do rozważenia przy wyborze:

  • moc
  • rozmiar
  • typ podstawowy;
  • kolor światła.

Niestety producenci nie mają wspólnego standardu etykietowania, aby uzyskać na ten temat pomysł, rozważ dwa przykłady.

Philips TL-D36 / 54-756 G13 T8, tutaj:

  • TL-D - wskazuje typ lampy, w tym przypadku standardowe odwzorowanie kolorów.
  • 36/54 - moc źródła, odpowiada 36 W;
  • 756 - kod koloru, w którym siódma cyfra określa stopień oddawania barw oraz temperaturę barwową liczby 56;
  • G13 - rodzaj nasadki, w użytym przykładzie, dwubiegunowy.
  • T8 - rodzaj kolby.

Puritec HNS 18W T5 G5 Osram, tutaj:

  • HNS - rodzaj lampy, bakteriobójczy.
  • 18 W - moc urządzenia, 18 W;
  • G5 jest rodzajem czapki.
  • T5 - rodzaj kolby.
  • Osram jest znakiem towarowym producenta.

Podczas przeprowadzania napraw należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa. Należy pamiętać, że nie tylko stres zagrażający życiu może szkodzić zdrowiu, ale także para rtęci zawarta w kolbie, zarówno krótka, jak i długa.

Kategoria:

Budowa i naprawa