Dysplazja stawu biodrowego lub wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego to nieprawidłowość w rozwoju stawu biodrowego, która w przyszłości może prowadzić do bardzo nieprzyjemnych konsekwencji. Do tej pory ta diagnoza (DTBS) jest często dokonywana. Dysplazja rozwija się w macicy i jeśli nie zostaną podjęte żadne środki w pierwszych latach życia dziecka, prowadzi do kulawizny w przyszłości.

Rodzaje i objawy dysplazji

Dysplazja jest stanem, w którym głowa kości udowej wysuwa się z panewki. Również w ramach tej koncepcji łączone są wszelkie naruszenia funkcji motorycznej stawu: na przykład hipermobilność, słabe kostnienie głów, naruszenie osi uda.

Eksperci określają nasilenie choroby:

  1. Zwichnięcie - głowa kości udowej wyłania się z panewki.
  2. Podwichnięcie - głowa kości i panewki rozchodzą się, ale jednocześnie utrzymują kontakt.
  3. Otwarte przemieszczenie . Głowa kości udowej porusza się w górę i całkowicie przestaje się stykać z panewką.
  4. Stałe zwichnięcie . Chrząstka, tkanki, mięśnie i więzadła są zdeformowane z powodu faktu, że gdy głowa porusza się w górę, na kości tworzy się wgłębienie, w którym spoczywa ta głowa.

Dysplazja u noworodków jest znacznie częstsza niż u dorosłych. Zasadniczo patologia spada na lewe udo. Łatwo jest wykryć chorobę u dzieci po roku. Pojawia się kulawizna, mięsień pośladkowy staje się nieco mniejszy. U dorosłych pozycja stawu zmienia się po urazie lub stan ten może być kontynuacją patologii dziecięcej.

Przyczyny pojawienia się patologii

Uważa się, że wrodzona dysplazja stawów biodrowych może pojawić się z kilku powodów. Wśród nich są:

  • prezentacja miednicy w macicy;
  • urazy porodowe stawów;
  • ciasne pieluszki;
  • patologia w rozwoju układu mięśniowo-szkieletowego;
  • zaburzenia hormonalne;
  • ograniczenie normalnych ruchów płodu w macicy ze względu na jego dużą wagę.

Wielu naukowców doszło do wniosku, że istnieje genetyczna predyspozycja do wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego.

Tak więc kobiety mają większe predyspozycje do takiej patologii z powodu predyspozycji do ekspansji miednicy.

Objawy u dzieci i dorosłych

W zależności od stopnia rozwoju i wieku osoby objawy choroby mogą również ulec zmianie.

U noworodków jest to:

  • asymetria nóg z widocznym skróceniem jednego z nich;
  • mięsień pośladkowy obolałej nogi jest bardziej płaski niż u zdrowego;
  • wysokie ryzyko przemieszczeń w przyszłości.

U dzieci po roku:

  • asymetria fałdów skóry;
  • trudności w poruszaniu nogami;
  • ze względu na przerzedzenie mięśni obolałej nogi u dziecka możliwe jest opóźnienie na początku procesu chodzenia.

Objawy u osoby dorosłej:

  • głowa kości udowej całkowicie opuszcza panewkę;
  • w punkcie kontaktu głowy z kością tworzy się dół;
  • występuje niedorozwój szyi kości udowej;
  • kość udowa jest stopniowo deformowana;
  • panewka jest prawie spłaszczona;
  • obserwuje się nieprawidłowe zgięcie kręgosłupa lędźwiowego;
  • częstym objawem jest pojawienie się koślawego kolana;
  • rozwija się choroba zwyrodnieniowa stawów, co prowadzi do ograniczenia ruchomości stawów i skrócenia jednej kończyny.

Dysplazja stawu biodrowego u dorosłych, których objawy są wyraźne, musi być leczona. Taka terapia będzie miała na celu wzmocnienie mięśni miednicy i złagodzenie przewlekłego bólu.

Leczenie u dzieci

Powodzenie środków terapeutycznych mających na celu leczenie zwichnięcia stawu biodrowego będzie zależeć od stopnia rozwoju choroby i terminowości opieki.

Konieczne jest kompleksowe potraktowanie zwichnięcia. Aby to zrobić, użyj procedur fizjoterapeutycznych, ćwiczeń terapeutycznych, masaży, specjalnych ćwiczeń w celu utrzymania ruchomości stawów.

Jednym z najbardziej skutecznych sposobów zapobiegania rozwojowi choroby jest ścisłe otulanie dziecka w pierwszych dniach jego życia.

Jeśli pieluszki nie pomogą, dziecku można przypisać strzemiona Pavlika. Jest to bandaż na klatkę piersiową, którego istotą jest naprawienie zgięcia nóg w kolanach. Strzemiona powinny być noszone przez miesiąc. Jeśli nie ma rezultatu, zwichnięcie jest ręcznie regulowane w znieczuleniu ogólnym, a strzemiona są ponownie zakładane na kolejne 5-6 miesięcy.

Masaż jest najbardziej niezbędną częścią terapii. Efekt będzie zauważalny, jeśli procedura będzie przeprowadzana codziennie. Pomaga poprawić krążenie krwi, wzmacnia grupę mięśni bioder.

Aby znormalizować procesy metaboliczne w dotkniętym obszarze, przeprowadzana jest fizjoterapia, która obejmuje głównie takie procedury:

  • ciepłe kąpiele;
  • promieniowanie ultrafioletowe;
  • kompresy parafinowe;
  • elektroforeza z fosforem, jodem i wapniem.

Jeśli żadna metoda leczenia nie pomoże, lekarz może zasugerować operację.

Terapia dla dorosłych

Dysplazję stawów u dorosłych można skorygować chirurgicznie. Niestety może nie przynieść właściwego rezultatu. Ponieważ stawy biodrowe osoby dorosłej są już w pełni uformowane, można przepisać tylko leczenie podtrzymujące.

Aby zmniejszyć stan zapalny i złagodzić ból, przepisywane są leki takie jak Ketoprofen lub Diklofenak. Do zapobiegania powikłaniom w postaci zapalenia stawów lub artrozy stosuje się chondoprotektory Rumalon i Arteparon.

Ponadto pacjentowi na pewno zostanie przypisany kompleks ćwiczeń fizjoterapeutycznych. Jej zadaniem jest wzmocnienie mięśni. Terapia ruchowa stosowana jest na wszystkich etapach leczenia, z wyjątkiem chirurgicznego (to znaczy w okresie przed i po interwencji).

Kategoria:

Zdrowie