Staw kolanowy jest największym i najbardziej złożonym stawem w ludzkim ciele. Pełni określone funkcje, przejmuje ciężar podczas chodzenia lub stania. Pomimo swojej funkcjonalności i mobilności. Ten staw jest dość rzadko podatny na wszelkiego rodzaju uszkodzenia. Wynika to z faktu, że jest chroniony przez więzadła kolana, tkankę mięśniową i torebkę okołostawową. Niemniej jednak, jeśli występują pewne negatywne czynniki, możliwe jest powstanie tak nieprzyjemnego zjawiska, jak zwichnięcie stawu kolanowego. Szkody te występują u osób w różnym wieku, niezależnie od płci.

Charakterystyka i odmiany zwichnięć

Zwichnięcie stawu kolanowego jest stanem, w którym zmienia się położenie powierzchni stawowych względem siebie. Ponadto, w zależności od formy uszkodzenia, mogą występować inne uszkodzenia tkanek: zwichnięcie lub pęknięcie więzadeł kolana, uszkodzenie tkanki mięśniowej, naruszenie integralności okołostawowej torebki. Ze względu na charakter i zakres uszkodzeń funkcje stawów są znacznie ograniczone lub całkowicie utracone.

W zależności od stopnia uszkodzenia zwichnięcie kolana może być:

  1. Wykonaj, gdy elementy złącza całkowicie się rozejdą.
  2. Niekompletny (podwichnięcie), gdy zmienia się położenie elementów względem siebie, ale nadal częściowo się dotykają. W tym przypadku pacjent ma znaczące skręcenie, rzadziej - ich pęknięcie, w wyniku czego zaburzone jest utrwalenie rzepki i odnotowana jest jej patologiczna ruchliwość. Ponadto dochodzi do deformacji tkanki mięśniowej otaczającej staw (mięśnie stają się słabsze, w wyniku czego upośledzona jest funkcjonalność stawu). Można to zobaczyć wizualnie, ponieważ podwichnięcie prowadzi do widocznych naruszeń anatomicznej struktury kolana.

W zależności od przyczyn rozwoju choroby wyróżnia się następujące formy:

  1. Traumatyczne. Przemieszczenie powstaje w wyniku mechanicznego uszkodzenia stawu, na przykład silnego uderzenia podczas wypadku, gdy spadnie z wysokości, uderzy w obszar kolan ciężkich przedmiotów. Takie przemieszczenie można zamknąć, gdy nie ma widocznych uszkodzeń na powierzchni skóry pacjenta, lub otworzyć, w którym takie uszkodzenie występuje. Forma otwarta jest uważana za najbardziej niebezpieczną.
  2. Patologiczny Przyczyną zwichnięcia są wówczas procesy deformacji, które wpływają na tkanki stawu. Dzieje się tak w wyniku niektórych chorób, takich jak artroza, osteoporoza, przewlekłe procesy zapalne, które wpływają na staw.
  3. Przewlekłe (nawykowe zwichnięcie rzepki). Ta forma zwichnięcia rozwija się w wyniku nieprawidłowości i cech strukturalnych układu kostno-mięśniowego stawu lub w przypadku niewłaściwego przemieszczenia.
  4. Wrodzony Przemieszczenie występuje w skomplikowanym przebiegu porodu, gdy dziecko zostaje ranne we wskazanym obszarze podczas przejścia przez kanał rodny matki. W takim przypadku noworodek potrzebuje pilnej opieki medycznej (nałożenie specjalnych bandaży mocujących). Przy znacznym uszkodzeniu zalecana jest operacja.

W zależności od czasu przebiegu choroby wyróżnia się następujące formy:

  1. Świeży, gdy staw został wyeliminowany mniej niż 3 dni temu.
  2. Długi - ponad 3 dni.
  3. Osoby w podeszłym wieku, w których przemieszczenie nastąpiło ponad 1 miesiąc temu.

Jeśli ból pojawił się nagle, musisz skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania porady, bez doprowadzania stanu stawu do przewlekłego stadium.

Przyczyny i grupy ryzyka

Następujące niekorzystne czynniki mogą prowadzić do pojawienia się zwichnięcia rzepki (rzepki) w takiej lub innej formie:

  1. Silny cios w staw kolanowy.
  2. Opadnij na kolana z dużej wysokości.
  3. Aktywne ruchy, którym towarzyszy ostry skurcz mięśnia czworogłowego.
  4. Wrodzone wady rozwojowe więzadeł tkanki mięśniowej, gdy mięśnie nie mogą niezawodnie naprawić stawu w anatomicznej pozycji. W takim przypadku kolano można zwichnąć nawet przy niewielkim wpływie na niego. W tej sytuacji u pacjenta rozwija się nawykowe zwichnięcie stawu kolanowego.
  5. Kontuzja porodowa
  6. Procesy patologiczne niszczące tkankę kostną (choroby układu mięśniowo-szkieletowego) można wykorzystać do skręcenia kolana nawet przy niewielkim ruchu.

Zagrożone są osoby uprawiające sport (moc, bieganie, skakanie, jazda na rowerze), osoby prowadzące aktywny tryb życia, a także małe dzieci, ich aparat więzadłowy i tkanka kostna nie są jeszcze w pełni uformowane.

Charakterystyczne objawy choroby

Obraz kliniczny patologii może być różny, w zależności od jej różnorodności. Tak więc po całkowitym zwichnięciu kolana objawy będą następujące:

  1. Ostry i silny ból w uszkodzonym obszarze.
  2. Obrzęk dotkniętego kolana.
  3. Ograniczenie aktywności ruchowej, gdy pacjent nie może zgiąć nogi ani zrobić kroku.
  4. Widoczne wizualnie odkształcenie złącza.
  5. Niestabilność, patologiczna ruchliwość kolana.
  6. Zaczerwienienie skóry w obszarze uszkodzonego stawu.
  7. Gorączka ogólna lub lokalna.

W przypadku niepełnego zwichnięcia rzepki objawy te również występują, ale są mniej wyraźne.

Metody diagnostyczne

Aby przepisać odpowiednie leczenie, lekarz musi nie tylko ustalić obecność urazu, ale także określić jego rodzaj. Aby to zrobić, użyj różnych technik diagnostycznych, takich jak:

  1. Kontrola wzrokowa uszkodzonego kolana.
  2. Radiografia w celu ustalenia zasięgu zmiany.
  3. Badanie dotykowe tętna i prześwietlenia tętnic w celu wykrycia ewentualnych zaburzeń krążenia.

Zdecydowanie nie zaleca się wykonywania niezależnych manipulacji i samoleczenia, lepiej powierzyć swoje zdrowie specjaliście.

Komplikacje i konsekwencje

Ważne jest, aby pamiętać, że przedwczesna, niewłaściwa terapia zwichnięcia lub jej braku może prowadzić do dość poważnych konsekwencji. Przemieszczenie kości kolanowych przez długi czas prowadzi do znacznego ograniczenia ruchomości stawu, aż do jego całkowitej utraty. Ponadto pacjent zaczyna martwić się ciągłym intensywnym bólem, co znacznie obniża jakość jego życia i często prowadzi do niepełnosprawności.

Pierwsza pomoc

Wybór metody leczenia odbywa się w zależności od oznak zwichnięcia stawu. W przypadku poważnego zwichnięcia należy jak najszybciej skontaktować się z placówką medyczną, gdzie pacjentowi przepisano zestaw środków terapeutycznych, podają zalecenia dotyczące okresu rekonwalescencji. W przypadku niewielkiego przemieszczenia (podwichnięcia) pierwszą pomoc można przeprowadzić w domu.

Leczenie szpitalne

Przy znacznym zwichnięciu, gdy występuje silne zwichnięcie lub pęknięcie więzadeł, leczenie odbywa się w warunkach szpitalnych. W niektórych przypadkach konieczne jest nakłucie stawu (usunięcie płynu nagromadzonego w torebce stawowej). Następnie lekarz powinien wyregulować staw, nadać jego elementom anatomiczną pozycję. Manipulacje te wykonuje się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Aby zapewnić unieruchomienie uszkodzonego stawu, na kolano nakłada się specjalny bandaż mocujący. W ciężkich przypadkach zalecana jest operacja.

Przez cały okres leczenia pacjent musi wykonywać specjalnie zaprojektowany zestaw ćwiczeń. Jednocześnie ważne jest przestrzeganie techniki zajęć, aby nie przeciążać tkanki mięśniowej kolana. Ćwiczenie ma na celu przywrócenie aktywności ruchowej stawu.

W większości przypadków przepisywane są leki, które obejmują stosowanie leków przeciwzapalnych, które zmniejszają obrzęk i przekrwienie, środki przeciwbólowe w celu złagodzenia silnego bólu, inne leki, w zależności od objawów.

Rehabilitacja w domu

Przy lekkim zwichnięciu stawu kolanowego leczenie w domu może dać bardzo namacalny efekt terapeutyczny. Aby wyeliminować objawy choroby, stosuje się następujące metody:

  1. Co najmniej 2-3 razy dziennie kompresy nakłada się na kolano, przygotowane na bazie wywarów z ziół leczniczych.
  2. Jako podstawę kompresu możesz użyć podgrzanego mleka.
  3. Przez kilka godzin kleik cebulowy nakłada się na uszkodzony staw. Aby go przygotować, należy ostrożnie posiekać 1 średnią cebulę, dodać 1 łyżeczkę do powstałego produktu. cukier, dokładnie wymieszać. Mieszankę rozprowadza się na gazie, zwija w kilku warstwach, nakłada na kolano, mocuje bandażem.

Alternatywne metody nie są tak skuteczne jak nowoczesna terapia medyczna, ale mogą złagodzić niektóre objawy.

Okres rekonwalescencji

Z reguły od pełnego wyzdrowienia upływa 2-4 tygodnie, aw tym czasie pacjentowi zaleca się następujące procedury w celu skrócenia okresu rehabilitacji:

  1. Masaż Zalecane są najbardziej delikatne techniki, które pomagają wzmocnić lub rozluźnić tkankę mięśniową. Procedura powinna być przeprowadzona przez wykwalifikowanego specjalistę, w przeciwnym razie możesz tylko pogorszyć stan pacjenta.
  2. Gimnastyka lecznicza. Lekarz prowadzący opracowuje zestaw ćwiczeń indywidualnie dla każdego pacjenta.
  3. Korekta diety. Codzienne menu powinno zawierać dużą ilość witamin i minerałów niezbędnych do przywrócenia uszkodzonej tkanki kostnej i mięśniowej.

Szczególną uwagę należy zwrócić na rehabilitację i powrót do zdrowia po urazie.

Jak zapobiec dyslokacji

Aby zmniejszyć ryzyko rozwoju nieprzyjemnej choroby, konieczne jest wzmocnienie tkanki mięśniowej, która jest rodzajem gorsetu, który wspiera anatomiczną pozycję stawu. Aby to zrobić, ważne jest regularne ćwiczenia. Należy pamiętać, że aktywność fizyczna nie powinna być nadmierna, ponieważ ciągłe przeciążenie, wręcz przeciwnie, zwiększa ryzyko przemieszczenia. Ważne jest, aby zwracać uwagę na jakość codziennych butów. Podczas chodzenia powinien być jak najbardziej komfortowy.

Zwichnięcie rzepki jest poważnym urazem, który może prowadzić do bardzo tragicznych konsekwencji. Głównym objawem choroby jest ostry ból, który pojawia się nawet przy niewielkim ruchu, a także wizualne odkształcenie kolana, obrzęk w dotkniętym obszarze. Jeśli objawy te utrzymują się przez 2-3 dni po ich pojawieniu się, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Kategoria:

Zdrowie