Około 30% chorób ortopedycznych występuje w skoliozie kręgosłupa. Choroba polega na deformujących zmianach w kręgosłupie, charakteryzujących się boczną krzywizną i obrotem kręgów wokół osi kręgowej. Choroba występuje częściej we wczesnym dzieciństwie i nasila się wraz z wiekiem. Konsekwencje skoliozy znacznie pogarszają jakość życia pacjenta, dlatego leczenie powinno być na czas.

Przyczyny choroby

Ludzki kręgosłup zwykle ma kilka zakrętów fizjologicznych: lordozę szyjną i lędźwiową, kifozę piersiową i krzyżową. Dzięki mięśniom łuki te są utrzymywane w dobrym stanie, zapewniając amortyzację ciała podczas biegania i skakania. Z kilku powodów dochodzi do naruszenia zakrętów fizjologicznych, które wywołują skoliozę. Następujące czynniki wywołują wrodzoną postać choroby:

  • Patologiczne połączenie dwóch lub więcej kręgów.
  • Połączenie żeber.
  • Obecność niedorozwiniętych kręgów.
  • Dystroficzne zmiany w procesach i łukach kręgów.
  • Niekompletne skurcze kręgów w okolicy lędźwiowej.
  • Nieprawidłowy rozwój kręgów krzyżowych lub lędźwianie.
  • Wzrost liczby kręgów w odcinku lędźwiowym przy jednoczesnym zmniejszeniu kości krzyżowej. W medycynie nazywa się to sakralizacją.

Nabyta skolioza jest wynikiem następujących czynników predysponujących:

  • Polio przenoszone w dzieciństwie.
  • Patologie rdzenia kręgowego o charakterze dystroficznym, na przykład jamistość rdzenia.
  • Miopatie o różnym nasileniu, charakteryzujące się porażeniem mięśni i niezdolnością do utrzymania normalnej pozycji kręgosłupa.
  • Niewystarczające spożycie lub upośledzone wchłanianie witaminy D w organizmie, powodujące deformację wszystkich kości układu mięśniowo-szkieletowego i rozwój krzywicy.
  • Odkształcające zmiany w kościach kończyn dolnych, które prowadzą do nieprawidłowej pozycji kości miednicy w pozycji stojącej.
  • Naruszenie rozwoju kręgosłupa podczas wzrostu ciała.
  • Osłabienie mięśni spowodowane brakiem ćwiczeń.
  • Długotrwały pobyt w pozie statycznej, prowadzący do przyjęcia wymuszonej i nietypowej pozycji ciała.
  • Czynnik dziedziczny, nierównomierny rozkład obciążenia na barkach.
  • Urazowe urazy pleców.
  • Osteochondroza często wywołuje choroby, ponieważ pacjent odczuwa ból, co sprawia, że ​​szuka wygodnej pozycji ciała, w której odczucia nie będą tak intensywne.

Zagrożeni są pacjenci, którzy ze względu na aktywność zawodową często znajdują się w pozycji siedzącej, a także zawodowi sportowcy uprawiający sport z nierównomiernym obciążeniem grup mięśni.

Klasyfikacja stanu patologicznego

Istnieje kilka rodzajów skoliozy kręgosłupa. W zależności od etiologii stanu patologicznego wyróżnia się wrodzony i nabyty typ choroby. Po stronie stoku skolioza może być prawostronna i lewostronna.

Biorąc pod uwagę obszar uszkodzenia kręgosłupa, występuje choroba szyjna, piersiowa, lędźwiowa i mieszana. Nabrany typ patologii ma również kilka podgatunków: statyczny, idiopatyczny, chwiejny, neurogenny. W zależności od rodzaju skrzywienia kręgosłupa leczenie u dorosłych jest różne.

Objawy i stadia rozwoju skoliozy

Proces patologiczny rozwija się w kilku etapach, z których każdy charakteryzuje się pewnymi objawami klinicznymi. Na początkowym etapie kąt odkształcenia kolumny nie przekracza 5 stopni podczas badania rentgenowskiego. Pierwszy stopień różni się następującymi cechami:

  • Różne poziomy ramion i łopatek pacjenta w pozycji stojącej.
  • Gdy pacjent przechyla się do przodu, krzywizna jest wyraźnie zauważalna.
  • W zwykłej pozycji pochylenie pacjenta jest prawie niewidoczne.
  • Charakterystycznym objawem jest ból pleców podczas długotrwałego i nietypowego obciążenia, a także niewygodna postawa.

Drugi etap charakteryzuje się następującymi cechami:

  • Kąt deformacji na zdjęciu rentgenowskim wynosi 6-25 stopni.
  • Stój jest bardzo zauważalny, a kręgosłup przypomina łacińską literę S.
  • Podczas przechylania na plecach zauważalny jest garb zwany żebrem.
  • Mięśnie w okolicy lędźwiowej są napięte i tworzą twardy wałek.
  • Częściej pojawiają się odczucia bólowe, zwłaszcza podczas długotrwałych, intensywnych ćwiczeń.
  • Szczególnym objawem będzie zmęczenie mięśni kręgosłupa.

W trzecim etapie kąt zmian deformacji wynosi 26–80 stopni . Pojawiają się również inne objawy:

  • Krzywizna nie tylko kręgosłupa, ale także całego ciała jest szczególnie widoczna na kościach miednicy.
  • Znaczny wzrost garbu żebra i pojawienie się krzywizny klatki piersiowej.
  • Ramiona, łopatki po prawej i lewej stronie są na różnych poziomach, różnice w symetrii są bardzo zauważalne.
  • Na tym etapie zaburzone jest funkcjonowanie narządów wewnętrznych układu oddechowego i sercowo-naczyniowego, a także drętwienie i brak wrażliwości kończyn z powodu ucisku korzeni rdzenia kręgowego.
  • Wśród typowych objawów obserwuje się osłabienie, zwiększone zmęczenie i częste przeziębienia.

Czwarty etap charakteryzuje się kątem krzywizny większym niż 80 stopni, a także następującymi cechami:

  • Choroba nadal postępuje, a całe ciało pacjenta jest zakrzywione.
  • U dzieci na tym etapie obserwuje się zahamowanie wzrostu.
  • Klatka piersiowa jest mocno zdeformowana.
  • Ze względu na skrzywienie całego ciała obserwuje się przemieszczenie narządów wewnętrznych i naruszenie ich funkcjonowania. Jakość życia pacjenta znacznie się pogarsza.
  • Ponieważ zwiększa się ucisk rdzenia kręgowego, niedowład i porażenie mięśni kończyn, obserwuje się zaburzenie narządów miednicy.
  • Uczucia bólu stale towarzyszą pacjentowi, często są nie do zniesienia.

W miarę postępu procesu patologicznego pacjent staje się niepełnosprawny, ponieważ nie jest w stanie wykonywać podstawowych codziennych czynności. Leczenie na późnym etapie jest najczęściej chirurgiczne.

Możliwe komplikacje

Wielu nie wie, dlaczego skrzywienie kręgosłupa jest niebezpieczne, więc przez długi czas nie konsultują się ze specjalistą. Prowadzenie skoliozy kręgosłupa grozi zaburzeniami w funkcjonowaniu narządów układu sercowo-naczyniowego i oddechowego, słabym krążeniem, nieprawidłowym funkcjonowaniem układu pokarmowego i układu moczowo-płciowego. Krzywizna wpływa na pracę wszystkich narządów i układów człowieka, wywołując różne choroby, których obecność komplikuje proces leczenia.

W późnych stadiach procesu patologicznego ryzyko udaru znacznie wzrasta z powodu zaburzeń krążenia, rozwija się paraliż mięśni kończyn i zwiększa się ryzyko niepełnosprawności.

Metody leczenia choroby

Zignorowanie objawów skrzywienia kręgosłupa jest bardzo niebezpieczne; konsekwencje przedwczesnej terapii są prawie niemożliwe do wyeliminowania. Schemat leczenia zależy od stadium choroby:

  1. Leczenie w pierwszym i drugim etapie ma na celu zapobieganie dalszemu rozwojowi zmian w kręgosłupie. Z reguły polega na noszeniu specjalnych gorsetów wspierających mięśnie, ćwiczeniach fizykoterapeutycznych, terapii manualnej, masażu terapeutycznym.
  2. Trzeci stopień jest leczony zachowawczo tylko u dzieci poniżej 11 roku życia, gdy w kręgosłupie znajdują się obszary chrząstki. U dorosłych choroba na tym etapie jest leczona tylko za pomocą interwencji chirurgicznej.
  3. Czwarty etap nie jest całkowicie wyleczony, ale operację można ulżyć pacjentowi.

Jako dodatkowe metody na zaawansowanych etapach procesu patologicznego stosuje się gimnastykę terapeutyczną, masaż i terapię manualną.

Masaż leczniczy jest wykonywany tylko przez specjalistę. Procedury są przeprowadzane w celu skorygowania postawy, wzmocnienia gorsetu mięśniowego, zatrzymania postępu patologii i ustalenia krążenia krwi w obszarze skrzywienia.

W dziedzinie napięcia mięśni specjalista stara się je rozluźnić, aby zapobiec uszczypnięciu korzeni rdzenia kręgowego. W obszarze, w którym mięśnie są rozluźnione, stosowane są specjalne techniki ich tonowania. Sesje są przeprowadzane, mimo że plecy pacjenta są nieznośnie bolesne.

Wskazania do zabiegu

Trzeci i czwarty etap choroby u dorosłych uważany jest za niemal absolutne wskazanie do interwencji chirurgicznej. Rodzaj patologii wpływa na decyzję na rzecz radykalnego rozwiązania problemu. W przypadku skoliozy prawostronnej obserwuje się postęp błyskawicy.

Długi przebieg choroby i obecność dyskomfortu psychicznego u pacjenta staną się również wskazaniem do operacji, która jest dwojakiego rodzaju:

  1. Etapowe leczenie chirurgiczne jest stosowane głównie u dzieci i polega na wprowadzeniu specjalnej metalowej struktury do kręgosłupa, która utrzyma normalną pozycję kolumny. Ponadto, po pewnym czasie, wykonywana jest jedna lub więcej powtarzanych operacji w celu wydłużenia struktury.
  2. Jednoczesna interwencja obejmuje montaż konstrukcji raz na zawsze. Stosuje się go u dorosłych, ponieważ zatrzymał się wzrost kolumny i nie jest konieczne przedłużanie aparatu.

W pierwszym i drugim przypadku możliwe jest poluzowanie struktury i zaostrzenie choroby, które trudniej jest wyeliminować. Jest to uważane za główną wadę tej metody terapii.

Zasady fizjoterapii

Leczenie skoliozy stopnia 1 i 2 nie odbywa się bez ćwiczeń fizjoterapeutycznych, które są uważane za główny sposób walki z chorobą. Ćwiczenia nie tylko wzmacniają mięśnie, poprawiają postawę, ale także poprawiają funkcjonowanie wszystkich narządów wewnętrznych. Kompleks gimnastyki medycznej wymaga koniecznie następujących ćwiczeń:

  • Zmniejszenie i rozcieńczenie łokci w pozycji leżącej z rękami za grzbietem głowy.
  • Naprzemiennie unosząc i ciągnąc nogi zgięte w kolanie do brzucha w pozycji leżącej na plecach.
  • Unosząc miednicę w pozycji leżącej, przykładając pięty do pośladków.
  • Naprzemienne i jednoczesne podnoszenie wyciągniętych ramion i nóg leżących na brzuchu.
  • Unosząc górną część ciała, ręce z tyłu głowy, leżąc na brzuchu.
  • Połóż się na brzuchu, rozciągnij ramiona na szwach i połóż dłonie na podłodze, unieś nogi i tułów nad podłogą.
  • Instytucja ręki po stronie zmiany za głową z pozycji leżącej na boku.
  • W pozie na czworakach podnieś naprzemiennie wysunięte ramię i nogę po przeciwnych stronach.
  • Podnoszenie i opuszczanie wyciągniętych ramion z pozycji leżącej na plecach.

Każde ćwiczenie należy wykonać co najmniej 5 razy. Cały kompleks zajmuje 15 minut. Ruchy powinny być płynne i nie powodować bólu. Silny ból wskazuje na potrzebę zaprzestania gimnastyki.

Środki zapobiegawcze

Skolioza jest znacznie łatwiej zapobiegać niż leczyć. Dlatego konieczne jest przestrzeganie kilku zasad, które pomogą uniknąć skrzywienia.

Małym dzieciom zaleca się siedzenie dokładnie na czas i monitorowanie rozwoju kręgosłupa. Uczniowie powinni przestrzegać zasad siedzenia przy biurku i unikania nierównomiernych obciążeń. Konieczne jest obserwowanie trybu pracy i odpoczynku, pozwalając mięśniom w pełni się zrelaksować i zregenerować.

Bardzo ważna jest zdrowa dieta z wystarczającą zawartością witaminy D. Wśród różnych dyscyplin sportowych należy preferować gimnastykę i pływanie. Regularne i umiarkowane obciążenia są niezbędne do kształtowania prawidłowej postawy. Na pytanie, jaki rodzaj sportu jest szkodliwy dla kręgosłupa, lekarze jednoznacznie odpowiadają, że są to rodzaje stresu związane z rozwojem niektórych grup mięśni, na przykład profesjonalnego tenisa.

Skolioza kręgosłupa jest niebezpieczną chorobą charakteryzującą się zmianami zwyrodnieniowo-dystroficznymi w kręgosłupie, wpływającymi na postawę. Zaniedbane etapy procesu patologicznego wpływają na pracę wszystkich narządów i układów. Terminowe skontaktowanie się ze specjalistą gwarantuje całkowite wyleczenie.

Kategoria:

Zdrowie