Problemem w okolicy bioder kręgosłupa jest przewlekła choroba dużych stawów, które nieustannie doświadczają aktywności fizycznej. Koksartroza stawu biodrowego 1. stopnia, której leczenie powinno rozpocząć się od momentu pojawienia się pierwszych objawów, najczęściej dotyka osoby w średnim i starszym wieku, ale obserwuje się je również u sportowców.

Mechanizmy rozwoju choroby

Przyczyną rozwoju przewlekłej choroby zwyrodnieniowej stawów pierwszego stopnia stawu biodrowego jest szereg czynników wpływających na stan chrząstkowej tkanki stawowej. W przypadku chorób zakaźnych, nadwagi, urazów, ciężkiego wysiłku fizycznego, cukrzycy lub dysplazji, chrząstka i sąsiadująca tkanka kostna ulegają zapaleniu, stopniowo zapadają się, prowadząc pacjenta do niepełnosprawności.

W początkowych stadiach choroby u osób prowadzących siedzący tryb życia, z dziedziczną predyspozycją, zranionym i zwichniętym biodrem, zmniejsza się tworzenie mazi stawowej. W wyniku tarcia fragmentów kości dochodzi do zmniejszenia światła w worku stawowym, tworzą się osteofity. Podczas ćwiczeń pacjent odczuwa bóle w okolicy lędźwiowej, pośladków i kolan z irygacją pachwiny. W spoczynku objawy bólowe znikają.

Nieprzyjemne odczucia powstają w wyniku napięcia mięśni, sztywności ruchu, chrupnięcia w obszarze stawów. Pacjenci cierpiący na jednostronne lub obustronne zwyrodnienie stawów pierwszego stopnia zauważają pogorszenie samopoczucia przy zmieniających się warunkach pogodowych, wahania ciśnienia atmosferycznego powodują dyskomfort w obszarze dotkniętego stawu.

Diagnoza i przyczyny choroby

MRI, CT, badanie ultrasonograficzne lub rentgenowskie pomagają określić stopień zniszczenia kości i tkanki chrzęstnej, wzrost kości, zwężenie światła w worku stawowym i osteosklerozę chrząstki są określone na zdjęciach.

Intensywność rozwoju choroby zwyrodnieniowej pierwszego stopnia, której leczenie wymaga długiego czasu, zależy nie tylko od protokołów zapobiegawczych. Zgodność z wieloma warunkami pomoże przyspieszyć zatrzymanie niszczenia stawów biodrowych.

  1. zrównoważone odżywianie
  2. tryb pracy i odpoczynku;
  3. ćwiczenia fizjoterapeutyczne;
  4. Masaż
  5. procedury fizjoterapeutyczne.

Jeśli dieta pacjenta nie zawiera wystarczającej ilości pierwiastków śladowych, tkanka kostna i chrząstka jest osłabiona. W wyniku „głodu” komórek tkankowych dochodzi do procesu zapalnego, który niekorzystnie wpływa na naturalną regenerację komórek mięśniowych, chrząstki i kości.

Leczenie zwyrodnienia stawów w początkowej fazie

W procesie leczenia prawostronnego i lewostronnego zwyrodnienia stawów I stopnia stosuje się dwie metody: operacyjną i zachowawczą. W przypadku choroby pierwszego stopnia operacja nie jest wykonywana. Leczenie zachowawcze polega na stosowaniu środków farmaceutycznych mających na celu poprawę samopoczucia pacjenta:

  1. redukcja bólu;
  2. ulga w procesie zapalnym;
  3. przywrócenie funkcji stawów.

Łagodną postać choroby zaleca się leczyć niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi: ketorolakiem, indometacyną, nimesulidem, diklofenakiem, ibuprofenem itp. Leki łagodzą ból, ale nie eliminują przyczyny. NLPZ negatywnie wpływają na błonę śluzową przewodu pokarmowego, dlatego leki przeciwbólowe należy przyjmować razem z omeprozolem i pod nadzorem lekarza.

Jeśli nie zostanie przestrzegany reżim porodu, odpoczynku i odżywiania, proces niszczenia stawów może przejść do drugiego, trzeciego i czwartego etapu, gdy leki nie dają rezultatu, operacja endoprotetyki pomoże przywrócić funkcjonowanie narządów. Wymiana stawu wymaga drugiej operacji po 12-15 latach przy braku reakcji organizmu na sztuczny materiał.

Wspólna terapia zniszczenia

Proces zapalny w worku stawowym jest w stanie szybko zdeformować głowę kości udowej i panewkę. Leki naczyniowe i hormonalne Trental, Kenalog, Hydrocartisone pomogą poprawić odżywianie tkanek. Pacjentom zaleca się również przyjmowanie leku zwiotczającego mięśnie Midokalm i glukozaminy chondoprotector.

Prawostronną koksartrozę można zatrzymać za pomocą procedur fizjoterapeutycznych, wśród których lekarze zalecają terapię błotną, krioterapię, sesje terapii magnetycznej i laserowej oraz ultradźwięki. Pomimo faktu, że procedury fizjoterapeutyczne wydają się nieszkodliwe, leczenie wymaga konsultacji i stałego monitorowania przez lekarza w szpitalu lub klinice.

Jeśli nie można wyleczyć zwyrodnienia stawów, można na długi czas zawiesić niszczenie chrząstki i kości. Aby utrzymać efektywność stymulacji kończyny i naczyń krwionośnych, pakiet działań powinien obejmować ćwiczenia terapeutyczne i umiarkowaną aktywność fizyczną. Ważną rolę w żywieniu pacjenta odgrywają biologicznie aktywne dodatki, warzywa, ryby morskie, produkty mleczne, owoce i kompleksy witaminowe.

Pierwszy objaw choroby nie powinien pozostać niezauważony. Długi okres leczenia, który może trwać do 2 lat, pomoże uniknąć niepełnosprawności. Przyjmowanie kursów hormonów steroidowych w postaci zastrzyków lub tabletek i procedur fizycznych daje trwały efekt, jeśli dodano żele (Fastum-żel), maści (Voltaren), kompresy, kremy i rozpraszające czynniki zewnętrzne (Menovazin).

Lokalizacja choroby zwyrodnieniowej stawów w TBS

Jeśli początkowa koksartroza jest zlokalizowana w centralnej części układu mięśniowo-szkieletowego, to po diagnostyce sprzętowej można argumentować, że choroba będzie przebiegała powolnie z umiarkowanym zespołem bólowym. Lokalizacja procesu zapalnego pozwala na zachowawcze leczenie lekami farmakologicznymi.

Jeśli początkowy etap niszczenia kości jest skoncentrowany w dolnym płacie słupa, wówczas ból jest skoncentrowany wewnątrz stawu z powodu zmian sklerotycznych w płytce zamykającej. Utrzymanie TBS odbywa się metodami konserwatywnymi.

Najbardziej złożonym i niebezpiecznym jest zniszczenie górnego bieguna głowy kości udowej i panewki, co powoduje zwężenie przestrzeni stawowej. Taka lokalizacja procesu występuje najczęściej z nieprawidłowościami rozwoju wewnątrzmacicznego lub urazem porodowym. Pojawienie się bólu odnotowano w okresie dojrzewania.

Wrodzone podwichnięcie stawu szybko przechodzi w 3. etap koksartrozy, leczenie farmakologiczne nie przynosi rezultatów. Z czasem dochodzi do martwicy kości i wypadania głowy kości udowej.

Przywrócenie funkcji układu mięśniowo-szkieletowego odbywa się tylko przez artroplastykę. Sztuczny staw ma ściśle ustalony rozmiar szczeliny stawowej, staw porusza się swobodnie i obraca się w granicach dozwolonych przez projekt protezy.

Kategoria: