Ludzie wolą nie mówić o szczelinie odbytu. Wielu pacjentów uważa tę patologię za nieprzyzwoitą i ukrywa jej obecność nawet przed lekarzami. Ale ta choroba dotyka miliony ludzi na całym świecie. A zaprzeczanie temu jest bezcelowe. Według statystyk medycznych częstość występowania tej choroby ustępuje jedynie hemoroidom i zapaleniu przyzębia.

Opis choroby

Pęknięcie odbytu może być niezależną chorobą, ale najczęściej rozwija się na tle innych chorób żołądkowo-jelitowych. Szczelina odbytu jest z natury wadą błony śluzowej. W miejscu uszkodzenia nabłonek śluzu pęka, odsłaniając warstwę mięśniową.

Długość wady jest niewielka. Z reguły nie przekracza 2 cm, a szerokość i głębokość może osiągnąć kilka milimetrów.

Pęknięcia są zwykle zlokalizowane na przedniej i tylnej ścianie odbytnicy. Ponadto na przedniej ścianie częściej wykrywany jest u kobiet. Wynika to z pewnych anatomicznych różnic w kobiecym ciele.

Niezwykle rzadko uszkodzenie nabłonka śluzu pojawia się na powierzchniach bocznych.

Lekarze rozróżniają dwie formy przebiegu choroby :

  1. Ostry Ta postać rozwija się z nagłym pęknięciem błony śluzowej. Leczenie takiej kontuzji trwa zwykle tylko kilka dni. Leczenie chirurgiczne ostrego pęknięcia nie jest wykonywane.
  2. Przewlekłe Pacjent napotyka tę postać, gdy ostre pęknięcie nie goi się przez długi czas. Taka patologia rozwija się na tle regularnych zaparć. W takim przypadku zwiększa się rozmiar uszkodzenia błony śluzowej. Ale najgorsze jest to, że rana jest zainfekowana mikroorganizmami. Pacjent odczuwa stały dyskomfort z powodu szczeliny odbytu. Leczenie tej patologii należy rozpocząć bez oczekiwania na infekcję rany i rozwój procesu zapalnego.

Chociaż wada przewlekła może przez pewien czas nie przypominać się sama, nie należy myśleć, że zniknęła na zawsze. Ta postać choroby nie ustępuje sama. Na pewno wróci później z nową energią. Przewlekłe uszkodzenia w pobliżu zwieracza goją się bardzo długo.

Zmiany odbytu mogą być pojedyncze wielokrotne. W drugim przypadku proces leczenia jest znacznie skomplikowany.

Jeśli dana osoba nie zajmie się leczeniem patologii, stanie się ona nie tylko przewlekła, ale także wywoła ostre ropne zapalenie przyzębia, owrzodzenia troficzne i krwawienie. W ciężkich przypadkach mogą pojawić się przetoki, zgorzel i sepsa. U mężczyzn ta patologia wywołuje pojawienie się zapalenia gruczołu krokowego.

Przyczyny wystąpienia

Wszystkie czynniki prowadzące do uszkodzenia odbytu można podzielić na 2 grupy :

  1. Uszkodzenia mechaniczne.
  2. Pęknięcie błony śluzowej z powodu przeciążenia.

Uszkodzenie mechaniczne może wystąpić podczas wypróżnienia, jeśli odchody zawierają ciała stałe połknięte poprzedniego dnia. Ponadto błonę śluzową można uszkodzić mechanicznie podczas nietradycyjnych przyjemności seksualnych.

Wreszcie takie obrażenia mogą pojawić się z powodu błędów personelu medycznego podczas instrumentalnego badania odbytnicy.

Uszkodzenie warstwy nabłonkowej odbytu z powodu przepięcia występuje przy szczególnie silnych próbach. Zwykle dzieje się to podczas wypróżnienia. U kobiet pęknięcie odbytu może pojawić się podczas porodu.

Głównym czynnikiem wywołującym pojawienie się patologii jest przewlekłe zaparcie. Z powodu ciągłych prób napięcie mięśni odbytu jest znacznie zwiększone. Ma to zły wpływ na stan błony śluzowej. Najpierw pojawiają się na nim mikropęknięcia, a następnie pełne pęknięcia.

Uszkodzenie odbytu może również wystąpić z biegunką, ale zdarza się to znacznie rzadziej.

Według niektórych lekarzy hemoroidy mogą również powodować szczeliny odbytu. Objawy jednej choroby będą ukryte za objawami innej patologii. Jednak ten punkt widzenia na etiologię szczeliny odbytu nie znalazł jeszcze wystarczających dowodów. Dzieje się tak pomimo faktu, że lekarze identyfikują wielu pacjentów, którzy jednocześnie mają szczelinę odbytu i hemoroidy.

Następujące czynniki mogą również przyczyniać się do uszkodzenia błon odbytnicy i odbytu :

  • Nadużywanie alkoholu
  • Występowanie pikantnych lub słonych potraw w diecie.
  • Klasy podnoszenia ciężarów.
  • Siedzący tryb pracy.
  • Minimalna aktywność fizyczna.
  • Choroby żołądkowo-jelitowe
  • Zespół podrażnienia jelita grubego.

Osobno warto wspomnieć o ciąży i porodzie. Często powodują uszkodzenie odbytu i odbytnicy. Podczas ciąży występuje wzrost wielkości macicy, co utrudnia ruch jelit. Zwiększony nacisk na odbyt osłabia go. Podczas porodu osłabione są osłabione ściany jelit i błona śluzowa odbytu.

Pierwszego dnia kobieta nie zwraca uwagi na niewielki dyskomfort, ale po pierwszej podróży do toalety dochodzi do szkód.

Diagnoza

Z reguły lekarzowi nie jest trudno postawić dokładną diagnozę. Aby to zrobić, wystarczy przeprowadzić wywiad z pacjentem i przeprowadzić badanie. Ale czasami bardziej niebezpieczne choroby mogą być ukryte pod objawami szczeliny odbytu. Na przykład może to być kiła, onkologia, AIDS itp. Z tego powodu pacjentom zawsze przepisuje się dodatkowe badania.

Badanie pacjenta odbywa się w pozycji łokciowej. Zwieracz u pacjenta jest zwykle bardzo ciasny. Dlatego, aby przeprowadzić badanie jakościowe, lekarze wstępnie znieczulają odbyt za pomocą 10 ml nowokainy.

Po badaniu lekarz określa charakter szkody. Ostre pęknięcie ma kształt przypominający szczelinę, krawędzie są miękkie, a spód jest czysty. Przewlekła szczelina może wyglądać jak eliptyczna rana z ciasnymi krawędziami, bliznami i dnem pokrytym płytką nazębną.

Pacjent przyjmuje schronienie w celu analizy, aby wykluczyć niedokrwistość, która często rozwija się w przypadku przewlekłych pęknięć.

Pamiętaj, aby zbadać kał pod kątem obecności śluzu, białych krwinek i innych elementów. W niektórych przypadkach lekarze sieją odchody, aby zidentyfikować patogeny i określić ich wrażliwość na różne leki.

Instrumentalne metody badawcze obejmują :

  • Anoskopia Służy do wyjaśnienia diagnozy w przypadkach podejrzenia rozwoju procesów zapalnych.
  • Rectospokia. Stosowany, gdy konieczne jest określenie obecności lub braku współistniejących chorób odbytnicy. Podczas zabiegu lekarz bierze kawałek tkanki do badania za pomocą rektoskopu.
  • Irrigoskopia Jest to badanie rentgenowskie z użyciem środka kontrastowego.
  • USG Ta metoda jest stosowana w przypadkach podejrzeń nowotworów o różnej etiologii. Za pomocą przetwornika ultradźwiękowego włożonego do odbytnicy lekarze określają obecność guza i stopień jego kiełkowania w odbytnicy. Ponadto ta metoda pozwala wykryć przerzuty w wątrobie i układzie limfatycznym.

Objawy patologii mogą być z mniej poważnymi obrażeniami. Z tego powodu lekarze starają się odróżnić otarcia i powierzchowne łzy od szczeliny odbytu.

Objawy i leczenie

Ta patologia charakteryzuje się kilkoma głównymi objawami: ból odbytu; skurcze zwieraczy; krwawienie objawiające się smugami czerwonej krwi w kale. Kiedy infekcja jest uszkodzona, dodaje się swędzenie odbytu.

W przypadku ostrego uszkodzenia pojawiają się następujące objawy :

  • Pacjent odczuwa silny ból podczas wypróżnień.
  • Ból trwa przez pół godziny po defekacji.
  • W przypadku skurczu zwieracza ból zaczyna pulsować. W stolcu może pojawić się krew.
  • Czasami otwiera się krwawienie odrzutowe.

Ostre pęknięcia powodują wiele dyskomfortu, ale można je łatwo wyleczyć. W przypadku chronicznych obrażeń sprawy są znacznie bardziej skomplikowane. Wraz z nimi pojawiają się następujące objawy:

  • Ból podczas wypróżnień spowodowany zmianą diety.
  • Czas trwania bólu wynosi nie więcej niż 3 minuty.
  • Intensywność bólu jest znikoma.
  • Występują skurcze zwieraczy, ale są łagodne.
  • Krople krwi znajdują się w kale.

Objawy przewlekłego pęknięcia są cykliczne. Jest zaostrzony, a następnie całkowicie znika. Gdy infekcja zostanie uszkodzona, mogą pojawić się oznaki osłabienia zwieracza.

W większości przypadków ostre pęknięcia w odbycie można wyleczyć metodami zachowawczymi. Jednocześnie lekarze starają się najpierw złagodzić ból i wyeliminować zaparcia. Następnie lekarze eliminują skurcze zwieraczy.

Metoda leczenia

Aby wyeliminować ból, używaj głównie świec i maści ze szczelin odbytu. Najbardziej skuteczne są :

  • Ultraproct. Jest to lek złożony zawierający środki znieczulające i glukokortykoidy. Doskonale leczy rany, eliminuje oznaki stanu zapalnego i bólu. Dostępne w postaci doodbytniczych czopków i maści.
  • Posteryzowany. W swoim składzie to narzędzie zawiera martwe komórki E. coli. Uaktywniają układ odpornościowy. Dzięki zaróbkom czopki skutecznie eliminują swędzenie odbytu.
  • Proctosan. Czopki te zawierają lidokainę i bufeksamak, dlatego nie tylko eliminują ból, ale także dobrze wysuszają błonę śluzową. Może być stosowany jako maść.
  • Salofalk. Lek zawiera kwas salicylowy i ma wyraźne działanie przeciwzapalne.
  • Solcoseryl. Ta maść zawiera hemodializat uzyskany z krwi cieląt mlecznych. Substancja przyspiesza procesy regeneracji i poprawia metabolizm w tkankach.
  • Levomekol. Krem doskonale radzi sobie z ropnymi ranami.

Ponadto pacjentom przepisuje się preparaty witaminowe i przeczyszczające. Te ostatnie są potrzebne, aby pozbyć się zaparć i ogólnej regulacji stolca.

Przy zaparciach lek Normase dobrze sobie radzi. Sprawia, że ​​kał staje się bardziej miękki i stymuluje aktywność jelit.

Leczenie chirurgiczne

Uciekają się do tego, gdy wzdłuż krawędzi przewlekłej szczeliny powstają blizny i „guzki wartownicze”. Bez operacji nie można poradzić sobie z tą formą patologii.

Interwencja chirurgiczna jest przeprowadzana częściej w znieczuleniu ogólnym. Po znieczuleniu lekarz rozszerza zwieracz pacjenta, a następnie rozcina szczelinę, tworząc wokół niej trójkąt śluzowo-skórny. W takim przypadku chirurg zapewnia, że ​​poza tym trójkątem nie pozostanie tkanka łączna.

Aby wyeliminować skurcz zwieracza, przycina się go na głębokość 5 mm.

Jeśli szczelinie odbytu towarzyszą hemoroidy, lekarze jednocześnie usuwają największe węzły hemoroidalne za pomocą metody Milligan-Morgan, a następnie przywracają rany śluzowe.

Zwykle leczenie chirurgiczne zajmuje nie więcej niż 40 minut. Prawie wszyscy pacjenci po operacji są całkowicie wyleczeni.

Środki ludowe

Tradycyjna medycyna oferuje wiele przepisów na leczenie szczeliny odbytu w domu. Za ich pomocą możesz wyleczyć tyłek u osoby dorosłej i dziecka. Należy jednak pamiętać, że wszystkie środki ludowe muszą zostać zatwierdzone przez lekarza prowadzącego.

Mikroklasy i kąpiele siedzące dają dobry efekt.

Aby przygotować mikroklasy, musisz wziąć olej z nagietka i rokitnika zwyczajnego. Łyżkę materiału roślinnego należy zalać 100 ml wody i zalać wrzącą wodą. Po naleganiu przez 1 godzinę lek należy przefiltrować i zmieszać z olejem z rokitnika. Powstałą mieszaninę można wykorzystać do codziennych lewatyw.

Kąpiele siedzące mogą szybko wyeliminować podrażnienia i ból. Kąpiel jest zwykle przygotowywana na bazie bulionów szałwii, dziurawca i nagietka. Są one dodawane do wody podgrzanej do temperatury 38 ° C. Kąpiel trwa 15 minut.

Po leczeniu pacjent musi przestrzegać pewnych zasad życiowych w celu zapobiegania nawrotowi choroby. Musi zmienić dietę, usuwając z diety pikantne i solone potrawy. Powinien zacząć się poruszać, a jednocześnie unikać nadmiernego wysiłku fizycznego.

Kategoria:

Zdrowie