Streptoderma u dorosłych to zakaźne uszkodzenie skóry wywołane przez mikroflorę paciorkowcową. To bardzo powszechna choroba. U dzieci występuje częściej niż u dorosłych. Wynika to z faktu, że ich skóra jest cieńsza i podatna na różne infekcje. U osoby dorosłej rozwija się na tle innych chorób skóry, które osłabiają układ odpornościowy i zapewniają dostęp do organizmu patogennej mikroflory.

U dorosłych choroba ta jest łatwiejsza niż u dziecka. Poważne powikłania występują rzadziej, a przy odpowiednim leczeniu objawy szybko znikają. Jeśli leczenie nie rozpocznie się tak szybko, jak to możliwe, infekcja rozprzestrzeni się szybko w całym ciele. U dorosłych masowe ogniska odnotowuje się głównie w zamkniętych przestrzeniach (zakład karny, jednostka wojskowa), ponieważ infekcja rozprzestrzenia się przez kontakt i gospodarstwo domowe.

Metody transmisji

Ponieważ ta choroba ma charakter zakaźny, istnieje wiele sposobów jej przenoszenia. Zasadniczo bezpośrednia droga transmisji przebiega od osoby do osoby. Ale są sytuacje, w których infekcja może wystąpić w otaczającej przestrzeni: ogólne ubranie, kapcie, ręczniki, pościel. Nawet podczas podróży środkami transportu publicznego istnieje ryzyko infekcji.

Przyczyny wystąpienia

Patogenne mikroorganizmy w pewnej ilości są stale obecne na ludzkiej skórze. Odporność zdrowego człowieka zapewnia ciału niezawodną ochronę, zapobiegając aktywacji i rozwojowi szkodliwych organizmów. Ale przy osłabieniu naturalnej obrony liczba mikroorganizmów gwałtownie rośnie, co powoduje infekcję skóry. Zarażona osoba staje się niebezpieczna dla społeczeństwa, ponieważ choroba jest przenoszona przez kontakt z nią lub podczas korzystania z niektórych przedmiotów.

Takie czynniki mogą wywołać rozwój streptodermy:

  1. Zaburzenia nerwowe i przewlekły stres.
  2. Niedożywienie i niedożywienie, a także wyczerpanie fizyczne.
  3. Nieprzestrzeganie norm higieny osobistej.
  4. Zwiększone pocenie się.
  5. Patologie układu hormonalnego (otyłość, cukrzyca).
  6. Naruszenie równowagi kwasowo-zasadowej skóry.
  7. Niedokrwistość i niedobór witamin (brak pierwiastków śladowych i witamin).
  8. Hipotermia lub przegrzanie ciała.
  9. Przewlekłe choroby skóry (zapalenie skóry, wyprysk, łuszczyca).
  10. Zmniejszona obrona układu odpornościowego.

Rodzaje chorób

Choroba może mieć przewlekły i ostry przebieg. Streptoderma według głębokości zmiany skórnej dzieli się na:

  1. Głęboko
  2. Powierzchowne.

Ta choroba ma wiele odmian. Najczęstsze to:

  1. Wysypka pieluszkowa paciorkowca.
  2. Liszajec lub Zaeda.
  3. Turniej (wałki do paznokci Impetigo).
  4. Powierzchowny przestępca.
  5. Prosty porost (suchy streptoderma).
  6. Lejkowaty liszajec.
  7. Liszajec paciorkowcowy.

Każdy z nich ma własne objawy paciorkowca u dorosłych.

Objawy i znaki

Rozważ osobno każdą z odmian tej infekcji.

Liszajec jest najczęstszą postacią. Pojawia się nagle. Najpierw zaczerwienienie pojawia się na twarzy w obszarze trójkąta nosowo-wargowego. Następnie na przekrwioną skórę tworzy się mały blister z mętną cieczą. Rośnie bardzo szybko. A kiedy osiągnie 1-2 centymetry, pęka i zawartość wychodzi. W miejscu, w którym był, pojawia się erozja płacząca, na krawędziach których znajdują się pozostałości naskórka. Po wysuszeniu powierzchnia erozji pokryta jest żółtymi suchymi skórkami.

Procesowi towarzyszy drapanie. Prowadzi to do tego, że pacjent czesze swędzące miejsca, a infekcja zaczyna rozprzestrzeniać się na zdrowe obszary skóry. Z tego powodu paciorkowiec na twarzy osoby dorosłej często tworzy nowe zmiany chorobowe, co prowadzi do przewlekłego przebiegu choroby.

Liszajec pęcherzowy charakteryzuje się powolnym wzrostem i dojrzewaniem małych wysypek, które mają gęstą skorupę i wpływają na kończyny i ciało. Wewnątrz nich jest zawartość ropna. Ich pojawieniu się towarzyszy zwiększona suchość dotkniętych obszarów i swędzenie. Przy ogólnym obniżeniu odporności i obecności współistniejących chorób objawom może towarzyszyć wzrost temperatury i wzrost węzłów chłonnych.

Objaw tourney jest bardzo podobny do pęcherzyka liszajec. Ale w tej sytuacji gęste ropne pęcherzyki wpływają na skórę wokół paznokci. Choroba charakteryzuje się suchą skórą, uczucie swędzenia. Potem gdy pęcherzyki się otworzyły i ropa oddzieliła się, pozostały niewielkie nadżerki, pokryte suchą skórką.

Powierzchowne panaritium obserwuje się głównie u osób obgryzających paznokcie. Małe wysypki są zgrupowane wokół grzbietów paznokci, a po ich otwarciu tworzą się erozje w kształcie podkowy.

Streptococcal zaeda rozwija się z powodu braku witaminy B w ludzkim ciele i obecności ognisk przewlekłego zakażenia (nieżyt nosa, próchnica). Pęcherzyki znajdują się w kącikach jamy ustnej. Po ich otwarciu pozostaje bolesne pęknięcie, które pokryte jest żółtą skórką.

Wysypka pieluszkowa paciorkowcowa jest najczęściej diagnozowana u osób z nadwagą. Ogniskowe zmiany w pośladkach, pachwinach i pachach są zlokalizowane. W przypadku otyłości można zaobserwować wysypkę na brzuchu. W fałdach skóry tworzy się wiele małych pęcherzyków. Po otwarciu pozostają mokre powierzchnie. Przy niskiej odporności lub braku leczenia choroba staje się przewlekła i nie reaguje dobrze na leczenie.

Prosta pozbawiona lub sucha streptoderma charakteryzuje się pojawieniem się na skórze różowych lub białych owalnych plam, które są pokryte suchymi łuskami. Zasadniczo ten rodzaj choroby jest zlokalizowany na twarzy (policzkach, brodzie, nosie), a także w małżowinach usznych. Ponieważ infekcja rozprzestrzenia się szybko, plamy można wkrótce zaobserwować na kończynach i plecach. Ta postać charakteryzuje się obecnością wrzodziejących zmian, które są następnie pokrywane suchą i gęstą skórką.

Po wygojeniu blizny pozostają na skórze. Obszary dotknięte chorobą pozostają odbarwione po zabiegu, różnią się kolorem, ale nie opalają się na słońcu. Po pewnym czasie wada ta znika, a skóra odzyskuje swój poprzedni wygląd.

Jak diagnozuje się paciorkowce?

Bardzo ważne jest, aby odróżnić paciorkowce od innych chorób skóry (gronkowcowe ropne zapalenie skóry, pokrzywka, zapalenie skóry, wyprysk). Z tego powodu, oprócz zebrania wywiadu i kontroli wzrokowej, specjalista przepisuje testy laboratoryjne w celu ustalenia rodzaju patogenu:

  1. Siew bakteriologiczny.
  2. Badanie skrobania przez mikroskop.

Jeśli choroba jest przewlekła, zaleca się dodatkowo zbadanie narządów przewodu żołądkowo-jelitowego. Aby zidentyfikować współistniejące patologie, specjalista może przepisać:

  1. Badanie krwi na obecność hormonów tarczycy i cukru.
  2. Coprogram.
  3. Badanie ultrasonograficzne

Na podstawie wyników badań laboratoryjnych specjalista dokonuje dokładnej diagnozy i wybiera terapię.

Leczenie chorób dorosłych

W okresie leczenia osoba zarażona musi przestrzegać niektórych zasad:

  1. W okresie leczenia należy odmówić wykonania procedur wodnych, ponieważ powodują one rozprzestrzenianie się choroby w całym ciele. Jeśli to konieczne, możesz wytrzeć skórę mokrymi chusteczkami za pomocą roztworu alkoholu lub środka antyseptycznego.
  2. Aby zapobiec możliwym powikłaniom, pacjent musi przestrzegać diety hipoalergicznej. Słodycze, pikantne, słone i tłuste potrawy powinny być wyłączone z codziennej diety.
  3. Zaleca się noszenie ubrań wykonanych z naturalnych tkanin, ponieważ syntetyki powodują zwiększone pocenie się. I przyczynia się do dalszego rozprzestrzeniania się choroby.

Z reguły terapia streptodermą rozpoczyna się od codziennego leczenia zmian barwnikami anilinowymi lub jodem. Oprócz tego przepisywane są lokalne leki przeciwbakteryjne (Fitsidin, maść lewomycytyna, maść tetracyklinowa). Leki przeciwhistaminowe w tabletkach są przepisywane pacjentom z intensywnym świądem (Tavegil, Claritin, Zodak, Cetrin).

W okresie leczenia stosuje się środki o szerokim zakresie działania bakteriobójczego na bazie kwasu fusydowego lub penicyliny. Codziennie zakażoną skórę leczy się lekami antyseptycznymi (alkohol salicylowy lub borowy, chlorheksydyna). Zapobiegają ropieniu i rozprzestrzenianiu się infekcji, dobrze wysuszają rany. Doskonałymi środkami leczniczymi i dezynfekującymi są maść erytromycyna i rivanol. Zastosuj je na etapie otwierania bąbelków.

W ciężkich przypadkach specjalista może przepisać silne leki kortykosteroidowe z substancją przeciwbakteryjną (Triderm). Skutecznie łagodzą nieprzyjemne objawy i przyczyniają się do szybkiego powrotu do zdrowia. Lekami wzmacniającymi układ odpornościowy są kompleksy multiwitaminowe („Multitabs”, „Vitrum”, „Complivit”).

Przy rozległych zmianach skórnych i rozwoju powikłań stosuje się leki ogólnoustrojowe. Do użytku wewnętrznego zaleca się penicyliny lub makrolidy:

  1. „Solutab”;
  2. „Azytromycyna”;
  3. Amoksycylina

Leki modulujące (Likopid, Immunofan) pomagają w częstych nawrotach. Po antybiotykoterapii zaleca się stosowanie leków, których działanie ma na celu przywrócenie mikroflory jelitowej (Bifidumbacterin i Linex). Procedury fizjoterapeutyczne pomagają złagodzić przebieg choroby.

Przybliżony przebieg terapii streptodermy wynosi 7-14 dni. Dzięki odpowiedniej terapii i terminowemu leczeniu specjalisty powrót do zdrowia jest szybszy.

Leczenie środkami ludowymi

Przepisy ludowe oparte na wykorzystaniu naturalnych składników i ziół leczniczych uzupełniają podstawową terapię i pomagają osiągnąć szybki powrót do zdrowia.

Metody tradycyjnej medycyny obejmują:

  1. Napar z orzechów laskowych. Pomaga wzmocnić ciało i pomaga szybko poradzić sobie z infekcją. Aby go przygotować, musisz posiekać suche liście orzechów (2 łyżeczki) i zalać je wrzącą wodą (200 mililitrów). Nalegaj na powstałą mieszaninę przez 60 minut, a następnie przefiltruj. Weź trzy razy dziennie trzecią część szklanki.
  2. Aby wzmocnić obronę organizmu i zwiększyć odporność, należy wziąć nalewkę Eleutherococcus i echinacei, rosół z dzikiej róży lub pić codzienną herbatę z miodem i cytryną, jagody kaliny zmieszane z cukrem.
  3. Napary i wywary z nagietka, kory dębu, rumianku, glistnika, elekampanu mają działanie wysuszające, ściągające, przeciwzapalne i antyseptyczne. Są stosowane do ścierania, okładów, balsamów, ponieważ zabiegi wodne są przeciwwskazane podczas leczenia.

Zapobieganie

Głównym środkiem zapobiegawczym jest higiena osobista. Musisz nauczyć się kilku zasad:

  1. Ostrożnie leczyć zmiany skórne, pozbyć się złych nawyków, unikać stresu.
  2. Przyjmuj kompleksy witaminowe, jedz odpowiednio i wzmacniaj swój układ odpornościowy.
  3. Przewlekłe choroby należy leczyć na czas.
  4. Zadbaj o skórę, stosuj zabiegi wodne i częściej myj ręce.

Jeśli w domu jest pacjent ze streptodermą, zminimalizuj kontakt z nim i odizoluj go od dzieci.

Kategoria:

Zdrowie