Wrzody żołądka i dwunastnicy są częstymi patologiami żołądkowo-jelitowymi. Błona śluzowa żołądka zmienia swoją strukturę, następuje zniszczenie warstwy ochronnej, liczne erozje, zaburzenia troficzne, które nie leczą się same. Schemat leczenia wrzodu żołądka obejmuje przyjmowanie leków. Według zeznań lekarza operacja może być wskazana.

Cel leczenia i cechy patologii

Wraz z postępem choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy pacjent odczuwa silny ból brzucha, pojawia się zgaga i zaburzony jest prawidłowy proces trawienia . W wyniku patologicznych zmian defekacja staje się bolesna, występuje zaparcie i uczucie wzdęcia w jamie brzusznej, przepełnienie żołądka. Niektórzy pacjenci doświadczają wewnętrznego krwawienia w żołądku, które jest niebezpieczne z poważnymi powikłaniami.

Główną przyczyną choroby jest bakteria Helicobecter pylor i. Mikroorganizmy przedostają się do przewodu pokarmowego przez ślinę, brudne naczynia. Bakteria może być przenoszona podczas ciąży z matki na płód. Osoba, która ma mikroorganizmy w organizmie, może nie odczuwać objawów wrzodów, gdy układ odpornościowy aktywnie zwalcza bakterię. Ale częste stresujące sytuacje, alkoholizm i choroby przewlekłe mogą prowadzić do rozwoju wrzodów.

Ta patologia często pojawia się w wyniku długotrwałego stosowania leków - przeciwzapalnych niesteroidowych leków. Zawierają składniki, które negatywnie wpływają na błonę śluzową żołądka i podrażniają ją. Stopniowe niszczenie warstwy ochronnej. Ważne jest, aby leczyć choroby przewlekłe w odpowiednim czasie - cukrzycę i zapalenie trzustki, niewydolność nerek i wątroby.

Istnieje zatwierdzony schemat leczenia wrzodów żołądka i patologii dwunastnicy (dwunastnicy). Głównym celem terapii jest zniszczenie bakterii i mikroorganizmów wywołujących chorobę Prawidłowo dobrany schemat leczenia wrzodów żołądka i dwunastnicy pomaga całkowicie znormalizować poziom kwasowości w przewodzie pokarmowym, chronić błonę śluzową. Z zastrzeżeniem zaleceń kwasowość jest całkowicie znormalizowana.

Schemat leczenia wrzodu żołądka

Monoterapia i kolejne protokoły terapeutyczne mogą zapewnić skuteczne leczenie. Rozróżnia się dwu-, trzy- i czteroskładnikowe schematy leczenia w celu zniszczenia bakterii, takich jak Helicobacter pylori. Może istnieć przez długi czas w ciele, a osoba nie odczuje żadnych objawów.

Ale w przypadku przewlekłych chorób lub obniżenia odporności ogólny stan zdrowia gwałtownie się pogarsza, następuje ból, wymioty, nudności i inne charakterystyczne objawy. Kiedy pojawią się pierwsze objawy, ważne jest, aby natychmiast zwrócić się o pomoc do gastroenterologa.

Monoterapia lub schemat jednoskładnikowy

Schemat leczenia dobiera się w zależności od wyników badania. Lekarz powinien przeanalizować wskazania i przeciwwskazania do stosowania narkotyków. Po diagnozie pacjentowi przepisuje się leki zawierające następujące silne substancje:

  • de nol;
  • makrolidy;
  • półsyntetyczna penicylina;
  • metronidazol.

Taka terapia jest skuteczna tylko w 20% przypadków. Schemat leczenia wrzodu dwunastnicy 12 wygląda podobnie.

Obwód dwuskładnikowy

Najbardziej skuteczny jest dwustopniowy schemat leczenia, pacjent wybiera kilka leków, które się uzupełniają. Schemat leczenia dzieli się na 2 etapy:

  1. Pierwszy etap obejmuje przyjmowanie leków przez siedem dni. Po kompleksowej diagnozie pacjentowi przepisuje się dwa antybiotyki - klarytromycynę i metronidazol. Ponadto należy wziąć inhibitor pompy protonowej (lanzoprazol). W razie potrzeby leki można zastąpić analogami, ale tylko zgodnie z zeznaniami lekarza. Dawkowanie oblicza się indywidualnie dla każdego pacjenta. Głównym celem takiego leczenia jest całkowite zniszczenie helicobacteria w ciele. W 90% przypadków terapia antybiotykowa jest skuteczna.
  2. W drugim etapie pacjentowi przepisuje się kompleks antybiotyków i blokerów receptorów histaminowych. Pacjent powinien wziąć metronidazol i tetracyklinę, jeden z preparatów bizmutu. Ponadto przepisywane są IPP - są to rabeprazol i omeprazol, które normalizują pracę przewodu żołądkowo-jelitowego. Najbardziej skuteczne są famotydyna i ranitydyna. Czas trwania leczenia w drugim etapie wynosi 14 dni.

Podczas terapii pacjentom przepisuje się leki, które eliminują proces zapalny w ciele, łagodzą ból i skurcze oraz przyczyniają się do szybkiego gojenia się ran.

Według zeznań lekarza pacjentowi przepisuje się tabletki, które blokują wymioty, łagodzą dyskomfort i przyspieszają proces pełnego powrotu do zdrowia.

Obwód trójskładnikowy

Jeśli pacjent przedwcześnie zwróci się o pomoc do lekarza, zostanie mu przepisany trójskładnikowy schemat leczenia. Obejmuje przyjmowanie makrolidów, antybiotyków i penicyliny. Istnieje kilka opcji łączenia leków:

  • Tetracyklina, metronidazol i de-nol;
  • Amoksycylina, metronadazol, De-Nol.

Tylko dwa główne leki pozostają niezmienione, które są uzupełniane przez makrolidy lub syntetyczną penicylinę. Skuteczność leczenia trzema składnikami jest dodatnia w 75% przypadków.

Pacjentom przepisuje się nie tylko antybiotykoterapię, ale także podawanie leków przeciwwydzielniczych.

Obwód czteroskładnikowy

Aby wykluczyć oporność na antybiotyki i metronidazol, zaleca się czteroskładnikowy schemat leczenia. Po terapii tylko 4% całkowitej liczby pacjentów idzie do lekarza z objawami nawrotu. Obejmuje odbiór:

  • omeprazol;
  • metronidazol;
  • tetracyklina;
  • de nola.

Dodatkowo możesz stosować tradycyjną medycynę, przyjmować witaminy, ekstrakty naturalnego pochodzenia. Ale przed przyjęciem musisz skonsultować się z gastroenterologiem. Wrzód trawienny u każdej osoby przebiega inaczej. Lekarz musi ustalić poziom kwasowości w żołądku, a także zidentyfikować możliwe powikłania w pracy innych ważnych narządów. Jeśli u pacjenta zdiagnozowano ostrą chorobę, zostaje on wysłany do szpitala, gdzie lekarze będą monitorować jego stan.

Antybiotyki

Antybiotyki szybko eliminują przyczynę choroby, pomagają wyeliminować wszystkie patologiczne mikroorganizmy w przewodzie pokarmowym. Podczas terapii lekarz powinien monitorować stan pacjenta, w razie potrzeby dostosować dawkę. Oto leczenie wrzodów żołądka, leków, schemat i działanie antybiotyków:

  1. Klarytromycyna Jest to półsyntetyczny antybiotyk należący do grupy makrolidów. Pod względem swoich właściwości i działania jest podobny do substancji erytromycyny, ale jest kilkakrotnie bardziej skuteczny. Lek szybko wchłania się w organizmie, równomiernie rozprowadzany w tkankach miękkich. Klarytromycyna jest przepisywana jako główny antybiotyk w leczeniu wrzodów żołądka.
  2. Amoksycylina Jest to półsyntetyczny antybiotyk należący do grupy penicylin. Jest wysoce odporny na negatywne działanie soku żołądkowego. Główny składnik jest wchłaniany w 90%, jest równomiernie rozmieszczony w ciele, ma długi okres półtrwania.
  3. Metronidazol. Jest to lek przeciwdrobnoustrojowy i przeciwpierwotniakowy. Został uznany za skuteczny, niezawodny i sprawdzony antybiotyk, który jest syntetycznym analogiem azomycyny (naturalny antybiotyk). Kompozycja zawiera główną substancję - metronidazol, który pomaga niszczyć DNA pasożytów i mikroorganizmów.
  4. Tetracyklina. To jest antybiotyk, który ma działanie bakteriologiczne. Po spożyciu synteza białek zatrzymuje się przez komórki bakteryjne, więc umierają. Tetracyklina działa na mikroorganizmy Gram-dodatnie i Gram-ujemne, enterobakterie, Helicobacter pylori.

Leki te nie mogą być przyjmowane same, ponieważ istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia poważnych działań niepożądanych.

Leczenie wrzodu odbywa się pod nadzorem gastroenterologa. Harmonogram przyjęć jest uzgodniony z lekarzem.

Blokery receptorów histaminowych

Są to skuteczne leki przepisywane pacjentom w leczeniu chorób przewodu żołądkowo-jelitowego. Po użyciu następuje zmniejszenie produkcji kwasu solnego w wyniku zablokowania receptorów histaminowych. Leki należą do grupy leków przeciwwydzielniczych. Pacjentom przepisywane są następujące leki:

  1. Ranitydyna. Jest to lek drugiej generacji, który może zmniejszać aktywność pepsyny (enzymu trawiennego odpowiedzialnego za rozkład białek w organizmie). W wyniku leczenia równowaga w żołądku normalizuje się, a synteza kwasu solnego jest hamowana. Dawkowanie dobierane jest indywidualnie dla pacjentów. Gdy składnik aktywny zaczyna działać w żołądku, błona śluzowa jest chroniona przed negatywnymi skutkami nadmiernej kwasowości.
  2. Nizatydyna. Pomaga tłumić nadmierne ilości kwasu solnego wytwarzanego przez mediatory i enzymy. Po pierwszej aplikacji następuje spadek pepsyny.
  3. Roksatydyna. Następuje zahamowanie aktywności pepsyny, równowaga kwasowo-zasadowa w żołądku normalizuje się, a aktywne uwalnianie kwasu solnego zmniejsza się. Lek charakteryzuje się szybkim wchłanianiem, dlatego pozytywny efekt obserwuje się już godzinę po podaniu.
  4. Famotydyna. Pomaga hamować podstawowe wydzielanie kwasu solnego. Ciało jest niezawodnie chronione przed negatywnymi skutkami histaminy, pepsyny, gastryny, acetylocholiny.
  5. Cymetydyna. Jest to lek, który ma mniej wyraźny efekt ze względu na krótkie działanie. Lek pomaga regulować optymalny poziom kwasowości w organizmie, pomaga zmniejszyć negatywny wpływ na ściany żołądka z powodu kwasu solnego.

Lek jest wybierany przez lekarza po otrzymaniu wyników analizy i badania. Pacjenci nie mogą wybrać własnych analogów. Leki te mają przeciwwskazania, które gastroenterolog weźmie pod uwagę przy wyborze leczenia.

Leki przeciwwymiotne

Chorobom żołądkowo-jelitowym często towarzyszą nudności i wymioty. Pacjenci odczuwają nieprzyjemne odczucia, ich ogólny stan zdrowia może znacznie się pogorszyć. Aby złagodzić objawy, pacjentowi przepisuje się następujące leki przeciwwymiotne:

  1. Motilium. Kompozycja zawiera domperidon, który działa jako substancja czynna. Po przyjęciu leku aktywność receptorów dopaminy jest zablokowana. Jedzenie porusza się szybciej wzdłuż przewodu pokarmowego, a ruchliwość żołądka i jelit jest stymulowana. Pacjent odczuwa ulgę, gdy ustępują wymioty i nudności.
  2. Tserukal. Lek przenosi impulsy nerwowe do centrum wymiotów, które znajduje się w mózgu. W ciele wzrasta ruchliwość jelit. Jedzenie zaczyna aktywnie przemieszczać się wzdłuż przewodu pokarmowego.
  3. Metoklopramid. Łagodzi ataki wymiotów, ustaje czkawka, objawy biegunki są eliminowane. Ten stan występuje w wyniku szybkiego ruchu pokarmu wzdłuż przewodu żołądkowo-jelitowego.

Są to leki stosowane w połączeniu z głównym leczeniem. Przed użyciem należy skonsultować się z gastroenterologiem.

Medycyna ludowa

Tradycyjna medycyna nie jest skuteczna, jeśli używasz ich bez leków. Ich działanie ma na celu poprawę stanu i pomoc w szybkim powrocie do zdrowia. Lekarze zalecają spożywanie aloesu z orzechami i miodem. Do przygotowania środków ludowych pobiera się równe proporcje każdego składnika. Miód powinien być w maju, a liście aloesu z trzyletniego kwiatu.

Orzechy i aloes są przepuszczane przez maszynę do mięsa, dodaje się miód i stopione masło. Proporcje należy obliczyć, aby uzyskać 2–3 litry produktu. Musisz go przechowywać w lodówce. Aby leczyć wrzody żołądka, przed jedzeniem musisz jeść łyżkę stołową każdego ranka. W czasie terapii ważne jest, aby zrezygnować z pikantnych i słonych potraw, napojów alkoholowych.

Innym skutecznym lekarstwem są nalewki z aloesu. Pomaga na początkowym etapie rozwoju wrzodów żołądka lub jest stosowany jako profilaktyka. Przed wycięciem liści z kwiatu nie trzeba go podlewać przez 15 dni. Wiek rośliny musi wynosić co najmniej trzy lata.

Cięte liście umieszcza się w chłodnym i ciemnym miejscu, które jest dobrze wentylowane. Liście aloesu przepuszcza się przez maszynę do mięsa, dodaje się płynny miód w równych proporcjach. Następnie produkt ogrzewa się w łaźni wodnej, aby temperatura cieczy wzrosła do 50 stopni. Musisz ciągle mieszać lek. Gdy płyn ogrzeje się do pożądanej temperatury, dodaj 500 ml czerwonego wina. Produkt wlewa się do szklanego słoika i ukrywa na 7 dni.

Wymagane jest okresowe wstrząsanie zawartości. Musisz jeść łyżeczkę 3 razy dziennie przez 40-50 minut przed jedzeniem. Przebieg leczenia wynosi trzy tygodnie. Aloes pomaga ranom goić się szybciej. Możesz stosować środki ludowe w przypadku braku reakcji alergicznej na poszczególne składniki i produkty pszczelarskie.

Kategoria:

Zdrowie