Nadciśnienie żółciowe jest patologią, która rozwija się z powodu wadliwego działania trzustki lub układu wątrobowo-żółciowego, w których wzrasta ciśnienie w drogach żółciowych. Statystyki dotyczące choroby są bardzo smutne, ponieważ dzisiejsze warunki życia predysponują do jej rozwoju. Takie naruszenia mogą prowadzić do bardzo negatywnych konsekwencji.

Opis problemu

Układ żółciowy jest odpowiedzialny za wycofanie i produkcję żółci w ludzkim ciele. Składa się z zwieraczy, pęcherzyka żółciowego i przewodów wątrobowych. Nagromadzenie się żółci powoduje wzrost ciśnienia w ścianach tego układu.

Awarie przyspieszają przepływ krwi w naczyniach żylnych wrotnych. Wzrost ciśnienia krwi i żółci w drogach żółciowych nazywa się nadciśnieniem trzustkowym lub żółciowym (BG).

Klasyfikacja patologii

BG klasyfikuje się na podstawie lokalizacji nieprawidłowego działania we krwi i intensywności nadciśnienia. W systemie produkcji i wycofywania żółci jako podstawę służy portalowa żyła wątrobowa. To tutaj płynie krew z narządów przewodu pokarmowego.

Nadciśnienie żółciowe może być :

  • portal (dotyczy żyły portalu);
  • całkowity (cały układ naczyniowy pogarsza się);
  • segmentowy (uszkodzone naczynie śledzionowe)

Żyła wrotna jest odpowiedzialna za wiele naczyń. Wysokie ciśnienie wpływa na krążenie krwi, co prowadzi do rozszerzania się przewodów i tworzenia stagnacji w obszarze połączenia tętnic i żył.

Główne powody

BG często pojawiają się na tle innych patologii. Często jego rozwój jest wywoływany przez chorobę kamieni żółciowych i polipy, które tworzą się w drogach żółciowych.

Inne powody to :

  • marskość wątroby;
  • nowotwory w wątrobie;
  • guzy trzustki;
  • guzy zlokalizowane w pęcherzyku żółciowym.

Lekarze często rejestrują przypadki, gdy nadciśnienie żółciowe pojawiło się na tle rozwoju nowotworów złośliwych. Najczęściej BG pojawia się podczas tworzenia guza nowotworowego w trzustce (w głowie). Jeśli guz jest łagodny, tylko jego duży rozmiar może prowadzić do rozwoju GB.

Charakterystyczne objawy

Nadciśnienie żółciowe często nie daje się odczuć przez długi czas, dlatego leczenie często nie odbywa się w odpowiednim czasie. Najważniejsze jest to, że wysokie ciśnienie w drogach żółciowych często objawia się jako niewielkie zaburzenia żołądkowo-jelitowe, a symptomatologia nie ma stałości i nie jest obserwowana bardzo często.

Najczęstsze objawy nadciśnienia żółciowego obejmują :

  • uczucie słabości;
  • zwiększone tworzenie gazu;
  • warunki dyspeptyczne;
  • niestabilny stolec;
  • ból w prawym podżebrzu.

Eksperci zauważają, że u prawie każdego pacjenta z nadciśnieniem żółciowym rozmiar śledziony jest zauważalnie zwiększony . Objętość tego narządu zależy od stopnia ciśnienia w systemie portalowym. W przypadku ciężkiego HD u pacjenta może rozwinąć się zespół hipersplenizmu, któremu towarzyszy leukopenia, trombocytopenia i niedokrwistość. Ponadto w ciężkich przypadkach skóra pacjenta może żółknąć. Jeśli nie otrzyma odpowiedniej i terminowej terapii, nastąpi wodobrzusze (nagromadzenie płynu w jamie brzusznej). Ta komplikacja jest leczona przez bardzo długi czas i jest dość trudna.

U pacjentów z wodobrzuszem stawy skokowe często puchną. Ponadto mają rozszerzenie naczyń brzusznych. Jedną z najbardziej niebezpiecznych konsekwencji jest krwawienie z żołądka lub odbytnicy. Mogą powodować krwawą biegunkę lub wymioty.

Diagnoza i leczenie

Z reguły lekarz nie ma możliwości ustalenia diagnozy nadciśnienia żółciowego i przepisania leczenia na podstawie skarg tylko jednego pacjenta. Najważniejsze jest to, że takie znaki mogą wskazywać na wiele innych dolegliwości.

Aby potwierdzić diagnozę, pacjentowi przydzielane są dodatkowe badania :

  • koagulogram;
  • MRI
  • ogólna i biochemiczna analiza moczu i krwi;
  • splenoportografia;
  • dopplerografia naczyń wątrobowych;
  • USG
  • analiza immunoglobulin;
  • angiografia.

Początkowy etap rozwoju, który obejmuje nadciśnienie żółciowe wątroby, obejmuje stosowanie leków. Stosuje się następujące grupy farmakologiczne :

  • Inhibitory ACE;
  • blokery beta-adrenergiczne;
  • natrates;
  • glikoaminoglikany.

Wybór konkretnych leków zależy od charakteru patologii i jej objawów. Tak czy inaczej, ale wybór odpowiednich środków terapeutycznych powinien być przeprowadzany wyłącznie przez doświadczonego i wykwalifikowanego specjalistę .

Zasadniczo pacjent ma wystarczającą ilość leków, aby utrzymać normalny stan. Interwencja chirurgiczna jest przeprowadzana tylko w przypadku ostrych objawów i powikłań, które stanowią zagrożenie dla życia pacjenta.

Kategoria:

Zdrowie