Niedożywienie chrząstki u dzieci jest często wynikiem patologii, takiej jak choroba Perthesa („Pertes sparrow in ditini” to ukraińska nazwa). Ze względu na to, że staw nie otrzymuje wystarczającej ilości krwi, rozwijają się w nim procesy nekrotyczne, co wpływa na chód pacjenta i może powodować niepełnosprawność. Choroba wymaga natychmiastowego leczenia, w przeciwnym razie może powodować poważne komplikacje.
Przyczyny i etapy rozwoju
Występowanie choroby Perthesa u dzieci może być dość duże. Główne z nich to:
wrodzona patologia kości;- zaburzenia metaboliczne;
- nadmierne obciążenie stawów;
- obrażenia
- Zapalenie stawów biodrowych
- patologia rdzenia kręgowego;
- infekcje
- wadliwe wchłanianie wapnia i witamin przez organizm.
W wielu przypadkach zespół Perthesa u dzieci rozwija się na tle patologii zakaźnej. Często dochodzi do urazów, które zakłócają normalne ukrwienie. Kiedy pojawią się pierwsze objawy choroby Perthesa u dzieci, jak najszybciej skonsultuj się z lekarzem. Bardzo ważne jest, aby zidentyfikować patologię w odpowiednim czasie i określić odpowiedni schemat terapeutyczny.
Choroba rozwija się raczej powoli. Na pierwszym etapie jego znaki mogą być nieobecne. Drugi etap charakteryzuje się złamaniem wyciskowym. Deformacja wynika z faktu, że biodro nie jest w stanie poradzić sobie z działającym na niego obciążeniem. W rezultacie dotknięta kończyna staje się krótsza.
W trzecim etapie głowa kości udowej uzyskuje płaski kształt, a kość zaczyna aktywnie wchłaniać. Pacjent ma upośledzoną zdolność motoryczną, ponieważ bardzo bolesne jest dla niego wstawanie na kończynie. Na czwartym etapie ból staje się mniejszy, ale pod względem mobilności nie obserwuje się poprawy. Ostatni etap obejmuje kostnienie tkanki. Mobilność jest całkowicie utracona.
Znaki i konsekwencje
Objawy patologii rozwijają się powoli. Początkowo osoba może odczuwać ból w biodrach i stawach kolanowych. Dyskomfort jest głównie zlokalizowany dokładnie w strefie kolana. Z biegiem czasu objawy nasilają się i występują następujące objawy:
- kończyna dziecka może się okazać;
- pojawia się kulawizna;
- chodząc pieszo odczuwa się dyskomfort i tępy ból, lekko rozciągający się na udo;
- mięśnie pośladkowe osłabione;
- ograniczona ruchomość stawu biodrowego.
Wiele osób dorosłych błędnie przyjmuje te objawy za konsekwencje dziecięcych zabaw na świeżym powietrzu. Ponieważ terapia jest opóźniona o długi czas. W rezultacie może to prowadzić do bardzo niepożądanych komplikacji, w tym niepełnosprawności.
Dlatego przy pierwszych objawach choroby musisz pilnie skontaktować się z kliniką. Na ostatnim etapie rozwoju pozbywanie się patologii jest niezwykle trudne, ponieważ nieodwracalne zmiany występują w stawie. Zachowawcze schematy terapeutyczne są skuteczne tylko we wczesnych stadiach choroby.
Metody diagnostyczne
Terminowe wykrycie choroby Perthesa zwiększa szanse na skuteczne leczenie. W tym celu stosuje się następujące techniki diagnostyczne:
- tomografia komputerowa;
- USG
- radiografia;
- artroskopia.
Specjalista powinien spróbować zidentyfikować etap rozwoju choroby i charakter zmian. Po wykonaniu radiografii kilka zdjęć jednocześnie. Jest to konieczne do najdokładniejszego zbadania struktury stawu. Wszystkie pozostałe metody służą jedynie do określenia diagnozy.
Funkcje leczenia
Terapię patologii należy przeprowadzać łącznie. Jej wybór w tym przypadku zależy od jej poziomu obrażeń i stopnia zaawansowania. Jeśli choroba Perthesa wciąż znajduje się we wczesnych stadiach rozwoju, wówczas stosuje się urządzenia unieruchamiające i ortopedyczne. Dzięki terminowemu wykryciu choroby można przepisać leki. Poważniejsze postacie i etapy można wyleczyć tylko poprzez operację, w której chirurg eliminuje zaburzenia wywołujące patologię. Leczenie zachowawcze obejmuje:
- normalizacja krążenia stawowego;
- zwiększone napięcie mięśni;
- aktywacja wymiany i resorpcji martwiczej tkanki kostnej;
- zapewniając pełny odpoczynek dotkniętemu stawowi.
Za pomocą fizjoterapii możesz złagodzić ból i poprawić ogólny stan pacjenta . Lekarze często zalecają dzieciom korzystanie z zabiegów spa, masaży lub elektroforezy.
Sukces leczenia zależy również od wieku. Małym dzieciom znacznie łatwiej jest poradzić sobie z chorobą, ponieważ tkanka kostna w ich ciele nie jest jeszcze rozwinięta. Tak czy inaczej, ale czas leczenia będzie w każdym przypadku znaczący. Pełne wyleczenie choroby Perthesa zajmie miesiące.
Wskazaniem do interwencji chirurgicznej jest występowanie powikłań i niska skuteczność terapii lekowej. Eksperci zdecydowanie nie zalecają nieautoryzowanego leczenia choroby Perthesa u dzieci, w przeciwnym razie mogą wystąpić nieodwracalne konsekwencje.