Deformująca artroza jest poważną patologią o charakterze dystroficznym, przyczyniającą się do zniszczenia chrząstki pokrywającej powierzchnię stawową. Choroba stopniowo postępuje i nie będzie można się jej całkowicie pozbyć. Jednak złożone leczenie może go zawiesić. Grupa ryzyka obejmuje pacjentów w podeszłym wieku, a także osoby ciężko pracujące.

Ogólny opis patologii

W tkance chrzęstnej stale zachodzą zrównoważone procesy niszczenia starych i syntezy nowych komórek. Ich naruszenie prowadzi do tego, że zniszczenie jest szybsze. Chrząstka nie ma czasu na regenerację, staje się cieńsza. Równolegle zmniejsza się wytwarzanie mazi stawowej, która odżywia tkankę stawową.

Stopniowo zapadają się, zmniejsza się zakres ruchu, pojawiają się ból i inne objawy. Artroza wpływa na zupełnie różne stawy : duże i małe. W przypadku braku leczenia staw zostaje całkowicie zniszczony, a osoba staje się niepełnosprawna.

Przyczyny choroby zwyrodnieniowej stawów

Przyczyny rozwoju rozproszonej artrozy są następujące:

  • problemy z artykulacją;
  • urazowe uszkodzenie stawów;
  • wrodzone choroby szkieletu;
  • naruszenie funkcjonalności układu hormonalnego;
  • zapalenie stawów (zapalenie stawów);
  • hipotermia;
  • choroby krwi lub zaburzenia krążenia;
  • zbyt duże obciążenie fizyczne stawów;
  • historia chirurgii stawów;
  • problemy z procesami metabolicznymi;
  • predyspozycje genetyczne.

Czynniki ryzyka są uważane za wiek osoby, nadwagę, błędy żywieniowe, złe nawyki, a także brak aktywności fizycznej, stosowanie niektórych leków, stres. Częściej choroba diagnozowana jest u osób, które ukończyły 65 lat.

Etapy rozwojowe

Defartroza rozwija się stopniowo, więc osoba nie zawsze przywiązuje wagę do pierwszych objawów i traci cenny czas. Istnieje kilka etapów rozwoju patologii:

  1. Początkowa Pacjent odczuwa łagodny ból po wysiłku fizycznym. Dotknięty staw staje się wrażliwy na zmieniającą się pogodę. Objawy mijają po krótkim odpoczynku. Ruch nie jest ograniczony.
  2. Drugi Zespół bólu występuje nawet w spoczynku i staje się silniejszy. Czuje się sztywność w dotkniętym stawie, pojawia się proces zapalny. Objętość tkanki kostnej zaczyna rosnąć - osteofity rosną. Podczas ruchu słychać trzask, obserwuje się obrzęk w obszarze stawu.
  3. Trzeci Tutaj patologia rozciąga się na tkanki miękkie, więzadła. Skracają się, atrofia. Widoczne jest odkształcenie złącza. Ból jest tak silny, że nie zawsze można go wyeliminować za pomocą leków. Mobilność w stawie jest praktycznie nieobecna.

Jest to bardzo podstępna choroba, która może pozbawić osobę zdolności do pracy i zdolności do samodzielnego leczenia.

Objawy i oznaki patologii

Oznaki deformującej artrozy we wczesnych stadiach rozwoju praktycznie nie pojawiają się, więc osoba nie konsultuje się z lekarzem na czas, często nie zwracając uwagi na pojedyncze łagodne objawy. Jednak wraz z rozwojem stają się bardziej intensywne i wyraźne. Można wyróżnić następujące ogólne objawy patologii:

  • ból, który z czasem staje się bardziej intensywny i niepokoi osobę w spoczynku, w nocy;
  • uczucie napięcia skóry w dotkniętym stawie, sztywność w nim;
  • niemożność normalnego poruszania się po długim pobycie w pozycji statycznej;
  • obrzęk stawów;
  • wyraźnie słyszalny trzask podczas ruchu;
  • niezdolność do robienia zwykłych rzeczy;
  • ograniczenie amplitudy ruchu stawu.

Jeśli na pierwszych etapach rozwoju patologii ból ma charakter mechaniczny, to w przyszłości staje się funkcjonalny i nie zawsze można go wyeliminować za pomocą środków przeciwbólowych.

Funkcje diagnostyczne

Aby postawić dokładną diagnozę, lekarz przepisuje pacjentowi dokładne badanie, które obejmuje:

  1. Rentgen w dwóch rzutach.
  2. Ocena objawów i amplitudy ruchu kończyn za pomocą specjalnych urządzeń.
  3. Testy neurologiczne.
  4. Badania laboratoryjne krwi i moczu w celu ustalenia przyczyny choroby.
  5. MRI i CT (dla bardziej szczegółowego obrazu artrozy).

Dzięki kompleksowi takich metod można dokonać diagnostyki różnicowej i odróżnić prezentowaną patologię od innych rodzajów zmian stawowych.

Terapia tradycyjna

W przypadku deformującej artrozy leczenie powinno być kompleksowe. Obejmuje to nie tylko stosowanie leków, ale także ćwiczenia fizjoterapeutyczne, procedury fizjoterapeutyczne, a nawet środki ludowe. W szczególnie trudnych przypadkach stosuje się interwencję chirurgiczną.

Leczenie uzależnień

Leczenie deformującej artrozy polega nie tylko na eliminacji objawów, ale także na walce z przyczyną ich wystąpienia . Główne zasady terapii są następujące:

  • w okresie ograniczania obciążenie powinno być minimalne, a mobilność ograniczona;
  • ważne jest, aby zapobiec wzrostowi tkanki kostnej, co jeszcze bardziej pogarsza stan stawu;
  • przywrócić funkcjonalność dotkniętego stawu;
  • aby zapobiec dalszemu rozwojowi choroby i zniszczeniu tkanek z ich późniejszym odkształceniem.

Jeśli chodzi o terapię lekową, pacjentowi przepisuje się następujące grupy leków:

  1. NLPZ: Ketoprofen, Nimesil, Diklofenak.
  2. Glukokortykosteroidy: Diprospan, hydrokortyzon.
  3. Chondroprotectors: Don, Structum, Alflutop.
  4. Preparaty kwasu hialuronowego: Fermatron, Ostenil.

Jeśli ból jest zbyt silny i nie można go usunąć za pomocą prostszych leków, pacjent otrzymuje blokadę zastrzyków.

Ponieważ nie zawsze jest możliwe leczenie deformującej artrozy w pierwszych etapach jej rozwoju, pacjent może wymagać interwencji chirurgicznej. Operację wykonuje się, jeśli pacjent odczuwa silny ból, tradycyjna terapia nie pomaga, a staw jest już zdeformowany i nie może wykonywać swoich funkcji. Można wyróżnić kilka rodzajów interwencji:

  1. Artroskopia Konieczne jest przywrócenie zniszczonych fragmentów chrząstki i łąkotki.
  2. Endoprotetyka. Zapewnia całkowitą wymianę złącza. Częściej taka operacja jest wykonywana na stawie biodrowym. Wymaga długiego okresu rehabilitacji. Należy pamiętać, że za 10-15 lat proteza będzie wymagać wymiany.

Lepiej nie poddawać się zabiegowi chirurgicznemu. Powinieneś uważnie słuchać sygnałów swojego ciała, aby nie przegapić pierwszych objawów choroby.

Procedury fizjoterapeutyczne

Procedury fizjoterapeutyczne pomagają spowolnić proces niszczenia, usprawnić procesy metaboliczne w tkankach i szybko je przywrócić. Pacjent skorzysta z:

  • kompresy termiczne i zastosowania na bazie parafiny i ozokerytu;
  • krioterapia;
  • elektroforeza i stymulacja elektryczna;
  • UHF;
  • obróbka magnetyczna i laserowa;
  • terapia błotna;
  • talasoterapia.

Takie leczenie przeprowadza się po wyeliminowaniu ostrego bólu. Fizjoterapię należy stosować w połączeniu z lekami.

Masaż i terapia ruchowa

Takie procedury przyczyniają się do przywrócenia procesów metabolicznych i krążenia krwi w dotkniętym stawie, a także zwiększają amplitudę jego ruchu. Tylko ćwiczenia fizyczne i masaż zapobiegną sklejaniu się kości. Gimnastyka może być statyczna lub dynamiczna. Ponadto pacjent lepiej zapisać się na aerobik, pływać w basenie. Mogą być wskazane ćwiczenia na specjalnych symulatorach.

W połączeniu z terapią ruchową wykonuje się masaż dotkniętego stawu. Powinien to zrobić specjalista. Ważne jest, aby jego ruchy nie powodowały bólu pacjenta ani innych dolegliwości. Za pomocą masażu można szybko odzyskać dotknięte tkanki.

Alternatywne leczenie

Leki przygotowane w domu dają pozytywny efekt, jeśli są stosowane prawidłowo, najpierw skonsultuj się z lekarzem i połącz je z lekami. Takie przepisy będą przydatne:

  1. Kompres z niebieskiej gliny. Mieszaninę należy nakładać na dotknięty obszar przez 2 godziny. Należy to robić codziennie, aż stan osoby się poprawi.
  2. Nalewka z mniszka lekarskiego. Szklany litrowy słoik musi być wypełniony do góry kwiatami rośliny i wlać wódkę. Domagaj się, aby środki były w ciemnym miejscu. Po miesiącu roztwór jest filtrowany i stosowany do wcierania w dotknięte stawy.
  3. Kleik z korzeni chrzanu. Jest również stosowany do kompresów. Najpierw roślina jest kruszona, a powstałą masę umieszcza się w małym ogniu i gotuje na parze. Mieszanina nie powinna się gotować. Kompozycję należy nałożyć na gazę i przymocować do dotkniętego stawu. Przebieg terapii wynosi 30 dni.

Właściwe podejście do leczenia zapewni pozytywny wynik i dobre rokowanie. Najważniejsze, aby nie robić tego samemu i nie rozpoczynać choroby.

Zapobieganie chorobom

Aby zapobiec szansie rozwoju choroby, należy przestrzegać następujących środków zapobiegawczych:

  • monitoruj masę ciała i zmniejsz ją, jeśli to konieczne;
  • unikać traumatycznego uszkodzenia stawów;
  • stale angażować się w gimnastykę i prowadzić aktywny tryb życia;
  • Nie nadmiernie obciążaj stawy;
  • jeśli u pacjenta zdiagnozowano chorobę aparatu podtrzymującego: płaskostopie, skoliozę, należy go leczyć w odpowiednim czasie;
  • okresowo przechodzą profilaktyczne badania lekarskie.

Terminowy dostęp do lekarza i odpowiednia terapia pomogą utrzymać patologię pod kontrolą i zapobiegną rozwojowi powikłań. Ważne jest jedynie słuchanie swojego ciała i reagowanie na pierwsze objawy.

Kategoria:

Zdrowie