To pełne wdzięku drzewo w Rosji jest uważane za egzotyczne. Nazywa się to orzechem włoskim lub ksantosesem (jarzębiną). Został wprowadzony do Europy z Chin pod koniec XIX wieku. Roślina zyskała popularność dzięki niesamowitemu pięknu. Jego fantazyjnie zakrzywiony pień i gałęzie, ciemnozielone liście cirrus i obfite kwitnienie zawsze przyciągają podziw.

Opis zakładu

Orzech Chekalkin to pięknie kwitnące drzewo lub krzew z rodziny Salindov. Został odkryty i opisany przez naukowca A. Davida w XIX wieku w Chinach.

Wysokość dzikich ksantosezów sięga 6-8 metrów, ale rośliny uprawne nie rosną powyżej 4 metrów. Ma wspaniałą piramidalną koronę i jeden lub więcej skręcających się pni. Długość życia drzewa sięga sześćdziesięciu lat.

Liście rośliny są podobne w strukturze do jarzębiny (skąd pochodzi ich nazwa), ale znacznie większe. Ich długość wynosi około 30 cm Na jednym arkuszu znajduje się od 10 do 17 skórzastych przeciwległych liści o ząbkowanych krawędziach. Orzech szykalkinowy należy do gatunków roślin liściastych - jego liście żółkną i opadają jesienią.

Pnie ksantosezów jarzębiny pokryte są jasnoszarą korą, która pęka z czasem. Młode gałęzie są cienkie, pokryte lekkim puchem. Z czasem gęstnieją. Drzewo ma dobrze rozwinięty system korzeniowy w kształcie korzenia

Kwitnienie i owocowanie

Jedna z najpiękniejszych roślin na świecie, wielu dendrologów uważa xanthoseras - orzech orzechowy. Rosnące z nasion to główny sposób rozmnażania tego wspaniałego drzewa. Xanthoseras kwitnie wcześnie, wraz z tulipanami i bzami i kwitnie, aż wszystkie liście zakwitną. Zwykle kwitnienie trwa dwa tygodnie.

Długie bujne skupiska białych kwiatów są niezwykle spektakularne. Kwiaty Xanthoseras są duże - do 4 cm średnicy, regularne w kształcie gwiazdy. Mają żółty rdzeń, który po zapyleniu zmienia kolor na czerwony lub staje się bordowy. Kwiaty są biseksualne : do dojrzewania owoców wystarczy jedna roślina.

Ksantosera wytwarza smaczne i zdrowe owoce, które dojrzewają w małych pudełkach podobnych do kasztanów. Kiedy dojrzeją (we wrześniu lub sierpniu), pudełka pękają. Zawierają od 5 do 17 czarnych lub ciemnobrązowych orzechów z cienką skorupą przypominającą orzechy laskowe.

Owoce Xanthoseras zawierają do 64% tłuszczu. Mają przyjemny smak przypominający migdały. Orzechy są spożywane świeże i smażone. Zawierają wiele przydatnych substancji, takich jak selen, kobalt, jod.

Uprawa i pielęgnacja nasion

Naturalne siedliska rośliny to północ Chin i Korei, a także południowe regiony Mongolii. Rośnie na wzgórzach, podnóżach i zboczach gór. Uprawiane rośliny są uprawiane w europejskiej części Rosji, na zachodzie Ukrainy, Gruzji, w Azerbejdżanie i na Krymie. Są sadzone w celu dekoracji gór i kształtowania krajobrazu. Niektórzy ogrodnicy uprawiają orzechy chekalkinowe na przedmieściach.

Cechy rosnących ksantosezów:

  • Roślina preferuje dobrze oświetlone, ogrzewane słońcem miejsca. Nie boi się mrozu i przeciągów, ale musi być chroniony przed silnymi wiatrami północnymi.
  • Chekalkin dobrze rośnie na osuszonych, żyznych glebach o neutralnej reakcji. Gruboziarnisty piasek można dodawać do zbyt gęstej gleby.
  • Ksantosery nie lubią pobliskich wód gruntowych i nie tolerują stagnacji wody . Cierpią na tym zwłaszcza młode rośliny. Ale nie można też pozwolić im wyschnąć - drzewa mogą upuszczać liście.
  • W okresie aktywnego wzrostu roślin należy stosować nawozy uniwersalne zawierające dużo fosforu i potasu.
  • Orzech dobrze znosi przycinanie. Młode rośliny najlepiej pozostawić nietknięte - musisz pozwolić im uformować naturalną krętość gałęzi, która wygląda bardzo estetycznie.
  • Przeszczep Xantoceras nie toleruje dobrze. Można przesadzać tylko młode rośliny - dorośli mogą umrzeć podczas przesadzania.

Lepiej przycinać drzewa wiosną, zanim zacznie się kwitnienie. W razie potrzeby przycinanie można wykonać natychmiast po kwitnieniu, aby pąki kwiatowe mogły uformować się latem przyszłego roku.

Dzięki przycinaniu sanitarnemu usuwane są stare i połamane gałęzie. Przycinanie, tworząc koronę, jest produkowane w roślinach starszych niż trzy lata. W takim przypadku gałęzie są cięte nie więcej niż jedną trzecią.

Rośliny tolerują mrozy do 30 stopni. Dorosłych drzew nie można przykryć, a młode drzewa jesienią należy przykryć liśćmi i gałęziami. Po silnych mrozach część ziemi orzecha chekalkinowego może całkowicie zamarznąć, ale jest dobrze przywrócona z korzenia.

Choroby i szkodniki

Xanthoseras nie boi się szkodników. Najbardziej niebezpieczną dla niego chorobą jest grzyb koralowy. Najczęściej wynika z hipotermii i silnej wilgoci . Zwykle dzieje się to po długiej zimie z częstymi odwilżami. Czasami grzyb może pojawić się latem po wyschnięciu pędów. Nie można wyleczyć rośliny - szybko wysycha i umiera.

Hodowla orzechów włoskich

Roślina rozmnaża się przez nasiona i sadzonki. W drugim przypadku musisz użyć sadzonek pobranych z roślin wyhodowanych z nasion w obszarze, w którym zamierzają hodować ksantosezę. W przeciwnym razie sadzonki nie zakorzenią się.

Rosnące rośliny z nasion dają lepsze wyniki. Do siewu wybierz duże nieuszkodzone orzechy i przechowuj je do sadzenia w płóciennej torbie w chłodnym, wilgotnym pomieszczeniu. Tak więc zachowują one żywotność przez półtora do dwóch lat. Nasiona nie wymagają stratyfikacji, ponieważ nie przechodzą w stan uśpienia.

Sadzenie odbywa się wczesną wiosną. Nie sadzi się ich jesienią, ponieważ gryzonie mogą jeść rośliny.

Nasiona sadzi się w kwietniu w słonecznym miejscu, chronionym przed przeciągami. Głębokość sadzenia wynosi 4–5 cm Lepiej jest natychmiast posadzić orzechy w stałym miejscu, ponieważ ksantosezry nie lubią przesadzania.

Kilka nakrętek umieszcza się w jednym otworze, ponieważ powstaje około połowa z nich. Pędy rozwijają się powoli. Wielu z nich umiera w ciągu pierwszego półtora miesiąca. Pozostają tylko te instancje, którym udało się uzyskać dobry system root.

Aby poprawić rozwój roślin, nasiona są wstępnie kiełkowane. Odbywa się to w następujący sposób:

  1. Nasiona moczy się przez kilka dni.
  2. W niektórych miejscach nacina się skórę i leczy stymulantem wzrostu.
  3. Nasiona mogą wytrzymać przez pewien czas w temperaturze 20 stopni.
  4. Przygotuj glebę do sadzenia. Aby to zrobić, drenaż jest umieszczony na dole skrzynki kiełkowania. Mokra gleba jest wypełniona z góry. Można go przygotować niezależnie: w tym celu 7 części uniwersalnej gleby miesza się z trzema częściami piasku rzecznego. Wermikulit i perlit są dodawane do gleby.
  5. Przygotowane nasiona sadzi się na głębokości 2 cm. Pudełko jest zaciśnięte folią spożywczą lub pokryte polietylenem i umieszczone w ciepłym miejscu.
  6. Za tydzień pojawią się pędy . Naczynia z kiełkami są umieszczane w świetle i regularnie podlewane.

Lądowanie i schronienie

Kiedy kończą się pierwsze przymrozki, kiełki sadzi się w glebie. Roślina nie lubi, gdy uszkadza swój system korzeniowy, dlatego sadzonki są przesadzane do gleby tylko przez przeładunek.

Młode rośliny powinny być chronione przed przeciągami i chronione przed możliwymi mrozami. Jesienią sadzenie należy przykryć liśćmi i gałęziami i zapewnić ochronę przed gryzoniami .

W pierwszym roku drzewo rośnie do 40 cm, a następnego lata ksantosezo tworzy już koronę. W trzecim roku zaczyna kwitnąć i przynosić owoce.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Ta piękna roślina ozdobna nie jest szeroko rozpowszechniona. Czasami można go znaleźć w parkach. Pojedyncze lądowania są praktykowane na wyższym terenie lub między kamieniami.

Xanthoseras wygląda interesująco obok roślin, które mają podobne liście pierzastych liści, na przykład weigela. Często sadzi się go również przy kwitnących bzach jednocześnie. Kwiaty Xanthoseras można wyciąć na bukiety.

Od wielu lat uprawiam to piękne drzewo. Cieszy całą rodzinę kwiatami i pysznymi orzechami. Polecam wszystkim.

Tatyana Petrova

Dwie sadzonki spędziły całą zimę na loggii. Jeden zimował w ogrodzie. Jego górna część zamarzła, ale wiosną drzewo znów zaczęło rosnąć od korzenia.

Olga Bugrova

Po namoczeniu w pojemniku posadzono 6 orzechów. Cztery z nich wykiełkowały, dwie wyschły, a dwie wyrosły. Jedna wzrosła do 15 cm, a druga do 12. Po pierwsze sadzonki ciągnęły się szybko, teraz wzrost spowolnił. Dotknął pni - drewna.

Konstantin Vasilenko

Kategoria:

Gotowanie