U zdrowych kobiet w wieku rozrodczym miesięczne zmiany zachodzą z powodu układu hormonalnego. Cykle można podzielić na 3 fazy, z których każda wiąże się z pewnymi procesami. Faza lutealna obejmuje pewne zmiany fizjologiczne, które są ważne w procesie powstawania jaj i ich późniejszego zapłodnienia.

Koncepcja cyklu miesiączkowego

Miesiączka występuje od momentu wejścia w wiek rozrodczy. Reprezentują one przygotowanie organizmu do procesu zapłodnienia jaja. Miesiączka jest warunkiem wstępnym, który wpływa na rozwój i tworzenie płodu.

Fazy, które składają się na ten cykl:

  • Menstruacyjny
  • Pęcherzykowe
  • Okres owulacji.
  • Faza luteinizacji.

Ramy czasowe cyklu wahają się od 20 do 30 dni. Liczba ta zależy obecnie od indywidualnego stanu organizmu (tło hormonalne, dobre samopoczucie i obecność wysiłku fizycznego).

Po ustaniu krwawienia objawia się stadium pęcherzykowe, które charakteryzuje się zwiększoną syntezą hormonów. Estrogen wytwarzany przez jajniki wpływa na odbudowę powierzchniowych warstw macicy. Po około dwóch tygodniach jajo zaczyna się rozwijać w uformowanym pęcherzyku. Podczas owulacji pęcherzyk psuje się (ulega luteinizacji), a następnie jajo przesuwa się w kierunku macicy. Żywotność jajka wynosi około dwóch dni. Następnie rozpoczyna się faza luteinizacji.

Funkcje okresu

Faza luteinizacji to okres od stadium owulacji do początku cyklu miesiączkowego. Faza ta charakteryzuje się przełomem pęcherzyka. Jakie procesy zachodzą w tym momencie:

  1. W tym okresie rozpoczyna się zbieranie składników niezbędnych do tworzenia ciałka żółtego, które jest odpowiedzialne za syntezę androgenów, estrogenów i progesteronu. W macicy zachodzą procesy mające na celu przygotowanie się do potencjalnej ciąży.
  2. W przypadku zapłodnienia ciałko żółte inicjuje syntezę progesteronu w omawianej fazie. W takim przypadku synteza tego hormonu nastąpi w ilości wystarczającej do utworzenia łożyska o wymaganej wielkości. Ciałko żółte zaczyna się rozwijać z tkanki pękniętego pęcherzyka, z którego opuszcza się płyn pęcherzykowy. Skrzep krwi tworzy się bezpośrednio w miejscu pęknięcia, a frakcje samego pęcherzyka zmieniają się w fałdy. Komórki są wypełnione żółtą luteiną. Ponadto ściany samego pęcherzyka są przekształcane w tkankę typu lutealnego, a wokół niej powstaje duża sieć naczyń włosowatych, która jest odpowiedzialna za odżywianie gruczołu.
  3. Po zapłodnieniu jajo zaczyna przesuwać się w kierunku macicy. Ponadto ciałko żółte zaczyna się powiększać i rozpoczyna proces syntezy estradiolu i androgenu. Hormony pomagają zmniejszyć częstotliwość skurczów macicy i biorą udział w przygotowywaniu odpowiednich gruczołów do wydzielania mleka. W przypadku, gdy poczęcie nie występuje, synteza hormonów ustaje, a następnie następuje krwawienie. Praca gruczołu progesteronowego kończy się na kilka dni przed nadejściem miesiączki. Ramy czasowe tego okresu wynoszą około połowy cyklu.

Jak długo trwa faza?

Analizując fazę lutealną u kobiet, należy przestać pytać o to, w które dni ona występuje . Jego czas trwania zależy od indywidualnych cech ciała. Miesiączka trwa miesiąc. Jednocześnie faza lutealna cyklu trwa dwa tygodnie. W zależności od indywidualnych cech organizmu etap ten może wynosić od 12 do 16 dni. Główną rolę odgrywa tutaj funkcjonowanie układów rozrodczych i ciałka żółtego.

Wiele kobiet jest zainteresowanych pytaniem, jak obliczyć fazę lutealną. Aby poprawnie określić, jak długo trwa faza lutealna, konieczne jest obliczenie czasu trwania miesiączki. Zazwyczaj zaleca się posiadanie w tym celu kalendarza, który wyznaczy dni cyklu miesiączkowego. Z reguły zaczyna się od momentu pełnego dojrzewania jaja, a kończy w momencie cyklu miesiączkowego. Zwykle stanowi to połowę całego cyklu.

Aby określić czas trwania, należy obliczyć liczbę dni menstruacyjnych i podzielić je na dwa. Wynikowa wartość oznacza dzień owulacji. Liczba dni, które zmieszczą się między początkiem owulacji a momentem rozpoczęcia cyklu, stanie się przedziałem czasowym fazy lutealnej. Na przykład, jeśli proces miesiączki trwa 30 dni, to sama faza trwa - 15. W Internecie jest wiele witryn do obliczania go online i prowadzenia dzienników.

Należy powiedzieć, że takie obliczenia długości nie zawsze są prawdziwe. Powodem tego jest to, że długość samego cyklu może się różnić w zależności od stanu ciała. Faza owulacji może wystąpić 12 i 16 dnia cyklu. Z czasem krótszym niż dwanaście dni możemy mówić o jego niewystarczalności. W takich przypadkach zwiększa się prawdopodobieństwo problemów z poczęciem.

Objawy patologiczne

Korzystny przebieg okresu lutealnego jest niezbędnym warunkiem do zapłodnienia. Dla normalnego funkcjonowania systemów rozrodczych niezwykle ważna jest ścisła sekwencja w trakcie wszystkich powiązanych procesów . Zmniejszenie lub zwiększenie jakichkolwiek funkcji związanych z procesem rozrodczym może spowodować niemożność zajścia w ciążę.

Często przyczyną jest niepowodzenie fazy lutealnej. Często wiele kobiet nie może zajść w ciążę z powodu zaburzeń związanych z ciałkiem żółtym. Jeśli ten okres zostanie skrócony, może to prowadzić do niewystarczającej produkcji progesteronu. A brak tego hormonu ważnego dla ciąży spowoduje niepełne dojrzewanie nabłonka. I wtedy nawet obecność zapłodnionego jaja nie będzie w stanie rozwinąć ciąży: łożysko po prostu się nie utworzy. Dlatego norma progesteronu w fazie lutealnej jest tak ważna.

Oznaki krótkiego okresu lutealnego obejmują:

  • Zmiany w cyklu miesiączkowym. Może się zwiększyć lub zmniejszyć.
  • Powstawanie różowawych plam na początku menstruacji.
  • Niemożność poczęcia dziecka przez długi czas.

Możliwe przyczyny naruszeń

Przyczyny takich naruszeń mogą być następujące:

  • Awaria układu podwzgórza i przysadki mózgowej.
  • Bardzo często wynika to z napięcia nerwowego, różnych infekcji i urazów.
  • Zaburzenia receptorów endometrium.

Może to prowadzić do problemów z tarczycą, przewlekłego stanu zapalnego, a także przeniesionych chorób zakaźnych, w tym złego odżywiania, złego ukrwienia w ciałku żółtym i zaburzeń metabolicznych.

Diagnoza choroby

W celu wykrycia naruszeń w okresie lutealnym przeprowadzana jest specjalna diagnostyka. Często problemom z układem rozrodczym towarzyszy występowanie różnicy temperatur podstawowych między fazami cyklu. Pomiary takich wskaźników mogą potwierdzić skrócenie czasu trwania faz cyklu:

  • Diagnostyka ultrasonograficzna pozwala śledzić zmiany zachodzące w pęcherzykach, określać parametry endometrium i wskaźniki dopływu krwi. Takim patologiom często towarzyszy pogorszenie przepływu krwi w ciałku żółtym.
  • Badanie krwi na obecność hormonów diagnozuje problemy z syntezą niezbędnych składników.
  • Biopsja endometryczna. Przeprowadza się to w celu określenia wpływu poziomów hormonalnych na receptory górnej warstwy macicy.

Metody leczenia

Taka patologia nie może wystąpić sama. Z reguły jest to konsekwencja zaburzeń w ciele . I pierwszą rzeczą do zrobienia jest odkrycie przyczyny niepowodzenia. Jeśli aktywna produkcja androgenów i prolaktyn stanie się przyczyną problemów z poczęciem, leczenie z reguły ma na celu przywrócenie normalnego funkcjonowania układu hormonalnego.

Jeśli przyczyną jest zmniejszenie wrażliwości receptora na endometrium, przepisywane są antybiotyki i leki przeciwzapalne. Często do leczenia stosuje się witaminoterapię, akupunkturę i fizjoterapię. Terapię można rozpocząć dopiero po dokładnej diagnozie, którą przeprowadza się za pomocą ultradźwięków i analiz. Z reguły terapie mają przede wszystkim stymulację owulacji. W takich przypadkach przepisywane są niesteroidowe leki hormonalne.

Jeśli zignorujesz tę chorobę, możesz spotkać niepłodność, wysokie prawdopodobieństwo poronienia i problemy z przebiegiem miesiączki.

Środki zapobiegawcze

Istnieją szczególne środki zapobiegawcze, których należy przestrzegać podczas cyklu miesiączkowego. Zapobiegają rozwojowi choroby na wczesnym etapie. Musisz odwiedzić ginekologa co najmniej dwa razy w roku. Ogromny wpływ na zdrowie kobiety ma zdrowy styl życia.

Ważne jest, aby zachować zrównoważoną dietę. Węglowodany i tłuszcze w diecie powinny mieścić się w normalnych granicach. Należy również pamiętać, że szkoda wynika z nadmiernego spożycia tłustych, słodkich i skrobiowych produktów spożywczych. Bardzo przydatna jest dieta bogata w białka, która obejmuje rośliny strączkowe, nabiał i produkty mięsne. Nie zapomnij o aktywności fizycznej: endorfina wytwarzana podczas takich ćwiczeń ma pozytywny wpływ na wszystkie narządy i układ nerwowy.

Dokładne zrozumienie, kiedy zaczyna się ostatnia faza cyklu, a także monitorowanie jej przebiegu, pozwala uratować kobiece ciało na wiele lat. Zwiększa to szanse zajścia w ciążę. Ważne jest, aby pamiętać o terminowej terapii, która pomoże pozbyć się ogromnej liczby problemów związanych z układem rozrodczym organizmu.

Kategoria:

Zdrowie