- Charakterystyka patologiczna
- Klasyfikacja i formularze
- Powody rozwoju
- Grupy ryzyka
- Charakterystyczne objawy
- Rozpoznanie okołoporodowego zapalenia skóry
- Komplikacje i konsekwencje
- Metody leczenia choroby
- Zapobieganie chorobom
Perianalne zapalenie skóry jest nieprzyjemną chorobą o innej etiologii, charakteryzującą się zestawem pewnych objawów. Bez względu na przyczyny, które doprowadziły do wystąpienia i rozwoju choroby. Wśród głównych objawów patologii zwykle wyróżnia się obrzęk, rany, zaczerwienienie, silne swędzenie w odbycie. Manifestacje choroby powodują znaczny dyskomfort dla pacjenta, więc nie opóźniaj wizyty u lekarza. Ważne jest, aby jak najszybciej zdiagnozować i rozpocząć leczenie.
Charakterystyka patologiczna
Okołopalne zapalenie skóry jest chorobą, której towarzyszy wyraźny proces zapalny skóry odbytu. Ta dolegliwość występuje zarówno u dorosłych, jak iu dzieci. Często objawy patologii można zobaczyć u niemowląt. Rozwój choroby w tym przypadku wiąże się z niewłaściwą higieniczną pielęgnacją skóry dziecka lub reakcją alergiczną. W tym przypadku mówimy o takim zjawisku, jak okołoporodowe zapalenie skóry, którego jednym z objawów jest zapalenie skóry odbytu.
A także często można spotkać charakterystyczne objawy u dorosłych . Najczęściej zapalenie skóry odbytu jest wynikiem reakcji alergicznej lub innych współistniejących chorób przewodu pokarmowego (na przykład patologii różnych części jelita, dysbiozy).
Klasyfikacja i formularze
W zależności od przyczyn i charakterystycznych objawów wyróżnia się następujące odmiany okołoporodowego zapalenia skóry:
- Alergiczna postać, która charakteryzuje się zaczerwienieniem wokół odbytu, pojawieniem się na dotkniętych obszarach skóry określonych wysypek w postaci półprzezroczystych wyprysków wypełnionych płynem. Często objawy patologii znikają po wyeliminowaniu kontaktu z substancją - alergenem.
W przypadku grzybiczej postaci choroby obserwuje się przekrwienie, pojawienie się płatkowatych obszarów. Czerwona plama z czasem pokrywa się białawą skórką i wysypką pęcherzykową. Ogniska zapalenia mają jasno określone granice.
- Forma bakteryjna charakteryzuje się silnym świądem i bólem, pojawieniem się wielu półprzezroczystych ran na skórze, w których występuje ropna zawartość matowego zielonego odcienia. Po pewnym czasie naruszona zostaje integralność pęcherzyków, na dotkniętych obszarach pojawiają się ciemne bolesne skorupy. Zewnętrznie rany przypominają wysypki występujące w przypadku wirusa opryszczki.
- „Choroba jeepa” jest najcięższą postacią choroby. Charakteryzuje się również pojawieniem się wysypki pęcherzykowej, ale z czasem wysypka nie znika, ale zamienia się w głębokie bolesne wrzody. W przypadku braku leczenia często rozwijają się dość nieprzyjemne komplikacje, takie jak czyrak w odbycie, liczne fistulous pasaże, rozległe uszkodzenie skóry, wpływające nie tylko na okolice odbytu, ale także na pośladki i krocze.
Powody rozwoju
Okołopalne zapalenie skóry u dorosłych i dzieci rozwija się w wyniku narażenia na wiele niekorzystnych czynników, takich jak:
- Zakaźne choroby jelit, którym towarzyszy zmiana stolca (biegunka).
- Nieprzestrzeganie zasad pielęgnacji skóry wokół odbytu.
- Nadwaga i siedzący tryb życia.
- Działania związane z ciągłą jazdą, nadmierną jazdą na rowerze.
Używanie nieodpowiedniej bielizny (produkty, które są zbyt ciasno wykonane z syntetycznego materiału, który ociera skórę i zapobiega jej oddychaniu).
- Nieodpowiednie płukanie bielizny z proszku do prania.
- Szczeliny odbytu.
- Hemoroidy
- Choroby pasożytnicze (zarażenia robakami pasożytniczymi).
- Przedwczesna zmiana pieluszki u dziecka.
- Trwałe osłabienie naturalnych mechanizmów obronnych organizmu.
- Urazowe uszkodzenie skóry w okolicy odbytu (na przykład podczas stosunku odbytu) z późniejszą infekcją.
- Przewlekłe choroby jelita grubego i cienkiego.
Grupy ryzyka
Szansa na rozwój patologii jest większa u osób, które zaniedbują zasady higieny osobistej, a także u przedstawicieli nietradycyjnej orientacji seksualnej , pacjentów zakażonych wirusem HIV i osób starszych. Rozwój choroby może prowadzić do długotrwałego stosowania niektórych grup leków (w szczególności są to środki przeciwbakteryjne i leki z grupy kortykosteroidów).
Charakterystyczne objawy
Możesz rozpoznać chorobę na podstawie pewnych objawów klinicznych, takich jak:
- Silne swędzenie w pobliżu odbytu. Podczas czesania i silnego stanu zapalnego pacjent skarży się na silny ból.
- Zaczerwienienie w pobliżu odbytu, obrzęk i podrażnienie skóry.
- Liczne wysypki pojawiają się w fałdach skóry wokół odbytu (charakter wysypki zależy od postaci choroby).
- Z czasem dotknięte obszary pokrywają się skorupami.
W przypadku braku właściwego leczenia obraz kliniczny uzupełnia się takimi objawami, jak:
- Rozległe zmiany (pośladki, krocze).
- Pogorszenie samopoczucia pacjenta.
- Pojawienie się krost (ten objaw wskazuje na przywiązanie infekcji bakteryjnej).
Rozpoznanie okołoporodowego zapalenia skóry
Diagnoza zwykle nie stanowi problemu. Aby zidentyfikować chorobę, konieczne jest zbadanie pacjenta i przesłuchanie go pod kątem skarg . Ale sama diagnoza nie wystarczy, aby przepisać odpowiednie leczenie, konieczne jest ustalenie przyczyny rozwoju patologii. W tym celu zaleca się następujące badania:
Analiza kału jaja robaka.
- Analiza kału w celu wykrycia dysbiozy i innych chorób jelit.
- Skrobanie na mikroflorze grzybowej.
- USG i prześwietlenie jelita.
- Kolonoskopia
- Prostokąt
Komplikacje i konsekwencje
W przypadku braku odpowiedniego leczenia mogą wystąpić poważne komplikacje, które mogą spowodować znaczną szkodę dla zdrowia pacjenta. Te komplikacje obejmują:
- Intensywny ból między pośladkami.
- Znacząca hipertermia, osłabienie, dreszcze.
- Znaczące pogorszenie ogólnego samopoczucia pacjenta.
- Pojawienie się dużych obszarów ropienia, często występują duże ropne czyraki.
- Nadmierne krwawienie z odbytu, które jest dość trudne do zatrzymania.
- Zawroty głowy związane ze znaczną utratą krwi.
- Zakrzepica dotkniętego obszaru.
- Rozwój raka w odbytnicy.
Metody leczenia choroby
Przepisując leczenie, należy wziąć pod uwagę nie tylko przyczyny i objawy choroby, ale także wiek pacjenta, ponieważ niektóre leki przepisywane dorosłym są przeciwwskazane do stosowania w dzieciństwie.
Ważne jest, aby pamiętać, że leczenie patologii powinno być kompleksowe, a oprócz stosowania leków konieczne jest dostosowanie żywienia i stylu życia. Tak więc pacjentowi zaleca się spożywać jak najwięcej pokarmów roślinnych, fermentowanych produktów mlecznych. Konieczne jest ograniczenie przyjmowania pokarmów trudnych do trawienia, powodujących biegunkę i tworzenie się gazów, aby zwrócić uwagę na aktywność fizyczną, ale ważne jest prawidłowe obliczenie obciążenia, aby nie było nadmierne.
Terapia patologii u dorosłych
W zależności od przyczyn, które wywoływały zaczerwienienie wokół odbytu u osoby dorosłej, leczeniu towarzyszą następujące grupy leków:
- W przypadku alergicznej postaci patologii konieczne jest przyjmowanie leków przeciwhistaminowych (Claritin, Zodak).
- Jeśli przyczyną zapalenia odbytu była infekcja robakiem pasożytniczym, wymagane jest stosowanie leków przeciw robakom (Vermox, Pirantel).
- Maści przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze do użytku zewnętrznego (Candide, Triderm).
- Preparaty z dodatkiem cynku w celu złagodzenia stanu zapalnego i regeneracji dotkniętych obszarów skóry (dekspantenol).
- Środki do normalizacji mikroflory jelitowej.
Aby uzyskać szybszy i bardziej skuteczny wynik, leczenie często uzupełnia się fizjoterapią, taką jak magnetoterapia, leczenie laserowe i ultradźwiękowe, kąpiele terapeutyczne z dodatkiem wywarów z ziół leczniczych. Te metody pomagają znormalizować krążenie krwi w dotkniętych obszarach skóry, przywrócić ich odżywianie i szybką regenerację. Ważne jest, aby pamiętać, że fizjoterapia nie zawsze może być przepisana. Na przykład, jeśli występuje silne krwawienie z odbytu, nie można ich użyć.
Leczenie okołoodbytniczego zapalenia skóry u dzieci
Ważne jest, aby pamiętać, że nie wszystkie leki nadają się do leczenia choroby u dzieci, zwłaszcza niemowląt. W leczeniu dzieci najczęściej stosuje się środki zewnętrzne (maści i żele), które działają przeciwzapalnie i łagodzą swędzenie (Bepanten, Clotrimoxazole).
Ponieważ helmintioza staje się częstą przyczyną patologii, konieczne jest zapobieganie infekcjom robaków pasożytniczych. Do tych celów lek Pyrantel najlepiej nadaje się do stosowania przez dzieci w pierwszych latach życia.
Leki przeciwhistaminowe nowej generacji, takie jak Tavegil, Zirtek, pomogą złagodzić swędzenie, zaczerwienienie. W takim przypadku ważne jest, aby obserwować dawkę leku zalecaną dla konkretnej grupy wiekowej.
Jeśli u dziecka rozwinie się łagodna postać choroby, leczenie może polegać na zastosowaniu tradycyjnej medycyny. W szczególności dobrze nadaje się olej z rokitnika, który ma wyraźne działanie przeciwzapalne i regeneracyjne. Konieczne jest 3 razy dziennie naoliwienie dotkniętych obszarów skóry olejem, po oczyszczeniu go.
Możesz przygotować produkt w domu. Aby to zrobić, weź jagody rokitnika, wyciśnij z nich sok. Powstały płyn wlewa się do nieprzezroczystego szklanego pojemnika, pozostawia w ciemnym miejscu na kilka godzin. Następnie wacik jest impregnowany warstwą oleju utworzoną na powierzchni, a skóra dziecka jest nim traktowana.
Jeśli na skórze dziecka nie ma krostkowych formacji, zaleca się lecznicze fito kąpiele z dodatkiem dziurawca, kwiatów rumianku i kory dębu. Aby przygotować bulion, składniki te są przyjmowane w równych proporcjach (2-3 łyżki stołowe ).Wlać litr wrzącej wody, nalegać na kąpiel w wodzie przez 15 minut. Powstały bulion dodaje się do ciepłej wody w kąpielisku. Czas trwania procedury wynosi 10-15 minut.
Zapobieganie chorobom
Aby zapobiec rozwojowi choroby, jest to dość proste, w tym celu konieczne jest:
- Z czasem leczyć choroby przewodu pokarmowego.
- Normalizuj swój styl życia i dietę.
- Noś wygodną bieliznę wykonaną z naturalnych tkanin.
- Przestrzegaj dobrej higieny.
- Wzmocnij i utrzymaj odporność.
- Unikaj kontaktu z alergenami, jeśli występuje tendencja do reakcji alergicznej.
Okołopalne zapalenie skóry jest chorobą zapalną, która atakuje skórę odbytu. Patologia powstaje w wyniku wielu niekorzystnych czynników i ma specyficzny obraz kliniczny. Po zauważeniu objawów dolegliwości należy jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą, który zdiagnozuje i przepisze kompetentne kompleksowe leczenie. Jeśli nie ma terapii, możliwe jest wystąpienie poważnych powikłań, które są niebezpieczne dla zdrowia pacjenta.