Obecnie ponad 80% światowej populacji ma zaburzenia kręgosłupa. Osteochondroza lędźwiowa jest najczęstsza wśród innych rodzajów patologii, ponieważ dolna część pleców otrzymuje największe obciążenie w porównaniu z innymi częściami ciała. Wiele osób nawet nie podejrzewa obecności choroby i zwraca się do specjalistów tylko w tych przypadkach, gdy znoszenie bólu staje się nie do zniesienia. To wyjaśnia, że ​​identyfikacja osteochondrozy lędźwiowej na wczesnym etapie nie jest tak łatwa.

Ryzyko osteochondrozy z tyłu

Podczas osteochondrozy występują zmiany zwyrodnieniowe w tkankach kręgosłupa. Może się to zdarzyć z powodu nadmiernych obciążeń, dlatego ludzie, którzy regularnie angażują się w pracę fizyczną i podnoszenie ciężarów, są szczególnie zagrożeni. Ponadto choroba może zacząć się rozwijać z powodu urazów pleców . Często ból pleców może być zgłaszany przez sportowców doświadczających nadmiernego napięcia w dolnej części podczas ćwiczeń.

A także pasywny styl życia powoduje chorobę. Obecnie pracownicy biurowi i osoby prowadzące nieaktywny tryb życia coraz bardziej cierpią na tę chorobę. W przypadku wieku, kilka dekad temu, osteochondroza była jedną z chorób diagnozowanych głównie u osób starszych. Ponieważ skurcz kręgów i dysków między kręgami staje się mniej ruchomy i elastyczny, ich stabilność na urazy i różne deformacje jest znacznie zmniejszona. Obecnie coraz więcej osób w wieku poniżej 30 lat otrzymało tę diagnozę.

Trudno powiedzieć, czy jest choć jedna osoba, która nigdy nie odczuwała bólu pleców. W niektórych przypadkach to tymczasowe wyrażenie jest uważane za wynik niewygodnej lub nietypowej pozycji lub przeciążenia, aw niektórych przypadkach ból jest uważany za oczywisty początkowy sygnał prawdopodobnej choroby.

Jedną z najpopularniejszych chorób jest osteochondroza odcinka lędźwiowego kręgosłupa, której objawy wcześniej lub później może odczuć każda osoba. W szczególności dotyczy to dolegliwości:

  • Ludzie, którzy spędzają znaczną część czasu w pozycji siedzącej.
  • Ci, których praca wiąże się ze stresem fizjologicznym lub stresem.
  • Ludzie podatni na dziedziczne choroby kręgosłupa.

Pierwotne objawy osteochondrozy

Pierwszym wskaźnikiem jest ból. Jego objawy mogą być różne i, w zależności od charakteru i lokalizacji doznań, są podzielone na 3 kategorie :

  1. Lumbago to nieprzewidziany ból, który z reguły powstaje podczas każdej aktywności fizycznej. Pacjenci mogą scharakteryzować ten ból jako strzelanie, już po pierwszym ataku ból nieco znika, jednak „skrada się” i ostatecznie zajmuje prawie cały odcinek lędźwiowy.
  2. Lumbalgia to ból, który jest mniej intensywny, ale trwa dłużej. Uczucie bólu bez odpowiedniego leczenia może trwać kilka miesięcy i powodować nie tylko dyskomfort fizyczny, ale także psychiczny.
  3. Lumboeishalgia (lumboiseaza) jest oznaką osteochondrozy oddziału krzyżowo-lędźwiowego, w której ból zwykle rozprzestrzenia się na pośladki, nogi i krocze. W nogach, a także w mięśniach dolnej nogi, odczuwa się ból. Ten rodzaj bólu tłumaczy się uciskiem nerwu kulszowego, naczyń krwionośnych, osteofitów (bolesny wzrost kości).

W zależności od stopnia bólu efekt powoduje skrzywienie kręgosłupa. Jest to związane ze wzrostem napięcia mięśniowego wokół ogniska zapalnego w celu jego zablokowania. Z reguły osoba zajmuje niezwykłą pozycję w celu złagodzenia bólu.

Z zaostrzeniem osteochondrozy każda, w tym bezpośrednia praca - kichanie, kaszel, niewygodny ruch - powoduje ból. Z reguły zmniejszenie bólu obserwuje się albo w ustalonym stanie (w pozycji na czworakach), albo w stanie leżenia na plecach.

Objawy zaostrzenia

Po usunięciu bólu lub powiązanych objawów możesz kupić:

  • Stopy marzną
  • drętwienie w okolicy lędźwiowej lub pośladków;
  • mrowienie.

Jest to związane z uszkodzeniem zakończeń nerwowych i patologią krążenia krwi w okolicy lędźwiowej.

Objawami osteochondrozy lędźwiowej u kobiet z towarzyszącymi chorobami są zapalenie układu moczowo-płciowego, u mężczyzn, zapalenie gruczołu krokowego. Ponadto na tle osteochondrozy lędźwiowej mogą wystąpić inne powikłania w postaci stagnacji w narządach miednicy.

Korzystnie osteochondrozie okolicy lędźwiowej towarzyszy leczenie, które zawiera składniki medyczne i fizjoterapeutyczne. Ponadto na tym etapie choroby kręgosłupa można połączyć terapię manualną i kurs akupunktury. Ponadto stosowanie tradycyjnych receptur medycyny nie będzie zbędne.

Leczenie osteochondrozy

Możliwe jest przezwyciężenie osteochondrozy lędźwiowej, której leczenie ma na celu zatrzymanie wzrostu i przywrócenie kręgosłupa do prawidłowego stanu z anatomicznego punktu widzenia. Proces musi być złożony. Pierwszym zadaniem jest uproszczenie zaostrzenia, które odbywa się poprzez masaż, rozciąganie, terapię manualną, procedury fizjoterapeutyczne, celowo zbadaną dietę i inne procedury pomocnicze.

Wszystkie te metody stosuje się do późniejszego leczenia, które trwa średnio 2-3 miesiące. Po tym czasie można już zaobserwować zmiany na lepsze. Jeśli przychodzi pomoc, ważne jest, aby połączyć wynik, aby nie nastąpił nawrót.

Innowacyjne zabiegi

Pozytywny wynik w ustaleniu wyniku jest uważany za prawidłowy zestaw procedur fizjologicznych pod nadzorem kompetentnych rehabilitologów. Pacjentom z nadwagą zaleca się przestrzeganie diety, prawidłowego podziału codziennych procedur. Skuteczność ustalenia wyniku leczenia ostrej osteochondrozy wykazano za pomocą fińsko-niemieckiej metody Davida.

Wywiera pełny wpływ na tkanki miękkie, w wyniku czego poprawia odporność mięśni głębokich, wyrównuje kręgosłup, eliminuje asymetrię mięśni i może pomóc w odnowie elastyczności krążków międzykręgowych. Metoda David bada przede wszystkim małe i głębokie mięśnie pleców, odpowiedzialne za prawidłowe zamocowanie kręgów i krążków międzykręgowych.

To pozwala im znosić silne stresy. Jako środek zapobiegawczy i leczenie osteochondrozy na symulatorach David prowadzi kurs 24 lekcji. Z reguły, jeśli pacjent pracuje 2 razy w tygodniu przez 1, 5 godziny, wynik jest zauważany średnio po 5-6 procedurach.

Pozbycie się osteochondrozy

Jednak w celu bezpiecznego leczenia osteochondrozy istnieje niewiele metod medycznych i fizycznych. Absolutne zwycięstwo nad chorobą jest prawdopodobne tylko w wyniku radykalnych zmian stylu życia i nawyków rodzinnych. Koncentracja na własnym zdrowiu powinna odbywać się codziennie, bez dni wolnych i przerw. Optymalnym środkiem zapobiegawczym jest wizyta w basenie 2-3 razy w tygodniu. W domu codzienne ćwiczenie 200 przysiadów uważa się za wynik pozytywny, który należy rozdzielić na dzień. To wystarczy, aby uniknąć i poprawić krążenie krwi.

Konieczna jest zmiana stylu życia na właściwe połączenie pracy i sportu, zbilansowaną dietę z niezbędną ilością płynu, białka, wymaganą w momencie rozpoczęcia leczenia. W przeciwnym razie nawet skuteczne wyeliminowanie objawów choroby nie gwarantuje, że choroba nie powróci po pewnym czasie.

Kategoria:

Zdrowie