H. pylori (Helicobacter pylori) jest bakterią występującą w błonie śluzowej żołądka. Zakażenia wywołane przez H. pylori są dość powszechne. Istnieją dowody na to, że ponad dwie trzecie światowej populacji identyfikuje Helicobacter pylori, którego analizę zaleca się podać osobom zagrożonym.
W porównaniu z krajami rozwiniętymi wskaźniki infekcji w krajach rozwijających się są znacznie wyższe. Często zakażenie H. pylori nie powoduje choroby ani nawet żadnych objawów. Ale pod pewnymi warunkami jest uważany za główny czynnik ryzyka większości wrzodów żołądka, a także chorób początkowej części jelita cienkiego i raka żołądka.
Powody diagnozy
Częstość występowania tej infekcji jest bardzo wysoka. A jeśli wcześniej uważano, że ta bakteria jest plagą ubogich, teraz istnieją dowody zakażenia nawet do 70–90% populacji, niezależnie od statusu.
Rozwój zapalenia żołądka i wrzód trawienny żołądka i dwunastnicy jest związany z aktywnością Helicobacter.
Większość osób z zakażeniem H. pylori nie odczuwa żadnych objawów. Niektórzy badacze uważają bakterię za oportunistyczną. Ale pod pewnymi warunkami jest aktywowany i powoduje procesy zapalne.
Objawy, które mogą być związane z zakażeniem H. pylori obejmują:
- nudności
- ból brzucha
- wzdęcia;
- odbijanie
Jednak objawy te są powszechne u osób z infekcją H. pylori i bez niej, więc diagnozę infekcji można wykonać dopiero po przetestowaniu.
Ponadto bez odpowiednich objawów Helicobacter nie podlega eradykacji (eliminacji).
W celu ustalenia obecności infekcji stosuje się testy inwazyjne i nieinwazyjne. Wszystkie różnią się zawartością informacji i są przepisywane przez lekarza na podstawie zebranej historii choroby.
Test inwazyjny
Aby w ten sposób wykryć bakterie podczas badania endoskopowego, lekarz pobiera biomateriał. Otrzymane próbki biopsji są wysyłane do diagnozy. W laboratoriach przeprowadzane są różne testy w celu wykrycia bakterii w tych próbkach, a H. pylori izoluje się w celu dalszej hodowli.
Jeden z testów opiera się na wykryciu określonego enzymu - ureazy. Bakterie wydzielają go, aby przezwyciężyć wysoką kwasowość w żołądku. Próbki z biopsji bada się za pomocą testu kartowego, który zmienia kolor, jeśli w próbce znajduje się ureaza. Wyniki można uzyskać zarówno w ciągu kilku minut, jak i do 24 godzin.
Jednak ta metoda nie zawsze ma charakter informacyjny. Faktem jest, że H. pylori ma spiralny kształt, który pomaga ukryć się w mniej kwaśnych obszarach żołądka.
Na przykład bakterie mogą być przyłączone do komórek wyściełających wnętrze żołądka. Ponieważ komórki odpornościowe nie mogą przeniknąć do błony śluzowej żołądka, nie mogą wykryć i wyeliminować H. pylori. Gdy bakterie są zlokalizowane w ten sposób, endoskopista może pominąć ukryte obszary .
Ale medycyna oczywiście nie stoi w miejscu, a diagnoza Helicobacter również postępuje. W szczególności, stosując określone techniki, lekarz może wykryć H. pylori, wizualizując żywą tkankę podczas endoskopii. Endoskopiści mogą wykryć nie tylko skupiska bakterii obecne na powierzchni, ale także ukryte bakterie. Aby to zrobić, stosuje się kontrastowanie, na przykład dożylny wlew fluoresceiny lub miejscowo podawaną akryflawinę za pomocą endomikroskopu. Postęp ten jest uważany za przełom w istniejących możliwościach diagnostycznych.
Techniki nieinwazyjne
Nie zawsze jest możliwe i konieczne przeprowadzenie inwazyjnych działań w celu wykrycia Helicobacter pylori.
Obecnie istnieje kilka rodzajów testów bez endoskopii:
- badanie krwi;
- test oddechowy
- analiza kału.
Metody te są łatwiejsze do zaakceptowania i tolerowania przez pacjenta, a zatem są częstsze niż badanie inwazyjne.
Ale tylko lekarz może wybrać metodę określania bakterii w żołądku, ponieważ tylko infekcja nie wystarczy do postawienia diagnozy.
Badanie krwi
Badanie krwi służy do diagnozowania infekcji poprzez pomiar poziomu przeciwciał przeciwko H. pylori. Powtarzane testy mogą być również wykorzystane do sprawdzenia, czy infekcja ustąpiła po leczeniu.
Do analizy pobiera się krew żylną, a obecność przeciwciał określa się na dwa sposoby:
- test immunoenzymatyczny;
- Metoda Western blot.
ELISA jest analizą jakościową, czyli odpowiada na pytanie, czy występuje infekcja.
Metodę tę stosuje się do postawienia wstępnej diagnozy w obecności objawów choroby żołądkowo-jelitowej.
Ponadto ELISA jest przepisywany w celu zapobiegania osobom, które miały bliski kontakt domowy z nosicielem infekcji.
Metoda Western blot ma charakter ilościowy, jest dokładniejsza, ale trwa znacznie dłużej. Ta analiza ujawnia przewoźników będących w remisji.
Test oddechowy
Ta technika jest szeroko stosowana ze względu na jej prostotę i względną taniość. Testy oddechowe najlepiej stosować po leczeniu, aby upewnić się, że bakterie zostały całkowicie wyeliminowane. W przeciwieństwie do badań krwi, w których poziomy przeciwciał są mierzone i porównywane w okresie 6 miesięcy, testy oddechu przeprowadza się w ciągu 30 dni po leczeniu.
Przed przystąpieniem do testu na obecność bakterii hilak - pacjenci połykają kapsułkę, w której znajduje się mocznik.
Jeśli H. Pyroli jest obecny w żołądku, mocznik jest przekształcany w dwutlenek węgla i znajduje się w wydychanym powietrzu.
Wykrywanie antygenów w kale
Aby zidentyfikować dowody H. pylori, często zaleca się test kału. Diagnoza polega na wykryciu antygenów H. pylori w kale. Technikę tę stosuje się również w celu potwierdzenia, że infekcja została wyeliminowana po leczeniu.
Metody wykrywania wrażliwości są stosowane do wykrywania oporności H. pylori na antybiotyki. Do wykrywania H. pylori stosuje się również metody fenotypowe i genotypowe. Powszechna metoda kału PCR na Helicobacter pylori. Daje odpowiedź z dokładnością 95%.
Ponadto, ze względu na swoją prostotę i informatywność, definicja Helicobacter w kale, a także test oddechowy, jest doskonały do diagnozowania infekcji wśród dzieci.
Zasady przygotowania
Dokładność wyników testu zależy nie tylko od lekarzy i laboratoriów, ale także od samego pacjenta. Właściwe przygotowanie do analizy zwiększy zawartość informacyjną testów i ułatwi diagnozę. Jak oddać krew Helicobacter lub jak zebrać kał do analizy, zwykle mówi lekarzowi w recepcji.
Przed przeprowadzeniem badań krwi należy uniknąć przeciążenia fizycznego i emocjonalnego, a także nie palić pół godziny przed badaniem. W przeddzień testu nie zaleca się picia alkoholu i ciężkich tłustych potraw. Z reguły proces pobierania krwi jest bezbolesny i dobrze tolerowany. Ale jeśli pacjent jest osłabiony lub boi się, po zabiegu może zjeść kawałek czekolady lub wypić słodką herbatę.
Aby przygotować się do testu oddechowego, konieczne jest wykluczenie terapii lekowej lekami zawierającymi bizmut i antybiotyki w ciągu dwóch tygodni. W tym anulowane leki - inhibitory pompy protonowej. Jeśli podczas leczenia konieczne będzie wykonanie testu, lekarz przepisze inny test.
Przed wykonaniem testu kału na Helicobacter pylori należy upewnić się, że pacjent nie przyjmował antybiotyków przez miesiąc przed badaniem. Ponadto przez trzy dni barwniki i produkty zawierające gruboziarnisty błonnik są wyłączone z diety. Kał zbiera się w specjalnym pojemniku wieczorem, a najlepiej rano, tuż przed przekazaniem go do laboratorium. Konieczne jest przechowywanie biomateriału w temperaturze od +2 do -8 stopni Celsjusza przez nie więcej niż 10 godzin.
Na szczęście terminowa i kompetentna diagnoza pozwala pozbyć się Helicobacter i chorób przez niego spowodowanych. Do leczenia stosuje się kombinacje kilku leków, które pacjent przyjmuje przez dwa tygodnie. Tak skutecznego leczenia nie można porównać z terapią stosowaną przed odkryciem bakterii, takiej jak Helicobacter pylori. W końcu zanim ludzie byli leczeni poważnymi interwencjami chirurgicznymi lub trwającą całe życie terapią narkotykową.
Należy zauważyć, że wyznaczanie testów i wybór taktyk leczenia leży wyłącznie w gestii lekarzy. Osoba, która jest daleka od medycyny, nie będzie w stanie poprawnie zinterpretować wyników testu, a tym bardziej znaleźć właściwą metodę leczenia. Takie eksperymenty mogą tylko pogorszyć sytuację, dlatego jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy, musisz skonsultować się z lekarzem.