Żylaki odbytnicy i odbytu mogą wywoływać objawy hemoroidów u kobiet. Jest to dość nieprzyjemna choroba, która często staje się przewlekła, ponieważ wiele osób woli samodzielnie leczyć i komplikować przebieg choroby. Procesowi patologicznemu towarzyszy ból odbytu. O tym, jak leczyć hemoroidy u kobiet, musisz dowiedzieć się od specjalisty.

Przyczyny choroby

Proces patologiczny opiera się na zaburzeniach krążenia w narządach miednicy, co wywołuje stagnację i skrzepy krwi. Wynikiem tych procesów są hemoroidy. Leczenie kobiet jest często trudne, ponieważ trudno jest ustalić prawdziwą przyczynę. Czynniki predysponujące mogą obejmować:

  • Niekonwencjonalne preferencje seksualne, na przykład częsty seks analny, prowadzą do urazu błon śluzowych odbytnicy, powstawania pęknięć, niewielkich krwawień. Jeśli uraz występuje regularnie, nie można uniknąć hemoroidów.
  • Siedzący tryb życia ze względu na działalność zawodową. Brak obciążeń wywołuje stagnację w miednicy, co niezmiennie wpływa na stan zwieracza odbytu i odbytnicy.
  • Podczas ciąży przepływ krwi do wszystkich narządów naturalnie wzrasta, naczynia tracą elastyczność, rozszerzają się.
  • Ważną rolę odgrywa częstotliwość i charakter wypróżnień. Jeśli obserwuje się stałe zaparcia, rozwijają się hemoroidy wewnętrzne. Objawy u kobiet często pojawiają się po urodzeniu dziecka. a także niedożywienie, gdy w diecie występuje niedobór błonnika.
  • Dość często objawy choroby pojawiają się u kobiet, które regularnie doświadczają nadmiernego wysiłku fizycznego z powodu podnoszenia ciężarów.
  • Nadużywanie środków przeczyszczających, gdy nie są potrzebne. Ta sytuacja jest typowa dla tych, którzy chcą schudnąć.
  • Gwałtowny spadek masy ciała może wywołać chorobę, ponieważ taki proces nie jest naturalny dla organizmu i prowadzi do zaburzeń ze strony wszystkich narządów i układów.
  • Złe nawyki prowadzą do zmniejszenia elastyczności ściany naczynia i rozwoju hemoroidów.
  • Otyłość typu „Apple” zaburza krążenie krwi w miednicy.
  • Nieodwracalne zmiany w ciele, rozwijające się w starszym wieku.

Pewną rolę w rozwoju procesu patologicznego odgrywa dziedziczna predyspozycja, choroby zapalne jelita grubego. Szczególne miejsce w etiologii zajmują złośliwe nowotwory odbytnicy i odbytu.

Klasyfikacja stanu patologicznego

Istnieje kilka odmian stanu patologicznego. Na przykład hemoroidy w okresie rodzenia dziecka i wyglądu poporodowego są związane wyłącznie z kobietami w młodym i średnim wieku. Istnieje również ostry i przewlekły rodzaj dolegliwości.

Biorąc pod uwagę wygląd patologii, wyróżnia się kilka form hemoroidów:

  • Wewnętrzna postać choroby charakteryzuje się obecnością objawów klinicznych, w których nie ma zewnętrznych objawów choroby.
  • Zewnętrzny charakteryzuje się pojawieniem się guzków hemoroidalnych, które rosną wraz z postępem choroby i mogą krwawić.
  • Połączone przejawia się w ogólnych objawach komplikowanych przez wypadnięcie węzłów.
  • Istnieje również rodzaj choroby, która charakteryzuje się pojawieniem się szczelin odbytu.

Objawy hemoroidów u kobiet i ich leczenia zależą od formy i stopnia zaniedbania. Połączona i skomplikowana odmiana jest raczej trudna do leczenia.

Obraz kliniczny choroby

Najczęściej rozwijają się hemoroidy wewnętrzne. Jakie są objawy u kobiet, jak leczyć dolegliwość - wszystko to całkowicie zależy od indywidualnych cech i stopnia zaniedbania. Typowe objawy stanu patologicznego obejmują:

  • Uczucie ciężkości i ciała obcego w odbycie, wywołujące dyskomfort.
  • Ciągłe swędzenie, gorzej w miarę postępu choroby.
  • Pojawienie się niewielkiej ilości krwawych i śluzowych wydzielin po wypróżnieniu.
  • Ból w odbycie, mrowienie, pieczenie, obrzęk dotkniętego obszaru.

Obraz kliniczny zależy również od stadium rozwoju choroby, której są cztery:

  1. Z reguły objawy pierwszego etapu przechodzą niezauważone. Czasami pojawia się dyskomfort i niewielkie plamienia, których nie wszyscy zauważają.
  2. Drugi etap charakteryzuje się pojawieniem się śluzu w kale. Podczas wypróżnienia zwykle wypada jeden guzek, czasem 2-3. Kobieta może ustawić je samodzielnie.
  3. W trzecim etapie krwawienie nasila się, któremu towarzyszy silny ból, swędzenie, wypadanie węzłów z niemożnością ich samoregulacji.
  4. Czwarty etap charakteryzuje się silnym bólem, nie do zniesienia swędzeniem, silnym krwawieniem. Węzły hemoroidalne są stale umiejscowione poza odbytnicą i nie można ich naprawić ręcznie ani instrumentalnie.

Ciężkie stopnie choroby charakteryzują się uporczywymi zaparciami, wywołującymi gromadzenie się kału i wzrost brzucha. Zaparcia nie są wynikiem zaburzeń trawiennych. Rozwija się z powodu strachu kobiety przed opróżnieniem.

Możliwe powikłania hemoroidów

Choroba jest leczona dość skutecznie we wczesnych stadiach. Jeśli terapia nie zostanie rozpoczęta na czas, powstają niebezpieczne komplikacje. Ciągła utrata krwi może prowadzić do rozwoju niedokrwistości, której nie można wyleczyć bez wyeliminowania pierwotnej przyczyny.

Najbardziej niebezpieczne jest wywołanie choroby typu złożonego i złożonego, ponieważ może to wywołać pojawienie się złośliwego guza, co jest uważane za najstraszliwszą konsekwencję.

Podstawowe metody diagnostyczne

Rozpoznanie choroby zwykle nie jest trudne. Ważne jest, aby określić przyczynę, aby prawidłowo zaplanować leczenie. Po tym, jak proktolog oceni zewnętrzne objawy choroby, przeprowadza się badanie odbytnicy i odbytu w celu ustalenia liczby i wielkości węzłów.

Obowiązkowym krokiem diagnostycznym będzie badanie laboratoryjne krwi, a także kału na obecność krwi utajonej. Ponadto wykonuje się irygoskopię, podczas której dotknięty obszar jest badany za pomocą środka kontrastowego i aparatu rentgenowskiego.

Wśród metod instrumentalnych sigmoidoskopia jest najczęstsza, co pozwala potwierdzić lub zaprzeczyć obecności wewnętrznych hemoroidów. Procedura polega na ocenie stanu błon śluzowych odbytnicy.

Dodatkową metodą będzie badanie ultrasonograficzne dotkniętego obszaru. Jeśli podejrzewa się nowotwór złośliwy, pobiera się próbkę tkanki do analizy histologicznej.

Zasady terapii farmakologicznej

Z reguły ostry etap procesu patologicznego jest leczony zachowawczo. Klasyczny plan leczenia obejmuje następujące leki:

  1. Zespół bólu pomoże wyeliminować niesteroidowe leki przeciwzapalne. Najczęściej przepisywany Diklofenak, Ibuprofen, Indometacyna, Naklofen.
  2. Lokalne stosowanie specjalnych połączonych leków jest obowiązkowe, co wyeliminuje ból, swędzenie, pieczenie, obrzęk błony śluzowej. Skuteczne środki są uważane za Procto-glivenol, Hepatrombin, Ultraproct.
  3. Rozpoczęte etapy wymagają zastosowania kompresów maściowych na dotknięty obszar maścią Vishnevsky, Levomekol.
  4. Ważne jest uwzględnienie flebotoniki w schemacie leczenia, które przywracają napięcie naczyniowe i zapobiegają zakrzepom krwi, na przykład Detralex.
  5. Aby zatrzymać krwawienie, stosuje się specjalne świece o działaniu hemostatycznym: Adrokson, Spongostan, Beristan. Jeśli miejscowa terapia jest nieskuteczna, leki hemostatyczne są przepisywane domięśniowo i dożylnie: Dicinon, Vikasol, Tranexam.

Leczenie zachowawcze pomoże wyeliminować ostre objawy choroby. Jeśli proces patologiczny jest na etapach 2–4, wskazana jest minimalnie inwazyjna lub chirurgiczna interwencja po ustąpieniu ostrych objawów.

Radykalne zabiegi

Minimalnie inwazyjne metody leczenia pomagają szybko i skutecznie wyeliminować problem. Najczęściej stosowany w leczeniu przewlekłej postaci choroby. Obowiązują następujące procedury:

  1. Wprowadzenie do zapalnego węzła hemoroidalnego specjalnej substancji stwardniającej odbywa się podczas skleroterapii. Przetwarzaj nie więcej niż dwa węzły jednocześnie. W razie potrzeby powtórz procedurę jest dozwolona po 14 dniach.
  2. Leczenie przewlekłej postaci hemoroidów wewnętrznych jest często przeprowadzane przez doping. Na węzłach hemoroidalnych nakładane są specjalne pierścienie lateksowe, które zakłócają odżywianie i przyczyniają się do samozagłady przez 7-10 dni. W zależności od ciężkości sytuacji wykonuje się od 1 do 5 procedur z częstotliwością 2-3 tygodni.
  3. Procedura fotokoagulacji działa podobnie do skleroterapii. Dzięki energii świetlnej dochodzi do stwardnienia naczyń i śmierci węzła hemoroidalnego.
  4. Procedura krioterapii polega na wystawieniu węzłów na ekstremalnie niskie temperatury przez 3-5 minut. Po rozmrożeniu tkanek węzły umierają, tworząc w ich miejscu otwarte powierzchnie rany. Sesja odbywa się w znieczuleniu miejscowym i zwykle nie wymaga powtórzeń.

Takie procedury eliminują konsekwencje procesu patologicznego, ale bez względu na to, jak skuteczne jest leczenie, nie poradzi sobie z pierwotną przyczyną.

Czwarty etap choroby, któremu towarzyszą powikłania, wymaga leczenia chirurgicznego. Operacja polega na wycięciu węzłów hemoroidalnych i podwiązaniu naczyń krwionośnych w celu zatrzymania krwawienia. Odbywa się to w znieczuleniu ogólnym. Po wycięciu pacjent jest obserwowany przez co najmniej 7 dni.

Zapobieganie chorobom

Zachowawcze i radykalne leczenie wyeliminuje objawy patologii, ale w celu pełnego wyzdrowienia kobieta powinna wykluczyć pierwotną przyczynę choroby. Ważnym punktem w zapobieganiu będzie zmiana stylu życia i nawyków żywieniowych, odrzucenie dużych ilości alkoholu i papierosów.

Aby zapobiec rozwojowi zatorów w narządach miednicy, zaleca się chodzenie, uprawianie sportów aktywnych i codzienną gimnastykę. Zbilansowana dieta pomoże zapobiec zaparciom, a kontrolowanie masy ciała pomoże zmniejszyć ciśnienie w krwioobiegu.

Należy unikać podnoszenia ciężarów i przedłużonej pozycji siedzącej. Kluczem do skutecznego zapobiegania jest umiar we wszystkim.

Recenzje leczenia

Wiele kobiet boryka się z tym problemem tortur i nie zawsze zwraca się do specjalisty. Jednak ci, którzy rozpoczęli terapię w odpowiednim czasie, mówią o całkowitym wyzdrowieniu.

Kilka tygodni po porodzie czułem dyskomfort podczas wypróżnień. Drobne, ale ten objaw mnie strzegł, ponieważ krótko przedtem przeczytałem artykuł „Znaki hemoroidów”, który szczegółowo opisał stan i jego konsekwencje. Pobiegłem do proktologa. Nie pamiętam dokładnego schematu, ale użyłem miejscowo maści i świec. Po około 2 tygodniach nie było rezultatu, ale potem zaczęła zdrowieć. Okropnie jest myśleć, co by się stało, gdyby nie było leczone.

Anastazja

Taki problem dręczył mnie podczas ciąży, ale odwróciłem się w czasie i pozbyłem się objawów w ciągu 2 tygodni. Radzę wszystkim, aby nie zwlekać, ponieważ konsekwencje mogą być najbardziej tragiczne.

Natalya

Przez kilka miesięcy cierpiałam na hemoroidy i bałam się wizyty u lekarza, ponieważ problem jest bardzo delikatny. W rezultacie musieliśmy usunąć węzły w sposób operacyjny. Po operacji wyzdrowiał przez długi czas, a teraz uważnie obserwuję siebie, aby uniknąć nawrotu.

Raisa

Hemoroidy są niebezpiecznym stanem patologicznym, który przy niewłaściwym leczeniu prowadzi do wielu powikłań. Terminowe poszukiwanie pomocy medycznej zagwarantuje skuteczne usunięcie problemu.

Kategoria:

Zdrowie