W ostatnich dziesięcioleciach „asortyment” winogron w ogrodach rosyjskich letnich mieszkańców bardzo się zmienił, odkąd stworzono wiele wspaniałych, odpornych na mróz odmian stołowych. Ale niewiele osób obciąło Isabellę swoimi działkami - starą klasą techniczną, która prawie nie wymaga konserwacji i zajmuje się wyłącznie produkcją wina. Aby zrobić wino z winogron Isabella w domu, nie potrzebujesz żadnych specjalnych umiejętności, ale musisz znać niektóre niuanse tego procesu.

Zbiór winogron

Winogrona Isabella amerykańskiego pochodzenia osiedliły się w Europie ponad trzysta lat temu. Na środkowym pasie naszego kraju nie trzeba go przykrywać na zimę, a nawet zdejmować z kraty. Rozgałęzione aktywne korzenie są w stanie wydobywać wodę i pożywienie z wielkich głębokości iz daleka od miejsca sadzenia krzewu.

Jedyne, co należy robić okresowo, to bezlitosne ścinanie winorośli, ponieważ w przeciwnym razie trudno będzie nawet zbierać plony. W takim przypadku nie można przestrzegać specjalnych zasad przycinania: wyciąć wszystko, co wydaje się zbyteczne.

Charakterystyka gatunku

Krzewy Isabelli o średnim wzroście pokryte są małymi skupiskami, w których jagody są bardzo ciasno upakowane. Same jagody są okrągłe, średniej wielkości, o wadze 2-3 g, w kolorze różowo-fioletowym z woskową powłoką, w fazie pełnej dojrzałości - ciemnoniebieskie. Dojrzewają już w sierpniu, ale pełne dojrzewanie obserwuje się bliżej mrozu. Dopiero pod koniec jesieni Isabella zbiera wystarczającą ilość cukru, aby zrobić dobre wino.

Z roku na rok nie jest konieczne, ale zwykle plon tego winogrona jest tak dobry, że można zapewnić siedem napojów winogronowych na całą zimę.

Zwykle z tego winogrona powstaje czerwone wino, ale jest też białe. W tym celu zbiera się niedojrzałe winogrona, gdy zaczyna się plamić.

Aby przygotować wysokiej jakości wino Isabella w domu, należy poczekać do końca września (a jeśli pozwoli na to pogoda, to później, do połowy jesieni) i pozwolić, aby winogrona całkowicie dojrzały. Na etapie pełnej dojrzałości ma optymalny stosunek zawartości cukru i całkowitej ilości kwasów, a także pojawia się specyficzny aromat związany tylko z tą odmianą.

Warto wiedzieć, że w większości krajów Europy od wielu lat wino z tego winogrona jest zakazane: podobno ma wysoką zawartość metanolu i kwasu cyjanowodorowego. Dokładne studium tej kwestii podaje w wątpliwość poprawność wniosku: najprawdopodobniej przyczyną są interesy handlowe.

Żniwa

Aby właściwie przygotować wino z Isabelli w domu, powinieneś pozwolić winogronom dojrzeć, ale nie narażaj uprawy na silne mrozy. Jeśli stanie się to nagle, a liście na krzakach wyblakną, winogrona należy pilnie zebrać: zamrożone jagody na krzakach szybko się zepsują. A zbieranie jagód przed mrozem jest lepsze przy suchej pogodzie, optymalnie rano. Zepsute, zepsute, muszą zostać natychmiast wyrzucone, całkowicie zielone - też.

Niektórzy niedoświadczeni mieszkańcy lata myją zebrane winogrona. W żadnym wypadku nie można tego zrobić ! Na powierzchni jagód znaleziono te same drożdże winne, które uruchamiają właściwą fermentację. Po ich zmyciu nie będzie możliwe przygotowanie rozsądnego napoju: fermentacja będzie nie tylko nieaktywna, ale może również pójść w złym kierunku, z utworzeniem szkodliwych związków, takich jak siarkowodór lub kwas mlekowy.

Zbieranie jagód z pęczkami nie ma sensu. Gałązki pomagają tylko zmielić jagody, aby uzyskać sok, za kilka dni nie dadzą mu nic złego.

Prace przygotowawcze

Wino Isabella w domu zaczyna się od wyciskania soku z jagód. Ale jeśli wyznaczysz cel, aby natychmiast całkowicie wyciągnąć sok, doprowadzi to do niepotrzebnych kosztów pracy. Jeszcze większym błędem byłaby próba uzyskania pierwszego dnia przezroczystej substancji odfiltrowanej z nasion, skórki i innych stałych cząstek.

Konieczne jest wcześniejsze przygotowanie następującego spisu:

  • duża emaliowana patelnia lub zbiornik (do którego swobodnie wejdą wszystkie winogrona, jeśli jest ich dużo, to kilka zbiorników);
  • duża butelka (o pojemności 10 lub 20 litrów);
  • duży lejek;
  • zwykłe emaliowane lub plastikowe wiadro;
  • durszlak;
  • elastyczny wąż polimerowy o długości półtora metra i średnicy wewnętrznej 8 mm.

Resztę wyposażenia zawsze można znaleźć w każdej kuchni. Jeśli winogrona mają tylko 2-3 kg, nie warto zaczynać procesu: taniej i łatwiej będzie kupić produkty w sklepie niż decydować, jak zrobić wino z winogron Isabella.

Ale nie są wymagane żadne specjalne produkty. W zależności od dojrzałości jagód i twoich preferencji potrzebujesz tylko:

  • winogrona - około 10 kg;
  • cukier granulowany - od 1 do 3 kg;
  • woda (surowa, ale czysta) - od 2 do 3 litrów.

Dostawanie miazgi

Winogrona przyniesione z domku należy wlać do zbiornika i ugniatać gałęziami rękami, tak długo, jak masz wystarczającą siłę. Warto przypomnieć, że w regionach winogron sok z winogron jest kruszony, stąpając po nim bosymi stopami. Robienie tego w domu nie jest tego warte, ale także próbowanie rozciągnięcia wszystkich jagód. Ważne jest, aby co najmniej jedna czwarta z nich produkowała sok.

Z góry do miąższu należy wlać trochę granulowanego cukru (wystarczy 10 kg winogron, aby zacząć od pół litra słoika). Zbiornik zamyka się pokrywką i pozostawia w temperaturze pokojowej na jeden dzień. W tym czasie winogrona pozostające nierozgniatane znacznie zmiękną, a nawet zaczną wędrować stopniowo.

Następnego dnia wszystko, co można opróżnić ze zbiornika przez durszlak i lejek, wlewa się do butelki, ale bez fanatyzmu. Resztę przenosi się do innego zbiornika lub miski i ponownie ugniata w niej rękami. Receptura wina z winogron Isabella obejmuje stopniowe dodawanie wody i cukru.

Dwa dni później żegnają się z markiem: mogą wlać wszystko, co można spuścić ze zbiornika przez durszlak do butelki, a także wycisnąć ciasto za pomocą małych porcji wody, zbierając razem wszystkie płynne frakcje. Prawie suchy posiłek jest wyrzucany.

Na tym etapie musisz dodać więcej cukru do butelki: tak, aby jego całkowita ilość wynosiła około połowy zamierzonej ilości. Fani słodyczy zużywają do 400 g cukru na litr produktu końcowego, kwaśny - tylko około 100 g.

Fermentacja soku winogronowego

Energiczna fermentacja w temperaturze pokojowej zwykle rozpoczyna się trzeciego dnia i trwa tydzień, po czym jej intensywność maleje. Jak tylko zauważy się zmniejszenie ilości piany, powinieneś spróbować użyć tuby do spróbowania zawartości butelki. Najprawdopodobniej nadszedł czas na dodanie cukru. Jeśli smak nie jest słodki, cukier w mieszance kończy się, musisz dodać kolejną połowę pozostałej ilości. Lepiej to zrobić, przygotowując syrop cukrowy, który po schłodzeniu należy ostrożnie wlać do butelki i wymieszać.

Gdy tempo fermentacji maleje, pokrywka musi być szczelniej dokręcona, ale w żadnym wypadku nie do końca, inaczej butelka pęknie. Wstrząsanie butelką należy wykonywać codziennie, a po kilku dniach ponownie trzeba spróbować produktu do smaku i ewentualnie dodać cukier. Ogólnie, cały przepisany cukier podczas fermentacji jest dostarczany w trzech lub czterech porcjach, najlepiej na czas: zarówno nadmiar, jak i brak cukru hamują fermentację, a brak może również skierować go w innym kierunku.

W odpowiednich warunkach fermentacja kończy się po trzech tygodniach, maksymalnie - po miesiącu. Czasami zajmuje to więcej czasu, ale to znaczy, że coś poszło nie tak.

Rozjaśnianie wina

Po zakończeniu fermentacji pokrywkę należy przykręcić do końca, ale musisz mieć pewność, że gaz już tak naprawdę się nie wyróżnia. Za kilka dni główna część wina rozjaśni się, a teraz można go ostrożnie spuścić z osadu. Szlam to martwe drożdże, długi pobyt wina z nimi doprowadzi do zniekształcenia smaku. Najbardziej niezawodne jest spuszczanie wina poprzez dekantację poprzez elastyczny wąż do innego pojemnika. Nie trzeba dążyć do spuszczenia całej cieczy: lepiej jest spuścić tylko przezroczystą część, a resztę można spuścić do małego słoika, gdzie wyczyści się za kilka dni.

Po kilku dniach wino, które wydaje się już przezroczyste, rozjaśni się jeszcze bardziej: wypadnie więcej drożdży zawartych w płynie. Teraz materiał na wino można ostrożnie spuścić z osadu do czystego naczynia i dokładnie skosztować. Cały cukier, którego chciałeś użyć, został już wydany, ale czy wino wydaje się kwaśne? Bez strachu osłódź go do smaku, nie fermentuj już!

Teraz wino można butelkować w dowolnych szklanych butelkach i mocno zamknąć korkami lub pokrywkami. Stosowanie plastikowych pojemników jest niepożądane.

Tak przygotowane wino jest przechowywane w temperaturze pokojowej. Z czasem jest coraz lepiej, osiągając pełną gotowość na Nowy Rok. Przeciwnie, po kilku latach smak zaczyna się stopniowo pogarszać. Zasadniczo domowego wina Isabella nie należy przechowywać dłużej niż 3-4 lata .

Kategoria:

Gotowanie