Jeśli rodzina ma obłożnie chorego pacjenta, jest to poważny problem. Niewielka aktywność fizyczna może prowadzić do stagnacji. Jednym z typowych problemów jest hipostatyczne (zastoinowe) zapalenie płuc. Najtrudniejsza patologia występuje u pacjentów w starszym wieku.

Jak działają płuca

Aby naczynia mogły uzyskać wystarczającą ilość tlenu, musi przejść długą drogę od nosogardzieli i oskrzeli do pęcherzyków płucnych, w których zachodzi wymiana gazowa. Alveoli przypominają małe „worki”, do których wpada świeże powietrze. Ich ściany działają na zasadzie błony i są połączone z naczyniami krwionośnymi. Błona dostarcza tlen do krwi, skąd dwutlenek węgla jest uwalniany do „worka” i uwalniany podczas wydechu. Jeśli między naczyniami a ścianą pojawi się ciecz lub ta ostatnia stanie się gęstsza, funkcja wymiany gazu zostanie utracona.

Jednak nawet w stanie normalnym odcinki płucne nie są równomiernie zasilane powietrzem. U osoby, która długo leży na plecach, wzrasta ciśnienie w jamie brzusznej. Wpływa to nie tylko na wentylację płuc, ale także powoduje znaczne zmniejszenie objętości wdychanego powietrza.

Ponadto, jeśli dana osoba ma astmę oskrzelową, zwłóknienie płuc lub rozedmę płuc, to w każdym razie jego płuca pracują nierównomiernie, tworząc warunki do rozwoju szkodliwych bakterii w niedostatecznie wentylowanych odcinkach. Ale nawet w takiej sytuacji, jeśli płuca dostaną wystarczającą ilość powietrza, potrzebują pełnego dopływu krwi.

Krew przepływa z tętnicy płucnej do worków płucnych. Jednocześnie nie idzie z powodu pchania przez serce, a nie z powodu nacisku, ale wyłącznie wzdłuż gradientu ciśnienia, to znaczy od punktu maksymalnego nacisku do minimum. Dlatego funkcja dopływu krwi zależy bezpośrednio od pozycji, w której znajduje się ciało pacjenta.

W spoczynku, nawet w zdrowym ciele, tylko połowa naczyń włosowatych płucnych jest zaopatrzona w krew. Wraz z aktywnością ruchową w tętnicach płucnych wzrasta ciśnienie i aktywuje się więcej naczyń. Pęcherzyki zaczynają z nimi aktywnie oddziaływać i otrzymywać więcej powietrza. To pozwala ciału uzyskać wystarczającą ilość tlenu.

Jeśli dana osoba jest zawsze w pozycji leżącej na plecach, krew po prostu nie może dostać się do płuc z powodu grawitacji. Powstaje stagnacja, prowokując rozwój lokalnych naczyń włosowatych. Powiększone naczynia naciskają na pęcherzyki płucne, co prowadzi do rozwoju hipostatycznego zapalenia płuc u pacjentów w podeszłym wieku i młodych.

Jeśli płyn krwi dostanie się do tkanki i pęcherzyków płucnych, stworzone zostaną optymalne warunki dla infekcji, która szybko rozprzestrzeni się na wszystkie części płuc. Nieleczona uszkodzona tkanka płucna jest przekształcana w tkankę łączną i traci swój cel.

Główne przyczyny rozwoju choroby

Obrzęk płuc u obłożnie chorych wiąże się z niewystarczającą aktywnością ruchową, w wyniku której stagnacja krwi występuje w małym kółku. Choroba może rozwinąć się drugiego lub czwartego dnia po kłamstwie, ale może być również opóźniona (o dwa tygodnie lub dłużej). Wczesne pojawienie się zapalenia płuc u obłożnie chorego pacjenta może być wywołane przez następujące czynniki:

  • miażdżyca;
  • dusznica bolesna;
  • wady serca;
  • migotanie przedsionków, dodatkowe skurcze;
  • nadciśnienie tętnicze;
  • choroby płuc
  • przewlekła postać odmiedniczkowego zapalenia nerek;
  • choroby wpływające na szkielet kości itp.

Ponadto choroba może również wystąpić u osób w okresie pooperacyjnym z powodu bolesności rany, która zmusza osobę do oddychania powierzchownie. Prawidłowe i terminowe zapobieganie zapaleniu płuc u obłożnie chorych pacjentów pomoże zapobiec rozwojowi choroby. W przypadku takich pacjentów ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem przy każdej zmianie stanu i zapobiec rozwojowi tej konkretnej patologii.

Oprócz niewystarczającego przepływu krwi z naczyń płucnych rozwój zastoinowego zapalenia płuc obejmuje przywiązanie do infekcji. Zapalenie płynu usuniętego z naczyń włosowatych płuc może być spowodowane przez następujące drobnoustroje :

  • paciorkowce;
  • gronkowce
  • hemofilna Bacillus.

Najczęściej dolne partie płuc są zapalne po prawej stronie, jednak ze względu na unieruchomienie organizmu i obecność współistniejącej choroby zapalenie może być obustronne.

Co może być niebezpieczne zapalenie płuc

Niebezpieczeństwo tej choroby polega na tym, że uszkodzone części płuc przestają uczestniczyć w czynności oddechowej. Ponadto, gdy dana osoba nadal kłamie, trudno mu odkrztuszać plwocinę. W rezultacie oskrzela są zatkane, a stan płuc staje się jeszcze gorszy.

Rozwój infekcji ostatecznie zatruwa ciało pacjenta odpadami szkodliwych mikroorganizmów. Toksyny wpływają również na mięsień sercowy. Zatrucie pomaga zmniejszyć apetyt, w wyniku czego osoba przestaje otrzymywać wystarczającą ilość witamin i białek, aby zwalczyć infekcję.

Innym niebezpieczeństwem jest to, że u przykutych do łóżka chorych z zastoinowym zapaleniem płuc często dochodzi do wysiękowego zapalenia opłucnej. W rezultacie niewydolność oddechowa jest dodatkowo zaostrzona.

Charakterystyczne objawy

Zapalenie płuc u obłożnie chorych jest wyjątkowo podstępną chorobą. Pojawiając się na tle dolegliwości, które spowodowały, że dana osoba była w łóżku, ukrywa się pod jego znakami. Tak więc u pacjenta z udarem występuje nieco większe zahamowanie i irracjonalność niż wcześniej. Takie objawy nie zawsze są zauważane przez samego pacjenta i jego krewnych. W późniejszych stadiach zastoinowe zapalenie płuc objawia się następującymi objawami:

  • wzrost temperatury do 38–39 stopni;
  • mokry kaszel;
  • nudności i wymioty
  • zwiększona słabość;
  • pocenie się
  • utrata apetytu

Fakt, że pewna część woreczków płucnych nie jest już zaangażowana w funkcje oddechowe, dowodzi zbyt szybkiego oddychania w spokojnym stanie i braku powietrza. Jeśli choroba jest trudna, wówczas osoba wpada w depresję: pojawia się senność, pacjent zaczyna mówić bezsensowne zwroty itp. Rokowanie może być bardzo złe.

Metody diagnostyczne

Wykwalifikowany lekarz może wykryć chorobę, słysząc trzeszczkę lub świszczący oddech. Jednak dokładną diagnozę można ustalić tylko poprzez badanie rentgenowskie. Środki diagnostyczne są wykonywane w prywatnej lub miejskiej klinice, w której znajduje się stacjonarny sprzęt rentgenowski dla pacjentów w łóżku lub urządzenie Arman.

Pacjent zostaje zabrany na miejsce pacjenta na noszach lub noszach. Optymalne rozwiązanie ma zostać umieszczone w szpitalu, w którym zostanie przeprowadzona diagnostyka, a specjaliści będą monitorować stan zdrowia.

Aby wybrać optymalne środki przeciwbakteryjne, lekarz przepisze analizę plwociny. Badanie bakteriologiczne śluzu pozwala zidentyfikować szczep bakterii wywołującej zapalenie płuc, a także wybrać odpowiednie antybiotyki. Kompleks diagnostyczny obejmuje następujące środki:

  • ogólna analiza moczu i krwi;
  • biochemia krwi;
  • EKG
  • badanie gazów krwi;
  • USG mięśnia sercowego.

Po otrzymaniu wyników diagnostycznych pacjentowi przepisuje się codzienny schemat leczenia i leki. Jednocześnie mogą go umieścić w szpitalu lub odesłać do domu.

Funkcje leczenia

Zastoinowe zapalenie płuc wymaga kompleksowego leczenia, ponieważ wraz z rozwojem takiej dolegliwości praca wielu narządów znika. Po pierwsze, terapeuta musi sprawdzić stan bilansu tlenowego. W przypadku istotnych naruszeń pacjentowi podaje się znieczulenie ogólne i podłącza się go do sztucznego systemu wentylacji płuc.

Ponadto lekarz przepisuje pacjentowi leki przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze. Wynika to z faktu, że zastoinowe zapalenie płuc jest często wywoływane przez połączenie grzybów i bakterii.

Ponadto podczas leczenia dolegliwości przepisywane są środki, które zwiększają nasycenie krwi tlenem i ułatwiają funkcjonowanie mięśnia sercowego. Są to przeciwutleniacze, wykrztuśne leki moczopędne, a także glikozydy nasercowe.

Kiedy lekarz zaczyna leczyć dolegliwość, pacjent powinien jeść jedzenie z dużą ilością białek i witamin. Jeśli jest w stanie nieprzytomności, jego karmienie odbywa się za pomocą sondy rurowej, którą wkłada się do żołądka przez nos. W przypadku żywności przyjmuje się wywary warzywne z żyłami mięsnymi, bulionami i potrawami. Jeśli chodzi o napoje, od nich pacjent może otrzymać herbatę lipową, wywar na bazie tymianku i dzikiej róży, a także napoje owocowe.

Zapobieganie chorobom

Aby uratować ukochaną osobę leżącą przed chorobą, musisz przestrzegać kilku zasad. Tak więc eksperci doradzają, co następuje:

  1. Pomóż pacjentowi zmieniać pozycję ciała co dwie do trzech godzin.
  2. Kiedy położy się na plecach, wetrzyj go w płuca alkoholem kamforowym i wykonaj masaż wibracyjny. Nie jest to trudne: musisz położyć jedną rękę na klatce piersiowej chorego krewnego i delikatnie stukać ją pięścią.
  3. Ustaw plastry gorczycy kilka razy dziennie lub wykonaj masaż puszki.
  4. Leżącemu zabrania się przechładzania, dlatego na nim powinny znajdować się ciepłe ubrania.
  5. Należy również unikać przegrzania.
  6. Pomieszczenie, w którym leży pacjent, powinno być dokładnie wentylowane i wykonane z kwarcu.
  7. Każdego dnia leżący krewny powinien być badany przez lekarza specjalistę.

Tylko szybkie leczenie zapalenia płuc u obłożnie chorych po udarze i innych stanach pozwoli uniknąć powikłań. Dlatego, gdy pojawią się pierwsze oznaki patologii, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Kategoria:

Zdrowie